Hartziekte bij katten definieert niet een enkele ziekte, maar eerder meerdere aandoeningen met verschillende niveaus van ernst. Sommige hartaandoeningen zijn mild en veroorzaken geen problemen of vereisen behandeling, maar andere kunnen verergeren en leiden tot hartfalen.
Hartziekte is wanneer het hart van een kat niet meer goed werkt. Het hart is in wezen een pomp gemaakt van spieren die het bloed door de bloedvaten door het hele lichaam duwen. Wanneer deze pomp niet meer goed werkt, ontstaan er hartproblemen.
Hart- en vaatziekten kunnen een primaire of secundaire aandoening van andere ziekten zijn. Het komt vooral voor bij oudere katten, maar kan ook worden gevonden bij kittens (al vanaf 3 maanden oud). Hartziekten kunnen het leven van een kat in gevaar brengen wanneer het leidt tot vochtretentie in de longen en lichaamsholten.
Wat is hart-en vaatziekten?
Het hart is een spier die werkt als een pomp. Met elke slag pompt het bloed in het lichaam in een beweging die een hartslag wordt genoemd, die afhankelijk van de soort verschilt. Bij katten klopt het hart 120-140 keer per minuut.1
Het hart van een kat heeft een eivormige vorm en is zo groot als een walnoot. Het bevindt zich in de borstholte tussen de twee longen en heeft vier kamers (twee boezems en twee ventrikels) en twee kleppen (mitralis en tricuspidalis) die de bloedstroom reguleren. Het bestaat uit drie concentrische lagen: het endocardium, het myocardium en het epicardium. Extern wordt het bedekt door een zak vol vloeistof genaamd het pericardium, dat verschillende rollen heeft.
Wanneer dit orgaan niet meer goed functioneert, treden hartziekten op. Ze zijn onderverdeeld in twee categorieën: aangeboren (aanwezig vanaf de geboorte) of verworven (optreden tijdens het leven). Zowel aangeboren als verworven pathologieën kunnen erfelijk zijn.
Aangeboren hart-en vaatziekten
Aangeboren hartziekten zijn aanwezig vanaf de geboorte. Dit zijn defecten in de structuren en functies van het cardiovasculaire systeem die misvormingen van het hart veroorzaken tijdens de embryonale ontwikkeling en slechts één kitten treffen. De oorzaak kan ook een erfelijke genetische verandering zijn, waarbij de ziekte wordt overgedragen op een of meer kittens.
Hoewel bepaalde klinische symptomen van jongs af aan kunnen worden geïdentificeerd, zijn er situaties waarin deze ziekten jarenlang onopgemerkt kunnen blijven.
De meest voorkomende aangeboren hartziekten bij katten zijn:2
Patent ductus arteriosus (PDA) — De ductus arteriosus is een bloedvat dat de foetale aorta verbindt met de longslagader. Bij normale kittens sluit dit bloedvat 1-2 dagen na de geboorte. Bij kittens die lijden aan PDA blijft dit vat open en kan het leiden tot hartfalen als het een paar maanden na de geboorte niet chirurgisch wordt gecorrigeerd.
Ventrikelseptumdefect — Een gat in het ventrikelseptum (weefsel dat de linker- en rechterkamer scheidt). Katten kunnen congestief hartfalen ontwikkelen wanneer het gat in het ventrikelseptum groot genoeg is.
Mitralisklepdysplasie — Normaal gesproken zorgt de mitralisklep ervoor dat het bloed in één richting blijft stromen (van het linkeratrium naar de linker ventrikel). Bij katten die aan deze aandoening lijden, zorgt de mitralisklep ervoor dat het bloed terugstroomt naar het linker atrium wanneer de linker ventrikel samentrekt.
Stenose (aorta of long) — Dit is de vernauwing van de aorta of longslagader.
Verworven hartziekte
Verworven hartaandoeningen komen het vaakst voor bij volwassen / oudere katten en zijn te wijten aan veranderingen in de structuur van het hart, wat leidt tot de abnormale functie ervan.3
Sommige gevallen kunnen te wijten zijn aan erfelijke factoren die met de leeftijd vorderen. De meest bekende en frequente aandoening is cardiomyopathie, een ziekte die de hartspier aantast. De oorzaak is niet bekend, maar genetische aspecten en leefstijlelementen (gewicht, lichaamsbeweging en dieet) kunnen een cruciale rol spelen. In sommige gevallen kan het optreden als een secundaire aandoening; het kan bijvoorbeeld secundair aan schildklieraandoeningen voorkomen.
De meest voorkomende erfelijke hartziekten bij katten zijn:
Hypertrofische cardiomyopathie — Dit is een verdikking van de wand in de linker ventrikel.
Gedilateerde cardiomyopathie (DCM) — De hartspier, vooral de linker ventrikel, verzwakt en trekt niet normaal samen, waardoor het hart groter wordt. DCM kan voorkomen bij katten die niet genoeg taurine in hun dieet krijgen. Het is een zeldzame aandoening omdat de meeste katten taurine (aminozuur) uit voedsel halen.
Mitralisklepinsufficiëntie — Met de leeftijd kan de mitralisklep van het hart minder strak worden en ervoor zorgen dat het bloed van het linkeratrium naar de linker ventrikel lekt.4 In de vroege stadia kan een hartgeruis worden gehoord en naarmate de ziekte vordert, kan dit leiden tot hartfalen.5
Verschillende kattenrassen zijn gevoelig voor hypertrofische cardiomyopathie, waaronder:
Perzisch
Sphynx
Noorse Boskat
Bengalen
Turkse Bestelwagen
Maine Coon
Ragdolls
Amerikaanse korthaar
Brits Korthaar
Wat zijn de tekenen van hart-en vaatziekten?
De klinische symptomen van hartaandoeningen bij katten verschillen afhankelijk van het type. De meeste katten vertonen geen klinische tekenen van hartaandoeningen totdat deze vordert. Een veel voorkomend klinisch teken van hartaandoeningen is hoesten, maar bij katten wordt dit zelden gezien (in tegenstelling tot bij honden of mensen).
Katten kunnen ook een lage inspanningstolerantie hebben, maar dit teken is moeilijk op te merken omdat de meeste katten binnenshuis leven en niet de kans krijgen om uitgebreid te oefenen. Naarmate de ziekte vordert, kan een lage tolerantie voor dagelijkse activiteiten worden opgemerkt: uw kat zal luier worden, meer slapen en zich op verschillende plaatsen verbergen, vooral onder het meubilair.
De meest voorkomende klinische symptomen van hartproblemen bij katten zijn als volgt:6
Flauwvallen
Lethargie
Gewichtsverlies
Lage eetlust
Vertraagde groeisnelheid (bij kittens)
Ademhalingsmoeilijkheden (kortademigheid)
Intensivering van de ademhaling op inspanning
Plotselinge verlamming van de achterpoten, vergezeld van pijn als gevolg van trombo-embolie
Wat zijn de oorzaken van hart-en vaatziekten?
Een op de 10 katten lijdt aan hartaandoeningen en meestal is het te wijten aan een hartafwijking.7 Hartziekten zijn een voorloper van congestief hartfalen. Dit kan gebeuren als een hartaandoening bij een kat niet op tijd wordt behandeld of wordt genegeerd.
Hartaandoeningen bij katten kunnen aangeboren zijn of tijdens het leven worden verworven:
Katten die lijden aan een aangeboren hartaandoening hebben het vanaf de geboorte. Het kan ook worden geërfd van hun ouders.
Verworven hartaandoeningen kunnen op elk moment in het leven van een kat voorkomen en hangt af van de hartstructuur. Het kan worden veroorzaakt door bacteriën, virussen, schimmels, enz. of optreden als gevolg van chronische ziekten of medicijnen die andere delen van het lichaam van de kat beïnvloeden. Andere oorzaken van verworven hartaandoeningen zijn:
Feline myocarditis — Dit is een ontsteking van de hartspier.
Myocardinfarct — Dit heeft als substraat de verstopping van een slagader ter hoogte van het hart, meestal door een bloedstolsel. De plotselinge stop van de arteriële stroom ter hoogte van de hartspier leidt tot de dood van het hartweefsel op die plaats.
Niet-geclassificeerde cardiomyopathieën — Dit is wanneer er geen specifieke oorzaken worden gevonden.
Hartziekten hebben bepaalde stadia en daarmee kan de dierenarts bepalen hoe ernstig de toestand van uw kat is.
Hoe zorg ik voor een kat met hartaandoeningen?
Het belangrijkste dat u kunt doen, is de door de dierenarts voorgeschreven medicijnen op de juiste manier toedienen en hen op de hoogte stellen als u problemen ondervindt of als de klinische symptomen van uw kat verergeren.
Dit is wat u nog meer kunt doen:
- Wees je bewust van het activiteitsniveau van je kat, hun vermogen om zich in te spannen en het belang van uw kat om betrokken te raken bij gezinsactiviteiten. Dit aspect is belangrijk omdat je op deze manier weet hoe de ziekte evolueert.
- Houd hun eetlust bij en het vermogen om comfortabel te ademen (of niet).
- Let op de aanwezigheid van klinische symptomen, vooral hoesten of overmatige vermoeidheid.
- Stop niet met de toediening van de medicatie of verander de dosering voordat u uw dierenarts raadpleegt. De meeste medicijnen zijn nodig om uw kat in leven te houden.
- Beperk de hoeveelheid water die uw kat verbruikt niet, zelfs als uw huisdier meer urineert dan normaal, tenzij uw dierenarts u hiertoe opdracht heeft gegeven.
- Breng uw kat naar de dierenarts voor periodieke evaluaties. Wees voorbereid op het beantwoorden van vragen met betrekking tot de activiteit van uw kat, eetlust, vermogen om comfortabel te slapen, ademhalingsfrequentie, weerstand tegen inspanning, hoesten en de algehele kwaliteit van leven.
- Als uw kat met moeite ademt, neem dan onmiddellijk contact op met de dierenarts.
De evolutie van de ziekte van uw kat hangt af van de ernst van de aandoening, hun reactie op de behandeling, de aanbevelingen van uw dierenarts en uw observaties. De tests die worden uitgevoerd om de progressie te volgen, zullen de beslissing van uw dierenarts met betrekking tot de therapie en prognose van uw kat beïnvloeden.
Veelgestelde vragen (FAQ’s)
Hoe lang kunnen katten leven met hartaandoeningen?
Veel katten leven hun hele leven met hartaandoeningen zonder klinische symptomen te vertonen, maar het hangt af van hoe vergevorderd de aandoening is. Soms leven katten lang met chronisch hartfalen als medicatie dit compenseert. Dat gezegd hebbende, katten die lijden aan congestief hartfalen kunnen tot 1 jaar nadat ze zijn gediagnosticeerd leven.
Heeft mijn kat pijn met hartaandoeningen?
Hartziekten zijn meestal niet pijnlijk bij katten, maar het kan een grote impact hebben op hun leven als het hun achterpoten aantast (wanneer zich een stolsel vormt). Het kan leiden tot zwakte of verlamming van de ledematen, en dit vereist de onmiddellijke interventie van de dierenarts.
Conclusie
Hartziekten bij katten kunnen aangeboren (ermee geboren) of verworven (voorkomen bij volwassen katten) zijn. Beide typen kunnen erfelijk zijn, d.w.z. geërfd van de ouders. Katten kunnen lijden aan verschillende soorten hartaandoeningen, maar de meest voorkomende is cardiomyopathie (een ziekte van de hartspier). Sommige kattenrassen, zoals de Maine Coon, Perzische, Amerikaanse korthaar of Brits korthaar, zijn meer vatbaar voor bepaalde hartaandoeningen dan andere. Om deze reden is hartbewaking van deze rassen essentieel. Als u merkt dat uw kat tekenen vertoont zoals hoesten, vermoeidheid bij inspanning, desinteresse in dagelijkse activiteiten of verlamming of zwakte van de achterpoten, neem dan contact op met de dierenarts.
Uitgelichte afbeelding Credit: TShaKopy, Shutterstock
Inhoudsopgave