Iedereen poept. Er is zelfs een boek over. Als je katten en kattenbakken hebt, weet je heel goed hoeveel en hoe vaak je kat poept, maar wat als je kat buiten zijn behoefte doet? Is er een manier om erachter te komen of alles werkt zoals het zou moeten zijn?
In het volgende artikel gaan we het hebben over kattenconstipatie, wat de oorzaak is, hoe ermee om te gaan en hoe u kunt weten of uw kat eraan lijdt. Maar voordat we dat doen, moeten we het hebben over hoe regelmatig uw kat moet zijn.
Klik om verder te gaan:
Hoe vaak moet mijn kat poepen?
Het antwoord op deze vraag hangt af van een paar factoren: dieet, leeftijd, individuele variabiliteit en gezondheid. Zoals met veel aandoeningen, is het belangrijk om vertrouwd te raken met wat normaal is voor uw kat, zodat u weet wanneer dingen niet goed zijn.
Een kat die een hoogwaardig, droog brokjesdieet krijgt, kan één keer per dag poepen, soms minder; eens in de 36 uur kan normaal zijn. Katten die voedsel van lagere kwaliteit eten, kunnen twee tot drie keer per dag poepen en hun uitwerpselen zijn meestal groter en stinkender. Dat komt omdat premium diëten over het algemeen hoger zijn in verteerbare energie, wat betekent dat voor elk ons voedsel dat wordt gegeten, ze er meer van absorberen, waardoor er minder als afval wordt uitgescheiden. Voedingsmiddelen met een laag verteerbare energie zorgen ervoor dat er vaker meer van in de kattenbak belandt.
Vanwege deze variabiliteit is er geen vast antwoord voor hoe regelmatig je katten moeten zijn, het is gewoon belangrijk dat ze regelmatig zijn.
Hoe weet ik of mijn kat geconstipeerd is?
In veel gevallen zal dit duidelijk zijn; Je kat spant zich in om naar het toilet te gaan, maar geeft geen uitwerpselen door. Het is erg belangrijk om onderscheid te maken tussen persen om te poepen en persen om te plassen. De ene is een vrij dringende zaak en de andere kan een noodgeval zijn, vooral als de kat mannelijk is.
Katten die in en uit de kattenbak gaan, kunnen tekenen van blaasontsteking of een urineweginfectie vertonen. In deze gevallen kunnen ze vaak kleine hoeveelheden urine passeren, of er kan bloed in de urine zitten, maar ze zijn meestal niet pijnlijk genoeg om te huilen tijdens het toiletbezoek.
Mannelijke katten (zeer zelden vrouwtjes) kunnen blokkades in hun urethra ontwikkelen, en dit is een noodgeval. Als uw kat probeert te plassen, zijn geslachtsdelen likt en vooral als hij schreeuwt, moet u onmiddellijk contact opnemen met uw dierenarts.
Als uw kat nog steeds urineert, maar zich inspant om te poepen, heeft u waarschijnlijk te maken met een geconstipeerde kat. De uitzondering op deze regel is bij katten die diarree hebben gehad. Soms kan de ontsteking in het rectum veroorzaakt door diarree ervoor zorgen dat uw kat het gevoel heeft dat hij moet poepen terwijl hij dat eigenlijk niet doet.
Zoals je kunt zien, is het belangrijk om de recente geschiedenis van de kat te kennen!
Wat als mijn kat geen kattenbak gebruikt?
Je zou kunnen denken dat als je kat naar buiten gaat om naar het toilet te gaan, je nooit zult weten of hij een probleem heeft, en soms is dit waar. Maar meestal geldt de regel nog steeds. Weten wat normaal is, betekent dat je kunt zien wanneer dingen niet goed zijn. Als uw kat helder en gelukkig is, normaal eet en geen tekenen van ziekte of onverwacht gewichtsverlies vertoont, dan is hun toiletbezoek waarschijnlijk ook normaal.
In de meeste gevallen, wanneer een kat die normaal buiten toiletten een probleem heeft, vinden ze een manier om je dit te laten weten. Of dit een bewuste keuze is of gewoon een gevolg van de urgentie van de aandoening, zullen we nooit weten, maar het is zeker nuttig.
Katten met urinewegproblemen zullen vaak proberen binnenshuis te plassen – in gootstenen, op vloeren, in fruitmanden (ja, dat is echt gebeurd!) — en je ziet misschien grote plassen of kleine druppeltjes, soms met bloed. Katten met diarree kunnen binnenshuis een ongeluk krijgen, maar vaker merk je misschien gewoon het bewijs rond hun achterkant, hopelijk voordat ze op je schoot hebben gezeten!
Een geconstipeerde kat zal vaak zo gefrustreerd en ongemakkelijk zijn dat hij zal blijven proberen te poepen, binnen of buiten. Maar als dat niet het geval is, zijn er enkele andere tekenen om op te letten bij een geconstipeerde kat.
Wat zijn de andere tekenen dat mijn kat mogelijk geconstipeerd is?
De volgende symptomen kunnen gepaard gaan met constipatie, maar kunnen ook optreden bij andere gezondheidsproblemen.
In ieder geval rechtvaardigen ze allemaal een reis naar de dierenarts.
- Onappetijtelijkheid
- Gewichtsverlies
- Uitdroging: Ogen kunnen verzonken lijken en de huid veert niet terug wanneer deze wordt gelift.
- Braken of regurgitation: Braken omvat een buikinspanning om verteerd of gedeeltelijk verteerd voedsel naar boven te brengen. Regurgitatie is wanneer onverteerd voedsel passief uit de slokdarm wordt geworpen.
- Niet in staat om te settelen of comfortabel te worden
- Buik likken meer dan normaal
- Pijnlijke of opgeblazen buik / pijnlijk bij het oppakken
- Lethargie
Als uw kat een van deze symptomen vertoont, neem dan contact op met uw dierenartspraktijk om een afspraak te maken.
Wat zijn de oorzaken katachtige constipatie?
Er zijn veel mogelijke oorzaken van constipatie. Sommige zijn vrij eenvoudig, terwijl andere complexer zijn. Voordat we beginnen, moeten we het verschil kennen tussen constipatie en obstipatie.
Constipatie: De verminderde, onregelmatige passage van harde, droge ontlasting als gevolg van een medisch of fysiek probleem. De dikke darm zelf is functioneel en overbelasting (tenesmus) wordt meestal gezien.
Obstipatie: Dit is wanneer de dikke darm niet langer in staat is om de ontlasting voort te duwen (geen peristaltiek), dus er is geen tenesmus. Het kan optreden als gevolg van langdurige constipatie, of als gevolg van een primair probleem dat de spieren en zenuwen van de dikke darmwand aantast.
Op één na hebben alle hieronder besproken aandoeningen betrekking op constipatie.
1. Haarballen
We horen vaak de term “hoest een haarbal op”, maar dit is geen nauwkeurige beschrijving. Katten zullen vaak een kokhalzend, kokhalzend geluid maken wanneer ze een haarbal proberen op te halen, maar het is technisch gezien geen hoest. Een haarbal in de longen zou een zeer ernstig probleem zijn! Katten die last hebben van haarballen zullen meestal aan beide uiteinden lijden. Soms kan het haar zich ophopen in de darmen en het spijsverteringsproces vertragen, en andere keren kan het een volledige obstructie veroorzaken. Hoe langer het duurt voordat uitwerpselen door de dikke darm reizen, hoe droger het wordt, en dit kan leiden tot constipatie.
2. Dehydratie
Net als bij het haarbalprobleem kan uitdroging ervoor zorgen dat de inhoud van de dikke darm uitdroogt, zich ophoopt en te moeilijk wordt om te passeren. Hoe meer tijd er verstrijkt, hoe droger het wordt. Vaak stopt de kat met eten en drinken, waardoor de uitdroging verergert.
3. Dieet
Het is een veel voorkomende misvatting dat katten botten moeten consumeren. Wanneer katten jagen, eten ze het kraakbeen, de huid, de spieren en de organen van hun prooi, maar de enige botten die ze consumeren zijn kleine botten die incidenteel worden gegeten. Benig materiaal kan zich ophopen in de dikke darm en grote, harde ontlasting vormen die te moeilijk of pijnlijk is om te passeren. Botten vormen ook een risico op darmobstructie of, indien gekookt of scherp, kunnen de wanden van de maag of darmen beschadigen of doorboren.
Katten die alleen of voornamelijk droogvoer eten, moeten van nature voldoende water drinken, maar soms doen ze dat niet, wat kan leiden tot de ophoping van harde, droge uitwerpselen.
4. Artritis/rugpijn
Je vraagt je misschien af hoe artritis in deze vergelijking past. Pijn kan een indirecte of gevolgoorzaak zijn, in plaats van een directe oorzaak van constipatie. Katten met rugproblemen, bekkenletsels of artritis, met name van de heupen, kunnen moeite hebben om in de juiste “poeppositie” te komen, of ze kunnen het passeren van uitwerpselen vertragen omdat het hen ongemak of pijn veroorzaakt.
Bekkenfracturen (een veel voorkomende verwonding bij katten die door auto’s worden geraakt) kunnen leiden tot een vernauwing van het bekkenkanaal, waardoor ontlasting moeilijk wordt, of er kan zelfs zenuwbeschadiging zijn die de ontlasting beïnvloedt. Dit leidt tot een opeenhoping van uitwerpselen in het rectum, wat kan leiden tot constipatie, maar kan ook leiden tot fecale incontinentie, omdat de drukopbouw te veel is voor de anale sluitspier om te bevatten.
5. Nierziekte en diabetes
Een ander voorbeeld van een indirecte oorzaak van constipatie. Katten met gevorderde nierziekte zullen vaak constipatie ontwikkelen omdat hun beschadigde nieren niet in staat zijn om water in het lichaam te houden, wat resulteert in uitdroging. Katten met een nieraandoening zullen meestal ook drinken en plassen Heel veel.
Dit is ook het geval bij diabetes. De hoge bloedglucose veroorzaakt diurese (verhoogde urineproductie), wat ook kan leiden tot uitdroging. Net als katten met een nieraandoening zullen diabetische katten ook overmatig drinken en plassen.
6. Megacolon
Dit kan een verworven of primaire aandoening zijn, waarbij de wanden van het rectum verwijd raken end niet in staat om de peristaltische druk uit te oefenen die nodig is om uitwerpselen door te geven. Het kan secundair optreden aan constipatie of zenuwbeschadiging, maar is meestal te wijten aan een neurogene, neuromusculaire degeneratieve aandoening die bekend staat als idiopathische megacolon. Deze aandoening resulteert in obstipatie en is moeilijker te behandelen.
Diagnose en behandeling van constipatie
De diagnose van constipatie bij katten is meestal eenvoudig, gebaseerd op klinische geschiedenis en lichamelijk onderzoek. Gelukkig is obstipatie meestal voelbaar bij abdominale palpatie. In alle gevallen moet basisbloedonderzoek worden uitgevoerd om te zoeken naar onderliggende aandoeningen. Röntgenfoto’s moeten worden uitgevoerd om de omvang van de constipatie te beoordelen en om te controleren op megacolon, dat op een röntgenfoto verschijnt als een zeer verwijde dikke darm vol uitwerpselen en gas.
In de meeste gevallen omvat de behandeling van constipatie het omgaan met de opgehoopte ontlasting in de dikke darm en het aanpakken van het onderliggende probleem.
Er zijn een aantal manieren waarop constipatie kan worden aangepakt, afhankelijk van de omvang en ernst:
- Medische behandeling: Orale laxeermiddelen, orale vloeistoffen en miniklysma.
- Intraveneuze vloeistoffen: Dit is essentieel voor uitgedroogde patiënten, maar kan ook nuttig zijn bij het stimuleren van patiënten die momenteel geen tekenen van klinische uitdroging vertonen.
- Klysma onder sedatie of algemene anesthesie
Hoe kan ik voorkomen dat mijn kat verstopt raakt?
In gevallen van nierziekte en diabetes is het diagnosticeren en beheersen van deze aandoeningen essentieel. Als het goed wordt beheerd, mag de kat niet langer overmatig plassen en zal het risico op uitdroging worden verminderd.
Het is van vitaal belang om uw kat van voldoende vers water te voorzien, vooral als het warm weer is of als hij een droog dieet krijgt. Voor katten zijn de presentatie en locatie van hun drinkwater belangrijk.
Hier zijn een paar tips om hun waterbak aantrekkelijker te maken:
- Gebruik een keramische kom in plaats van plastic of metaal. Het houdt het water koel en heeft geen reflecterend oppervlak of maakt geen harde geluiden wanneer het wordt verplaatst.
- Zet het water op een hoger oppervlak in plaats van op de vloer om te voorkomen dat er vuil in valt of andere huisdieren (we kijken naar jullie, honden) de kom legen of erin kwijlen.
- Plaats de waterbak uit de buurt van hun voedsel. Katten associëren water in de buurt van voedsel met bederf, dus houd minstens een paar meter tussen hun voedsel en water.
- Bewegend water = zoet water. Drinkfonteinen voor katten zijn een geweldige manier om uw kat aan te moedigen om zijn hydratatie te verhogen. Gebruik altijd een goede kattendrinkfontein, geen decoratieve of tuinfontein, omdat ze verf of behandelingen kunnen bevatten die giftig zijn.
Als uw kat een lange of dikke vacht heeft of veel werpt, gebruik dan een dieet of pasta die is ontworpen om haarballen te helpen voorkomen. Als uw kat tekenen van artritis vertoont, zoals een terughoudendheid om te springen of spieren over zijn achterpoten te verdunnen, praat dan met uw dierenarts over pijnbestrijding, vooral als uw kat een voorgeschiedenis van bekkenletsel heeft.
Het voeren van een hoogwaardig, goed verteerbaar dieet met veel vezels is een van de gemakkelijkste manieren om ze gelukkig, gezond en regelmatig te houden. Premium diëten kunnen meer kosten, maar je voedt uiteindelijk minder.
Hoe zit het met Megacolon?
Katten met verworven megacolon als gevolg van langdurige constipatie zullen vaak herstellen zodra het primaire probleem is opgelost, maar ze kunnen medicijnen nodig hebben om de dikke darm normaal te laten functioneren. In gevallen van primair of idiopathisch megacolon kan medisch management succesvol zijn in het beheersen van deze gevallen, maar soms vereisen ze een operatie om het niet-functionerende deel van de dikke darm te verwijderen. Helaas worden katten met ernstige megacolon vaak geëuthanaseerd.
Conclusie
Constipatie is een vrij veel voorkomend probleem bij katten, grotendeels vanwege het aantal dingen dat het kan veroorzaken. In de meeste gevallen zijn de tekenen van constipatie vrij duidelijk, maar er zijn een aantal aandoeningen die zich op een vergelijkbare manier kunnen presenteren. Als u vermoedt dat uw kat geconstipeerd is, is vroege interventie de sleutel om complicaties zoals secundaire megacolon te voorkomen.
Er zijn een aantal dingen die we kunnen doen om het risico van onze katten om verstopt te raken te verminderen, zoals het bevorderen van hydratatie, het voeren van premium voedsel, het voorkomen van haarballen en het beheersen van pijn. Jaarlijkse gezondheidscontroles zijn een geweldige manier om ervoor te zorgen dat uw kat fit en goed is en kunnen resulteren in vroege detectie van problemen. Leer de routine van je kat kennen, want het is veel gemakkelijker om te herkennen wanneer er iets mis is als je bekend bent met wat goed is.
Vergeet niet dat als je denkt dat er iets mis is, je waarschijnlijk gelijk hebt, dus het is altijd beter om ze te laten controleren.
Inhoudsopgave