Er is een zekere discussie over wanneer u uw Brits Korthaar kat moet laten castreren. (Technisch gezien is castratie van toepassing op zowel mannelijke als vrouwelijke kittens, maar het wordt meestal gebruikt om te verwijzen naar een gonadectomie bij de kater, dus dat is wat we hier zullen bespreken). Sommige mensen, waaronder veel dierenartsen, moedigen eigenaars aan om hun Britse Kortharen zo vroeg mogelijk te steriliseren. Anderen, meestal fokkers, dringen aan op een zo laat mogelijke sterilisatie. Waar iedereen het over eens is, is dat het steriliseren en castreren van je katten een belangrijk onderdeel is van een verantwoordelijke huisdiereigenaar.
Wanneer moet een Brits Korthaar kat gecastreerd worden? U kunt uw Brits Korthaar kat het beste laten castreren tussen de vier en zes maanden oud. Dit geeft de kat de tijd om lichamelijk volwassen te worden, maar bevordert niet de ontwikkeling van ongewenste kater-eigenschappen, zoals vechten, sproeien of ongezelligheid. Het bevordert ook een betere gezondheid.
Laten we eens wat meer te weten komen over Britse Kortharen en castratie. Als je je zorgen maakt dat te vroeg castreren van je mannelijke kittens zal voorkomen dat ze die felbegeerde Britse Korthaar lichaamsbouw krijgen, of dat als je het te laat laat je hun vriendelijke karakter zal ruïneren, lees dan verder om meer te ontdekken.
Voors en tegens
Dus, wanneer een Brits Korthaar kat te castreren? Mannelijke Brits Korthaar katten staan bekend om hun knappe, blokkerige uiterlijk. Onder dierenartsen is de algemene consensus om castratie en sterilisatie zo vroeg mogelijk aan te bevelen. Sommige fokkers, echter, zijn positief gekrenkt bij het idee van het castreren van een mannelijke Britse Korthaar onder de leeftijd van een jaar in het geval ze missen die stamboom kenmerken. Wie heeft er gelijk? Wanneer is de beste tijd om uw kitten te steriliseren?
Laten we eens kijken naar een aantal van de factoren die een rol spelen bij deze beslissing. Een factor die vaak naar voren komt is de trage groei van de korthaar kat. Het is waar dat de Brits Korthaar een van de traagst groeiende katten is, het duurt ongeveer drie jaar voor een Brits Korthaar om uit te groeien tot hun volledige volwassen grootte. Eenmaal volwassen, hebben de katten veel aandacht van hun mensen nodig om gelukkig te zijn. Vergeet niet dat dit ras een ongewone mate van sexueel dimorfisme vertoont; mannelijke Brits Kortharen zijn meestal een paar pond zwaarder dan vrouwtjes.
De angst die sommige mensen hebben met betrekking tot vroegtijdige castratie is dat hun mannelijke korthaar niet de mollige, zwaargebouwde bouw zal krijgen waar Britse Korthaar jongens om bekend staan. Deze angst kan echter gemakkelijk worden weggenomen. Mannelijke kittens groeien goed na hun sterilisatie. Niets aan de operatie zal de groei van uw jonge kat belemmeren, hij zal nog steeds opgroeien tot het soort gespierde kerel dat het Britse Korthaar ras pleegt voort te brengen, compleet met al zijn stamboomkenmerken. Het is waar dat vroeg gecastreerde katers niet het 100% wollige uiterlijk zullen krijgen dat geassocieerd wordt met een “hele tom”, maar dit is niet echt heel belangrijk. In elk geval zijn die wangen een tijdelijk verschijnsel dat na de sterilisatie zal verdwijnen.
Dit geldt ongeacht de leeftijd die de kat bereikt heeft vóór de operatie. De zware kaken zijn niet iets dat zal blijven bestaan zodra de toevoer van testosteron is verdwenen, ze verdwijnen langzaam in de maanden na de castratie. Uw Brits Korthaar tom zal er waarschijnlijk knapper uitzien zonder een zware wang, omdat dit afbreuk kan doen aan de charmante ronde gelaatstrekken waar dit ras zo geliefd om is.
Een andere geliefde eigenschap kan ook verdwijnen als u te lang wacht met castreren: de beroemde enthousiaste vriendelijkheid van het ras. Testosteron bij katers heeft een aantal onaangename effecten, naast de beruchte territoriale markering. Deze omvatten agressie en anti-sociaal gedrag. Een van de aardigste vrouwtjes, je kunt je echt geen gezelliger huisdier wensen.
Een mannelijke Brits Korthaar die te laat in zijn ontwikkeling wordt gecastreerd, kan van een levendige metgezel veranderen in iets wat meer weg heeft van een norse puber. e enige moeilijke eigenschap die Brits Korthaar toms kunnen ontwikkelen is een zekere mate van luiheid, die kan leiden tot hartproblemen en gewichtsproblemen als de kat ouder wordt. Dit geldt voor elke gecastreerde kater, maar dit ras, in het bijzonder, wordt erg sedentair als u niet ingrijpt.
U kunt deze eigenschap aanpakken door ervoor te zorgen dat hij veel actief spel krijgt, Britse Kortharen zijn absoluut dol op speeltijd, en door op zijn voeding te letten. Zolang hij aangemoedigd wordt om wat rond te rennen en niet overvoed wordt, zou het goed moeten gaan met uw kater.
Wat gebeurt er als ik mijn Brits Korthaar te laat castreer?
Laten we eens in meer detail kijken naar een aantal problemen die komen kijken bij het zorgen voor een ongecastreerde mannelijke Britse Korthaar. Een van de meest voorkomende klachten van eigenaren is dat hun kater nu volhardt in het markeren van zijn territorium (sproeien), inclusief hun meubels en inrichting. Ongecastreerde katers produceren voor dit doel, naast urine, een onaangenaam doordringende olieachtige nevel. (Ja, de kater zal dit ook overal deponeren; het is ook nogal afschuwelijk om het op te ruimen).
De niet gecastreerde Brits Korthaar zal waarschijnlijk veel minder beminnelijk worden, en mogelijk menselijk gezelschap helemaal afwijzen. Dit kan een ernstig probleem zijn, of u uw korthaar nu als huisdier voor binnen of buiten houdt. De kater heeft de neiging om te gaan zwerven, wat ertoe kan leiden dat hij verdwaalt of zich bezeert als hij buiten wordt toegelaten. Als u hem echter binnenshuis probeert te houden, kan het zijn dat u uw huis deelt met een gefrustreerd dier dat u nu als een bedreiging of een rivaal beschouwt. Dit kan een ellendige situatie worden voor zowel u als de kat.
Als u andere huisdieren in huis heeft, vooral andere katten, kunnen zij zich in de vuurlinie bevinden. Een boze territoriale kater is niet alleen vervelend voor hen – hij kan ook een reële fysieke bedreiging vormen, in staat tot het toebrengen van ernstig letsel. Ik heb ongesteriliseerde Brits Korthaar katers ontmoet die het niet zo slecht deden – sommige fokkersvrienden van mij hebben een zeer goedmoedige dekkater die graag door het huis drentelt en vriendelijk kopstoten uitdeelt tegen ieders scheenbenen en die perfect vriendelijk is tegen hun andere katten, maar ik heb ook een paar absolute verschrikkingen ontmoet.
Een vrouw die ik ken moest haar korthaar herplaatsen toen hij niet wilde ophouden haar van bovenaf te bespringen. Over het algemeen, tenzij u van plan bent om te fokken met uw mannelijke Britse Korthaar, is het het beste om niet te wachten tot na de zes maanden.
Wat als ik mijn Britse Korthaar te vroeg castreer?
Het is waar dat zeer jonge kittens niet gecastreerd moeten worden. Het dier moet minstens twee pond wegen; een Brits Korthaar moet dat worden tussen de vier en acht weken oud. Sommige mensen vinden dat te jong, met het gevaar van urineweginfecties, groeiachterstand, verstoppertje of schuwheid, maar uit onderzoek blijkt dat vroegcastratie beter is voor de gezondheid van het dier en gedragsproblemen voorkomt in plaats van ze te veroorzaken. In elk geval is het onwaarschijnlijk dat uw dierenarts een dergelijke operatie te vroeg zal uitvoeren; hij weet wat hij doet.
Als u hoopt het kitten in kwestie te adopteren, is vroegcastratie een goed idee, mensen adopteren over het algemeen liever jongere kittens en ze zullen eerder een Brits Korthaar aannemen die gecastreerd is en al zijn inentingen heeft gehad. Als u het kitten houdt, kunt u gerust wachten tot het zes maanden oud is, als u dat wilt. Maar laat het niet langer wachten. Na die tijd is uw kater geneigd een aantal van die moeilijke eigenschappen te ontwikkelen; het is onwaarschijnlijk dat hij ze allemaal kwijtraakt, zelfs als u hem eindelijk laat steriliseren.
Wanneer moet ik mijn vrouwelijke Brits Korthaar kitten steriliseren?
Dit is een minder controversieel onderwerp, omdat vrouwelijke Brits Kortharen over het algemeen toch al minder blokkerig zijn en niet de zware kenmerken van hun broers krijgen. Ik zou zeggen laat uw poesje steriliseren met vier weken of zodra uw dierenarts denkt dat ze er klaar voor is. Hier is de zes-maanden grens zeker niet van toepassing, aangezien uw poes ruim voor die tijd zwanger kan worden. Poezen kunnen al met vier en een halve maand voor het eerst krols worden; ik heb anekdotes gehoord over poezen die eerder zwanger werden, maar dat wordt betwist.
In tegenstelling tot castratie, zal een vroeg nestje kittens de groei van het arme meisje echt belemmeren. De zich ontwikkelende kittens onttrekken voedingsstoffen aan de nog steeds groeiende moeder en kunnen haar eigen groei tegenhouden. Het resultaat is een ondermaatse poes met een trieste neiging tot gezondheidsproblemen. Als u van plan bent met haar te fokken, is het noodzakelijk dat u uw poesje weghoudt van ongecastreerde katers. Dit geldt ook voor haar nestgenoten.
Als u katers in huis heeft, moet u deze laten steriliseren, terwijl uw jonge poes een binnenkat zal moeten worden. Omgaan met een ongelukkige krolse poes kan moeilijk zijn, omdat ze elke gelegenheid zal aangrijpen om er vandoor te gaan, maar jullie zullen allebei zo goed mogelijk met de frustratie moeten omgaan. Er bestaan anticonceptiepillen voor katten, maar de meningen zijn verdeeld over veiligheid en doeltreffendheid. Als uw poes gezond is, zou ze na één jaar zwanger moeten kunnen worden.
Inhoudsopgave