Hoe je het geslacht van een kat aan het gezicht kunt zien

Het kan lastig zijn om het verschil te zien tussen katers en poezen zonder als het ware onder de motorkap te kijken. Soms heb je niet de mogelijkheid om een kat te seksen door naar de geslachtsdelen te kijken. Hoewel het geen exacte wetenschap is, is het mogelijk om het verschil tussen katers en poezen op een andere manier vast te stellen. Katten vertonen een zekere mate van sexueel dimorfisme, waarbij dit bij verschillende rassen meer of minder uitgesproken is. Vrouwtjes hebben de neiging kleiner te zijn dan mannetjes. Het meest opvallend zijn echter de gezichtsverschillen tussen katers en poezen. Met wat oefening kunt u vaak de geslachten van elkaar onderscheiden.

Hoe herken je het geslacht van een kat aan het gezicht? Katers hebben meestal een ronder, voller gezicht dan poezen. De wangkussentjes van een kater ontwikkelen zich meer, vooral bij een hele kater, waardoor deze katten een wollig uiterlijk hebben. Vrouwelijke katten hebben meestal een wat smaller gezicht met een fijnere snuit.

Je bent op deze pagina terechtgekomen omdat je wilt leren hoe je onderscheid kunt maken tussen katers en poezen. Misschien kunt u niet dichtbij genoeg komen om een genitale inspectie uit te voeren. Misschien is de kat een zwerfkat en laat hij je niet dichtbij komen, of misschien ben je nieuwsgierig naar het huisdier van de buren. Misschien heb je een kat gespot in het asiel en denk je erover om hem te adopteren. Lees verder om alle antwoorden te weten te komen: hoe kun je het geslacht van een kat afleiden uit het gezicht, en uit andere kenmerken. Dit artikel bevat alle informatie die je zoekt.

Hoe het geslacht van een kat aan het gezicht te zien

De enige echt nauwkeurige manier om te weten of u een kater of een poes hebt, is te kijken naar de geslachtsdelen van de kat en op basis daarvan uw conclusie te trekken. In sommige gevallen is dit echter niet mogelijk. U kunt het geslacht van een kat heel goed inschatten door het gezicht van het dier te bestuderen.

Let wel, dit geldt alleen voor katten die het kittenstadium ontgroeid zijn en hun volwassen kenmerken beginnen te ontwikkelen. Mannelijke en vrouwelijke kittens zijn bij de geboorte vrijwel niet van elkaar te onderscheiden; ze kunnen eigenlijk alleen worden gesekst door de geslachtsorganen te onderzoeken, en zelfs dan kan het lastig zijn voor de leek.

Het gezicht van de kater is meestal wat zwaarder en molliger dan dat van de poes. Over het algemeen ziet hij er iets minder fijn en gedefinieerd uit. Katers hebben meestal een grotere snuit, met bredere neusvleugels. Hun voorhoofd is meestal groter en breder, en ze hebben vaak blokkerige jukbeenderen dan hun zusjes.

De snorhaarkussentjes zijn meestal meer uitgesproken, hoewel dit voor een groot deel afhangt van de vraag of en wanneer het dier werd gedesekseerd. Een kater die in een vroeg stadium van zijn ontwikkeling werd gecastreerd, zal er veel minder “mannelijk” uitzien dan een kater die ver in de volwassenheid werd gecastreerd, of die nog heel is.

Vrouwelijke katten ondergaan niet zulke uitgesproken gezichtsveranderingen tijdens de katachtige puberteit. Hun gezicht is spitser en smaller dan dat van de kater, met een slankere snuit en kleinere snorharen. Hun voorhoofd is minder breed en hun algemene verschijning minder blokkerig.

Katten zijn tamelijk divers qua uiterlijk en lichaamsbouw, vooral tussen verschillende rassen. Bijvoorbeeld, een Siamese kater die op jonge leeftijd gecastreerd is, kan dichter bij het stereotype van een vrouwtjeskat staan dan een vrouwelijke Brits Korthaar. Om deze en andere redenen, moeten de gelaatstrekken van een kat alleen gebruikt worden als een richtlijn voor het vermoedelijke geslacht van de kat, en niet als een definitieve indicator of de kat een poes of een kater is.

In de volgende sectie leert u meer over andere uiterlijke kenmerken die het geslacht van een kat kunnen aanduiden.

Andere Uiterlijke Kenmerken

Er zijn enkele andere uiterlijke kenmerken die een goede indicatie kunnen geven van het geslacht van een volwassen kat. Een van deze is de kleur. Sommige kleuren komen zowel bij katers als bij poezen in dezelfde percentages voor, andere niet.

Schildpad- en calicokatten zijn bijna altijd vrouwtjes. Deze katten hebben een vacht die een mengsel is van veel verschillende kleuren, ofwel door elkaar gemengd zoals bij de schildpad, ofwel in afzonderlijke vlekken (calico). De mutaties die deze kleurslagen veroorzaken, worden gedragen op het X-chromosoom en vereisen twee X-chromosomen om zich te manifesteren. In zeer zeldzame gevallen kan een kat met XXY chromosomen geboren worden met schildpad- of calico kleuren. Dergelijke katten zijn technisch gezien intersekse, maar kunnen zich presenteren met mannelijke anatomie. Deze speciale kleine jongens zijn er één op enkele duizenden.

De grootte is een andere indicator. In het algemeen zijn katers groter en gedrongener dan poezen. Ze hebben meestal bredere schouders en stevigere ledematen. Ze kunnen ook beduidend zwaarder zijn. Bij sommige rassen is het dimorfisme zeer uitgesproken; een volgroeide mannelijke Brits Korthaar, bijvoorbeeld, kan uiteindelijk half zo groot worden als zijn zus.

Merk op dat het verschil in grootte tussen de rassen vaak aanzienlijk is. Een mannelijke Devon Rex of Balinees kan kleiner zijn dan een vrouwelijke Noorse Boskat.

Geslacht en Gedrag

Het geslacht van een kat kan ook van invloed zijn op het gedrag. Hele katers kunnen agressiever zijn, met de neiging hun omgeving te besproeien. Ze hebben meer de neiging om te ontsnappen en rond te zwerven, waarbij ze soms voor lange periodes verdwijnen.

Vrouwtjes die niet gesteriliseerd zijn, worden uiteindelijk krols, waardoor ze zich op verschillende manieren gaan gedragen. Ze zullen vaak meer proberen te ontsnappen, vooral als er katers in de buurt zijn. Ze gaan meer hun stem verheffen en geven jammerende en treurige kreten. Dit gepijnigde geschreeuw trekt de toms aan, maar kan voor de mens heel storend zijn.

De kat kan op haar hurken gaan zitten in een ontvankelijke houding en kan haar staart optillen. Ze kan zich vaker tegen mensen en voorwerpen aanschuren. Krolse poezen kunnen destructiever en agressiever worden, aangezien dit een stressvolle ervaring is voor een poes. Er kan ook een duidelijke afscheiding uit de vulva komen – maar als u dichtbij genoeg bent om dit te zien, weet u al wat het geslacht van de kat is.

Zwangerschap is een andere aanwijzing voor het geslacht van een kat. Als u een kat ziet met een laaghangende, opgezwollen buik en gezwollen tepels, is het zeer waarschijnlijk dat u naar een drachtige poes kijkt. Sommige katten met ernstige inwendige parasieten kunnen ook een opgezwollen buik hebben, maar deze hebben niet de meer geprononceerde tepels van een poes die een nestje verwacht.

Katten seksen op basis van geslachtsdelen

De enige echt betrouwbare manier om het geslacht van een kat te bepalen is door naar de geslachtsdelen te kijken. Dit is gemakkelijker bij oudere katten. Bij zeer jonge kittens kunnen de mannetjes en vrouwtjes moeilijk te onderscheiden zijn als je niet weet waar je naar moet zoeken.

Om de geslachtsdelen van de kat te zien, moet u de staart voorzichtig optillen. Als de kat ontspannen is en zich laat aanraken, is dit gemakkelijk genoeg. Het is een goed idee om te gaan zitten met de kat op uw schoot, zodat u het dier niet laat vallen als het niet goed gaat. Als de kat niet meewerkt met het optillen van de staart, probeer dan de rug van het dier te krabben aan de basis van de staart. Dit zorgt er vaak voor dat de kat instinctief zijn staart optilt.

Een nerveuze of vijandige kat kan moeilijk te hanteren zijn – het is beter om iemand anders de kat vast te laten houden terwijl u het onderzoek uitvoert. Het kan nodig zijn de kat in een handdoek of deken te wikkelen.

Een kater heeft een scrotum en een penis die zich net onder de anus bevinden. Bij een hele kater zijn de testikels ook zichtbaar. Gecastreerde katers hebben nog steeds scrota, maar ze zijn kleiner en minder uitgesproken. Een poes heeft alleen een anus en een vagina.

Wat het geslacht van de kat ook is, het is belangrijk dat de kat zo snel mogelijk wordt gesteriliseerd of gecastreerd. Uw dierenarts kan u adviseren of de kat oud genoeg is voor de ingreep. Het wordt meestal uitgevoerd rond de leeftijd van vijf maanden, maar kan in sommige gevallen ook eerder worden uitgevoerd. Het castreren van katten maakt ze gelukkiger en makkelijker te verzorgen, en beschermt ze tegen verschillende ziektes.