Diafragmatische ruptuur of hernia is een veel voorkomende en ernstige aandoening bij katten. Diafragmatische ruptuur is een relatief veel voorkomende verwonding bij katten na traumatische episodes zoals verkeersongevallen. Congenitale diafragmatische hernia’s zijn zeldzaam, maar komen vaker voor bij sommige rasrassen van katten zoals Himalaya- en Maine Coon-katten.
Snel overzicht: abnormale diafragmaopening (diafragmatische hernia) bij katten
Het diafragma is het dunne vel spier en ligament dat de buik scheidt van de thorax, waardoor de buikinhoud (lever, maag, darmen, enz.) gescheiden blijft van de thoracale inhoud (longen, hart, enz.).
Wanneer een kat lijdt aan een diafragmatische breuk of hernia, ontwikkelt zich een gat in het diafragma, waardoor de buikinhoud van de buik naar de borst kan gaan, zodat de dunne darm en andere structuren in direct contact staan met de longen, wat een negatieve invloed heeft op de normale functie.
Lees ook: Hoeveel kost het om een kat te bezitten in 2023
Oorzaken van diafragmatische breuk of hernia
Katten kunnen worden geboren met een diafragmatische hernia, of het kan gebeuren als gevolg van een ernstig ongeval.
Er zijn twee soorten diafragmatische hernia’s. Congenitale diafragmatische hernia’s zijn anatomische afwijkingen die bij de geboorte aanwezig zijn. Deze hernia’s kunnen complex zijn, waarbij de pericardiale zak (de zak rond het hart) en een defect in het diafragma (een peritoneopericardiale hernia, technisch een peritoneale-pericardiale diafragmatische hernia of PPDH) betrokken zijn.
Verworven diafragmatische hernia’s (ook bekend als diafragmatische breuken) worden veroorzaakt door stomp trauma, zoals verkeersongevallen, vallen van een hoogte of een aanval door een ander dier. Als stomp trauma plotselinge verhoogde druk op de buikholte veroorzaakt terwijl de glottis (strottenhoofd) is gesloten zodat het dier geen lucht kan verdrijven, wordt de buikinhoud onder hoge druk tegen het middenrif gedwongen en scheurt de middenrifspier, waardoor een gat ontstaat. Buikorganen kunnen dan overgaan in de borstholte.
Als het gat klein is, kan er slechts een kleine beweging van organen zijn (bijvoorbeeld een deel van de lever kan de borstholte binnendringen). Als het gat groot is, kunnen meerdere organen bewegen (bijv. Lever, maag, darmen en het omentum – het vel vezelig weefsel, gecreëerd door een invouwing van het peritoneum dat normaal rond de buik zweeft).
De term diafragmatische hernia wordt vaak gebruikt om een diafragmatische breuk te beschrijven, dus de terminologie wordt in de praktijk niet strikt nageleefd.
Lees ook: Longkanker bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling
Symptomen van diafragmatische hernia bij katten
Een kat met diafragmatische hernia kan ademhalingsproblemen hebben en wil misschien niet bewegen of eten.
Klinische symptomen van diafragmatische hernia bij katten zijn ademhalingsmoeilijkheden (kortademigheid), snelle ademhaling (tachypneu), terughoudendheid om te oefenen, saaiheid, gewichtsverlies, anorexia of onappetijtelijkheid, braken en / of diarree en een opgesloten, leeg uitziende buik.
Lees ook: 10 subtiele tekenen dat je kat ziek kan zijn
Diagnose van diafragmatische hernia
Uw dierenarts zal een grondig lichamelijk onderzoek uitvoeren en zal bepaalde tests willen uitvoeren om een diafragmatische hernia te helpen diagnosticeren.
Als uw dierenarts vermoedt dat uw kat een diafragmatische hernia heeft, zullen zij elk aspect van de achtergrond van uw kat en de algehele gezondheidszorg bespreken. Het is bijvoorbeeld zeer onwaarschijnlijk dat katten die alleen binnenshuis zijn, een traumatische diafragmatische breuk ontwikkelen.
Opgemerkt moet worden dat katten jarenlang een niet-gediagnosticeerde traumatische diafragmatische ruptuur kunnen dragen, met zeer weinig tekenen van onwel zijn. Soms wordt de aandoening incidenteel gevonden (bijvoorbeeld als een kat om een andere reden wordt bestraald), of soms ontwikkelen zich om verschillende redenen tekenen in een later stadium van het leven. Het oorzakelijke ongeval kan soms al vele jaren eerder zijn gebeurd, daarom is een gedetailleerde geschiedenis zo belangrijk.
Lichamelijk onderzoek
Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren en controleren op tekenen van diafragmatische hernia. Het belangrijkste fysieke teken is vaak onregelmatige of uitgesproken ademhaling, samen met een leeg aanvoelende buik. Andere tekenen van de traumatische gebeurtenis kunnen aanwezig zijn, zoals gebroken ledematen of blauwe plekken.
Als de achterpoten van de kat verhoogd zijn, maakt dit de ademhaling soms nog erger, omdat de buikinhoud verder in de borstholte beweegt (dit moet met grote zorg worden gedaan in geval van een ernstige verergering).
Andere tekenen kunnen bleek tandvlees of soms blauw getint (cyanotisch) tandvlees zijn. Uw dierenarts luistert naar de borst van uw kat; het hart Geluiden en longgeluiden kunnen worden verduisterd omdat de misplaatste buikinhoud eroverheen kan liggen, waardoor het geluid wordt geblokkeerd.
Hartafwijkingen kunnen soms worden gehoord. Soms kunnen darmgasgeluiden (borbyrygmae) worden gehoord bij het luisteren naar de borst (bij een normale kat zijn deze alleen te horen wanneer de stethoscoopkop op de buik wordt geplaatst).
Lees ook: Wat is een normale hartslag voor een kat?
Routine bloedonderzoek
Het is zeer waarschijnlijk dat uw dierenarts het gebruikelijke bloedonderzoek kan uitvoeren, inclusief een standaardpanel van diagnostische tests, zoals hematologie (bloedbeeld) en biochemische profielen. Deze resultaten kunnen normaal zijn, of er kunnen enkele veranderingen zijn, zoals verhoogde leverenzymen als de lever vast is komen te zitten in de hernia.
Lees ook: Kattenbloedonderzoek (verschillende soorten tests, gezondheidsproblemen en kosten)
Diagnostische beeldvorming
Radiografie (röntgenfoto’s) tonen vaak duidelijk de afwijking, met verstoring van de normale duidelijke lijn van het diafragma, waardoor de buik van de thorax wordt gescheiden en het uitsteeksel van de buikinhoud in het borstgebied mogelijk is.
Abdominale ingewanden kunnen worden gezien boven de longen en het hart in de borst. Soms heeft pleurale en peritoneale vochtophoping zich verzameld rond de verplaatste organen, waardoor een zogenaamde pleurale effusie is ontstaan. Dit kan de diafragmatische scheur verdoezelen en kan de diagnose ingewikkelder maken.
Echografie kan een gevoelige manier zijn om de aanwezigheid van buikorganen in de thorax te detecteren en dit is effectief, zelfs in de aanwezigheid van overvloedig pleuravocht, dus het kan een nuttige back-up zijn voor radiografie bij het stellen van een definitieve diagnose.
De precieze locatie en grootte van de scheur moeten zorgvuldig worden geanalyseerd. Een ventrale locatie van het diafragmatische defect (lager op het diafragma, dichter bij de buikwand) kan een andere benadering van een dorsale scheur (dichter bij de wervelkolom) vereisen. De rechterkant van het diafragma is aanzienlijk groter dan de linkerkant, maar beide zijden kunnen scheuren.
Lees ook: Hoeveel kost een röntgenfoto van een kat?
Behandeling voor diafragmatische hernia
Chirurgische reparatie is de enige levensvatbare behandeling voor diafragmatische hernia, maar de procedure is gecompliceerd.
Chirurgische correctie van het gat in het diafragma is de enige succesvolle vorm van behandeling, maar dit moet zorgvuldig worden gepland. Er is een groter verdovingsrisico dan bij veel operaties vanwege de aard van het probleem.
De onmiddellijke prioriteit is om een getroffen kat te stabiliseren omdat ze een groot algemeen trauma hebben opgelopen. Het is belangrijk dat ze volledig gestabiliseerd zijn voordat ze beginnen met de operatie om de scheur in het middenrif te herstellen. Dit kan betekenen dat de operatie mogelijk 24 uur of langer moet worden uitgesteld.
De operatie om de diafragmatische hernia te repareren mag echter niet onnodig worden vertraagd; Het moet worden uitgevoerd zodra de patiënt volledig is gestabiliseerd. De reparatie wordt meestal uitgevoerd via een middellijnincisie in de buik. In zeldzame gevallen kan een extra incisie in de thoracale wand nodig zijn om het zicht en de toegang te verbeteren.
Het is belangrijk op te merken dat de operatie hoge risico’s met zich meebrengt: een anesthesieassistent (een dierenarts of een veterinaire technicus) moet een beademingsapparaat gebruiken om de longen van de kat tijdens de procedure op te blazen, omdat ze mogelijk niet in staat zijn om zelf te ademen vanwege de schade aan het middenrif.
De longen kunnen na het ongeval worden ingeklapt en er moet voor worden gezorgd dat de longen niet te snel of te hard opnieuw worden opgeblazen, omdat dit de longen kan beschadigen en mogelijk een complicatie kan veroorzaken die re-expansie longoedeem wordt genoemd.
Complicaties tijdens de operatie kunnen verklevingen zijn tussen de verplaatste abdominale ingewanden en de inhoud van de borstholte. Deze moeten zorgvuldig worden afgebroken omdat de verschillende structuren worden gescheiden en op de juiste locaties worden geplaatst.
Nadat de diafragmatische hernia is gesloten, moet lucht uit de thoracale holte worden getrokken om het vacuüm te creëren waardoor de longen bij normale ademhaling kunnen uitzetten. De laatste hechting moet met zorg worden geplaatst, met de longen opgeblazen om dat vacuüm te optimaliseren en het risico op pneumothorax (lucht die aanwezig is rond de longen) te minimaliseren. Een borstbuis kan op zijn plaats worden gelaten om herhaald uit de lucht te trekken, evenals vloeistof, in de onmiddellijke postoperatieve periode.
Het is moeilijk om de kosten van de behandeling van diafragmatische hernia in te schatten, omdat er zoveel mogelijke factoren zijn op de achtergrond van individuele gevallen. De operatie die nodig is om het probleem te verhelpen, hangt af van de precieze grootte, vorm en locatie van de scheur in het middenrif. Vraag uw dierenarts om een gedetailleerde schatting voordat u akkoord gaat met proceed met behandeling.
Lees ook: Hoe u kunt voorkomen dat uw kat springt na een operatie
Monitoring en prognose
Na de operatie heeft uw kat nauwlettende monitoring en verzorging nodig terwijl hij herstelt.
Katten liggen waarschijnlijk enige tijd postoperatief op de intensive care, met zuurstoftherapie en nauwlettende monitoring. Naast frequente fysieke hercontroles, kunnen herhaalde röntgencontroles worden uitgevoerd om de kat postoperatief te controleren.
De prognose is variabel, met tussen 50% en 90% van de katten die volledig herstellen van een operatie om een diafragmatische hernia te herstellen. De uitkomst hangt af van het type diafragmatische hernia en de algehele onderliggende gezondheid van de patiënt.
Lees ook: Waarom verandert de neus van mijn kat van kleur?
Laatste gedachten
Met snelle veterinaire zorg zal ongeveer 50% tot 90% van de katten volledig herstellen van diafragmatische hernia.
Diafragmatische ruptuur is een ernstige aandoening met een diepgaande impact op aangetaste katten. Behandeling, met chirurgisch herstel, is mogelijk, met een goede kans op een volledig herstel.
Lees ook: 9 gedragsveranderingen van katten om je zorgen over te maken
Veelgestelde vragen
Wat kan diafragmatische hernia bij katten veroorzaken?
Sommige katten worden geboren met een aangeboren diafragmatische hernia (en dit verschijnt mogelijk pas als ze volwassen katten zijn). De meest voorkomende oorzaken van verworven diafragmatische hernia’s zijn verkeersongevallen en vallen van een hoogte.
Hoe weet ik of mijn kat een diafragmatische hernia heeft?
De belangrijkste tekenen zijn ademhalingsmoeilijkheden (kortademigheid), snelle ademhaling (tachypneu), terughoudendheid bij lichaamsbeweging, saaiheid, gewichtsverlies, onappetijtelijkheid, braken en / of diarree en een opgesloten, leeg uitziende buik. Elke kat die deze symptomen vertoont, moet een dierenarts bezoeken en zij kunnen de diagnose bevestigen.
Kan een kat diafragmatische hernia overleven?
De prognose hangt af van het type scheur in het middenrif en de aanwezigheid van andere verwondingen. Tussen de 50% en 90% van de getroffen katten overleeft.
Hoe ernstig is diafragmatische hernia bij katten?
Dit is een zeer ernstige en levensbedreigende aandoening, die een dringende en uitgebreide veterinaire behandeling vereist.
Is diafragmatische hernia dodelijk bij katten?
In sommige gevallen overleven katten het eerste incident dat een diafragmatische hernia veroorzaakt niet. Van de katten die een operatie ondergaan, overleeft tussen de 10% en 50% het niet.
Kan een kat leven met een diafragmatische hernia zonder operatie?
Als er een zeer kleine scheur is, is het mogelijk dat een kat zonder operatie overleeft, maar er is een voortdurend risico dat een orgaan in de scheur kan worden gevangen, wat leidt tot een plotselinge verslechtering. Om deze reden wordt een corrigerende operatie bijna altijd aanbevolen.
Kunnen katten leven met diafragmatische hernia?
Zoals hierboven vermeld, kunnen sommige katten jarenlang leven met een niet-gediagnosticeerde diafragmatische hernia, dus ja, het is mogelijk voor katten om ermee te leven. Er is echter een risico op een onverwachte verslechtering, dus chirurgisch herstel is in de meeste gevallen de ideale aanpak.
Hoe wordt diafragmatische hernia gediagnosticeerd bij katten?
Normaal gesproken worden röntgenfoto’s (röntgenfoto’s) of echografie door dierenartsen gebruikt om deze diagnose te bevestigen.
Inhoudsopgave