Atopische dermatitis bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling

kat krabt zichzelf

Dit artikel is bedoeld om de details van atopische dermatitis (atopie) bij katten uit te leggen. Het doel van dit artikel is om een eenvoudige, duidelijke uitleg te geven over deze veel voorkomende allergische huidziekte voor eigenaren van gezelschapsdieren.

Snel overzicht: atopische dermatitis bij katten

tekstgrootte
Andere namen:Atopie
zoeken
Veel voorkomende symptomen: Jeuk, krabben, kauwende huid, oorresten en infecties, haaruitval, verhoogde gebieden van roze of rode zweren op de huid, prikkelbaarheid, gedragsveranderingen.
medische dossiers
Diagnose: Een terugkerende geschiedenis van ondersteunende symptomen, allergietesten, respons op therapieën zoals allergiemedicijnen en voedselproeven.
kat
Gediagnosticeerd bij katten: Matig vaak
pil
Vereist voortdurende medicatie:Ja
injectiespuit
Vaccin beschikbaar:Nee
jam-medisch
Behandelingsopties: Corticosteroïden, antihistaminica, antibiotica (voor secundaire infecties), immunosuppressieve medicijnen, allergeenspecifieke immunotherapie, omega-vetzuursupplementen, shampoos en baden.
thuis
Huismiddeltjes: Allergeenvermijding is soms mogelijk in huis als het wordt geïdentificeerd.

Wat is atopische dermatitis?

Atopische dermatitis is een jeukende huidaandoening die wordt gezien bij katten (en bij andere kleine dieren zoals honden), veroorzaakt door een ontsteking die volgt op een allergische reactie op omgevingsallergenen.

Hoe vaak komt atopische dermatitis voor?

jeukende kat

Dit type allergische dermatitis is een veel voorkomend probleem, dat ongeveer een op de acht katten treft die worden doorverwezen voor work-ups naar dierenartsen die gespecialiseerd zijn in veterinaire dermatologie.

Hoe krijgen katten atopische dermatitis?

Aangetaste katten kunnen een genetische aanleg hebben om deze op allergie gebaseerde aandoening te ontwikkelen, maar in de meeste gevallen zijn er geen bekende specifieke oorzaken en komt het bij sommige rassen niet vaker voor dan bij andere.

Symptomen van atopische dermatitis bij katten

kat met huidinfectie op de neus

De meest voorkomende symptomen van atopische dermatitis bij katten zijn meestal jeuk, likken aan de voeten, oorinfecties en huidinfecties.

Klinische symptomen geassocieerd met atopische dermatitis omvatten:

  • Pruritus (jeuk, met krabben overal, likken van de voeten, enz.)
  • Otitis externa (oorinfecties)
  • Terugkerende huidlaesies en huidinfecties (pyodermie)
  • Alopecia (kaalheid)
  • Miliaire dermatitis (verrukte plekken van schurftige huid)
  • Eosinofiel granuloom (verhoogde gebieden van roze, pijnlijk uitziende huid ook bekend als eosinofiele plaques)

Oorzaken van atopische dermatitis bij katten

Dit is een immuungemedieerde ziekte (een ziekte van het immuunsysteem), waarbij aangetaste katten een genetische aanleg lijken te hebben voor het ontwikkelen van overgevoeligheid voor allergenen in hun omgeving.

Diagnose van atopische dermatitis

Als uw DVM-dierenarts vermoedt dat uw kat atopische dermatitis kan hebben, kunnen de volgende stappen worden genomen.

Gedetailleerde geschiedenis:

Uw dierenarts zal elk aspect van het leven en de gezondheidszorg van uw kat bespreken. Er zijn andere oorzaken van dezelfde soorten tekenen als atopische dermatitis, en deze geschiedenis zal helpen om de verschillende mogelijke oorzaken te onderscheiden.

Soms heeft de jeuk een seizoenspatroon (bijvoorbeeld als een allergie voor een plant in bloei de oorzaak is), maar vaak gebeurt het het hele jaar door, en soms kan het in het begin seizoensgebonden zijn, en in de loop van de tijd overgaan naar het hele jaar door.

Lichamelijk onderzoek:

Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren en de precieze aard en het patroon van de laesies in de jeukende huid opmerken. Rode gebieden (erytheem), brandnetel-steken-achtige huiduitslag (papels en piepjes) en excoriaties (gebieden van zelfbeschadiging door krabben) kunnen worden gezien.

Getroffen gebieden omvatten de oksels (oksels), lies (inguinale gebied), onder de staart (perianaal), rond de ogen (perioculair), rond de mond (perioraal) evenals de oren en het hoofd.

Huidtesten:

Uw dierenarts kan een aantal huidtests voorstellen om het probleem te onderzoeken. Sommige primaire dierenartsen verwijzen u liever door naar een dierenarts met een bijzondere interesse in dermatologie (een veterinaire dermatoloog) voor een deel of al dit werk dat moet worden gedaan.

1. Schimmelcultuur

Ringworm (dermatofytose) moet mogelijk worden uitgesloten door huid- en bontmonsters te kweken.

2. Huidafkrabsels en cytologie

Jeuk komt vaak voor veroorzaakt door parasieten zoals vlooienallergie, luizen, demodex, notoedres en anderen, dus deze moeten worden uitgesloten. Secundaire infecties van bacteriën/ gisten moeten ook worden geïdentificeerd in het geval dat ze een onderliggende allergie verergeren.

3. Allergie testen

Er kunnen twee soorten worden gebruikt.

  • Intradermale allergietest (IDT): IDT kan worden gebruikt om te identificeren welke allergenen dit probleem kunnen veroorzaken, en dit maakt de selectie van allergenen voor allergeenspecifieke immunotherapie (ASIT) mogelijk of om allergenen te identificeren zodat ze kunnen worden vermeden.
  • Serologische allergietest (SAT): omvat het gebruik van een bloedmonster om de aanstootgevende allergenen te identificeren door antilichaamniveaus (IgE) te meten.

4. Huidbiopsie

Een huidbiopsie onthult geen specifieke veranderingen die de directe diagnose van feline atopische dermatitis mogelijk maken, maar histopathologie van een huidmonster maakt het mogelijk om andere differentiële diagnoses uit te sluiten.

5. Reactie op therapie:

Een eenvoudig en logisch proces van het uitsluiten van andere oorzaken van jeukende huid kan een belangrijke rol spelen bij het diagnosticeren van katachtige atopische dermatitis.

  • Een voedselproef (alleen een speciaal dieet geven gedurende 6 – 8 weken) kan nuttig zijn om voedselallergie uit te sluiten.
  • Grondige parasietbehandelingen (bijv. het implementeren van grondige vlooienbestrijding) zijn vaak nodig om huidparasieten volledig uit te sluiten.
  • Een reactie op proefbehandeling met ontstekingsremmende medicatie kan de waarschijnlijkheid van atopische dermatitis bevestigen.

Hoeveel kost het om een kat met atopische dermatitis te behandelen?

De kosten zijn afhankelijk van vele factoren van individuele gevallen. U moet uw dierenarts om een gedetailleerde schatting vragen voordat u akkoord gaat met de behandeling. Meestal kan het kosten $400 tot $800 om een eerste werk uit te voeren en vervolgens $30 tot $100 per maand voor doorlopende zorg.

Behandeling voor atopische dermatitis

kat die een medicijn krijgt

Behandelingsopties omvatten meestal corticosteroïden of glucocorticoïden, antihistaminica, EFA-supplementen, calcineurineremmers en shampoos.

Er zijn een aantal behandelingsopties.

  • De hoeksteen van de behandeling is corticosteroïden of glucocorticoïden, waarbij oraal prednisolon vaak wordt gebruikt, gericht op de laagst mogelijke dosis, misschien gegeven op alternatieve dagen, indien nodig om het probleem onder controle te houden. Langwerkende depot glucocorticoïde injecties zijn een nuttig alternatief voor katten die moeilijk te mediteren zijn.
  • Antihistaminica zijn niet sterk genoeg om gevestigde tekenen te beheersen, maar kunnen in een later stadium nuttig zijn om opflakkeringen te voorkomen.
  • Essentiële vetzuren (EFA) supplementen kan op de lange termijn helpen door de gezondheid van de huid te optimaliseren en zo de dosis te verlagen die nodig is voor sterkere medicatie zoals corticosteroïden.
  • Calcineurineremmers zoals ciclosporine (“Atopica”) en tacrolimus zijn modulatoren van het immuunsysteem die nuttig kunnen zijn als onderdeel van een langdurige behandeling.
  • Andere meer recent ontwikkelde ontstekingsremmende medicatie zoals Oclacitinib (“Apoquel”) is mogelijk nog niet gelicentieerd voor katten, maar kan in bepaalde gevallen door dierenartsen worden aanbevolen.
  • Shampoos en baden kan sommige gevallen helpen (bijv. specifieke medicinale baden als malassezia-infectie de jeuk verergert).
  • Immunotherapie: Allergeenspecifieke immunotherapie (ASIT) kan worden gebruikt om de behoefte aan sterkere systemische, immunomodulerende medicijnen te verminderen. ASIT werkt via een proces dat bekend staat als hyposensibilisatie. Oorzakelijke allergenen of antigenen worden voor het eerst geïdentificeerd door intradermale allergietests (IDT) of bloedtesten (SAT). Deze allergenen kunnen vervolgens worden opgenomen in een op maat gemaakte steriele formulering. Dit kan worden gegeven in geleidelijk toenemende doses door subcutane injectie of door sublinguale druppels, en het kan effectief bij ongeveer 60% van de gevallen. Het idee is dat het immuunsysteem van de kat geleidelijk vertrouwd raakt met de allergenen en dus minder snel reageert op een overdreven manier, wat de jeuk veroorzaakt.
  • Allergeen vermijden kan in sommige gevallen mogelijk zijn (bijv. het verwijderen van stoffen, het vermijden van specifieke vegetatie, enz.).

Monitoring en prognose

Omdat het belangrijkste teken van atopische dermatitis jeuk is, is het over het algemeen eenvoudig voor eigenaren om deze ziekte te controleren, hoewel regelmatige veterinaire controles nuttig zijn. De meeste gevallen reageren goed op de behandeling, hoewel langdurige, voortdurende medicatie meestal nodig is.

Conclusie

Atopische dermatitis is een soort allergische huidziekte die jeuk en huiduitslag bij katten veroorzaakt. Het heeft vaak levenslang beheer nodig met doorlopende medicatie onder veterinair toezicht.