Brits Kortharen zijn, naar mijn mening, verreweg de knapste katten die er zijn; ik hou van hun stevige cobby lichamen, stompe oren en prachtige ronde voetbal-hoofden. Ze zijn de kat van een echte kattenliefhebber, alle charmante katachtige trekjes in een heerlijk pluchen bundel, terwijl ze gelukkig vrij zijn van de gezondheidsproblemen die sommige andere rashonden teisteren.
Zijn Brits Korthaar katten brachycephalisch? Ja, een beetje: ze hebben een ronde kop en een schattige omgekeerde neus. Dat gezegd hebbende, de brachycefalie van de Brits Korthaar is echter minder extreem dan bij een Pers (bijvoorbeeld). Het ras is niet ziekelijk of vatbaar voor ademhalingsmoeilijkheden en andere problemen die gepaard gaan met een meer uitgesproken afplatting van het gezicht.
U hebt deze pagina gevonden omdat u als zorgzame eigenaar of toekomstige eigenaar vragen hebt over Britse Kortharen en hun welzijn. Lees verder om de antwoorden te vinden. Wat betekent brachycephalisch zijn voor de gezondheid van een kat? Kan de verkorte schedel van de Brits Korthaar problemen veroorzaken? Welke gezondheidsproblemen, als die er al zijn, komt dit ras voor? Om meer te weten te komen, blijf luisteren.
De lange en korte lijnen van brachycephalie bij katten
Zijn Brits Korthaar katten brachycephalisch? Ja. Brachycephalie is een verkorting van de schedel langs de verticale as. De rasstandaard voor Brits Kortharen schrijft een korter gezicht voor dan bij de gemiddelde huiskat, wat betekent dat alle Brits Korthaar katten inderdaad licht brachycephalisch zijn.
De reden waarom mensen mij hier meestal naar vragen is dat zij een Brits Korthaar hebben of overwegen aan te schaffen en, als verantwoordelijke kattenliefhebbers, willen zij het fokken van congenitaal ongezonde dieren niet aanmoedigen. Dit is een zeer redelijk en zelfs prijzenswaardig standpunt, hoewel een wading in het ethische moeras dat het fokken van raskatten is, ons buiten het bereik van dit artikel zou brengen. (De wereld van de kattenliefhebbers is een complexe wereld.) In ieder geval kan ik de lezer absoluut verzekeren dat door het kopen van een Brits Korthaar kitten, zij niet de creatie van gedoemde en zieke dieren steunen.
In feite is het omgekeerde waar: Britse Kortharen behoren tot de meest belachelijk gezonde katten die er zijn. Het is waar dat het ras een of twee gezondheidsproblemen heeft die in de bloedlijn voorkomen, maar het moet worden benadrukt dat deze zeer, zeer zeldzaam zijn. Uw Brits Korthaar zou een lang, gezond en gelukkig leven moeten leiden. Ze hebben geen last van ademhalingsproblemen of chronische oogontstekingen; het zijn stevige beestjes met vrolijke, beminnelijke karakters, die met volle teugen van hun leven genieten.
Als u uw Brits Korthaar kitten van een gerenommeerde fokker koopt, zal zij waarschijnlijk minder genetische en gezondheidsaandoeningen hebben dan de gemiddelde willekeurige huiskat. Fokkers halen hun moederdieren en dekkaters uit de roulatie als ze iets met zich meedragen dat de gezondheid van de kittens negatief zou kunnen beïnvloeden; ze besteden ook de grootste zorg om ervoor te zorgen dat alle kittens die ze verkopen gezond zijn, ontwormd en goed gevaccineerd voordat ze de wereld ingaan.
Waarom is brachycephalie een probleem?
In het algemeen kan gesteld worden dat brachycefalie geen enkel gezondheidsprobleem oplevert, mits het niet te extreem is. Een zekere mate van brachycefalie kan van nature bij elk dier voorkomen als een speling van de genetica en kan doorgaans geen kwaad. Bij dieren met een zeer dramatische brachycefalie kunnen helaas wel veel gezondheidsproblemen optreden. Bij katten, een duidelijk voorbeeld is de Perzische. Ik hou van Perzen, met hun lange, pluizige vacht en eigenzinnige persoonlijkheden, maar ik zou waarschijnlijk vermijden er een te bezitten vanwege hun steeds bekendere problemen.
Buiten de wereld van de katten, zien we soortgelijke problemen bij de brachycephale mopshond. Nogmaals, ze zijn schattig, maar hun extreem verkorte schedels kunnen het leven van deze pups erg ongemakkelijk maken. In de loop van tientallen jaren en soms eeuwen van fokken, is brachycephalie bij “flat-faced” rassen zoals Perzen, Exotische Kortharen, Himalayans en anderen zeer uitgesproken geworden. Hoewel de dieren er schattig uitzien, hebben ze echte problemen: ademhalingsproblemen zijn het meest voor de hand liggend, oogontsteking en eetproblemen steken ook de kop op.
Veel “flat-faced” katten ontwikkelen huidinfecties omdat de plooien rond hun neus en mond onmogelijk schoon te houden zijn. Sommigen ontwikkelen huidproblemen elders op hun lichaam omdat ze zich niet goed kunnen verzorgen. In al de jaren dat ik een Brits Korthaar fan ben, heb ik echter nog nooit een kat ontmoet die brachycephalisch genoeg was om een van deze problemen te ontwikkelen. Hun traanbuizen zijn niet verkort, zodat hun ogen niet geïnfecteerd en ontstoken raken; hun neuzen zijn niet afgeplat of geknikt, zodat ze gemakkelijk ademen; ze moeten één keer per week goed geborsteld worden, maar verder is het geen probleem om zichzelf schoon en goed verzorgd te houden. Wat betreft problemen met eten… Ik heb nog nooit een Brits Korthaar ontmoet die daar problemen mee had. Proberen te voorkomen dat ze je huis en haard leeg eten is een waarschijnlijker scenario.
Zal mijn Britse Korthaar lijden aan een slechte gezondheid of jong sterven?
Nee en nee. Wat u ook gehoord mag hebben over zieke raskatten, het is absoluut niet van toepassing op dit ras. Brits Kortharen zijn erg sterk en hebben de neiging om de meeste ziektes te weerstaan. De gebruikelijke voorspelde levensduur is ongeveer 15 tot 20 jaar, afhankelijk van wie je het vraagt. De oudste Britse Korthaar die ik ooit heb ontmoet was 22 jaar en leefde nog steeds een behoorlijk vol leven, hoewel misschien niet erg energiek.
Ik ontmoet vaak mensen die geïnteresseerd zijn in Britse Kortharen, maar die zich zorgen maken over inteelt bij raskatten. Met een robuuste en diverse lijn, is dit niet echt een probleem, tenzij je zo onverstandig bent om te kopen van een achtertuin fokker. Verantwoorde fokkers zullen nooit nauw verwante katten paren, juist vanwege het risico dat er schadelijke genetische eigenschappen opduiken. Als er een fout wordt gemaakt en twee nauw verwante katten mogen paren, zullen alle kittens die uit zo’n verbintenis voortkomen worden gecastreerd en er zal nooit mee worden gefokt.
Een kat waarvan wordt ontdekt dat zij drager is van een erfelijke ziekte, zal uit de fokpoel worden verwijderd en als “inactief” worden gemarkeerd door de instantie die de fokker registreert. Als een kattenfokker doorgaat en deze regels negeert, loopt hij het risico door de betreffende instantie te worden uitgeschreven en zal hij geen stamboomprijzen meer kunnen vragen voor zijn kittens; er is dus een sterke stimulans om zorgvuldig aan alle voorschriften te voldoen. Dit betekent dat uw Brits Korthaar kat of kitten eigenlijk vrijer zou moeten zijn van genetische problemen dan een willekeurig moggy dat u uit een dierenwinkel zou kunnen halen.
Hebben Brits Kortharen genetische aandoeningen?
Ik moet beginnen met erop te wijzen dat, hoewel er een paar ernstige aandoeningen zijn die bij dit ras voorkomen, ze zeer, zeer zeldzaam zijn. Uw dierenarts weet hoe hij naar deze aandoeningen moet zoeken en zal er nauwlettend op toezien dat er geen enkel teken van een probleem is voordat het zich voordoet. Er is absoluut geen reden waarom uw Brits Korthaar niet van een heerlijk lang en gezond leven zou kunnen genieten – maakt u zich alstublieft geen onnodige zorgen.
Met deze disclaimer uit de weg, zal ik nu de twee aandoeningen beschrijven die uw Britse Korthaar bijna zeker niet heeft:
- Hypertrofische cardiomyopathie of HCM is een hartaandoening; het treft zowel niet-pedigree katten als Brits Kortharen. Het komt niet vaak voor en kan worden gedetecteerd door middel van echografie. Uw kat moet zorgvuldig in de gaten worden gehouden en voortdurend worden behandeld.
- Hemofilie B is een aandoening die bloedstolling verhindert; het is zeer onwaarschijnlijk dat uw Britse Korthaar Hemofilie B heeft. De aandoening kan worden opgespoord door middel van een eenvoudige bloedtest en katten die drager zijn van het gen worden meestal uit de fokpool verwijderd.
Tenslotte is er wat ik noem het Bone-Idle Lummox Syndrome (geen officiële diagnose). Katten van dit ras hebben de neiging om later in hun leven monumentaal lui te worden. Als kitten zijn ze vrij levendig, maar nadat ze uit de groei zijn (rond de leeftijd van drie jaar) laten ze het kinderlijke achter zich en brengen ze hun dagen liever comfortabel snoezend op de bank door. In combinatie met hun voorliefde voor eten kan dit er gemakkelijk toe leiden dat ze te zwaar worden, wat hun gezondheid op verschillende manieren kan beïnvloeden. Oudere Brits Kortharen moeten aangemoedigd worden om actief te blijven; u kunt dit doen door hun favoriete spelletjes te spelen en ze veel te stimuleren. Het kan ook nodig zijn om hun dieet te beheren zodat ze niet te dik worden. Vergeet niet dat de voorouders van de huidige Britse Korthaar met de Romeinen zijn meegekomen. Ze hebben het eeuwenlang prima gedaan.
Inhoudsopgave