Het doel van dit artikel is om een eenvoudige, duidelijke uitleg te geven over vergrote lymfeklieren (lymfadenopathie) voor katteneigenaren. Dit is een veel voorkomende bevinding bij zieke katten, met veel mogelijke oorzaken.
De eerste fase om te leren over lymfekliervergroting is om te leren over normale lymfeklieren, die een belangrijk onderdeel zijn van het immuunsysteem.
Wat zijn lymfeklieren?
Het grootste deel van het immuunsysteem werkt rustig op zichzelf weg in katten, uit het zicht, en produceert antilichamen, T-cellen en andere cellen en factoren om het lichaam te beschermen tegen virussen en andere bedreigingen voor de gezondheid. Maar er is één deel van het immuunsysteem dat soms heel duidelijk wordt: de lymfeklieren.
Lymfeklieren, ook bekend als “klieren”, zijn kleine, vaste verzamelingen van immuuncellen die in veel delen van het lichaam worden aangetroffen, waaronder:
- De nek (submandibulair)
- Voor de schouder (prescapulair)
- De oksel (oksel)
- De lies (inguinaal)
- De achterkant van de knie (popliteal)
- Verschillende interne locaties zoals de borst (mediastinaal) en de buik (darmen, mesenterieel).
Lymfeklieren maken deel uit van het lymfestelsel, een netwerk van smalle lymfevaten die parallel lopen aan de bloedvaten in het lichaam. Deze lymfevaten verzamelen en kanaliseren losse vloeistof uit de ledematen van het lichaam en dragen de vloeistof terug naar de borst waar het wordt teruggevoerd naar de bloedbaan.
De lymfeklieren zijn clusters van immuuncellen (inclusief lymfocyten en witte bloedcellen) die fungeren als biologische filters op regelmatige punten langs de lymfevaten, waardoor puin, waaronder bacteriën en virussen, wordt gefilterd. De immuuncellen werken hard om binnenkomende bedreigingen voor de gezondheid van het lichaam te neutraliseren.
Lymfeklieren bij katten zijn klein (zoals kleine bevroren erwten) totdat ze actief worden, wanneer ze vele malen groter kunnen opzwellen dan dit.
Wat zijn vergrote lymfeklieren (lymfadenopathie)?
Vergrote lymfeklieren (lymfadenopathie of lymfadenomegalie) worden gediagnosticeerd wanneer een of meer lymfeklieren groter zijn dan normaal.
- Gelokaliseerde lymfadenopathie betekent dat één, of een klein aantal, lymfeklieren vergroot zijn.
- Gegeneraliseerde lymfadenopathie betekent dat alle (of de meeste) lymfeklieren in het lichaam zijn vergroot.
Wat zijn de oorzaken lymfadenopathie?
Katten met kattenleukemie zijn immuungecompromitteerd, wat kan leiden tot een reeks secundaire gezondheidsproblemen.
Lymfeklieren worden vergroot om twee belangrijke redenen:
- Reactieve hyperplasie of inflammatoire lymfadenopathie of lymfadenitis, wanneer de lymfeklieren reageren op een uitdaging, zoals schimmelinfecties, bacteriële infecties, virale infecties (waaronder feline leukemievirus of feline immunodeficiëntievirus), of immuunreacties (zoals eosinofiele granulomen of niet-neoplastische mestcelinfiltraties). Jonge katten hebben meer kans om te worden beïnvloed door dit type lymfadenopathie.
- Neoplastische hyperplasie, wanneer aangetaste lymfeklieren worden vergroot als gevolg van infiltratie door kankercellen.
Mogelijke soorten kanker zijn onder meer
1. Primaire kankers van het lymfestelsel
- Leukemieën
- Lymfomen (lymfosarcomen)
- Lymfoomtoïde granulomatose
- Maligne histiocytose
- Multipel myeloom
- Systemische mestcelziekte
2. Secundaire of gemetastaseerde kankers uit een primaire bron
Hoe vaak komt lymfadenopathie voor?
Lymfadenopathie wordt slechts af en toe gezien. Het wordt normaal gesproken gedetecteerd door dierenartsen tijdens routinematig lichamelijk onderzoek van zieke katten.
Symptomen van lymfadenopathie bij katten
Naast vergrote lymfeklieren kunnen katten met lymfadenopathie andere tekenen van slechte gezondheid hebben, waaronder saaiheid, verlies van eetlust en gewichtsverlies.
De klinische symptomen geassocieerd met lymfadenopathie zijn eenvoudig: vergroting van lymfeklieren. Soms wordt dit opgemerkt door kattenverzorgers (bijvoorbeeld zichtbare zwellingen onder de nek of in andere delen van het lichaam), maar vaker wordt het alleen opgepikt door een dierenarts die uw kat onderzoekt.
Vaak vertonen katten met lymfadenopathie algemene tekenen van een slechte gezondheid van de kat, waaronder saaiheid, verlies van eetlust, gewichtsverlies en andere niet-specifieke tekenen. Deze symptomen worden veroorzaakt door de onderliggende ziekte die de lymfadenopathie veroorzaakt, in plaats van te worden veroorzaakt door de lymfadenopathie zelf.
Diagnose en onderzoek van lymfadenopathie
Als uw dierenarts ontdekt dat uw cat heeft lymfadenopathie, de volgende stappen kunnen worden genomen.
1. Gedetailleerde geschiedenis
Uw dierenarts zal elk aspect van het leven en de gezondheidszorg van uw kat bespreken. Deze geschiedenis zal helpen om de verschillende mogelijke oorzaken te onderscheiden. Als voorbeeld kan recente vaccinatie in sommige gevallen leiden tot een goedaardige reactieve hyperplasie.
2. Lichamelijk onderzoek
Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren met een lichamelijk onderzoek, alle lymfeklieren controleren op mogelijke vergroting en andere fysieke tekenen van ziekte opmerken, zoals huidlaesies of zwellingen.
3. Fijn naaldaspiraat en andere biopten
Een biopsie (monster van levend weefsel) van een gezwollen lymfeklier is de enige manier waarop een definitieve diagnose kan worden gesteld bij het onderzoeken van vergrote lymfeklieren (lymfadenopathie).
Dit omvat meestal een fijn naaldaspiraat (FNA), wat de snelste, eenvoudigste en minst invasieve manier is om een monster te verzamelen. Dit is een procedure die vaak kan worden uitgevoerd bij een bewuste kat, in de spreekkamer.
Dit houdt in dat een fijne naald in de vergrote lymfeklier wordt geduwd, de inhoud van de naald op een glazen microscoopglaasje wordt gespoten en naar het laboratorium wordt gestuurd voor analyse.
Cytologie zal worden uitgevoerd op deze fijne naaldaspiratiemonsters, waarbij een patholoog de monsters onderzoekt, het type cellen identificeert dat op de dia aanwezig is, en dit zal vaak leiden tot een diagnose van de oorzaak van de lymfadenopathie.
Soms kan een tweede, groter, lymfeklierbiopsiemonster (bijvoorbeeld een kernbiopsie of zelfs een excisiebiopsie, door excisie van de gehele lymfeklier) nodig zijn voor de meest nauwkeurige diagnose. Volledige histopathologie wordt dan uitgevoerd, waardoor meer informatie over het ziekteproces kan worden ontdekt.
Deze procedure vereist meestal dat de kat wordt opgenomen in het dierenziekenhuis en algemene anesthesie is meestal nodig voor dit type biopsie, omdat dit een soort chirurgische procedure is.
4. Routinematige bloed- en urinetests
Als onderdeel van een algemene minimale database om de gezondheid van katten te beoordelen bij het opwerken van een huisdier dat elk type ziekte heeft, voeren dierenartsen vaak routinematig bloedonderzoek uit, inclusief het gebruikelijke panel van diagnostische tests, zoals hematologie (volledig bloedbeeld) en biochemische profielen.
Volledige urineonderzoek kan meestal ook worden uitgevoerd.
Deze basistests zijn een nuttige manier om te controleren op andere onderliggende ziekten en de resultaten fungeren als een nuttige basislijn om de toekomstige gezondheid van de kat te controleren, zelfs als er geen onmiddellijke afwijking wordt gevonden.
Deze achtergrondopstelling kan al dan niet voor uw kat worden gedaan, afhankelijk van de details van de situatie.
5. Gespecialiseerde bloedonderzoeken
Uw dierenarts kan specifieke bloedtesten aanbevelen voor sommige virale infecties, zoals FeLV en FIV, omdat er aanzienlijke implicaties zijn als uw kat positief is voor een van deze.
6. Diagnostische beeldvorming
Radiografie (röntgenfoto’s) en echografie kunnen worden uitgevoerd om de inwendige organen van uw kat te onderzoeken, te controleren op vergrote interne lymfeklieren en om uw kat te screenen op andere interne ziekten.
Deze onderzoeken zijn niet alleen belangrijk voor het stellen van de eerste diagnose, ze maken ook deel uit van het stadiëringsproces, op zoek naar enig bewijs van metastasen (verspreiding van tumoren naar elders in het lichaam), wat zou helpen bij het nemen van beslissingen rond behandelplannen voor sommige oorzaken van lymfadenopathie.
Behandeling voor lymfadenopathie
Behandeling voor lymfadenopathie hangt af van wat de vergrote lymfeklieren veroorzaakt.
Er is geen enkel behandelingsregime voor lymfadenopathie. De behandeling is afhankelijk van de onderliggende oorzaak van de vergrote lymfeklieren.
Dit kan antischimmelmiddelen omvatten als de oorzaak schimmel is, antibiotica als de oorzaak bacterieel is en antikankerbehandelingen (chemotherapie of bestralingstherapie) bij katten die zijn gediagnosticeerd met lymfadenopathie veroorzaakt door kanker.
Hoeveel kost het om een kat met lymfadenopathie te behandelen?
Het is onmogelijk om deze kosten van de behandeling van gevallen van lymfadenopathie te schatten, omdat er veel mogelijke factoren zijn die zich voordoen op de achtergrond van individuele gevallen. U moet uw dierenarts om een gedetailleerde schatting vragen. Huisdierenverzekering is nuttig voor gevallen van lymfadenopathie, omdat uitgebreide onderzoeken en behandelingen nodig kunnen zijn.
Monitoring en prognose
Regelmatige veterinaire onderzoeken zijn nodig om te beoordelen hoe de lymfeklieren van uw kat vorderen.
Conclusie
Lymfadenopathie of vergrote lymfeklieren is een teken van onderliggende ziekte die soms wordt gezien bij katten. Het is belangrijk om uw dierenarts te gebruiken om een nauwkeurige diagnose van de onderliggende oorzaak zodat een passende behandeling kan worden gegeven.
Veelgestelde vragen
Hoe weet ik of mijn kat lymfadenopathie heeft?
Een kat met lymfadenopathie heeft vergrote lymfeklieren, die u al dan niet zelf kunt detecteren. Het is gemakkelijk om een kat te onderzoeken om te voelen of hun lymfeklieren vergroot zijn, maar het zou het beste zijn dat uw lokale dierenarts dit onderzoek rechtstreeks aan u demonstreert. Het is moeilijk in woorden uit te leggen hoe je dit moet doen.
Kan lymfadenopathie bij katten vanzelf verdwijnen?
In sommige gevallen van reactieve lymfadenopathie zullen de lymfeklieren vanzelf weer normaal worden, omdat het immuunsysteem van uw kat op de uitdaging reageert. Dit kan echter niet gebeuren, en in de tussentijd, als uw kat een ernstige oorzaak van lymfadenopathie heeft (bijv. Kanker), kan kostbare tijd verloren gaan door de behandeling onnodig uit te stellen. Om deze reden moeten alle katten met lymfadenopathie onmiddellijk naar de dierenarts worden gebracht.
Wat kan lymfadenopathie bij katten veroorzaken?
Het goedaardige type lymfadenopathie, reactieve hyperplasie, kan worden veroorzaakt door schimmelinfecties, bacteriële infecties, virale infecties of immuunreacties (zoals niet-neoplastische mestcelinfiltraties).
Het meer sinistere type lymfadenopathie, neoplastische of kankerhyperplasie, ontwikkelt zich wanneer aangetaste lymfeklieren worden vergroot vanwege infiltratie door kankercellen.
Inhoudsopgave