Single Kitten Syndrome: Moet je je zorgen maken?

Zal het adopteren van een en slechts kitten eenzaamheid en een slecht opgevoede kat garanderen? “Single kitten syndrome” heeft me echt geïntrigeerd, omdat het iets is dat ik niet ben tegengekomen tijdens mijn praktijk in kattengedrag. Dus besloot ik wat onderzoek te doen naar het single kitten en nestgenoot syndroom bij katten. Dit leverde een aantal interessante resultaten op, maar niet van de wetenschappelijke gemeenschap.

Omdat katten individuele wezens zijn, zal labelen geen gedragsproblemen oplossen. In plaats daarvan moeten we ons concentreren op de vroege ervaringen en specifieke behoeften van elk kitten. Katteneducatie is essentieel om eigenaren te helpen een krachtige relatie op te bouwen door middel van omgevingsverrijking en training om ervoor te zorgen dat kittens binnen hun eerste twee tot vier maanden goed gesocialiseerd zijn. Dit zal ook levensvaardigheden bijbrengen en veerkrachtige katten creëren.

Als je erover denkt om een kitten te nemen, dan is dit artikel iets voor jou!

Wat is single kitten syndroom?

Er is geen wetenschappelijk bewijs van het ‘single kitten syndrome’, dat ook bekend staat als ‘Tarzan Syndroom’. Toch geloven veel homingcentra en verschillende kattengedragsdeskundigen dat als een kitten jonger dan 12 weken zelf wordt geadopteerd zonder een broer of zus of extra kat van dezelfde leeftijd, ze deze aandoening kunnen ontwikkelen. Gevolgen van het single kitten-syndroom, zo wordt gezegd, is dat het kitten zich zal vervelen, gestrest zal raken, geen bijtremming zal leren en gedragsproblemen zal vertonen. Deze problemen omvatten het kauwen of krabben van voorwerpen en het urineren of poepen buiten de kattenbak.

Lees ook: Hoe zorg je voor een kitten: de complete gids

Is single kitten syndroom echt?

Nou, het antwoord op de vraag of het single kitten syndroom zelfs echt is, hangt af van wie je het vraagt en van de individuele kat!

Single kitten syndroom is een echte aandoening volgens talloze dierenorganisaties en pleegzorgers. De overtuiging dat één kitten eenzaam, aanhankelijk, angstig, destructief en agressief zal zijn tegenover hun eigenaar, terwijl twee kittens zullen gedijen in gelukkige, gezonde katten, is wijdverspreid. Anekdotisch zijn veel van mijn kattenoppasklanten sociale, gelukkige, eengezinskatten.

Veel mensen met ervaring in het met de hand grootbrengen van kittens vinden dat het gedrag van het kitten, en hun gedrag als volwassen kat, anders is dan een kat die is opgevoed door een koningin. Verschillenden merkten op dat met de hand opgevoede katten moeite hebben om de acties van andere katten te begrijpen. Ze weten niet wanneer ze moeten stoppen met spelen of kunnen niet begrijpen wanneer ze een andere kat met rust moeten laten.

Dergelijke meldingen komen vaker voor wanneer een enkel kitten met de hand is grootgebracht in tegenstelling tot een nest. Dit kan waarschijnlijk zijn, omdat het kitten geen sociale interacties heeft met zijn moeder of zijn broers en zussen. Daarom moet, waar mogelijk, een enkel kitten dat zijn moeder heeft verloren, worden verzorgd door een zogende pleegmoeder.

Aan de andere kant is het zogenaamde nestgenootsyndroom bij katten een term die een extreme band tussen twee broers en zussen beschrijft. Het wordt beschreven als een sociale stoornis die ernstige angst of paniek kan veroorzaken als beide nakomelingen gedurende een bepaalde periode worden gescheiden. Gelukkig gebeurt dit niet bij katachtigen.

Helaas is er geen onderzoek gedaan om het bestaan van een single kitten syndrome of nestgenootsyndroom te onderbouwen. Een recente studie concludeerde geen verband tussen agressie en vroege sociale blootstelling (flesgrootgebracht, vroege herhuisvesting, singleton). Integendeel, de meerderheid van de factoren waren geassocieerd met de persoonlijkheid van de kat, de thuisomgeving en de trainingsmethoden die door eigenaren werden toegepast.

Lees ook: De 8 beste kittenvoeding van 2023

Over de binding van broers en zussen bij katten

De band tussen broers en zussen is vooral belangrijk voor katten, omdat het een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling van sociale vaardigheden. Sociaal spel is vooral cruciaal tussen 4 – 12 weken oud. Nestgenoten vormen een krachtige verbinding door spel en roofzuchtig gedrag

Kittens kijken hoe hun moeder en nestgenoten levende prooien vangen en beginnen oog-pootcoördinatie te bereiken waarmee ze snelle, klein bewegende objecten kunnen vangen. Broers en zussen bespringen, vleermuizen en achtervolgen elkaar ook, die allemaal worden geproduceerd door zowel roofzuchtig als strijdlustig sociaal gedrag.

Kittens zonder broers en zussen vormen uiteindelijk sociale gehechtheid. Ze zijn echter over het algemeen langzamer om sociale vaardigheden te leren dan normaal gefokte kittens. Solitaire kittens leren geen bijtremming tijdens agonistisch speelgedrag als ze zich richten op mensenvlees in plaats van broers en zussen. Helaas kan een mens geen grenzen van de juiste fysieke kracht leren zoals een ander kitten.

Ten slotte kan dit voor sommige eigenaren als een schok komen, maar broers en zussen vormen niet altijd levenslange banden. Zodra een kat tussen de 2 – 4 jaar sociale volwassenheid (ontwikkeling van volwassen sociaal gedrag) bereikt, kunnen ze gewoon uit elkaar groeien. Verwante katten kunnen zelfs agressief worden tegenover elkaar met verschillende tolerantieniveaus ten opzichte van andere huisdieren.

Lees ook: Kittens sexen: hoe bepaal je het geslacht van je kitten?

Moet je nestgenoten adopteren?

Ja, je moet nestgenoten samen adopteren, omdat ze zich veel sneller zullen aanpassen aan een gloednieuwe thuisomgeving.

Nestgenoten zijn veel ontvankelijker voor het vormen van sociale gehechtheden en leren van elkaar zolang ze elkaar verzorgen, slapen, eten en samen spelen tijdens hun socialisatieperiode.

Bepaalde stambomen van katten zijn meer mensgericht en zullen niet graag voor langere tijd alleen worden gelaten. Als je fulltime werkt, is het de moeite waard om twee nestgenoten aan te schaffen voor gezelschap.

Voordat u twee kittens adopteert, moet u wat onderzoek doen om ervoor te zorgen dat uw huidige omgeving geschikt is voor twee katten. Je moet rekening houden met de lopende zorgkosten en de geschiktheid van de levensstijl om broers en zussen te koesteren.

Lees ook: 22 leuke weetjes over kittens

Tips voor het zorgen voor goed gesocialiseerde kittens

De vroege socialisatieperiode bij katten ligt tussen de 2-7 weken. Gedurende deze tijd zullen de hersenen en het sensorische systeem van een kitten zich ontwikkelen. Een goed gesocialiseerd kitten moet worden blootgesteld aan nieuwe mensen en een verscheidenheid aan ervaringen voorbij de vroege gesocialiseerde fase. Het scheiden van kittens kan leiden tot nervositeit en angst.

Lees ook: Fading Kitten Syndrome: oorzaken, symptomen en behandeling

Onze beste tips voor kittensocialisatiecontinuüm:

1. Leer kittens om de omgang van de eigenaar te associëren met positieve gevolgen

Om agressie tegen mensen te voorkomen die wordt gemotiveerd door angst of angst, help kittens om te associëren dat ze worden behandeld met positieve gevolgen. Moedig uw kitten aan om u te benaderen voor interactie in plaats van hem op te pakken. Als het kitten tekenen van spanning vertoont en niet zal naderen, volg dan in plaats daarvan een programma van desensibilisatie en tegenconditionering.

Lees ook: Wanneer openen kittens hun ogen?

2. Stimuleer positieve interacties met vreemden

Introduceer het hanteren door verschillende mensen van verschillende leeftijden en geslachten, inclusief kinderen. Uw kitten zal leren omgaan met geaaid en aangeraakt worden door bekende mensen. Beëindig deze behandelingssessies consequent met een positieve noot, zodat uw kat het zich herinnert als een positieve, feel-good ervaring.

Lees ook: Oogziekten bij neonatale kittens: oorzaken, symptomen en behandeling

3. Introduceer nieuwe objecten op een geleidelijke manier

Een ander belangrijk aspect van de socialisatie van kittens is hen op een geleidelijke manier vertrouwd maken met nieuwe objecten. Dit proces staat bekend als ‘sociale verwijzing’. U kunt dit doen door het kitten een verscheidenheid aan veilige vloertexturen te bieden om op te lopen of nieuwe maten en nieuw gevormde objecten aan te bieden die ze kunnen onderzoeken.

Lees ook: Hoe een nieuw kitten aan een oudere kat te introduceren

4. Gewen aan huishoudelijke geluiden

Net als gewenning aan nieuwe objecten, moet sociale verwijzing ook ervaringen omvatten waarbij alle zintuigen van het kitten betrokken zijn die ze in een gemiddeld huis zullen ervaren. Nieuwe geluiden kunnen worden geïntroduceerd door kittensocialisatiegeluiden van huishoudelijke geluiden af te spelen, zoals potten en pannen, mobiele telefoons, de deurbel, een haardroger, een wasmachine en een stofzuiger.

Lees ook: De complete voedingsgids van kittens tot senioren

5. Maak het kitten vertrouwd met toekomstige huisdieren

Laat uw kitten langzaam kennismaken met andere soorten terwijl ze onder toezicht staan. Deze soorten kunnen zakdieren, vogels of honden zijn die ze later in hun leven kunnen tegenkomen. Om een hond te introduceren, wrijft u een doek over de hond en plaatst u deze in de omgeving van het kitten. Introduceer ze vervolgens op afstand. Zorg ervoor dat de hond rustig en vriendelijk is. Kom dan dichterbij wanneer de hond aan een harnas en riem zit, terwijl hij zich in een rustpositie bevindt om het kitten bang te maken.

Lees ook: De complete gids voor flesvoeding kittens

6. Leer kittens hoe ze leuk moeten spelen

Hoewel het vaak onweerstaanbaar is om met kittens te spelen door met je vingers of tenen te wringen, is dit geen geschikte manier van spelen. Vanaf dagE, richt het spel van uw kitten op levenloze voorwerpen zoals pingpongballen, verkrampt papier, kattenkruidmuizen en speelgoed van het type visstok, waarbij een persoon een toverstok beweegt terwijl de kat het speelgoed achtervolgt dat aan de punt van de toverstok bungelt. Houd altijd toezicht op kittens met dergelijk speelgoed om het verstrengelingsrisico te verminderen als ze alleen worden gelaten.

Lees ook: Kunnen kittens volwassen kattenvoer eten? Een dierenarts legt uit

Conclusie

Huisdierprofessionals en dierenorganisaties hebben de zorgplicht om elk kitten het meest geschikte huis te bieden op basis van hun genetica, gezondheidstoestand, vroege ervaringen en inherent temperament. Er zijn geen vaste regels. Sommige kittens geven er de voorkeur aan om als solokatten door het leven te gaan, terwijl anderen gebonden blijven aan hun broers en zussen.

Uiteindelijk hebben we nog steeds meer wetenschappelijk onderzoek nodig naar de gedragsuitkomsten van kittens die als solokatten zijn verworven.

Lees ook: Waarom steelt mijn kat het eten van mijn andere kat?