Als er een “moeilijke kattenziekten” -prijs zou zijn, zou feline pancreatitis zeker in de running zijn. Het is moeilijk te diagnosticeren, moeilijk te behandelen en moeilijk om te bepalen wat de oorzaak is. Pancreatitis bij katten is relatief zeldzaam en treft naar verluidt minder dan 2% van de katten.
Ondanks de zeldzaamheid is deze ziekte vrij ernstig en kan deze dodelijk zijn, dus het is belangrijk voor kattenouders om meer te weten te komen over katten pancreatitis en hoe het wordt behandeld.
Snel overzicht: Pancreatitis bij katten
Andere namen: Ontsteking van de alvleesklier
Veel voorkomende symptomen: Braken, gewichtsverlies, gebrek aan eetlust (anorexia), buikpijn, diarree.
Diagnose: Algemeen bloedonderzoek met name het meten van serum pancreasenzymen amylase en lipase, feline specifieke pancreaslipase immunoreactiviteit (fPLI), echografie, röntgenfoto. Pancreasbiopsie wordt zelden gebruikt vanwege de invasieve aard.
Gediagnosticeerd bij katten: Matig vaak
Vereist voortdurende medicatie:Nee
Vaccin beschikbaar:Nee
Behandelingsopties: Steunpilaren van de behandeling zijn anti-misselijkheid / braken medicatie, eetlust stimulerende medicatie, pijn medicatie, en vloeistoftherapie. In mildere gevallen kunnen vloeistoffen onder de huid voldoende zijn, maar in ernstigere gevallen kunnen intraveneuze vloeistoffen nodig zijn.
Huismiddeltjes: Het verstrekken van kleine frequente maaltijden en het aanmoedigen van eten is van vitaal belang voor herstel.
Alvleesklier Basics
Wat is de alvleesklier eigenlijk? Het is bekend dat de alvleesklier insuline afscheidt, het hormoon dat de bloedsuikerspiegel onder controle houdt. De alvleesklier is echter meer dan alleen een insuline-afscheidende machine.
Dit vreemd gevormde orgaan bevindt zich onder de maag aan de rechterkant van het lichaam. Vanuit functioneel oogpunt bestaat de alvleesklier uit twee delen: endocriene en exocriene. Het endocriene deel scheidt insuline af. Het exocriene deel scheidt spijsverteringsenzymen af die naar de dunne darm reizen om voedsel af te breken.
Deze spijsverteringsenzymen zijn krachtig, dus de alvleesklier houdt ze weggestopt en inactief totdat ze de dunne darm bereiken. Dit zal belangrijk zijn om te onthouden wanneer we praten over wat er gebeurt tijdens pancreatitis.
Oorzaken van pancreatitis bij katten
Hoewel er verschillende mogelijke oorzaken van feline pancreatitis zijn, hebben de meeste gevallen (> 90%) van de ziekte geen bekende oorzaak. Enkele mogelijke oorzaken zijn ernstig stomp trauma (vallen van een hoge hoogte), infectieziekte (toxoplasmose, feline infectieuze peritonitis) en bijwerkingen van geneesmiddelen.
Hoe ontstaat pancreatitis?
Hoewel de exacte oorzaak van feline pancreatitis onbekend blijft, weten we wel wat er gebeurt als de alvleesklier ontstoken raakt: die spijsverteringsenzymen die veilig waren weggestopt, worden voortijdig geactiveerd en beginnen de alvleesklier aan te vallen.
Deze enzymen gaan echter niet alleen achter de alvleesklier aan. In ernstige gevallen van feline pancreatitis vallen deze enzymen de lever en, zelden, de hersenen en longen aan. Kortom, de enzymen kunnen allerlei soorten ravage aanrichten in het lichaam.
Symptomen van pancreatitis
Met al deze lichamelijke ravage zou je denken dat getroffen katten zichtbaar ziek zouden zijn. Nou, dat is niet altijd het geval. Sommige katten vertonen geen symptomen van pancreatitis of slechts milde symptomen. Andere katten worden ernstig ziek. Ook heeft feline pancreatitis de neiging om chronisch te zijn en verschijnt periodiek gedurende het hele leven van een kat.
Symptomen van pancreatitis bij katten zijn vaak vaag en niet-specifiek:
Braken en buikpijn kunnen ook aanwezig zijn, maar komen minder vaak voor dan de andere symptomen.
In ernstige gevallen kan een kat geelzucht (geelverkleuring van de huid, ogen en slijmvliezen) hebben en mogelijk in shock zijn.
Diagnose pancreatitis
Omdat de symptomen van pancreatitis zo vaag zijn, moet uw dierenarts verschillende diagnostische tests uitvoeren om erachter te komen wat er precies met uw kat aan de hand is.
Helaas wijzen elementaire diagnostische tests (routinematig bloedonderzoek, röntgenfoto’s, abdominale echografie) meestal niet op pancreatitis op de een of andere manier. Ze kunnen aangeven dat iets abnormaal is, maar niet specifiek dat een kat pancreatitis heeft.
Een biopsie van de alvleesklier kan helpen bij de diagnose. Het nemen van een biopsie kan echter de alvleesklier verder ontsteken, waardoor de pancreatitis verergert. Plus, als een kat al extr isemely ziek, verdoving hen om een biopsie te nemen kan hun leven in gevaar brengen.
De meest definitieve diagnostische test voor feline pancreatitis is een bloedtest genaamd de feline pancreatic lipase immunoreactivity (fPLI) test – een hele mondvol!
Deze test meet de niveaus van lipase, een spijsverteringsenzym dat vrijkomt door de alvleesklier. Zelfs met de nauwkeurigheid van deze test voor het diagnosticeren van feline pancreatitis, moeten de resultaten nog steeds worden geëvalueerd, samen met alle andere diagnostische en fysieke onderzoeksbevindingen om de uiteindelijke diagnose te stellen.
Behandeling van pancreatitis
Bij de behandeling van pancreatitis bij katten draait alles om ondersteunende zorg. Natuurlijk is het ideaal om de onderliggende oorzaak te identificeren en te elimineren, maar dat zal in veel gevallen niet mogelijk zijn. De overlevingskans van de kat pancreatitis wordt geschat op ongeveer 77% volgens de Natural Library of Medicine.
Een aspect van ondersteunende zorg voor feline pancreatitis is intraveneuze vloeistoftherapie.
Dit rehydrateert het lichaam van een kat, spoelt het lichaam van ontstekingschemicaliën en zorgt voor voldoende bloedtoevoer naar en door de alvleesklier.
Voor brakende katten wordt traditioneel aanbevolen om de alvleesklier 2-3 dagen te “laten rusten” door voedsel en water achter te houden.
Er is echter een nieuwere gedachte dat het maagdarmkanaal beter geneest wanneer voedsel er doorheen beweegt. Als een dierenarts besluit om voedsel en water achter te houden, moet de kat na die rustperiode weer gaan eten. Dit komt omdat katten die meerdere dagen niet eten, leverlipose (leververvettingssyndroom) kunnen ontwikkelen. U wilt absoluut niet dat uw kat nog een ernstige ziekte heeft bovenop pancreatitis.
Lees meer: Top 5 beste kattenvoer voor pancreatitis
Eetlustopwekkende medicijnen kunnen de eetlust van een zieke kat verbeteren.
Als die niet werken, dan is een voedingssonde nodig. Hoe dan ook, een kat met pancreatitis heeft voedingsondersteuning nodig om weer op krachten te komen en hepatische lipidose te voorkomen.
Naast deze ondersteunende maatregelen worden pijnstillers gegeven om buikpijn te verlichten.
Een kat vertoont misschien geen pijn, maar hij is er waarschijnlijk en moet worden behandeld. Anti-misselijkheid medicijnen kunnen ook worden gegeven.
Voor katten die slechts licht ziek zijn of geen symptomen vertonen, hebben ze al deze ondersteunende behandelingen niet nodig. Voor deze katten is een dieet met hoogwaardige eiwitten en een matige hoeveelheid vet, en misschien wat probiotica, meestal alles wat nodig is. Ze hebben misschien wel een eetlustopwekkend middel nodig als ze weigeren te eten.
Prognose
De prognose is goed voor milde pancreatitis en bewaakt tot slecht voor ernstige gevallen.
Katten die herstellen van hun eerste aanval van pancreatitis zullen het waarschijnlijk opnieuw ervaren. Helaas beschadigt chronische pancreatitis in toenemende mate de alvleesklier, wat na verloop van tijd leidt tot een verminderde pancreasfunctie. Ook kan chronische pancreatitis katten het risico geven op andere ziekten, zoals hepatische lipidose, diabetes mellitus en inflammatoire darmaandoeningen.
Samenvattend
Feline pancreatitis is een ernstige ziekte die moeilijk te diagnosticeren en te behandelen kan zijn. Afhankelijk van de ernst van de ziekte kan een zieke kat een intensieve veterinaire behandeling nodig hebben.
Hoewel het misschien lastig is om te weten of uw kat pancreatitis heeft, is het het beste om uw kat naar uw dierenarts te brengen als u symptomen van pancreatitis opmerkt (anorexia, lethargie, enz.) Uw dierenarts zal er alles aan doen om uw kat weer gezond te maken.
Inhoudsopgave