Dit artikel is bedoeld om de details van longontsteking bij katten uit te leggen, een veel voorkomende en ernstige luchtwegaandoening. Het doel van dit artikel is om een eenvoudige, duidelijke uitleg te geven over longontsteking voor katteneigenaren.
Kort overzicht: Longontsteking bij katten
Veel voorkomende symptomen: Hoesten, koorts, ademhalingsmoeilijkheden, slechte eetlust, lethargie, gewichtsverlies, nasale afscheiding.
Diagnose: Abnormale longgeluiden gehoord door een stethoscoop tijdens onderzoek, röntgenfoto’s, bloedonderzoek, urineonderzoek, tracheale wassing en cultuur.
Gediagnosticeerd bij katten:Soms
Vereist voortdurende medicatie:Nee
Vaccin beschikbaar:Nee
Behandelingsopties: Antibiotica voor bacteriële longontsteking, andere medicijnen om te helpen met symptomen zoals koorts, pijn, eetlust. In ernstigere gevallen kunnen ziekenhuisopname en zuurstofondersteuning nodig zijn.
Huismiddeltjes:Geen
Wat is longontsteking?
Longontsteking wordt gedefinieerd als ontsteking van de longen, waarbij vocht en ontstekingsresten zich verzamelen in de luchtzakken (longblaasjes).
Hoe vaak komt longontsteking voor?
Longontsteking is zeldzaam bij katten die volledig zijn gevaccineerd en anderszins in goede gezondheid verkeren, maar het komt vaak voor bij jonge kittens, oudere en zwakke katten, evenals bij katten met elk type problemen met hun immuunsysteem (zoals FeLV, FIV en andere gelijktijdige aandoeningen).
Hoe krijgen katten longontsteking?
Longontsteking wordt veroorzaakt door initiële schade aan de longen die vervolgens wordt verergerd door complicaties zoals bacteriële infectie.
Longontsteking heeft meer kans om zich te ontwikkelen en te vorderen als het natuurlijke immuunsysteem van een kat niet in staat is om effectief de primaire oorzaak af te weren (zoals een virus of de stof die aspiratiepneumonie veroorzaakt) of de secundaire bacteriële pneumoniecomplicaties. Dit is de reden waarom de ziekte vaker voorkomt bij oudere katten en kleine dieren zoals kittens.
Symptomen van longontsteking bij katten
Contra-intuïtief heeft een groot aantal katten met longontsteking helemaal geen ademhalingsmoeilijkheden. In plaats daarvan presenteren ze zich als gewoon “zieke katten”.
Als longziekte kan worden verwacht dat ademhalingsmoeilijkheden het belangrijkste kenmerk van longontsteking bij katten zouden zijn. Hoewel dit vaak het geval is, vertoont 20 – 60% van de katten geen tekenen dat hun ademhaling wordt beïnvloed, simpelweg presenterend als “zieke katten”.
Typische tekenen van longontsteking zijn koorts, saaiheid, inappetentie, gewichtsverlies en onwil om te bewegen. Andere veel voorkomende symptomen zijn hoesten, kortademigheid (ademhalingsmoeilijkheden), tachypneu (snelle ademhaling), een geelachtige neusafscheiding en cyanose (een blauwachtig paarse kleur van het tandvlees veroorzaakt door slechte oxygenatie van de weefsels).
Uitdroging is een gemeenschappelijk kenmerk, als gevolg van een gebrek aan vochtinname (minder eten en drinken) en een hoger verlies van waterdamp uit het lichaam als gevolg van een verhoogde ademhalingsfrequentie. U merkt misschien minder drinken uit de waterbak van uw kat en minder gebruik van de kattenbak.
Sommige katten met kattenpneumonie kunnen moeite hebben met slikken, vanwege de veranderingen in de borst.
Zelden kunnen er andere tekenen van systemische bacteriële infectie zijn, zoals kreupelheid en huidproblemen.
Oorzaken van longontsteking bij katten
De meest voorkomende oorzaken zijn virale infecties, bacteriële infecties (zoals bordetella), schimmelinfecties (mycotische pneumonie), protozoa en parasieten. Inademing van rook, of aspiratie van voedsel of vloeistof (bijv. Vloeibare medicijnen), kan ook leiden tot longontsteking.
Veel voorkomende luchtweginfecties zijn feline calicivirus (FCV), feline herpesvirus (FHV) en feline infectieuze peritonitis (FIP). Bovendien. katten met feline leukemievirus (FeLV) en feline immunodeficiëntievirus (FIV) infecties hebben meer kans op het ontwikkelen van longontsteking.
Bacteriële complicaties kunnen worden veroorzaakt door vele micro-organismen, waaronder bordetella, mycoplasma en pasteurella.
Diagnose van pneumonie
Als uw DVM-dierenarts vermoedt dat uw kat longontsteking kan hebben, kunnen de volgende stappen worden genomen.
1. Gedetailleerde geschiedenis
Uw dierenarts zal elk aspect van de toestand van uw kat en de algehele gezondheidszorg bespreken. Er zijn andere oorzaken van dezelfde soorten tekenen als longontsteking, en deze geschiedenis zal helpen om de verschillende mogelijke oorzaken te onderscheiden.
2. Lichamelijk onderzoek
Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren en controleren op de hierboven genoemde tekenen van longontsteking. Uw dierenarts will voer ook auscultatie van de borst van uw kat uit (luisteren met een stethoscoop) en controleer op verhoogde longgeluiden, zoals piepende ademhaling, gekraak en gesis. In sommige gevallen kunnen de normale geluiden van de ademhaling worden verminderd als gevolg van consolidatie van het longweefsel veroorzaakt door de ophoping van ontstekingsresten en vocht. Uw dierenarts zal ook de hartslag en geluiden van uw kat beoordelen. Andere complicaties (zoals eventuele huidlaesies) zullen ook zorgvuldig worden beoordeeld.
3. Routinematig bloedonderzoek
Het is zeer waarschijnlijk dat uw dierenarts ander bloedonderzoek kan uitvoeren, inclusief het gebruikelijke panel van diagnostische tests, zoals hematologie (bloedbeeld) en biochemische profielen. Typisch, maar niet altijd, kan een verhoogd aantal witte bloedcellen (leukocytose) worden gezien.
4. Gespecialiseerd bloedonderzoek
Uw dierenarts kan specifieke bloedtesten aanbevelen voor sommige virale infecties zoals FeLV en FIV, omdat er aanzienlijke implicaties zijn als uw kat positief is voor een van deze.
5. Andere tests
Radiografie (röntgenfoto’s) kan worden genomen: een karakteristieke patter van veranderingen in de longen wordt meestal gezien, met verhoogde opaciteiten, en specifieke patronen die infiltratie van de luchtzakken met vloeistof en inflammatoir puin suggereren. Verdere tests zoals een tracheale wassing en het kweken van monsters kunnen worden voorgesteld. Pulsoximetrie kan worden voorgesteld als een manier om het zuurstofgehalte van uw kat te controleren.
Uw dierenarts zal u adviseren over welke gedetailleerde onderzoeken nodig zijn.
Hoeveel kost het om een kat met longontsteking te behandelen?
De kosten van de behandeling van longontsteking zijn gevarieerd en zijn afhankelijk van een breed scala aan factoren.
Het is onmogelijk om deze kosten in te schatten, omdat er zoveel mogelijke factoren zijn die zich afspelen op de achtergrond van individuele gevallen. U moet uw dierenarts om een gedetailleerde schatting vragen voordat u akkoord gaat met de behandeling. De kosten kunnen variëren van € 400 (ongeveer $ 476) voor een eenvoudig geval tot € 4000 (ongeveer $ 4760) of meer voor een uitzonderlijk complex geval van longontsteking.
Behandeling voor longontsteking
- De primaire behandeling is de toediening van antimicrobiële medicatie (breedspectrumantibiotica) om de bacteriën te doden die gewoonlijk de ernstigste tekenen van longontsteking veroorzaken. De meeste patiënten (en alle ernstige gevallen) vereisen ziekenhuisopname, zodat de optimale niveaus van antibiotica kunnen worden bereikt, samen met nauwlettende monitoring en andere aanvullende therapie.
- Zuurstoftherapie (via een zuurstofkooi, tent of masker) wordt vaak gegeven om katten te helpen comfortabeler te ademen.
- Verneveling kan worden gebruikt om de directe penetratie van medicatie zoals antibiotica in de aangetaste luchtwegen mogelijk te maken, inclusief de luchtpijp en bronchiën, evenals de longblaasjes.
- Intraveneuze vloeistoftherapie wordt vaak gegeven, omdat uitdroging een gemeenschappelijk kenmerk is van longontsteking, en dit verergert de ziekte door de klaring van ontstekingsresten uit de luchtwegen te verminderen.
- Evenals deze algemene behandelingen, als er een specifieke onderliggende oorzaak is, zoals parasieten als deze betrokken zijn (d.w.z. anti-longworm of fluke medicatie), of als er schimmelinfecties zijn zoals bij schimmelpneumonie (d.w.z. antischimmelmedicijnen).
Monitoring en prognose
Naast frequente fysieke hercontroles, kunnen herhaalde röntgenfoto’s worden gemaakt om de veranderingen op röntgenfoto’s van de borstkas te volgen. Ongeveer 90% van de katten herstelt volledig van longontsteking, maar de uitkomst hangt af van het type longontsteking en de algehele onderliggende gezondheid van de patiënt.
Conclusie
Longontsteking is een ernstige longziekte die katten kan treffen. Zorgvuldige aandacht voor de algehele gezondheid van een kat, inclusief regelmatige vaccinatie van katten om te beschermen tegen virale oorzaken, is belangrijk om de ziekte te helpen voorkomen, en snelle veterinaire zorg is belangrijk als een kat longontsteking ontwikkelt.
Veelgestelde vragen
Wat kan longontsteking bij katten veroorzaken?
Longontsteking bij katten kan worden veroorzaakt door virussen, bacteriën, schimmelorganismen, protozoa en parasieten, evenals rook of het inademen van vreemd materiaal (zoals voedsel of vloeistof).
Hoe weet ik of mijn kat longontsteking heeft?
Het belangrijkste teken, zoals hierboven vermeld, zijn saaiheid, inappetentie en verminderde activiteit, evenals hoesten, ademhalingsmoeilijkheden, snelle ademhaling, nasale afscheiding en cyanose (blauwachtige kleur van het tandvlees). Als uw kat deze tekenen vertoont, moet u ze naar uw dierenarts brengen, die verdere tests zal uitvoeren om vast te stellen of de oorzaak longontsteking is.
Kan een kat longontsteking overleven?
Ongeveer 90% van de katten herstelt van longontsteking wanneer een uitgebreide behandeling wordt gegeven, maar dit is een ernstige ziekte en without behandeling, het sterftecijfer is zeer hoog.
Is kattenpneumonie besmettelijk voor andere katten?
De besmettelijkheid van longontsteking bij katten hangt af van de primaire oorzaak, bijvoorbeeld kattenvirussen zijn zeer besmettelijk, terwijl als de oorzaak inademing van voedsel of rook is, de longontsteking niet besmettelijk zal zijn. U moet uw dierenarts vragen naar uw specifieke kat.
Hoe ernstig is longontsteking bij katten?
Dit is een zeer ernstige en levensbedreigende ziekte, die een dringende en uitgebreide diergeneeskundige behandeling vereist.
Inhoudsopgave