Lymfeklieren bevinden zich overal in het lichaam van uw kat en zijn een belangrijk onderdeel van het immuunsysteem. Perifere lymfeklieren bevinden zich aan de buitenkant van het lichaam, wat betekent dat uw dierenarts ze kan controleren tijdens het lichamelijk onderzoek van uw kat. Inwendige lymfeklieren zijn niet zo gemakkelijk te beoordelen. Uw kat kan een echografie of geavanceerde beeldvorming (bv. CT- of MRI-scan) nodig hebben als uw dierenarts een inwendig probleem vermoedt.
Als u geïnteresseerd bent in het thuis controleren van de lymfeklieren van uw kat, bekijk dan deze video om te leren hoe.
Wat is Lymfadenopathie?
De term lymfadenopathie verwijst eenvoudigweg naar een vergroting van één of meer lymfeklieren. Grote perifere lymfeklieren zijn meestal gemakkelijk te voelen (soms zijn ze zelfs te zien), maar vergrote interne lymfeklieren zijn niet zo duidelijk.
Lymfeklieren worden groter dan normaal wanneer ze extra cellen ophopen. Lymfadenopathie heeft een grote verscheidenheid aan oorzaken, dus diagnostisch onderzoek kan nodig zijn om vast te stellen waarom de lymfeklieren van uw kat groter zijn dan normaal.
Wat zijn de oorzaken van lymfekliervergroting?
Lymfeklieren worden vergroot als ze meer cellen bevatten dan normaal. Dit kan worden veroorzaakt door reactieve hyperplasie als reactie op antigenen, lymfadenitis (ophoping van ontstekingscellen door een plaatselijke infectie), of kanker.
Antigenen kunnen zijn:
- Virussen (bv. katachtig leukemievirus, katachtig immunodeficiëntievirus)
- Bacteriën (bv. Mycobacteriën, Ehrlichia, Rickettsia)
- Schimmelinfecties (bv. blastomycose, cryptococcose)
- Parasieten (bv. Toxoplasma gondii)
- Allergenen die een immuunrespons uitlokken
Lymfadenopathie door kanker kan het gevolg zijn van lymfoom, of van de verspreiding van kankercellen uit een ander deel van het lichaam.
Wat zijn de tekenen van lymfekliervergroting?
Soms is het enige teken de vergrote lymfeklieren zelf. Eigenaren kunnen dit thuis opmerken, of het kan gevonden worden tijdens een veterinair lichamelijk onderzoek.
Andere tekenen als gevolg van een vergrote lymfeklier zijn afhankelijk van de aangetaste knopen:
- Katten met vergrote lymfeklieren in de keel kunnen moeite hebben met slikken.
- Lymfoom in de borstkas kan problemen met ademhalen veroorzaken
- Vergrote lymfeklieren in de buik, vooral langs het maagdarmkanaal, kunnen leiden tot verminderde eetlust, braken of diarree.
Als de lymfadenopathie van uw kat het gevolg is van kanker, kunnen ze gewicht verliezen en minder energie hebben.
Hoe bepalen dierenartsen waarom de lymfeklieren van een kat vergroot zijn?
Dierenartsen hebben vaak vermoedens over de oorzaak van de lymfadenopathie van een kat, vooral als er duidelijke tekenen van ziekte aanwezig zijn (zoals een infectie van de bovenste luchtwegen).
Ze zullen dingen overwegen als:
De leeftijd en levensstijl van uw kat
De locatie van de betrokken lymfeklier(en)
Het aantal betrokken lymfeklieren
Hun bevindingen bij lichamelijk onderzoek
Om de diagnose te bevestigen, kan uw dierenarts aanbevelen een monster van de cellen van de aangetaste lymfeklier(en) te nemen, zodat ze onder een microscoop kunnen worden onderzocht. Dit wordt meestal gedaan met een fijne naald aspiratie (FNA).
Het monster kan worden onderzocht in de praktijk van uw dierenarts, of de dia’s kunnen worden opgestuurd naar een veterinair patholoog voor beoordeling. In sommige gevallen worden speciale kleurstoffen aan de cellen toegevoegd om de meeste informatie te verkrijgen.
FNA kan een relatief niet-invasieve en betaalbare manier zijn om tot een diagnose te komen. Soms geeft het echter onbesliste resultaten vanwege de kleine steekproefgrootte. In die gevallen kan een lymfeklierbiopsie nodig zijn.
Wat zijn de mogelijke gevaren van lymfekliervergroting?
De gevaren van lymfadenopathie liggen meestal niet in de vergrote lymfeklieren zelf, maar in de oorzaak van hun toegenomen omvang. De ernstigste oorzaken van lymfekliervergroting zijn zware infecties en kanker.
Veelgestelde vragen
Is Lymfadenopathie behandelbaar?
Dit hangt af van de oorzaak van de lymfadenopathie. Een vergroting van de lymfeklieren door een infectie wordt behandeld met antibiotica, en de lymfeklieren zouden weer moeten krimpen tot hun normale grootte zodra de infectie is verdwenen.
Feline lymfoom wordt beschouwd als een relatief behandelbare vorm van kanker, maar het is moeilijk om precies te voorspellen hoe elke kat zal reageren op chemotherapie, en hoe lang ze naar verwachting zullen overleven.
Uw dierenarts kan u meer specifieke verwachtingen geven voor uw kat.
Is Lymfadenopathie te voorkomen?
Niet alle gevallen van lymfadenopathie zijn te voorkomen – en dat hoeft ook niet, want soms zijn vergrote lymfeklieren gewoon een teken dat het immuunsysteem van uw kat zijn werk doet! Er zijn echter enkele dingen die u kunt doen om het risico van infecties bij uw kat in het algemeen te verminderen, en zelfs hun risico op lymfeklierkanker te verlagen:
Houd uw kat binnen om het risico op besmettelijke ziekten van andere katten te verminderen (bijv. het FIV-virus (feline immunodeficiency virus), dat het risico op lymfeklierkanker aanzienlijk verhoogt), en op verwondingen die geïnfecteerd kunnen raken (bijv. bijtwonden van andere dieren).
Zorg ervoor dat uw kat up-to-date blijft met de door uw dierenarts aanbevolen vaccinaties, met name feline leukemie virus (FeLV), omdat deze infectie kan leiden tot lymfomen.
Verzorg het gebit van uw kat om tandvleesaandoeningen te voorkomen, die vaak voorkomen (vooral bij oudere katten) en vergrote lymfeklieren in de kop en nek kunnen veroorzaken.
Conclusie
De volgende keer dat u uw kat aait, let er dan op of u nieuwe knobbels of bulten opmerkt. Als u ooit iets vindt waarover u zich zorgen maakt, boek dan een afspraak met uw dierenarts om het te laten controleren. Voor veel medische aandoeningen betekent een vroege diagnose meer behandelingsmogelijkheden, en mogelijk een betere uitkomst voor uw kat.
Vergeet niet om regelmatige veterinaire controles te plannen, ongeacht of u zich zorgen maakt! Volwassen katten moeten ten minste eenmaal per jaar worden gezien, en oudere katten (ouder dan tien jaar) hebben baat bij een onderzoek om de zes maanden.
Als uw kat echt een hekel heeft aan ritjes naar de kliniek, vraag uw dierenarts dan om enkele producten aan te bevelen die hem kunnen helpen zich rustiger te voelen (bijv. feromoontherapie, medicijnen vóór het bezoek). Dit zal niet alleen de ervaring van uw kat verbeteren, maar uw dierenarts zal ook een grondiger lichamelijk onderzoek kunnen uitvoeren. Misschien kunt u ook een dierenarts vinden die huisbezoeken aflegt, zodat uw kat in zijn eigen omgeving kan blijven.
Uitgelichte afbeelding: Nadiye Odabaşı, Pexels
Table of Contents