Laag kaliumgehalte in het bloed (hypokaliëmie) bij katten

Laag kalium in het bloed (hypokaliëmie) bij katten is een veel voorkomend probleem. Het wordt veroorzaakt door een aantal specifieke aandoeningen. In dit artikel worden de details van het probleem uitgelegd. We zullen onderzoeken wat een laag kaliumgehalte in het bloed bij katten is, hoe katten met dit probleem kunnen worden geholpen en enkele veelgestelde vragen.

Snel overzicht: Hypokaliëmie bij katten

UrgentieAls een kat zichtbare tekenen heeft (zoals zwakte, spierpijn en ademhalingsmoeilijkheden), dan moeten ze dringend naar de dierenarts. Als de tekenen milder (of zelfs niet duidelijk) zijn, kan dit naar voren worden gebracht wanneer uw dierenarts andere aspecten van de gezondheid van uw kat beoordeelt.

HuismiddeltjesEr zijn geen goede huismiddeltjes voor hypokaliëmie anders dan ervoor te zorgen dat uw kat een kwalitatief, uitgebalanceerd, compleet dieet eet.

Behandelingsopties: De behandeling omvat injecteerbare kaliumsupplementen toegediend door uw dierenarts als uw kat in het ziekenhuis is opgenomen, gevolgd door orale kaliumsuppletie in het dieet voor de langere termijn.

Kan gekoppeld zijn aanChronisch nierfalen, gastro-intestinale stoornissen, primair aldosteronisme, erfelijke hypokaliëmie bij Birmese katten en bij andere verwante kattenrassen.

Diagnose: De klinische symptomen kunnen aanleiding geven tot een vermoeden van hypokaliëmie, maar een bloedmonster is altijd nodig om deze diagnose te stellen.

Vereist doorlopende medicatie: Voortdurende orale kaliumsuppletie in het dieet is vaak nodig.

Veel voorkomende symptomenHet meest voor de hand liggende teken is spierzwakte, met hangende nek (ventroflexie), gegeneraliseerde zwakte, kreupelheid en saaiheid, waarbij de kat niet bereid is om te bewegen. De spieren kunnen pijnlijk zijn bij palpatie en aangetaste katten kunnen ook moeite hebben met ademhalen vanwege het effect op de ademhalingsspieren. Verhoogde dorst en urineren (polyurie polydipsie – PUPD) zijn ook veel voorkomende symptomen.

Wat is lage hypokaliëmie bij katten?

Het normale kalium in het bloed van een kat moet 3,5 en 5,5 mEq/L (3,5 – 5,5 mmol/L) zijn. Hypokaliëmie betekent dat het kalium in het bloed lager is dan deze niveaus. Hyperkaliëmie, of hoog kalium in het bloed, zou betekenen dat het kalium in het bloed hoger is dan deze niveaus.

Lees ook: Kunnen katten bananen eten?

Waar halen katten kalium vandaan?

Katten halen kalium uit hun voer. Kalium is een normaal ingrediënt in veel voedingsmiddelen en een tekort als gevolg van een ontoereikend dieet wordt zelden gezien bij een kat met een normale eetlust. Natuurlijke bronnen zijn vlees, gevogelte en vis, wat betekent dat elk compleet kattenvoer veel kalium bevat.

Lees ook: De complete gids voor kattenvoeding

Waar in het lichaam wordt kalium opgeslagen?

Het grootste deel van het kalium in het lichaam blijft in alle levende cellen. Er is echter een continue stabiele maar lagere hoeveelheid kalium in de bloedbaan en in de vloeistof rond de cellen. De wanden van cellen hebben een actief pompmechanisme dat ervoor zorgt dat het juiste kaliumgehalte binnen en buiten cellen wordt gehandhaafd.

De gradiënt van kaliumconcentratie tussen de twee “compartimenten” (intracellulair en extracellulair) is de sleutel tot het normaal functioneren van sommige cellen. Dit is vooral belangrijk voor spiercellen. Als het kaliumgehalte verkeerd gaat, wordt de functie van de spiercellen ernstig aangetast.

Lees ook: Lage bloeddruk bij katten (hypotensie bij katten): oorzaken, symptomen en behandeling

Hoe worden de kaliumspiegels in het bloed op het juiste niveau gehouden?

Hormonen in het lichaam, voornamelijk aldosteron geproduceerd door de bijnieren, zorgen ervoor dat het kalium in het bloed binnen normale grenzen blijft. Kalium wordt in de urine uit het lichaam uitgescheiden en aldosteron bepaalt de snelheid waarmee dit gebeurt.

Normale kaliumspiegels zijn van cruciaal belang voor de normale functie van een reeks verschillende aspecten van het lichaam, in het bijzonder is het essentieel voor een normale spierfunctie (inclusief de hartspier). Aandoeningen van kaliumspiegels bij katten komen vaak voor, maar omdat de tekenen soms vaag en algemeen zijn, kunnen ze alleen worden gediagnosticeerd wanneer bloedmonsters worden genomen om kaliumspiegels te meten.

Symptomen van hypokaliëmie bij katten

Spierzwakte, technisch veroorzaakt door “polymyopathie” (wat “ziekte van veel spieren” betekent) is het meest opvallende klinische teken dat wordt gezien bij hypokaliëmische katten. Het wordt veroorzaakt door het onvermogen van spiercellen om normaal te functioneren als gevolg van de onbalans van kalium binnen en buiten de cellen. Het meest zichtbare teken van spierzwakte, is hangen van de nek (ventroflexie). U kunt ook andere tekenen opmerken dat uw kat zwakker is dan normaal.

Deze tekenen kunnen vager en minder specifiek zijn, zoals gewichtsverlies, gegeneraliseerde zwakte, kreupelheid en saaiheid. De spieren kunnen pijnlijk zijn bij palpatie en aangetaste katten kunnen ook moeite hebben met ademhalen vanwege het effect op de ademhalingsspieren. Verhoogde dorst en urineren (polyurie polydipsie – PUPD) zijn ook veel voorkomende symptomen.

In milde gevallen waarin de kaliumspiegels slechts marginaal laag zijn, zijn er mogelijk geen uiterlijk waarneembare tekenen dat er iets mis is, maar er is nog steeds een risico dat het lage kaliumgehalte in het bloed een significant effect heeft, waardoor de eetlust afneemt en de nierfunctie wordt beïnvloed. Dit is de reden waarom het de moeite waard is om het kaliumgehalte in het bloed te controleren bij katten die vatbaar kunnen zijn voor verminderde niveaus.

Oorzaken van hypokaliëmie bij katten

De meest voorkomende oorzaken van hypokaliëmie bij katten zijn:

• Chronische nierziekte (CKD) – Ook bekend als chronisch nierfalen (CRF), of gewoon nierfalen, het is de meest voorkomende oorzaak van hypokaliëmie bij katten. Aangetaste katten verliezen grote hoeveelheden kalium in hun urine, om redenen die niet volledig worden begrepen. Als gevolg hiervan dalen de kaliumspiegels in het bloed.
• Gastro-intestinale verstoringen Braken en diarree, veroorzaakt door een aantal verschillende redenen, veroorzaken lage kaliumspiegels vanwege het directe verlies van kalium uit het lichaam in het afval.
• Primair aldosteronisme In deze zeldzame toestand produceert een tumor op de bijnier abnormaal hoge niveaus van het hormoon aldosteron, wat resulteert in overmatige uitscheiding van kalium in de urine.
• Erfelijke hypokaliëmie – Dit wordt vaak gezien bij Birmese katten, evenals bij andere verwante kattenrassen (zie onderstaande lijst). Het mechanisme waarmee dit gebeurt is nog onbekend, maar er is nu een beter begrip van de betrokken genen. Het is mogelijk om potentiële fokkatten te screenen om er zeker van te zijn dat ze geen dragers zijn.
• Andere ziekten Minder vaak wordt een laag kaliumgehalte in het bloed gezien wanneer katten andere ziekten hebben (zoals hyperthyreoïdie) of als bijwerking van medicatie (bijv. diuretica of andere geneesmiddelen die worden gegeven voor hartaandoeningen)
• Een milde vorm van hypokaliëmie – Dit kan worden gezien als een kat onaangepast is, minder eet dan normaal, en vooral als ze volledig zijn gestopt met eten, d.w.z. lijden aan anorexia.

Lees ook: Reisziekte bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling

Diagnose van hypokaliëmie

Als uw dierenarts vermoedt dat uw kat een laag kaliumgehalte in het bloed heeft, kunnen de volgende stappen worden genomen.

1. Gedetailleerde geschiedenis nemen

Uw dierenarts zal elk aspect van het leven en de gezondheidszorg van uw kat bespreken. Er zijn andere oorzaken van dezelfde soorten symptomen als een laag kaliumgehalte in het bloed, en deze geschiedenis zal helpen om de verschillende mogelijke oorzaken te onderscheiden.

2. Lichamelijk onderzoek

Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren, eventuele fysieke tekenen van ziekte opmerken en andere oorzaken van de tekenen die worden getoond uitsluiten (bijv. hartaandoeningen, artritis, spinale aandoeningen, enz.).

3. Bloedonderzoek

Een specifieke diagnose van hypokaliëmie wordt gesteld door de serumkaliumconcentratie in een bloedmonster te meten. Uw dierenarts kan alle elektrolyten in een bloedmonster meten, inclusief het kaliumgehalte in het bloed, evenals natrium- en calciummetingen.

Het is waarschijnlijk dat ze ander bloedonderzoek zullen uitvoeren, inclusief het gebruikelijke panel van diagnostische tests (zoals glucose), inclusief hematologie (volledig bloedbeeld of CBC) en biochemische profielen (inclusief nierparameters en verschillende enzymen), om te controleren of er geen andere onderliggende oorzaak is waardoor uw kat ziek wordt.

De bloedtesten kunnen ook bloedarmoede aantonen, ook gekoppeld aan chronisch nierfalen, evenals verhoogd creatinekinase-enzym, gekoppeld aan spierdisfunctie.

Tests zoals het meten van schildklierhormoonspiegels worden vaak uitgevoerd bij oudere katten om deze veel voorkomende ziekte uit te sluiten.

Lees ook: Wat is het beste voedsel voor katten met een nierziekte?

5. Andere tests

Radiografie (röntgenfoto’s), echografie en elektrocardiografie (ECG) zijn allemaal hulpmiddelen die uw dierenarts kan kiezen om de hartfunctie van uw kat te beoordelen. Een urineonderzoek komt ook vaak voor, gezien het verband tussen chronisch nierfalen en hypokaliëmie.

Uw dierenarts zal u adviseren of dergelijke gedetailleerde onderzoeken al dan niet nodig zijn.

Voor de erfelijke versie van hypokaliëmie heeft International Cat Care een register opgezet voor fokkers met katten die getest zijn op het WNK-4 gendefect. Dit is belangrijk voor Birmese en verwante kattenrassen zoals Aziatische, Australische Mist, Bombay, Burmilla, Cornish Rex, Devon Rex, Singapura, Sphynx, Tiffanie en Tonkinese katten.

Lees ook: Hoeveel kost een röntgenfoto van een kat?

Hoeveel kost het om een kat met een laag kaliumgehalte in het bloed te behandelen?

Het is zeer waarschijnlijk dat uw kat andere problemen heeft met een laag kaliumgehalte in het bloed. Het is onmogelijk om de behandelingskosten in te schatten, omdat er zoveel mogelijke factoren zijn die op de achtergrond van individuele gevallen spelen. U moet uw dierenarts om een gedetailleerde schatting vragen voordat u ermee instemt om door te gaan met een behandeling.

Behandeling voor laag kalium in het bloed

Onmiddellijke behandeling van ernstige gevallen omvat een injectie van kalium in intraveneuze vloeistoffen, meestal in de vorm van kaliumgluconaat toegevoegd aan vloeistoftherapie. Er moet voor worden gezorgd dat het te geven bedrag wordt berekend. Als het kaliumgehalte in het bloed te hoog wordt, kan dit levensbedreigend zijn. het veroorzaken van hartritmestoornissen.

Langdurige behandeling voor een laag kaliumgehalte in het bloed is eenvoudig. Geef uw kat orale kaliumsuppletie met behulp van een kaliumsupplement in de voeding. Uw dierenarts zal een product aanbevelen en adviseren over de juiste dosering.

Belangrijk is dat een kat met hypokaliëmie vaak ook behandeling nodig heeft voor gelijktijdige aandoeningen zoals chronisch nierfalen, gastro-intestinale stoornissen en andere.

Lees ook: Wat kun je een kat geven voor maagklachten?

Monitoring en prognose

Kalium in het bloed moet regelmatig worden gecontroleerd totdat de hypokaliëmie volledig is verdwenen voor acute gevallen. Voor langdurige gevallen moeten regelmatig bloedmonsters worden genomen om ervoor te zorgen dat de kaliumspiegels binnen het normale bereik blijven.

Laatste gedachten

Hypokaliëmie is een ernstig probleem dat moet worden geïdentificeerd en effectief moet worden behandeld. Dit is geen aandoening die niet kan worden gediagnosticeerd of behandeld zonder gedetailleerd professioneel veterinair toezicht en monitoring. Met de juiste zorg en behandeling is de prognose voor katten met hypokaliëmie gelukkig goed.

Lees ook: 10 subtiele tekenen dat je kat ziek kan zijn