Kattenregurgitatie versus braken: belangrijke verschillen en hoe te helpen

Het bezitten van een kat, of meerdere van hen, brengt veel verantwoordelijkheid met zich mee. Natuurlijk zijn katten onafhankelijke wezens die praktisch voor zichzelf kunnen zorgen. Als uw kat echter ziek wordt of betrokken raakt bij een ongeluk, moet u als verantwoordelijke huisdierouder weten wat de beste manier is om hem te helpen. Daarom is het belangrijk om het verschil tussen braken en regurgitatie te kennen.

Regurgitatie en braken kunnen hetzelfde lijken, maar voor een getraind oog zijn er verschillende significante verschillen tussen hen. Als u die verschillen kent, kunt u bepalen of uw kat bijvoorbeeld een haarbal ophoest of echt ziek is en onmiddellijk veterinaire zorg nodig heeft. Om die verschillen te leren kennen en een betere kattenverzorger te worden, lees verder.

In één oogopslag

Overzicht van braken

Volgens dierenartsen gebeurt braken bij katten wanneer hun lichaam actief voedsel verdrijft of evacueert dat hun maag en bovenste darm al heeft bereikt en wordt verteerd. Hoewel braken een teken kan zijn dat een kat ziek is of lijdt aan een ernstig gezondheidsprobleem, kan het ook een goedaardig probleem zijn.

Braken katten als ze gezond zijn?

Katten kunnen en zullen braken als ze gezond zijn, meestal wanneer ze een haarbal “ophoesten” veroorzaakt door het innemen van haar wanneer uw kat zichzelf verzorgt. Het geluid dat gepaard gaat met het braken van haarballen is de reden waarom het vaak ten onrechte wordt aangeduid als “ophoesten”. Dit is een voorbeeld van acuut Braken. Katten kunnen soms 1 tot 3 dagen overgeven en dan stoppen zodra hun lichaam het probleem heeft opgelost. Bijvoorbeeld als je kat bedorven voedsel of een matig giftige plant eet. Een kat die een of twee keer per maand braakt zonder andere tekenen of symptomen, zal waarschijnlijk in orde zijn.

Welke gezondheidsproblemen kunnen ernstig braken bij katten veroorzaken?

Ernstig braken moet zo snel mogelijk worden behandeld, omdat een onderliggend probleem er meestal voor zorgt dat uw kat overgeeft. De meest voorkomende oorzaken van ernstig braken bij katten zijn de volgende:

Overzicht van regurgitatie

Het belangrijkste verschil tussen regurgitatie en braken is dat het voedsel dat uw kat oprispt, niet in zijn maag is gaan verteren. Een ander verschil is dat, in plaats van een actief proces, regurgitatie is passief en treedt automatisch op wanneer het lichaam van uw kat onverteerd voedsel verdrijft. Met andere woorden, je kat doet dat niet denken over oprispingen; zijn lichaam maakt het mogelijk. Een ander verschil is dat er geen misselijkheid gepaard gaat en dat uw kat geen sterke, pijnlijke samentrekkingen in zijn buik heeft, die vaak worden gezien met braken.

Doen katten oprispingen als ze gezond zijn?

Katten kunnen oprispen als ze gezond zijn. Verschillende dingen kunnen het lichaam van uw kat dwingen om iets op te rakelen, en het is zeldzaam dat het probleem ernstig is.

Ze omvatten het volgende:

• Je kat at zijn eten te snel op
• Het voer van je kat was te koud
• Uw kat dronk te veel water nadat hij klaar was met eten
• Je kat raakte gestrest of bang tijdens het eten

Welke gezondheidsproblemen kunnen ernstige regurgitatie bij katten veroorzaken?

Als mEerder vermeld, zijn de meeste regurgitatieproblemen niet ernstig en vereisen ze geen interventie. Als uw kat echter plotseling vaak begint te herkauwen of al sinds het een kitten was, kunnen de volgende gezondheidsproblemen de schuld zijn:

• Uw kat heeft een slokdarmobstructie
• Uw kat heeft een slokdarmafwijking
• Het is idiopathisch (er is geen manier om de oorzaak te vertellen)

Wanneer moet u contact opnemen met een dierenarts in geval van braken?

Zoals we hebben gezien, kan braken acuut zijn en vanzelf verdwijnen, waardoor uw kat niet slechter wordt voor de slijtage. Als het ongeveer een of twee keer per maand gebeurt en net zo snel weggaat als het komt, en je kat verder fit en gezond is, hoef je je over het algemeen geen zorgen te maken. Chronisch braken of plotseling, ernstig braken zijn echter twee tekenen dat uw kat veterinaire hulp nodig heeft. Als uw katachtige vriend al 24 uur + braakt en een van de volgende symptomen heeft, moet u ze onmiddellijk naar uw dierenarts brengen.

• Extreme lethargie
• Gewichtsverlies
• Het tandvlees van uw kat is ongewoon bleek
• Uw kat heeft ook matige tot ernstige diarree
• Er zitten bloedvlekken in het braaksel van je kat
• Je kat drinkt en urineert veel meer dan normaal
• Ze kunnen niet stoppen met braken of voedsel binnenhouden

Wanneer moet u contact opnemen met een dierenarts in geval van oprispingen?

Veel minder katten gaan naar de dierenarts voor regurgitatie-gerelateerde problemen dan voor braaksel-gerelateerde problemen. Dat komt omdat regurgitatie meestal wordt veroorzaakt door iets dat gewoon gebeurd Of dat je kat net heeft gegeten, en dat het meestal niet levensbedreigend is. Als een kat een of twee keer per maand oprispt, kun je het als normaal gedrag beschouwen.

Als uw kat echter vaker oprispt (of dat al is sinds het een kitten was), is dat een teken dat er iets niet klopt. Als uw kat regelmatig oprispt en een van de onderstaande symptomen heeft, moet u onmiddellijk veterinaire zorg krijgen.

Laatste gedachten

Regurgitatie en braken bij katten kunnen op het eerste gezicht hetzelfde lijken. Zoals we vandaag hebben gezien, is dat niet het geval. Een brakende kat kan zich ontdoen van een aantal rotte vissen die hij de avond ervoor heeft gegeten of een haarbal “ophoesten”, wat velen doen. Een kat die vaak braakt, kan echter ook diabetes, kanker of verschillende andere levensbedreigende gezondheidsproblemen hebben.

Regurgitatie is meestal goedaardig en gebeurt wanneer een kat te snel eet, te veel water drinkt of zijn voedsel opslokt zoals een hond. Af en toe kan regurgitatie een teken zijn van een dieper gezondheidsprobleem, maar het risico op die problemen is relatief laag.

We hopen dat deze informatie nuttig is geweest en het verschil tussen braken en regurgitatie bij katten heeft verduidelijkt. Hoewel ze misschien hetzelfde lijken, zijn de twee gezondheidsproblemen heel verschillend, en het kennen van het verschil maakt je een betere huisdierouder!

Uitgelichte afbeelding: (L) AjayTvm, Shutterstock | (R) Nils Jacobi, Shutterstock