Voor veganisten en anderen met twijfels over de vee-industrie, komt de zorg voor een vleesetend dier met een ernstig moreel dilemma. Sommigen zeggen dat veganistisch kattenvoer een ethische oplossing is. Maar is het eerlijk om een carnivoor een plantaardig dieet te geven?
In plaats van in gebreke te blijven met het vermoeide argument dat veganistisch kattenvoer beledigend is, was ik vastbesloten om een beter antwoord te geven. Ik wilde de waarheid weten over veganistisch kattenvoer.
Om de vragen te beantwoorden die veganistische kattenbeschermers stellen, probeerde ik te begrijpen hoe ze denken. Ik keek naar What the Health, bracht uren door met het lezen van commentaarthreads op veganistische sites, sprak aan de telefoon met een vertegenwoordiger van Evolution veganistisch dierenvoer, wisselde e-mails uit met ethische veganisten die katten hebben en bestudeerde het onderzoek naar veganistisch en vegetarisch voedsel voor huisdieren.
Dit is wat ik heb geleerd.
Meer dan 70 miljard landdieren worden elk jaar gedood voor voedsel – meer dan negen dieren voor elke mens op de planeet. Dat aantal omvat niet de miljarden vis die wordt geoogst uit de oceanen en boerderijen van de wereld. In de Verenigde Staten zijn honden en katten goed voor ongeveer 25% van de Amerikaanse dierlijke productie, wat bijdraagt aan het gebruik van land, brandstof en water in het land, terwijl de uitstoot van koolstofdioxide toeneemt.
Voor sommige kattenbeschermers betekent dit dat een moreel dilemma wordt gemengd in elke maaltijd van traditioneel op vlees gebaseerd kattenvoer. Katten zijn natuurlijke carnivoren, maar een gedomesticeerde carnivoor zijn betekent bijdragen aan massale industriële slachtingen. Maar het wegnemen van het vermogen van een carnivoor om vlees te eten is ook onderdrukkend.
Kunnen katten veganistisch of vegetarisch zijn?
Totdat de eerste kat besluit zijn vleesetende aard af te wijzen, nee. Katten kunnen niet veganistisch zijn.
En hoewel katten kunnen en lijken te gedijen op goed aangevulde plantaardige diëten, verandert dat niets aan het feit dat katten carnivoren zijn.
Bewijs van de behoefte van katten aan vlees is duidelijk in bijna elk aspect van hun fysiologie.
De kaken van katten zijn geoptimaliseerd voor vlees en botten, niet voor planten.
In plaats van hun kaken omhoog, omlaag en van links naar rechts te bewegen, zijn katten alleen in staat tot op-en-neer kaakbewegingen. Hun krachtige kaken en gekartelde tanden zijn uitstekend in het scheuren van vlees en het kraken van botten, maar ze zijn geen partij voor voedsel dat bedoeld is om op te kauwen.
Bovendien produceren katten geen speeksel amylase, een spijsverteringsenzym dat wordt afgescheiden in het speeksel en wordt gebruikt om zetmeel af te breken.
In vergelijking met niet-carnivoren hebben katten een lage verhouding tussen lichaam en spijsverteringskanaal.
Omdat vegetatie moeilijk te verteren is, hebben plantenetende dieren complexe, fermentatiegedreven spijsverteringsprocessen. Carnivoren daarentegen hebben korte, eenvoudige spijsverteringssystemen. Voedsel beweegt snel door het maagdarmkanaal van een carnivoor en ondergaat vanwege het lage vezelgehalte minimale fermentatie.
Het spijsverteringskanaal van een koe is ongeveer 30 keer de lengte van hun lichaam. Die van een mens is ongeveer 10 keer zijn lichaamslengte. Het spijsverteringskanaal van een hond is ongeveer zes keer de lengte van zijn lichaam. De verhouding tussen lichaam en spijsverteringskanaal van een kat is ongeveer 1: 4 – een van de laagste in de dierenwereld en consistent met hun status als echte carnivoren.
Katten hebben bepaalde voedingsstoffen nodig die van nature alleen in rauw vlees voorkomen.
Taurine
In vergelijking met niet-vleesetende dieren hebben katten een hoge behoefte aan eiwitten. Zoals elke veganist goed weet, is vlees lang niet de enige bron van eiwitten. Maar vergeet niet dat niet alle eiwitten hetzelfde zijn. Eiwit bestaat uit aminozuren, die allemaal unieke kenmerken hebben en op een andere manier worden gemetaboliseerd.
Katten hebben een verscheidenheid aan aminozuren nodig, waaronder het sulfonzuur taurine. In tegenstelling tot honden en mensen, die taurine kunnen synthetiseren uit het plantaardige aminozuur cysteïne, hebben katten voorgevormde taurine nodig. In de natuur wordt taurine gevonden in rauw vlees, vooral rauwe organen.
Omdat sommige taurine tijdens het koken wordt vernietigd, wordt op vlees gebaseerd kattenvoer aangevuld met taurine, maar plantaardig voedsel vertrouwt volledig op synthetische versies van het aminozuur.
Arachidonzuur
Katten hebben grote hoeveelheden arachidonzuur nodig, een vetzuur dat alleen aanwezig is in dierlijk vet. Dit vetzuur ondersteunt het immuunsysteem, de huid, de vacht, de spijsvertering en de reproductieve gezondheid. Planten produceren simpelweg geen arachidonzuur. In plaats daarvan moeten veganistische voedingsmiddelen een synthetische variëteit van arachidonzuur bevatten.
EPA en DHA
Zowel planten als dieren bevatten omega-3-vetzuren, een groep vetten met het vermogen om triglyceriden te verminderen, de gezondheid van de gewrichten te verbeteren, ontstekingen te verminderen en de ontwikkeling van hersenen en ogen te ondersteunen.
Hoewel zowel planten als dieren omega-3 vetzuren bevatten, bevatten planten voornamelijk ALA (alfa-linoleenzuur), dat katten kan niet gebruiken. Bronnen van ALA zijn lijnzaad, sojaolie, chiazaden en tofu. Omdat hun lichaam de metabole routes mist om ALA om te zetten in EPA en DHA, hebben katten ze nodig in hun voorgevormde toestand. Voorgevormde EPA en DHA zijn aanwezig in zalm, zeebaars, krill en andere zeedieren , plus sommige soorten algen.
Vitamine A
Terwijl omnivore en herbivore dieren vitamine A kunnen biosynthetiseren uit carotenoïden in planten, hebben katten voorgevormde vitamine A uit dierlijk vlees nodig. Als ze het niet uit dierlijke ingrediënten kunnen halen, is een synthetische vorm van vitamine A noodzakelijk.
Katachtig metabolisme is geoptimaliseerd voor gluconeogenese.
Hoewel katten koolhydraten kunnen metaboliseren, hebben ze bepaalde metabolische beperkingen als obligate carnivoren. Metabolisch gezien lijkt een gezonde kat een beetje op een persoon met diabetes. Katten missen de hepatische glucokinaseroute, wat zou resulteren in diabetes bij een niet-carnivoor dier. Gezonde katten vertonen ook enige insulineresistentie, een risicofactor voor diabetes bij niet-vleesetende dieren.
Lees ook: Beste kattenvoer voor diabetische katten
In plaats van koolhydraten te gebruiken, synthetiseren katten voornamelijk glucose uit eiwitten via hepatische gluconeogenese. Als niet aan hun hoge eiwitbehoefte wordt voldaan – ongeveer twee tot drie keer hoger dan die van een typische hond – zullen katten de aminozuren in hun eigen spier gebruiken.
Om spierverspilling en algehele achteruitgang te voorkomen, hebben katten ten minste 2,3 gram eiwit per pond lichaamsgewicht nodig. Hoewel ze dit eiwit uit plantaardige bronnen kunnen halen, bieden die plantaardige bronnen niet het aminozuurprofiel dat katten nodig hebben.
Is veganistisch kattenvoer veilig?
Na dit alles te hebben geleerd over de voedingsbehoeften van katten, is het duidelijk dat veganistisch kattenvoer niet natuurlijk. Maar is het veilig? Laten we het onderzoek eens bekijken.
Een studie in 2015 wees uit dat van 24 vegetarische voedingsmiddelen in blik en droog voor honden en katten, 25% voldeed niet aan de minimale voedingsbehoeften van AAFCO voor dierenvoeding. Op de vraag of ze bewijs konden leveren dat de nutritionele geschiktheid van hun producten verifieerde, reageerden vijf van de twaalf bedrijven niet.
Degenen die dat wel deden, gaven uiteenlopende antwoorden. Hoewel alle respondenten zeiden dat de volledigheid van hun voedsel werd geverifieerd door onafhankelijke tests, gaf geen van hen details of de resultaten van die onafhankelijke laboratoriumtests.
Voedingsstudies
In één onderzoek at een groep van vijftien katten veganistische diëten voor perioden variërend van zes maanden tot meer dan zes jaar. Volgens bloedonderzoek en klinisch onderzoek leken ze bijna allemaal gezond, gelukkig en levendig, hoewel een paar bang of agressief waren. Dat is te verwachten – sommige katten houden er gewoon niet van om naar de dierenarts te gaan.
Bloedtestresultaten waren normaal in de meeste gebieden, maar de katten hadden aanzienlijk lagere foliumzuurwaarden vergeleken met katten die een vleesetend dieet eten. Geen van hen had onder-normale niveaus van eiwitten, ijzer of vitamine B12.
Een andere studie uitgevoerd in 2006 volgde de gezondheid van 34 vegetarisch gevoede katten gedurende ten minste een jaar. De onderzoekers maten 17 van de bloed taurine- en vitamine B12-niveaus van de vegetarische katten en ontdekten dat de meeste katten normale niveaus van beide hadden. De drie katten met abnormale niveaus waren gedeeltelijk op tafelresten gehouden naast hun plantaardige dieet.
Veganistisch kattenvoer heeft de neiging om alkalisch te zijn, waardoor het risico van uw kat op urinewegaandoeningen toeneemt.
In vergelijking met vlees zijn planten alkalisch. Dit draagt bij aan een te hoge pH van de urinewegen. Een alkalische omgeving is vriendelijk voor bacteriën, waardoor de kans op het ontwikkelen van urineweginfecties van uw kat toeneemt. Een alkalische urine-pH leent zich ook goed voor de ontwikkeling van struvietkristallen.
Zelfs als het qua voedingswaarde compleet en uitgebalanceerd lijkt te zijn, vereist het voeden van uw kat veganistisch voedsel een groot vertrouwen in het menselijk vermogen om voeding te ontleden.
Hoe verder je komt van het natuurlijke dieet van een kat, hoe meer je moet vertrouwen op menselijke intelligentie om het voedsel qua voedingswaarde compleet en uitgebalanceerd te maken. Een dieet van spitsmuizen, muizen, vogels, hagedissen en insecten vereist vrijwel geen voedingssuppletie. Zelfgemaakte rauwe diëten hebben een kleine boost nodig van synthetische toevoegingen. De meeste gekookte voedingsmiddelen vereisen een matige hoeveelheid. Veganistisch kattenvoer krijgt zijn nutritionele geschiktheid bijna volledig van door de mens gemaakte additieven.
Veganistisch kattenvoer is zo ver verwijderd van het dieet van een soort-geschikte carnivoor dat het vergelijkbaar is met het leven van sla besprenkeld met synthetische vitamines, mineralen en aminozuren.
Dr. Jennifer Coates, een dierenarts die lid is van de adviesraad van Pet Life Today, zegt: “Hoewel het misschien mogelijk is voorr een veterinaire voedingsdeskundige om een “veganistisch” recept voor katten te ontwerpen dat niet tot ziekte zou leiden, het zou grote hoeveelheden voedingssupplementen moeten bevatten, waarvan sommige waarschijnlijk een dierlijke oorsprong zouden hebben, waardoor de vraag rijst of dat dieet echt veganistisch zou zijn. Nog belangrijker is dat het doel bij het voeren van huisdieren niet alleen is om dieetgerelateerde ziekten te voorkomen, maar ook om een optimale gezondheid en welzijn te bevorderen. Ik betwijfel oprecht of dit mogelijk is met veganistisch kattenvoer.”
Zelfs als je gelooft dat mensen in staat zijn om de nuances van natuurlijk voedsel te repliceren, is de huidige selectie van veganistisch voedsel enorm gevarieerd en moeilijk te evalueren. Elk veganistisch dieet is iets anders – sommige bevatten geen essentiële voedingsstoffen – en er is beperkt onderzoek naar elk van deze producten.
Een plantaardig dieet versus een dieet van vlees, organen en botten?
Als je kat zou worden losgelaten in een veld met maïs, soja en wortels, zou hij dan naar buiten rennen en wortels uit de aarde gaan graven en zijn krachtige kaken gebruiken om maïskorrels van de kolf te scheren? Stel je nu eens voor dat dat veld gevuld zou zijn met muizen, woelmuizen en vogels. Denk je dat je kat misschien wat meer interesse toont?
In een artikel gepubliceerd op de Food Revolution Network blog, Ocean Robbins deelt een anekdote over het proberen om zijn jeugdkatten, Brownie en Princess, te bekeren tot een plantaardig dieet. Na drie dagen van het afwijzen van maaltijden gemaakt met kikkererwten, courgette, rijst en geroosterde gist, namen de kitties dingen in hun eigen klauwen en vingen een konijn voor het ontbijt.
Ocean concludeert: “We zijn gezwicht. De katten wonnen. En vanaf die dag tot het einde van hun 15+ jaar durende leven, kregen ze elk hun deel van biologisch, op vlees gebaseerd kattenvoer.”
Kortom, u kunt uw kat een veganistisch dieet geven, maar tegen een prijs.
Het verhaal van Ocean brengt het punt naar voren dat in mijn hoofd bleef klinken toen ik de wereld van veganistisch kattenvoer onderzocht. Veganistisch kattenvoer is niet natuurlijk. Het is niet normaal. Katten zullen altijd andere dieren willen doden en opeten. En toch zijn onze katten niet natuurlijk.
Niets over hun bestaan is dat. Gedomesticeerde katten leven in menselijke huizen, krijgen door mensen gecreëerde voordelen ten opzichte van andere dieren en dragen bij aan een door de mens gecreëerd systeem van uitbuiting. En nee, gewoon niet-veganistisch kattenvoer is niet veel natuurlijker dan een plantaardig dieet.
Katten eten geen rundvlees, kip, kalkoen of tonijn in het wild, maar ze zijn de basis van de meeste kattenvoeding. Net zoals veganistisch voedsel een hele reeks supplementen vereist om de voeding te bieden die katten nodig hebben, geldt dat ook voor gekookt kattenvoer. En de meeste niet-veganistische droge voedingsmiddelen zitten vol met maïs, tarwe en soja.
Als je iemand bent die het beste voor dieren wil doen – alle dieren, inclusief vleesetende huisdieren – dan moet je een compromis vinden.
Het is niet perfect, maar zelfgemaakt kattenvoer kan een ethisch alternatief zijn voor zowel veganistisch kattenvoer als traditioneel commercieel voedsel. Als je het goed doet, kun je misschien je eigen kattenvoer maken zonder bij te dragen aan de vlees- en zuivelindustrie.
Het is gemakkelijker om de inkoop te controleren en ervoor te zorgen dat de vleesingrediënten ethisch worden ingekocht als u de inkoop zelf doet en uw eigen kattenvoer maakt. Afhankelijk van waar u staat met betrekking tot de kwestie van vleesconsumptie, kan ethische vleeswinning inhouden dat u het deelt met jagers, vlees redt dat anders verloren zou gaan, of misschien zelfs uw kat alleen laat jagen.
Natuurlijk is dit geen complete oplossing voor het dilemma van de veganistische kattenhoeder. Tijdens mijn onderzoek is het duidelijk geworden dat de enige moreel consistente manier om dit probleem op te lossen, is om een einde te maken aan het instellen van kattenbezit. Maar dat is onrealistisch. Als je nu een kat in huis hebt, moet je een keuze maken.
Je hebt maar twee opties. Een daarvan is om de behoeften en verlangens van je kat niet te respecteren door hem een dieet te geven dat moreel betekenisvol is voor jou en misschien andere dieren, maar volkomen onnatuurlijk voor een carnivoor. De andere is om, zelfs op een indirecte manier, Peter de Kip te doden om Paul de Kat te voeden.
Inhoudsopgave