Hartworm is een ziekte die we over het algemeen bij honden denken. En onze ervaring met hartworm bij deze diersoort heeft vaak alles te maken met routinetesten, preventie en zelden met een ernstige ziekte. Er wordt echter veel minder gesproken over hartworm bij katten. De meeste mensen weten zelfs niet dat katten hartworm kunnen krijgen!
Gelukkig is hartworm bij katten een beetje anders dan bij honden. Ten eerste komt hartwormziekte bij katten veel minder vaak voor dan bij honden. Dit betekent niet dat katten geen hartworm krijgen – ze ontwikkelen alleen niet zo vaak de ernstige ziekte die gepaard kan gaan met een groot aantal hartworminfecties.
Echter, in de zeldzame gevallen dat een kat ziek wordt van hartworm, kan het fataal zijn, net als bij honden. Als onze middelen om op hartwormen te testen de komende jaren verbeteren, en als de hartwormziekte zich naar meer delen van de wereld verspreidt, is het waarschijnlijk dat we daardoor meer katten met hartwormen zullen zien. Met dat in gedachten is hier meer informatie over deze ziekte bij katten.
Hoe vaak komt hartworm voor bij katten?
Hartwormziekte bij katten wordt vaak onderschat, vooral in vergelijking met de bekende oorzaak van ziekte bij honden. Hartwormen zijn een soort parasiet die elke kat kan besmetten, ongeacht leeftijd, ras en of ze binnen of buiten leven.
Het is moeilijk te zeggen hoe vaak hartworm voorkomt bij katten, omdat het testen op hartwormen bij deze soort vrij moeilijk is. Waarom? Omdat katten meestal besmet zijn met kleinere aantallen volwassen hartwormen, en de meeste testen alleen volwassen vrouwelijke hartwormen opsporen. Dus, terwijl honden vier of meer hartwormen kunnen hebben als ze besmet zijn (soms veel meer), hebben katten er meestal maar één of twee.
Daarom testen katten bij het testen op hartworm vaak negatief, ook al kan er wel degelijk een worm aanwezig zijn. Dit heeft waarschijnlijk een rol gespeeld in de traditionele gedachte dat katten niet besmet raken met hartwormen, en daarom geen hartwormpreventiemiddelen nodig hebben. Er zijn alternatieve tests beschikbaar die op antilichamen controleren. Het duurt echter weken na de eerste besmetting voordat deze een positief resultaat opleveren.
Hartworm zelf is een door bloed overgedragen parasiet die op katten wordt overgedragen door muggenbeten. Daarom moet een kat leven in een gebied met besmette muggen. Traditioneel waren dit meer zuidelijke en gematigde locaties, maar nu de winters in veel geografische gebieden milder worden, wordt hartworm nu ook verder naar het noorden aangetroffen.
Dit betekende vroeger ook dat bepaalde locaties in het noorden in de koudere maanden misschien helemaal geen katten hoefden te behandelen tegen hartworm. Maar, nogmaals, met meer gematigde winters in deze regio’s is dat misschien niet langer het geval.
Kunnen katten hartwormen krijgen?
Het antwoord is: bij katten hangt het ervan af. Katten kunnen zeker hartworminfecties ontwikkelen, hoewel ze, in vergelijking met honden, iets beter bestand lijken tegen infecties.
Ook is hartworm bij katten bijna een verkeerde benaming. Dat komt omdat hartworm bij katten eerder in de slagaders in de longen leeft dan in het hart. Dit betekent ook dat de meeste symptomen van hartworm bij katten verband houden met de longen, zoals hoesten of andere veranderingen in de ademhaling. In het ergste geval kan hartworm ook leiden tot plotselinge dood.
Bovendien houden hartworminfecties bij katten niet altijd op na de initiële infectie. Bij sommige katten kunnen hartworminfecties aanzienlijke ontstekingsreacties veroorzaken, die de gevoelige long-, of hartweefsels kunnen beschadigen. Dit kan betekenen dat een kat een chronische hoest kan hebben die is ontstaan door een hartworminfectie jaren daarvoor. Als deze ontstekingsveranderingen eenmaal zijn opgetreden, zijn ze over het algemeen onomkeerbaar.
Verder is de laatste jaren ontdekt dat hartwormen zelf besmet kunnen zijn met een uniek type bacterie. Hoewel de betekenis van deze infectie niet volledig wordt begrepen, zijn er suggesties dat de bacterie hartworm-gerelateerde ziekten bij huisdieren kan verergeren, wat nog een reden is waarom hartwormziekte bij katten slecht nieuws kan zijn.
Goed nieuws: Hartworminfecties kunnen worden voorkomen
Bovenstaande informatie klinkt misschien ontmoedigend, maar het goede nieuws is dat een dierenarts medicijnen kan voorschrijven die een hartworminfectie voorkomen. De meeste van deze medicijnen zijn gemakkelijk aan een kat te geven (veel zijn topisch, wat betekent dat een vloeistof op de huid van de kat wordt aangebracht), en zijn hooguit één keer per maand nodig. Om effectief te zijn, moeten deze medicijnen regelmatig worden gebruikt, en gedurende alle delen van het jaar waarin hartworminfecties kunnen voorkomen.
Er bestaat geen genezing voor hartwormziekte bij katten, en preventie is veel gemakkelijker dan proberen de hartworm aan te pakken als een kat eenmaal besmet is. Als bij een kat een actieve hartworminfectie wordt vastgesteld, kan een dierenarts een echo van het hart of de longen aanbevelen om naar hartwormen te zoeken, of röntgenfoto’s om de longen te onderzoeken op veranderingen die verband houden met de infectie.
De behandeling is over het algemeen ondersteunend, om een kat comfortabel te houden totdat de infectie is opgelost. Als er klinische symptomen optreden, zoals hoesten, kan een dierenarts overwegen medicijnen voor te schrijven om de impact en de frequentie van deze symptomen te verminderen.
Conclusie
Katten kunnen een hartworminfectie oplopen – hoewel, vanwege de kleinere aantallen wormen in de loop van de infectie, en omdat de ziekte subtielere klinische ziekten veroorzaakt bij veel katachtige patiënten – de diagnose niet zo vaak wordt gesteld als bij honden.
Omdat de ziekte kan worden voorkomen, moet u ervoor zorgen dat uw kat een nauwe band heeft met zijn dierenarts, en de juiste behandeling krijgt voor uw lokale geografische regio. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat katten met een routine preventiemiddel hartworm krijgen. Dus waarom het risico nemen als er een eenvoudige oplossing is?
Featured Image Credit: VGstockstudio, Shutterstock
Inhoudsopgave