Gaatjes bij katten: oorzaken, symptomen, &behandeling

Een holte (bij katten, bekend als tandresorptie) is een pijnlijke aandoening waarbij een of meer tanden worden afgebroken en opnieuw worden geabsorbeerd door het lichaam. Het komt heel vaak voor, met 20-60% van alle katten die de aandoening in hun leven ontwikkelen.

Vandaag zullen we bespreken wat de oorzaak is van kattenholtes, waar je op moet letten en waarom het zo belangrijk is om deze aandoening te behandelen.

Snel overzicht: Gaatjes bij katten

Andere namen: Tandresorptie, (FORL): Feline orale resorptie laesie of Feline odontoclastische resorptie laesie

Veel voorkomende symptomen: Kwijlen, moeite met kauwen, voedsel laten vallen tijdens het eten, eten aan één kant van de mond, “kwebbelen” van de kaak bij het eten of kauwen, weglopen van de voerbak, ernstige roodheid of zwelling langs de tandvleesrand

Diagnose: Visuele verschijning tijdens een onderzoek, uiterlijk op tandheelkundige röntgenfoto’s, gevonden tijdens het tasten tijdens een tandheelkundige procedure

Gediagnosticeerd bij katten:Vaak

Vereist voortdurende medicatie:Nee

Vaccin beschikbaar:Nee

Behandelingsopties: Als de wortel van de aangetaste tand volledig intact is, moet de hele tand worden verwijderd. Als de wortel opnieuw in het bot is opgenomen, hoeft alleen de kroon van de tand mogelijk te worden verwijderd (wat een kroonamputatie wordt genoemd). Pijnmedicatie.

HuismiddeltjesIn tegenstelling tot menselijke gaatjes is er geen echte preventie voor kattentandresorptie, maar thuis minstens 3 of meer keer per week poetsen helpt een betere tandheelkundige gezondheid te bevorderen.

Wat zijn gaatjes bij katten?

Katten krijgen geen gaatjes – althans, niet dezelfde soort holtes die mensen krijgen door te veel suiker te eten. Terwijl menselijke holtes worden veroorzaakt door bacteriën en tandbederf, eroderen in kattenholten de aangetaste tanden om redenen die niet helemaal worden begrepen.

Dit probleem bij katten wordt een FORL (feline odontoclastic resorptive lesion) of feline tandresorptie genoemd.

Hoewel het technisch gezien niet hetzelfde is als een holte, worden de termen soms door elkaar gebruikt, omwille van de eenvoud. Extra namen zijn kattencariës of cervicale / neklaesies.

Tandresorptie betekent dat een of meer aangetaste tanden beginnen af te breken. Op tandheelkundige röntgenfoto’s lijken ze te eroderen of te desintegreren. Laesies kunnen de wortel (het deel van de tand onder de tandvleesrand), de kroon (het deel van de tand boven de tandvleesrand) of beide beïnvloeden.

Elke tand kan worden aangetast, maar de kiezen en premolaren (wangtanden) worden meestal aangetast, vooral de premolaren van de onderkaak (onderkaak).

Er zijn twee soorten FORLS, elk met verschillende behandelingen

Katachtige holtes of resorptieve laesies zijn gegroepeerd in twee categorieën: Type 1 en Type 2.

• Met Type 1 laesies, de tand wordt geresorbeerd, maar de tandwortel is nog steeds te onderscheiden van het omliggende kaakbot.
• Type 2 laesies, aan de andere kant, betekenen dat de geresorbeerde gebieden worden vervangen door bot. Het is dus moeilijk of onmogelijk om de tandwortel van het kaakbot te onderscheiden.

Dit onderscheid is belangrijk omdat het type FORL bepalend is voor het type behandeling dat nodig is.

Hoe zien kattenholtes eruit?

Het kan een uitdaging zijn om de mond van een kat thuis te onderzoeken, vooral als ze een pijnlijke tand hebben. Ook zijn zichtbare veranderingen aan de tand vaak subtiel, vooral in de vroege stadia.

Om deze redenen zijn veel huisdierouders op de hoogte van de aanwezigheid van een FORL of holte vanwege het gedrag van hun kat, in plaats van door de laesie zelf te visualiseren.

Veel voorkomende symptomen van kattentandresorptie zijn:

• Veranderingen in eetgewoontenzoals:
  • Verminderde eetlust.
  • Voedsel laten vallen.
  • Voedsel heel doorslikken in plaats van erop te kauwen.
  • Kauwen op slechts één kant van de mond.
  • Een plotseling verlangen naar ingeblikt/zacht voedsel of het vermijden van brokjes/droogvoer.
• Kaak ‘kletst’. Dit is wanneer de onderkaak trilt, vooral wanneer het pijnlijke deel van de mond wordt aangeraakt.
• Kwijlen.
• Poten aan de mond.
• Slechte adem (halitose).
• Gewichtsverlies, als het vermogen om te eten i ismpacted.
• Roodheid, bloeding of zwelling overal langs de tandvleesrand.
• Ontbrekende tanden.
• Een strook roodroze weefsel groeien over de kroon van de tand – de manier van het lichaam om een defect van tandresorptie te bedekken.
• Gedragsveranderingen zoals lethargie, chagrijn of vaker verstoppen.

Sommige van deze symptomen kunnen wijzen op andere gebitsproblemen of gezondheidsproblemen, in plaats van tandresorptie. Hoe dan ook, het is belangrijk om een dierenartsbezoek te plannen.

Belangrijk: Veel katten vertonen GEEN symptomen! Helaas, vanwege hun instinct om pijn te verbergen, lijden veel katten in stilte. Dat is een van de redenen waarom regelmatige controles en tandheelkundige zorg zo belangrijk zijn.

Doen gaatjes katten pijn?

Ja, tandresorptie kan erg pijnlijk zijn, hoewel het kan afhangen van welk deel van de tand is aangetast.

Laesies die alleen de wortel beïnvloeden, kunnen al dan niet aanzienlijk ongemak veroorzaken. Als een laesie echter de kroon (boven de tandvleesrand) erodeert, wordt de tand extreem gevoelig en zeer pijnlijk.

Wat veroorzaakt gaatjes bij katten?

De oorzaken van resorptieve laesies zijn niet goed begrepen. Sommige theorieën (waaronder voedings- / voedingsfactoren) zijn onderzocht, maar geen enkele is definitief bewezen.

Een ding dat binnen de controle van een huisdierouder kan liggen, is de routinematige tandheelkundige zorg van hun kat. Helaas zal het hebben van een gezonde mond GEEN FORLs voorkomen bij katten die er gevoelig voor zijn. Omdat er echter een aanzienlijke orale / tandheelkundige ziekte is geassocieerd met FORLs als gevolg van ontstekingen, is het een goed idee om proactief te zijn over de mondgezondheid van uw kat.

Hoe worden gaatjes bij katten behandeld?

De behandeling omvat altijd een tandheelkundige procedure (volledige evaluatie, reiniging en behandeling voor eventuele problemen zoals tandresorptie onder algemene anesthesie) in een dierenartsenpraktijk. Het specifieke protocol is echter afhankelijk van welk type FORL aanwezig is.

Tandheelkundige röntgenfoto’s worden uitgevoerd op de dag van de procedure, om te bepalen welk type FORL aanwezig is. Röntgenfoto’s kunnen ook tandresorptie onthullen bij katten die geen symptomen hebben.

• Voor Type 1 laesies, moet de hele tand worden geëxtraheerd (verwijderd). Dit komt omdat elk deel van de achtergebleven tand kan blijven resorberen, wat resulteert in ontsteking of pijn.
• Voor Type 2 laesies, heeft een kroonamputatie (het verwijderen van de kroon van de tand terwijl de wortel op zijn plaats blijft) de voorkeur. Gelukkig is de wortel bij dit type laesie niet pijnlijk als deze eenmaal in het kaakbot is geïntegreerd. De kroon van de tand kan nog steeds pijnlijk zijn, dus het verwijderen van de kroon elimineert ongemak terwijl onnodige wortelextractie wordt vermeden.

Conclusie

Katachtige tandresorptie, vaak gaatjes genoemd, is een pijnlijke aandoening die veel katten treft. Gelukkig kan routinematige tandheelkundige zorg helpen deze laesies vroegtijdig te detecteren en te behandelen, voor een betere kwaliteit van leven en algehele gezondheid.