Chocolade is een smakelijke traktatie voor mensen, maar het is zeer giftig voor veel dieren, waaronder katten en honden. Dit artikel is bedoeld om de achtergrond van chocoladevergiftiging uit te leggen, katteneigenaren te helpen begrijpen waarom het gebeurt, wat er kan worden gedaan als hun kat wordt aangetast en hoe ze dit in de eerste plaats kunnen voorkomen.
Sommige katten eten chocolade als traktatie, als ze de kans krijgen, hoewel ze dit minder snel doen dan honden. En soms vinden eigenaren het leuk om hun katachtige vrienden te verwennen door traktaties te geven, en als ze niet beter weten, kunnen ze chocolade aanbieden.
Over chocoladevergiftiging bij katten
Chocolade bevat zogenaamde gemethyleerde xanthine alkaloïden of methylxanthines, met name theobromine en wat cafeïne. Deze chemicaliën geven mensen een aangenaam en licht euforisch gevoel, maar katten zijn niet in staat om ze effectief te metaboliseren, dus de niveaus nemen snel toe in de bloedbaan na inname, wat leidt tot een aantal ernstige toxische effecten.
Hoe chocolade katten beïnvloedt
Chocoladetoxiciteit veroorzaakt een reeks toxische effecten bij katten, waaronder stimulatie van het centrale zenuwstelsel (CZS), verhoogde kracht en snelheid van hartcontractie, verhoogde maagafscheidingen, verhoogde ontspanning van gladde spieren rond het lichaam en verhoogde urineproductie (diurese).
Hoeveel chocolade is giftig?
Toxische doses theobromine zijn 20 mg per kg lichaamsgewicht van een kat (9 mg / pond), en een ernstig toxische dosis is tweemaal deze dosis (40 mg / kg of 18 mg / pond).
De botanische naam voor de boom waar chocolade vandaan komt is Theobroma Cacao, en Cacao is de naam van het zaad (ook bekend als cacaoboon) dat wordt gebruikt om de verschillende chocoladeproducten te maken, van Hershey tot Cadburys en nog veel meer, van paaseieren tot chocoladerepen tot chocoladedranken.
Verschillende soorten chocolade bevatten verschillende hoeveelheden theobromine, de belangrijkste giftige component. Hoe donkerder de chocolade, hoe giftiger. Dus donkere bakchocolade is zeer giftig, normale gewone chocolade is de volgende, melkchocolade is minder giftig en witte chocolade bevat geen theobromine, dus het is helemaal niet giftig.
In het bijzonder zijn de toxische doses van theobromine 20 mg per kilogram lichaamsgewicht van een kat (9 mg / pond), met zeer ernstige toxiciteit als tweemaal deze dosis wordt gegeven (40 mg / kg ro 18 mg / pond).
- Een gemiddelde kat weegt ongeveer 5 kg, dus dit zou 100 mg totale toxische dosis betekenen, of 200 mg voor ernstige toxiciteit.
- Melkchocolade bevat 1,5 mg / gram (44 mg per ounce) theobromine, donkere eetchocolade (ook bekend als halfzoet) bevat 5 mg / gram (150 mg per ounce) en bakchocolade bevat 14 mg / gram (390 mg per ounce), terwijl droog cacaopoeder ongeveer 2 mg / g (56 mg / ounce) bevat.
- Dus giftige doses van elk voor een typische kat van 5 kg zouden 66 g of 2,3 gram melkchocolade, 20 g of 0,7 ons donkere chocolade, slechts 7 g of 0,25 gram bakkerschocolade of 50 g (iets minder dan twee ons) cacaopoeder zijn. En ernstige toxiciteit zou worden veroorzaakt door twee keer deze hoeveelheden.
- Er zijn veel online chocolade toxiciteit calculators, zoals deze
De meeste rekenmachines van dit type vermelden alleen honden, omdat honden vaker worden getroffen dan katten, maar katten hebben dezelfde gevoeligheid voor chocoladetoxiciteit als honden, dus dezelfde berekeningen zijn van toepassing.
Een extra risico waar katteneigenaren zich bewust van moeten zijn: wanneer cacaobonen worden geroosterd, scheidt de schaal zich van de boon en als deze schelpen worden verzameld, kunnen ze worden gebruikt om cacaoschelpmulch te maken, die vervolgens wordt verkocht om in tuinen te worden gebruikt. Er is een klein risico op toxiciteit als katten toevallig cacaomulch binnenkrijgen.
Symptomen van chocoladevergiftiging bij katten
De tekenen van chocoladevergiftiging bij katten zijn talrijk, waarbij braken, diarree en verhoogd urineren de meest voorkomende zijn.
De belangrijkste tekenen van chocoladevergiftiging zijn braken, diarree, verhoogd urineren, agitatie en hyperactiviteit, trillen, trillen en toevallen, spiertrillingen, snelle ademhaling, verhoogde hartslag, met abnormale hartritmes en uiteindelijk de dood in ernstige gevallen.
Diagnose van chocoladevergiftiging bij katten
1. Gedetailleerde geschiedenis
Een dierenarts zal elk aspect van de achtergrond en algehele verzorging van uw kat bespreken, evenals details over wanneer, hoeveel en welk type chocolade dat is geconsumeerd. De hoeveelheid en het type chocolade dat is gegeten, is zeer belangrijk om het toxische risico te bepalen, en een lokaal antigifcentrum voor dieren of een hulplijn voor huisdierengif kan worden gecontacteerd als onderdeel van deze eerste discussie om specifieke risicoberekeningen uit te voeren.
2. Lichamelijk onderzoek
Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren en controleren op tekenen die wijzen op chocoladevergiftiging, inclusief luisteren naar afwijkingen in de hartslag en het ritme.
3. Routinematig bloedonderzoek
Uw DVM-dierenarts kan routinematig bloedonderzoek uitvoeren, inclusief het gebruikelijke panel van diagnostische tests, zoals hematologie (bloedbeeld) en biochemische profielen om te controleren op eventuele schade aan inwendige organen door de toxines in de chocolade.
6. Andere tests
Urinetests, ECG, bloeddrukmeting, röntgenfoto’s (röntgenfoto’s) en echografie kunnen worden uitgevoerd om andere aspecten van de gezondheid van uw kat te controleren.
Behandeling van chocoladevergiftiging bij katten
Braken of maagspoeling, actieve kool of ondersteunende behandelingen kunnen allemaal effectieve manieren zijn om chocolade uit het systeem van de kat te verwijderen of te blokkeren.
Inductie van braken (braken) of maagspoeling kan een effectieve manier zijn om chocolade uit de maag van de kat te verwijderen als dit snel genoeg wordt uitgevoerd (idealiter binnen een uur na inname).
Actieve kool kan ook worden aanbevolen in een poging om de absorptie van chocolade uit het spijsverteringskanaal te beperken.
Anders worden ondersteunende behandelingen gegeven om de nadelige effecten van chocoladetoxiciteit tegen te gaan, en het is zeer waarschijnlijk dat uw kat een patiënt in het dierenziekenhuis moet zijn om dit te kunnen geven.
Sedatieve medicatie kan worden gegeven om agitatie en hyperactiviteit onder controle te houden, evenals trillen en trillen. Als er epileptische aanvallen optreden, kan volledige algemene anesthesie nodig zijn.
Als hartritmestoornissen aanwezig zijn, kan specifieke medicatie nodig zijn om deze onder controle te houden.
Algemene ondersteunende behandeling is ook belangrijk, waaronder intraveneuze vloeistoffen, spijsverteringskanaalbeschermers en andere medicatie om eventuele tekenen die de kat kan vertonen onder controle te houden.
Preventie van chocoladevergiftiging bij katten
Sommige voedingsmiddelen, zoals chocolade, zijn echt giftig voor katten.
Eigenaren van gezelschapsdieren moeten alle chocolade veilig bewaren, buiten het bereik van huisdieren, en chocolade mag nooit aan katten worden gegeven.
Conclusie
Chocoladevergiftiging is een ongewone vergiftiging bij katten, maar het kan gebeuren. Als bekend is dat een kat chocolade in gevaarlijke hoeveelheden inneemt, is snelle actie door de kat naar de nooddierenarts te brengen essentieel en kan het levensreddend zijn.
Veelgestelde vragen
Hoeveel chocolade is giftig voor katten?
Een gemiddelde kat met een gewicht van 5 kg zou vergiftiging lijden als 100 mg theobromine werd gegeten, wat ongeveer 66 g (2,3 gram) melkchocolade, 20 g (0,7 gram) donkere chocolade of 7 g (0,25 gram) bakchocolade is.
Hoe lang duurt chocoladevergiftiging bij katten?
De tekenen van vergiftiging kunnen binnen een paar uur na inname beginnen en het kan tot vier dagen duren voordat chocolade zich een weg baant door het systeem van de kat.
Gaat mijn kat dood als hij chocolade eet?
Wat moet ik doen als mijn kat chocolade eet?
U moet een online calculator gebruiken om het risico op toxiciteit uit te rekenen, en als uw kat een potentieel giftige hoeveelheid chocolade heeft geconsumeerd, moet u onmiddellijk contact opnemen met uw lokale dierenarts.
Inhoudsopgave