Feline herpesvirus type 1 (FHV-1) is een veel voorkomende virale infectie bij katten die infecties van de bovenste luchtwegen veroorzaakt (feline virale rhinotracheïtis; FVR) en oogziekten zoals conjunctivitis. FHV-1 infectie is de meest voorkomende oorzaak van oculaire problemen bij katten en kittens.
Snel overzicht: Feline Herpesvirus 1 (FHV-1) Infectie
Andere namen: Feline virale rhinotracheïtis
Veel voorkomende symptomen: Niezen, nasale afscheiding, verstopte neus, koorts, conjunctivitis, oogafscheiding, hoornvlieszweer(s), verlies van eetlust, hoesten.
Diagnose: Polymerase Chain Reaction (PCR) testen op het virus kan helpen de aanwezigheid ervan te ondersteunen, maar kan voorkomen in zowel actieve als chronische dragertoestanden; een voorgeschiedenis van ondersteunende symptomen, met name chronisch recidief van bovenste respiratoire symptomen en congestie, wordt vaak verondersteld verband te houden met FHV. Fluoresceïne vlek voor hoornvlieszweren. Bloedonderzoek, röntgenfoto’s.
Gediagnosticeerd bij katten:Vaak
Vereist voortdurende medicatie:Ja.
Vaccin beschikbaar:Ja. Het feline virale rhinotracheïtis, calicivirus en panleukopenie (FVRCP) combo vaccin. Feline virale rhinotracheïtis is synoniem met FHV. Het vaccin wordt gestart rond de leeftijd van 6-8 weken en elke 3 weken versterkt tot de leeftijd van 16 weken. Na een jaarlijkse booster kan het dan om de 3 jaar worden aangeboost.
Behandelingsopties: De behandeling is grotendeels ondersteunend om neusholtes helder te houden en de eetlust te stimuleren. Secundaire bacteriële infecties kunnen antibiotica vereisen. In ernstige gevallen kan antivirale medicatie worden gebruikt. Antivirale oogdruppels worden gebruikt voor door herpesvirus geïnduceerde zweren. Suppletie met het aminozuur L-lysine heeft aangetoond dat het afstoten en terugkeren van chronische opflakkeringen vermindert.
Huismiddeltjes: Een kat ziek houden met congestie in een stomende badkamer gedurende 15-20 minuten om congestie los te maken. Het opwarmen van voedsel in de magnetron om aroma vrij te geven, als het reukvermogen en de smaak worden verminderd. Gebruik een warm, vochtig washandje om oculaire en nasale afscheiding voorzichtig te verwijderen.
De eerste infectie ontwikkelt zich meestal bij kittens rond de leeftijd van 8-12 weken, en dan worden de meeste katten (naar schatting 80%) drager van het virus. Het slapende virus zal oplaaien als reactie op stressoren, wat leidt tot terugkerende symptomen gedurende het leven van de kat.
Hoe raakt een kat besmet met het feline herpesvirus?
Katten raken besmet met FHV-1 door contact met speeksel, oculaire afscheidingen en nasale afscheidingen van een geïnfecteerde kat. Meestal krijgen kittens het virus van hun moeder voordat ze spenen, maar het komt ook vaak voor in asielen en catteries omdat het zeer besmettelijk is.
Na herstel van de primaire infectie wordt het virus vaak slapend in zenuwen en wordt de kat een latente drager. Dit betekent dat het virus in een inactieve vorm blijft, maar wordt gereactiveerd om symptomen te veroorzaken als reactie op stress, steroïde gebruik (actueel en systemisch) of andere ziekten.
Deze “flare-ups” worden recrudescente ziekten genoemd en kunnen oogziekten, symptomen van de bovenste luchtwegen of beide veroorzaken. Ademhalingssymptomen zijn niesaanvallen, congestie en nasale afscheiding. Deze symptomatische katten zijn besmettelijk en werpen het virus actief af tijdens deze opflakkeringen.
De standaard kernvaccins die aan katten worden gegeven, omvatten een vaccin tegen FHV-1. Hoewel het vaccin ademhalings- of oogziekten van FHV-1 niet zal voorkomen, zal het de ernst en duur van de ziekte verminderen. Het vaccin vereist boosterdoses omdat de immuniteit niet levenslang is en niet volledig beschermt tegen een hoge dosis blootstelling aan virussen.
Wat zijn de oogziekten gezien met FHV-1-infectie?
Conjunctivitis is de meest voorkomende oculaire aandoening veroorzaakt door FHV-1. Kittens met FHV-1-infecties hebben vaak ernstige conjunctivitis in beide ogen, samen met luchtweginfecties.
Ze kunnen systemisch ziek worden met koorts en verminderde eetlust, en kunnen ondersteunende zorg nodig hebben. Volwassen katten die opflakkeringen van het FHV-1-virus ervaren, hebben mogelijk slechts symptomen in één oog en hebben vaak geen ademhalingssymptomen.
Symptomen van conjunctivitis zijn onder meer:
- Scheel
- Zwelling en roodheid van de oogmembranen (bindvlies)
- Verhoogd derde ooglid
- Oculaire afscheiding (vaak bruin gekleurd en pus-achtig)
Cornea ulceratie is de tweede meest voorkomende oculaire aandoening die wordt gezien met FHV-1. Hoornvlieszweren kunnen bacteriële infecties ontwikkelen, die ernstig genoeg kunnen worden om aanzienlijke littekens of zelfs scheuring van het hoornvlies te veroorzaken.
Symptomen van hoornvlieszweren zijn als conjunctivitis, maar omvatten ook:
- Waas of troebelheid van het hoornvlies (duidelijk venster van het oog)
- Een deuk of divot in het hoornvlies
- Roodheid van het hoornvlies
Andere minder vaak voorkomende oogaandoeningen geassocieerd met FHV-1 zijn keratitis, eosinofiele keratitis, cornea sequestrum en keratoconjunctivitis sicca (droge ogen).
Hoe wordt een FHV-1-infectie gediagnosticeerd?
Omdat FHV-1 zo vaak voorkomt, is testen niet vaak nodig als de kat de gemeenschappelijke klinische symptomen vertoont.
Testmethoden zijn beschikbaar via professionele laboratoria met behulp van monsters uit de ogen of neus en omvatten virusisolatie, testen van fluorescerende antilichamen (FA), serologie zoals ELISA of serumneutraliserende titers en polymerasekettingreactie (PCR) testen. Het is belangrijk om te weten dat deze tests vals negatieve resultaten kunnen hebben.
Een volledig oogheelkundig onderzoek moet worden uitgevoerd bij katten die FHV-1-symptomen vertonen en een fluoresceïnevlek bevatten om te controleren op hoornvlieszweren. Ernstige aandoeningen kunnen baat hebben bij verwijzing naar een veterinaire oogarts.
Wat is de behandeling voor FHV-1 oogziekten?
Behandeling van FHV-1 kan symptomatische en ondersteunende zorg, topische antivirale middelen, orale antivirale middelen en actuele en orale antibiotica omvatten. Voedingsondersteuning, hydratatie en netheid van het milieu zijn belangrijk voor kittens die lijden aan fhv-1 initiële infectie.
Antivirale medicijnen zijn geschikt voor zowel initiële infecties als opflakkeringen en het is aangetoond dat ze veilig en effectief zijn. Veel voorkomende keuzes zijn famciclovir (Famvir®) orale tabs en cidofovir topische antivirale druppels.
Antibiotica moeten worden gebruikt als een secundaire bacteriële infectie wordt vermoed en uw dierenarts kan oogmedicijnen en / of systemische antibiotica voorschrijven. Hoornvlieszweren met ernstige bacteriële infecties kunnen elke 1-2 uur antibiotische oogdruppels vereisen om het oog te redden.
Veelgestelde vragen
Hoe krijgen katten herpes in het oog?
Katten raken besmet met FHV-1 door contact met speeksel, oogafscheidingen en nasale afscheidingen van een geïnfecteerde kat. Kittens krijgen het virus meestal rond de leeftijd van 8-12 weken van hun moeder, maar het komt ook veel voor in asielen en catteries. Het virus veroorzaakt aandoeningen van de bovenste luchtwegen en oogaandoeningen zoals conjunctivitis.
Is feline oculair herpesvirus besmettelijk?
Feline herpes virus -1 (FHV-1) is zeer besmettelijk voor katten die nog niet eerder aan het virus zijn blootgesteld, zoals jonge kittens of niet-gevaccineerde volwassen katten. Het katachtige herpesvirus infecteert alleen huiskatten en wilde katten en is niet besmettelijk voor andere soorten zoals honden of mensen.
Kan kattenherpes worden genezen?
Zodra een kitten of kat besmet raakt met FHV-1, worden ze meestal levenslang drager van het virus. Ongeveer 80% van de katten ontwikkelt het slapende virus, dat zal oplaaien als reactie op stressoren, zoals ziekte, steroïdegebruik of zwangerschap. Deze opflakkeringen veroorzaken terugkerende symptomen gedurende het leven van de kat.
Bronnen weergeven
Stiles, J, Reinstein, SL. Feline Herpesvirus Oogheelkundige Ziekten. In: Reinstein SL, uitg. Gids voor klinische oogheelkunde. 1e ed. NAVC Media; 2019:93-106.
Stiles J. Feline oogheelkunde. In: Gelatt KN, Gilger BC, Kern TJ, uitg. Veterinaire oogheelkunde. 5. Ed. Hoboken, NJ: Wiley-Blackwell; 2013:1477-1559.
Table of Contents