Drug vergiftiging bij katten: oorzaken, symptomen, & behandeling

Uit het controleren van klinische dossiers van veel dierenklinieken weten we dat katten zijn over het algemeen minder vatbaar voor vergiftiging dan honden: ze zijn van nature kieskeurige eters, die vermijden iets in te nemen waar ze niet zeker van zijn, terwijl honden eerder geneigd zijn om alles voor hen te bespotten.

Niettemin worden katten soms blootgesteld aan medicijnen die vergiftiging kunnen veroorzaken, soms door eigenaren die hen rechtstreeks menselijke medicatie geven, of door inname of door andere soorten contact. Het doel van dit artikel is om een goede kwaliteit, nauwkeurige, gemakkelijk te begrijpen samenvatting te geven van de details over medicijnvergiftiging bij katten.

Wat voor soort medicijn kan fungeren als een gif?

Een gif wordt gedefinieerd als een stof die in staat is om de ziekte of dood van een levend organisme te veroorzaken wanneer het wordt geïntroduceerd of geabsorbeerd. Mensen hebben de neiging om alleen maar te denken aan giftige drugs die Gegeten, maar ze kunnen ook Ingeademd, Geïnjecteerd of zelfs geabsorbeerd door de huid.

Er is een breed scala aan stoffen die kunnen fungeren als vergiften voor katten, maar de meest voorkomende stoffen worden hieronder vermeld.

Menselijke medicijnen

• Pijnstillers: vrij verkrijgbare medicatie zoals paracetamol (paracetamol of “Tylenol”), niet-steroïde-anti-inflammatoire geneesmiddelen (nsaids), bijvoorbeeld ibuprofen (“Advil” of “Motrin”), naproxen (“Aleve”), en anderen.
• Antidepressiva en angstremmers: benzodiazepinen, venlafaxine (Effexor), alprazolam (“Xanax”) en anderen.
• Geneesmiddelen die worden gebruikt om ADHD te behandelen: Amfetaminen en anderen.
• Andere medicijnen: een breed scala aan andere geneesmiddelen voor menselijk gebruik (bijv. ACE-remmers, bloeddrukmedicatie, enz.) kan vergiftiging bij katten veroorzaken.

Diergeneesmiddelen

Als een kat de verkeerde dosis van zijn eigen medicatie krijgt, of medicatie bedoeld voor een ander huisdier, kan dit ook een toxicose veroorzaken.

Recreatieve drugs

Elke recreatieve drug zal waarschijnlijk toxiciteit veroorzaken voor katten als het wordt ingenomen, geïnhaleerd of geïnjecteerd.

Huishoudelijke artikelen

Andere veel voorkomende vergiften die katten treffen, zijn veel voorkomende huishoudelijke stoffen zoals antivries, bleekmiddel, insecticiden (zoals permethrin), rodenticiden (ratten- of muizengif), enz.

Welke effecten hebben giftige medicijnen op katten?

Het algemene principe is dat een gif een deel van het lichaam beschadigt. Elk ander type gif heeft een ander gevolg, afhankelijk van welk deel van het lichaam het beïnvloedt, van de hersenen tot de lever tot de nieren tot het spijsverteringskanaal

Hoe kunnen katten worden vergiftigd door drugs

• Accidentele inname is de meest waarschijnlijke oorzaak: een kat kan bijvoorbeeld menselijke medicatie vinden die is weggelaten, of gif dat is weggelaten om knaagdieren te bestrijden.
• Helaas is het gebruikelijk dat eigenaren van gezelschapsdieren menselijke medicatie aan hun katten geven, in de verkeerde overtuiging dat dit hen kan helpen. Dit is zeer gevaarlijk en mag nooit worden gedaan, tenzij onder direct veterinair advies.
• Katten kunnen ook worden vergiftigd door zichzelf te verzorgen na besmetting van hun vacht door een gif, bijvoorbeeld als een kat bleekmiddel of antivries op hun vacht heeft gemorst, zullen ze zichzelf schoonmaken door het af te likken, wat leidt tot vergiftiging.

Wat zijn de tekenen van vergiftiging door drugs bij katten?

De specifieke effecten van het ene medicijn kunnen heel anders zijn dan het andere, van nierfalen tot epileptische aanvallen tot bewusteloosheid tot gastro-enteritis. De lijst met mogelijke tekenen van vergiftiging is erg lang, afhankelijk van het werkingsmechanisme van het gif.

Over het algemeen zijn er twee gevallen waarin kattenverzorgers vergiftiging moeten vermoeden:

1. Ten eerste, wanneer een kat contact heeft gehad met een specifiek gif van een of andere soort.
2. Ten tweede, wanneer een kat plotselinge tekenen van ziekte ontwikkelt, zonder duidelijke oorzaak.

In beide gevallen moet de hulp van een dierenarts onverwijld gezocht.

Algemene tekenen van vergiftiging door medicijnen bij katten

Klinische tekenen van vergiftiging kunnen tekenen van het centrale zenuwstelsel omvatten (bijv. desoriëntatie, incoördinatie, collaps of toevallen), saaiheid, inappetentie, verhoogde overmatige dorst, kwijlen, braken, diarree, ademhalingsmoeilijkheden, spiertrillingen, veranderd gedrag zoals hyperactiviteit, evenals andere meer subtiele tekenen zoals verminderd urineren, lage bloeddruk, langzame of snelle hartslag en verhoogde of verlaagde lichaamstemperatuur.

Tekenen hebben betrekking op de specifieke schade veroorzaakt door het gif, bijvoorbeeld leverfalen, nierziekte, vernietiging van rode bloedcellen (bijv. door paracetamol) of gastro-intestinale irritatie.

Wat te doen als uw kat vergiftigd is

Vergiftiging met medicijnen is vaak een levensbedreigende situatie voor katten en moet inderdaad zeer serieus worden genomen, met dringende actie die nodig is om het leven van een kat te redden.

Als u zeker weet dat uw kat zojuist is blootgesteld aan een gif van welke aard dan ook, moet u onmiddellijk contact opnemen met uw dierenarts: snelle verwijdering van het gif uit het lichaam voordat het de kat beïnvloedt, is de beste aanpak. Dit kan betekenen dat je moet braken (als de kat bepaalde soorten gif heeft gegeten) of het spijsverteringskanaal op andere manieren ontsmet (zoals klysma’s), of de kat wassen met een speciale techniek (als het gif op de vacht zit).

Als u ontdekt dat uw kat in een later stadium is vergiftigd, wanneer hij tekenen van vergiftiging vertoont, moet u hem ook zo snel mogelijk naar uw dierenarts brengen: een snelle behandeling kan levensreddend zijn.

Behandeling van vergiftiging bij katten

Dierenartsen werken vaak samen met antigifcentra voor dieren, met behulp van een hulplijn voor huisdiergif (zoals de ASPCA), om specifiek gedetailleerd advies te krijgen voor de behandeling van individuele vergiften.

• Onderzoeken: uw dierenarts kan een reeks tests uitvoeren om te proberen precies uit te zoeken hoe uw kat is beïnvloed door een gif, bijvoorbeeld bloedonderzoek om de nierfunctie en leverenzymen te meten. Extra tests zoals röntgenfoto’s en echografie kunnen nodig zijn om andere mogelijke oorzaken van ziekteverschijnselen uit te sluiten.
• Antidota. Slechts een paar vergiften hebben specifieke tegengif: voorbeelden zijn enkele soorten rattengif. Uw dierenarts zal u begeleiden wanneer dit gepast is.
• Emetiek. Als het gif onlangs is gegeten, is de inductie van braken door een braakmiddel dat door uw dierenarts is gegeven een effectieve manier om de maag te legen en het gif te verwijderen. Dit moet binnen twee uur nadat het gif is gegeten gebeuren, daarom is het zo belangrijk om uw vergiftigde kat naar de dierenarts te brengen.
• Maagspoeling. In sommige gevallen kan maagspoeling (“de maag eruit pompen” onder anesthesie) worden voorgesteld door uw dierenarts.
• Gastro-intestinale adsorbentia zoals actieve kool worden soms gebruikt om de opname van bepaalde vergiften uit het spijsverteringskanaal te verminderen.
• Colon lavage kan in sommige gevallen worden gebruikt om gifstoffen uit het onderste deel van het spijsverteringskanaal te spoelen.

Voorkomen dat katten worden vergiftigd door drugs

De beste manier om vergiftiging bij katten te voorkomen, is ervoor te zorgen dat alle medicijnen buiten het bereik van katten worden gehouden. Dit omvat een zorgvuldige opslag van alle potentieel giftige producten zoals hierboven vermeld. Menselijke medicijnen mogen nooit aan katten worden gegeven, tenzij onder de directe begeleiding van een DVM-dierenarts.