De meest voorkomende oogproblemen bij katten

Ogen zijn gevoelige structuren – en we kennen allemaal het leed dat we voelen als we een pijnlijk oog hebben. Katten zijn niet anders en pijnlijke, zieke of gewonde ogen kunnen snel verslechteren, dus het is belangrijk om veterinair advies in te winnen.

Katten kunnen verschillende oogproblemen krijgen, van conjunctivitis tot blindheid. Dit artikel is bedoeld om meer details uit te leggen over de veel voorkomende oogproblemen bij katten.

Veel voorkomende symptomen van oogproblemen bij katten

Als uw kat een oogprobleem heeft, is de meest voor de hand liggende aanwijzing dat één, of beide ogen, er niet “normaal” uitzien.

De ogen van een kat moeten wijd open zijn, met weinig knipperen en geen afscheiding uit de ooghoeken. Het oppervlak van de ogen moet helder, helder en vrij van vlekken zijn en het wit van de ogen mag geen rode kleur hebben. De pupillen van linker- en rechterogen moeten qua grootte en vorm op elkaar lijken.

De belangrijkste symptomen van oogproblemen zijn de volgende:

• Scheel: waarbij één of beide ogen half (of volledig) gesloten worden gehouden.
• Zwelling: Het slijmvlies van het oog of de oogleden kunnen opzwellen, waardoor u de oogbol niet kunt zien.
• Roodheid: het wit van het oog kan rood lijken.
• Ontslaan: dit kan van één of beide ogen zijn. De afvoer kan waterig en helder zijn, of geelgroen. Het kan rond het oog worden gezien, of langs de voorkant van het gezicht vanuit de binnenste ooghoek.
• Wrijven: De kat kan met zijn poot over het oog wrijven of met zijn hoofd over de grond wrijven.
• Derde ooglid: Dit kan uit de ooghoeken steken.
• Abnormale pupillen: ofwel verwijd, of pinpoint, of soms kan de pupil van het ene oog er gewoon heel anders uitzien dan het andere.
• Tekenen van blindheid: Deze kunnen desoriëntatie omvatten, tegen voorwerpen botsen en het niet vinden van dingen zoals kattenbak of voedsel.

11 Meest voorkomende oogproblemen bij katten

Sommige oogaandoeningen komen veel vaker voor dan andere bij katten en oogaandoeningen kunnen variëren in ernst en gevolg. Hier zijn enkele van de meest voorkomende oogproblemen bij katten en hoe ze te herkennen.

1. Conjunctivitis

Conjunctivitis wordt gedefinieerd als ontsteking van het bindvlies, de beschermende laag transparant weefsel die het hele oog en de binnenkant van de oogleden bedekt. Het bindvlies is de eerste verdedigingslinie voor de ogen, dus als het oog in contact komt met iets irriterends (chemicaliën, pollen, virussen zoals feline herpesvirus, bacteriën enz.), Is conjunctivitis een veel voorkomend resultaat.

De ogen zien er rood uit, er kan zichtbare zwelling van de vlezige bekleding van het oog zijn, de kat kan zijn hoofd over de grond wrijven of met zijn poten in zijn ogen wrijven en er kan een gele of groene afscheiding zijn.

2. Keratitis of hoornvlieszweren

Onder het bindvlies staat de volgende laag van het oog bekend als het “hoornvlies”, het oppervlak van de oogbol zelf: ontsteking van het hoornvlies staat bekend als “keratitis”. Dit wordt vaak gezien als een smet op de voorkant van de oogbol zelf: er kan sprake zijn van troebelheid, of pigmentvlekken.

Als het hoornvlies ernstiger is beschadigd, kan dit een klein kraterachtig gebied creëren, bekend als een hoornvlieszweer (of zogenaamde “ulceratieve keratitis”). Dit kan zeer pijnlijk zijn en vereist een dringende behandeling. Een kat met een hoornvlieszweer kan het aangedane oog gesloten hebben en kan weigeren om u toe te staan zijn oog te onderzoeken vanwege de pijn. Deze situatie vereist dringend veterinair ingrijpen.

3. Keratoconjunctivitis

Vaak zijn zowel het bindvlies als het hoornvlies tegelijkertijd ontstoken: dit staat bekend als keratoconjunctivitis. De hierboven genoemde symptomen, van conjunctivitis en keratitis, worden tegelijkertijd gezien.

Wanneer mensen het hebben over een ooginfectie van een kat, bedoelen ze normaal gesproken conjunctivitis of keratoconjunctivitis. Er zijn vier infectieuze organismen die de meest voorkomende oorzaken zijn van conjunctivitis en keratoconjunctivitis bij katten: twee bacteriën (Chlamydia- en Mycoplasma-soorten) en twee virussen: feline calicivirus (FCV) en feline herpesvirus (FHV), ook bekend als feline virale rhinotracheïtis.

Het is belangrijk om een dierenarts elke kat met keratoconjunctivitis te laten onderzoeken, zodat de beste behandeling kan worden gegeven.

4. Uveïtis

De pupil van het oog (het zwarte gat in het midden) is een vorm die wordt gecreëerd door de iris, een gespierde plaat die verwijdt (verwijdt) bij weinig licht en smaller wordt (samentrekt) bij fel licht. De iris is ook bekend als de uveale tractus, en als deze ontstoken raakt, staat dit bekend als uveïtis.

De pupil wordt meer vernauwd (kleiner), de pupil kan een roodbruine kleur krijgen en de voorkant van het oog kan troebel lijken. Complicaties omvatten het risico op glaucoom, veroorzaakt door de ophoping van overtollig vocht in het oog als gevolg van de ontsteking, wat kan leiden tot blindheid of zelfs het verlies van een oog.

Mogelijke oorzaken van uveïtis zijn virale ziekten zoals feline leukemie virus (FeLV), feline immunodeficiency virus (FIV) of feline infectieuze peritonitis (FIP).

5. Fysiek trauma aan het oog

De ogen van katten kunnen door veel situaties fysiek worden beschadigd, van kattenkrabben tot gevechten met andere dieren tot verkeersongevallen. Een klein vreemd lichaam, zoals een graszaadje, kan schade veroorzaken als dit vast komt te zitten in het oog (bijvoorbeeld achter de oogleden).

Lichamelijke schade kan mild zijn (bijv. alleen conjunctivitis), medium (bijv. hoornvlieszweren) of ernstig (bijv. een gescheurde oogbol of een verzakte oogbol).

Als er slechts sprake is van een licht trauma (bijvoorbeeld een licht ontstoken oog dat de kat nog normaal kan openen), dan kan een eenvoudige aanpak van het baden van het oog met licht zout water en enige tijd laten verstrijken voldoende zijn. Als het trauma ernstiger is (bijv. het oog is volledig gesloten, of als er duidelijke fysieke schade is) dan is een dringend bezoek aan de dierenarts nodig.

6. Verzakte derde oogleden: Haws-syndroom

Katten hebben, net als de meeste dieren, een extra set oogleden die zich in de binnenste ooghoek bevinden. Deze staan bekend als ‘derde oogleden’: ze bewegen als een ruitenwisser over de oogbol wanneer een dier knippert. Normaal gesproken blijven de derde oogleden verborgen, maar bij het Haws-syndroom kunnen de derde oogleden uit de binnenste hoeken van beide ogen steken. Katten met deze aandoening zijn op alle andere manieren perfect gezond.

Er zijn verschillende mogelijke oorzaken. Het kan een bijwerking zijn van gastro-intestinale aandoeningen, de kat kan wormen hebben of een mild virus dat bekend staat als een Torovirus kan betrokken zijn.

De meeste gevallen van het Haws-syndroom zijn zelfbeperkend: ze worden vanzelf beter, meestal na twee of drie weken. Zolang een kat gezond, hongerig en gelukkig blijft, is er geen behandeling nodig.

7. Blefaritis

Blefaritis betekent ontsteking van de oogleden, waardoor ze er gezwollen en pijnlijk uitzien. Er zijn veel mogelijke oorzaken, waaronder oogletsel en secundaire bacteriële infectie na virale infecties. Een gedetailleerd veterinair onderzoek wordt aanbevolen.

8. Geblokkeerde traankanalen en scheuroverloop

Normaal gesproken worden tranen geproduceerd door traanklieren rond het oog en na het smeren van het oppervlak van het oog, verlaten ze door traanbuizen en vervolgens door de neus naar buiten. Als de traanbuizen geblokkeerd zijn, is het gebruikelijk dat tranen langs de voorkant van het gezicht van de kat lopen, vanuit de ooghoeken. Dit wordt vaker gezien bij rassen met een plat gezicht, zoals Perzen.

9. Blindheid

Zicht is belangrijk voor katten en blindheid is een ernstig probleem. Dit kan zich geleidelijk en onmerkbaar ontwikkelen, in welk geval katten zich soms kunnen aanpassen aan hun nieuwe situatie, of het kan plotseling gebeuren (bijvoorbeeld als gevolg van een bloeding aan de achterkant van het oog veroorzaakt door hoge bloeddruk).

Het kan moeilijk zijn om blindheid bij een kat te beoordelen: u kunt merken dat beide pupillen verwijd zijn (de pupillen zijn groter en de ogen lijken zwarter dan normaal), of dat uw kat mogelijk geen voorwerpen of een zwaaiende hand voor zijn gezicht opmerkt. Er moet dringend een veterinaire beoordeling worden uitgevoerd als u vermoedt dat uw kat visuele afwijkingen heeft.

Een gedetailleerd onderzoek van de ogen van uw kat eerst door uw primaire dierenarts en vervolgens vaak door een veterinaire oogarts is nodig om de blindheid te onderzoeken, met gedetailleerd onderzoek van het netvlies en de oogzenuw, controlerend op problemen zoals netvliesloslating. Behandeling is afhankelijk van de oorzaak en kan al dan niet mogelijk zijn.

10. Staar

Een cataract beschrijft wanneer de lens in het midden van het oog degenereert en verandert van de normale transparante structuur in een ondoorzichtige, melkwitte kleur. Een cataract veroorzaakt een fysieke obstructie van de doorgang van licht naar de achterkant van het oog, resulterend in gedeeltelijke of totale blindheid.

CataraCTS kan een erfelijk probleem zijn: sommige rassen, waaronder Birmaanse, Perzische en Himalayans, hebben meer kans om staar te ontwikkelen. Er zijn andere mogelijke oorzaken (waaronder uveïtis). Cataract kan worden behandeld door chirurgische verwijdering, hoewel dit een gespecialiseerde operatie is, alleen uitgevoerd door veterinaire oogartsen.

11. Intraoculaire neoplasie (kanker)

Verschillende soorten neoplasie (kanker) kunnen het oog beïnvloeden: de iris is het gebied dat het vaakst wordt getroffen. Bruine of zwarte vlekken die groter worden, kunnen worden veroorzaakt door melanoom en lymfoom kan ervoor zorgen dat de iris verdikt en onregelmatig wordt, waardoor een misvormde pupil ontstaat. Bij dergelijke ernstige oogaandoeningen wordt vaak een verwijzing naar een veterinaire oogarts aanbevolen.

Hoe zorg je voor de ogen van katten

Gezonde katten hoeven meestal geen aandacht aan hun ogen te besteden, behalve dat ze ze in de gaten houden om ervoor te zorgen dat ze er gezond uit blijven zien.

Als een kat een mild oogprobleem heeft, kan een eenvoudige thuisbehandeling worden gegeven. Eerste hulp bij een vermoedelijke ooginfectie houdt in dat een eigenaar van een huisdier het oog tweemaal daags baadt in mild zout water. Voeg een theelepel zout toe aan een pint (450 ml) gekookt water, dat vervolgens voor gebruik wordt afgekoeld. Bevochtig een bal watten met deze oplossing en breng dit voorzichtig aan op het oog van de kat, waarbij de afscheiding wordt geweekt om het gemakkelijker af te vegen. Herhaal dit om de paar uur.

Als de oogconditie na vierentwintig uur van deze behandeling niet weer normaal is, moet u uw kat naar uw plaatselijke DVM-dierenarts brengen. Uw dierenarts kan het oog onderzoeken met behulp van speciale veterinaire apparatuur zoals een oftalmoscoop, een traantest, speciale kleurstoffen en lokale verdovingsdruppels. Behandelingen voor oogaandoeningen omvatten vaak medicinale oogdruppels, hoewel soms ook orale medicatie nodig is.

Lees ook: Cat Eye-infecties: oorzaken, symptomen en behandeling