U bent waarschijnlijk bekend met het concept van het doneren van bloed voor menselijke medische patiënten, maar wist u dat bloedtransfusies ook op veterinair gebied worden gebruikt? Katten, honden en andere kleine diersoorten kunnen allemaal baat hebben bij bloedtransfusies bij bloedarmoede veroorzaakt door letsel of ziekte.
Snel overzicht: Cat bloedtransfusies
Cat bloedtransfusieprocedure: hoe werkt het?
Voorafgaand aan een bloedtransfusie zal bloedonderzoek uw dierenarts in staat stellen om ervoor te zorgen dat de donor en ontvanger een goede match zijn.
De eerste stap in een bloedtransfusie is pre-transfusie testen. Er zijn een aantal tests die voorafgaand aan een bloedtransfusie worden uitgevoerd, om er zeker van te zijn dat de donor en ontvanger een match zijn.
Ten eerste zal uw dierenarts waarschijnlijk de bloedgroep van uw kat bepalen.
Er zijn drie bloedgroepen in het kattenbloedgroepsysteem: Type A, Type B en Type AB. Type A is de meest voorkomende bloedgroep en wordt gevonden bij 95% van de binnenlandse kortharige katten. Type A-bloed komt ook vaak voor bij Siamese, Birmese en Russisch blauwe katten. Type B bloed is de overheersende bloedgroep bij Perzen, Abessijnen, Devon Rexen, Scottish Folds, Maine Coons en Sfinxen. Type AB bloed is zeldzaam, maar kan voorkomen bij katten van elk ras.
Er is geen “universele donor” bij katten.
Katten met type A-bloed mogen alleen bloed ontvangen van een type A-donor en katten met type B-bloed mogen alleen bloed ontvangen van een type B-donor, omdat katten met type B-bloed anti-A-antilichamen hebben en katten met type A-bloed anti-B-antilichamen hebben. Katten met type AB-bloed worden beschouwd als “universele ontvangers”, omdat ze elke bloedgroep kunnen ontvangen.
Zodra de bloedgroep van uw kat is geïdentificeerd en een geschikte donor is gevonden, zal uw dierenarts een test uitvoeren die een cross-match wordt genoemd om de compatibiliteit tussen donor en ontvanger te beoordelen.
Dit omvat het mengen van kleine hoeveelheden bloed en donorbloed van uw kat en vervolgens het observeren van de gemengde monsters onder de microscoop.
Deze test kan helpen bij het identificeren van donor / ontvanger bloedparen die geassocieerd zijn met een hoog risico op reacties. In sommige gevallen zullen zelfs twee katten van dezelfde bloedgroep tekenen van reactie vertonen bij cross-matching. Als dit gebeurt, moet mogelijk een nieuwe donor worden geïdentificeerd.
Na bloedgroepering en cross-matching zal uw dierenarts volbloed van de donorkat verzamelen. (Als er geen geschikte interne donor beschikbaar is, kan uw dierenarts in plaats daarvan bloed van een bloedbank verkrijgen.)
De hoeveelheid bloed die wordt verzameld, hangt af van een aantal factoren, waaronder de grootte van uw kat, de grootte van de donorkat en de ernst van de bloedarmoede van uw kat. Deze bloeddonatie wordt verzameld in een speciale zak of fles, die antistollingsmiddel bevat om stolling van het bloed te voorkomen.
Na het verzamelen wordt deze zak of fles bloed aangesloten op een vloeistoflijn, met een in-line filter om eventuele bloedstolsels te verwijderen die zich ondanks het antistollingsmiddel hebben gevormd. De vloeistoflijn wordt ingebracht in een intraveneuze katheter, geplaatst in de poot van uw kat.
Bloedtransfusies worden meestal langzaam gegeven, gedurende een periode van één tot drie uur. Een trage toedieningssnelheid biedt voldoende gelegenheid voor het veterinaire team om uw kat te controleren en indien nodig de behandeling aan te passen. Na de transfusie zal uw kat waarschijnlijk minstens 24 uur in het ziekenhuis blijven, om posttransfusiemonitoring mogelijk te maken.
Waarom een kat een bloedtransfusie nodig kan hebben
Bloedtransfusies zijn noodzakelijk door een verscheidenheid aan aandoeningen, waaronder FeLV, FIV, kanker en nierziekte. Elke keer dat een kat een significant laag aantal rode bloedcellen heeft, kan een bloedtransfusie nodig zijn.
Katten kunnen om verschillende redenen een bloedtransfusie nodig hebben. Elke keer dat een kat een significant laag aantal rode bloedcellen ervaart, kan een transfusie worden overwogen. Bij een gezonde kat is het Packed Cell Volume (PCV), of het percentage van het bloed dat is samengesteld uit rode bloedcellen, 25-45%. De meeste dierenartsen zullen een bloedtransfusie aanbevelen wanneer de PCV van een kat onder de 10-15% daalt, hoewel deze beslissing ook wordt beïnvloed door het klinische uiterlijk van de kat.
Er zijn een aantal mogelijke redenen waarom een kat een verlies van rode bloedcellen of een afname van PCV kan ervaren.
Deze oorzaken kunnen worden gezien in drie brede categorieën: verminderde productie van rode bloedcellen, verhoogd verlies van rode bloedcellen of verhoogde vernietiging van rode bloedcellen.
Rode bloedcellen worden geproduceerd in het beenmerg. Elke ziekte die het beenmerg aantast, kan interfereren met de production van rode bloedcellen, wat leidt tot bloedarmoede. De levensduur van een normale katachtige rode bloedcel is slechts ongeveer twee maanden, dus zonder een constante toevoer van nieuw geproduceerde rode bloedcellen om stervende rode bloedcellen aan te vullen, kan en zal bloedarmoede zich ontwikkelen.
Beenmergziekte
Katten met feline leukemie worden immuungecompromitteerd, wat kan leiden tot een reeks secundaire gezondheidsproblemen.
Veel voorkomende oorzaken van beenmergziekte bij katten zijn Feline Leukemie Virus (FeLV), Feline Immunodeficiency Virus (FIV) en kanker.
Nierziekte
Overmatige dorst en urineren behoren tot de meest herkenbare symptomen van nierfalen bij katten.
De nieren zijn ook betrokken bij het aansturen van de aanmaak van rode bloedcellen, dus nierziekte kan ook leiden tot een afname van de productie van rode bloedcellen.’
Bloeding
Verlies van rode bloedcellen treedt op als gevolg van bloedingen. Hoewel deze bloeding kan worden veroorzaakt door trauma, wordt bloedarmoede vaker veroorzaakt door geleidelijk, chronisch bloedverlies.
Veel voorkomende oorzaken van bloedingen bij katten zijn gastro-intestinale bloedingen (zweren of bloedende tumoren), bloedende tumoren elders in het lichaam, ernstige vlooienbesmetting en bloedstollingsstoornissen. Verhoogde bloedingen kunnen het vermogen van het lichaam om nieuwe rode bloedcellen aan te maken overwinnen, wat resulteert in bloedarmoede.
Immuungemedieerde ziekte
Hoge bloeddruk kan ervoor zorgen dat katten bloed niezen of neusbloedingen hebben.
Vernietiging van rode bloedcellen verwijst naar de vernietiging van rode bloedcellen in de bloedsomloop. Deze vernietiging wordt veroorzaakt door immuungemedieerde ziekte, waarbij het lichaam van de kat zijn eigen rode bloedcellen als vreemd begint te herkennen.
Immuungemedieerde ziekte kan worden veroorzaakt door een primaire auto-immuunziekte, of kan optreden als reactie op een andere trigger zoals kanker, een rode bloedcelinfectie of een medicijnreactie. Katten met verhoogde vernietiging van rode bloedcellen kunnen bloedarmoede krijgen als de snelheid van vernietiging van rode bloedcellen de snelheid van de productie van nieuwe rode bloedcellen overschrijdt.
Succespercentage bloedtransfusie bij katten
Een onderzoek uitgevoerd in 2004 onderzocht de overlevingskansen van 91 katten die bloedtransfusies kregen. In deze studie was 84% van de katten een dag na hun transfusie nog in leven en 64% van de katten was 10 dagen na de transfusie nog in leven. Geen van de sterfgevallen werd toegeschreven aan een transfusiereactie; ze waren allemaal een gevolg van de onderliggende ziekte van de kat.
Katten die een bloedtransfusie nodig hebben, zijn meestal erg ziek. Tegen de tijd dat de PCV van een kat laag genoeg is om een bloedtransfusie nodig te hebben, zal de kat waarschijnlijk sterven zonder die levensreddende zorg. Een bloedtransfusie kan de prognose voor een kat met een ernstige onderliggende ziekte drastisch verbeteren. De impact van een transfusie is echter grotendeels afhankelijk van de onderliggende ziekte van de kat.
Een kat die levensbedreigende bloedarmoede ervaart als gevolg van een ernstige vlooienplaag zal waarschijnlijk een goede prognose hebben als een bloedtransfusie wordt gegeven en een geschikte vlooienbehandeling wordt toegediend.
Een kat met kanker die het beenmerg aantast, kan echter een korte verlichting van zwakte en lethargie ervaren van een bloedtransfusie, maar de overleving van de kat op lange termijn zal afhangen van het vermogen om de onderliggende beenmergkanker onder controle te houden.
Reacties op bloedtransfusies
Er zijn twee verschillende soorten transfusiereacties die bij katten kunnen optreden: immunologisch en niet-immunologisch.
Immunologische reacties
Immunologische reacties zijn die reacties waar we het eerst aan denken als we transfusiereacties overwegen; ze hebben betrekking op de immuunrespons van het lichaam op het ontvangen van vreemde rode bloedcellen en kunnen lijken op een allergische reactie.
Nom-Immunologische Reacties
Niet-immunologische reacties worden daarentegen niet veroorzaakt door een immuunreactie. Voorbeelden van niet-immunologische reacties zijn volume-overload (een reactie op het vloeistofvolume dat wordt toegediend tijdens een bloedtransfusie, die het hart en de longen kan belasten), overdracht van infectieziekten of bacteriële infectie als gevolg van besmette bloedproducten.
De meeste transfusiereacties treden op tijdens de eerste 48 uur na ontvangst van een transfusie.
De tekenen en ernst van deze reacties kunnen aanzienlijk variëren, variërend van een milde allergische reactie tot een ernstigere anafylactische reactie.
Tekenen van een bijwerking op een bloedtransfusie
Het meest voorkomende klinische teken van een transfusiereactie is koorts, wat wijst op een immuunrespons op de vreemde rode bloedcellen. In sommige omstandigheden kan deze reactie zich ontwikkelen tote netelroos, huidontsteking, jeuk, braken en/of diarree. Bleek tandvlees kan zich ook ontwikkelen, naast een verhoogde hartslag en/of ademhalingsfrequentie. Als er tijdens een bloedtransfusie tekenen van een transfusiereactie worden opgemerkt, zal uw dierenarts de transfusie onmiddellijk stoppen.
In sommige gevallen kan een immunologische transfusiereactie de afbraak van de getransfuseerde rode bloedcellen inhouden. Het immuunsysteem van het lichaam herkent deze cellen als vreemd en valt ze aan, waardoor de rode bloedcellen of hemolyse worden afgebroken.
Katten met een hemolytische reactie kunnen icterus ontwikkelen, ook bekend als geelzucht. Ze kunnen een gele verkleuring van het tandvlees of het wit van de ogen ontwikkelen, veroorzaakt door producten voor de afbraak van rode bloedcellen.
Ongeacht of de reactie optreedt tijdens of na de transfusie, zal uw dierenarts behandelingen toedienen om de reactie te stoppen.
Deze behandelingen kunnen antihistaminica, corticosteroïden en / of epinefrine omvatten, afhankelijk van de ernst van de reactie. Uw kat kan ook intraveneuze vloeistoffen nodig hebben om de bloedsomloop te ondersteunen en de bloeddruk te handhaven.
Deze behandelingen kunnen van korte duur zijn, of uw kat kan worden ontslagen op een langdurige kuur van immunosuppressieve geneesmiddelen om verdere reacties te voorkomen totdat de rode bloedcellen hun doel hebben gediend en uit de circulatie zijn verwijderd.
Het is belangrijk op te merken dat de meeste transfusiereacties kunnen worden gecorrigeerd met medische zorg. Hoewel levensbedreigende reacties kunnen optreden, vond de kattentransfusiestudie van 2004 geen bewijs van levensbedreigende transfusiereacties bij de 91 katten die in de studie waren opgenomen.
Dierenartsen balanceren zorgvuldig de risico’s en voordelen van bloedtransfusies en raden ze alleen aan voor katten waarbij het risico op onbehandelde bloedarmoede het risico op een significante transfusiereactie overschrijdt.
Herstellen van een bloedtransfusie
De meeste katten zullen na een bloedtransfusie vrijwel onmiddellijk verbetering vertonen. Hersteltijd en passende zorg hangt af van de aandoening die de transfusie noodzakelijk maakte.
Herstel van een bloedtransfusie hangt grotendeels af van de onderliggende ziekte die verantwoordelijk is voor de bloedarmoede. In de meeste gevallen zult u na de bloedtransfusie een onmiddellijke verbetering van de toestand van uw kat opmerken, omdat het herstellen van normale aantallen rode bloedcellen de zuurstofcirculatie en het algehele energieniveau van uw kat zal verbeteren.
Posttransfusiezorg is afhankelijk van de onderliggende aandoening van uw kat. Uw dierenarts kan antibiotica voorschrijven om een onderliggende infectie te behandelen, of corticosteroïden als uw kat een immuungemedieerde ziekte heeft. Het kan ook nodig zijn dat uw kat een e-halsband (kegel) draagt als er wonden of hechtingen zijn die uw kat kan traumatiseren.
Kosten voor bloedtransfusie bij katten
De kosten van een kattenbloedtransfusie kunnen aanzienlijk variëren, afhankelijk van de algehele toestand van de kat, het volume en de hoeveelheid transfusies die nodig zijn en de bijwerkingen die zich al dan niet kunnen ontwikkelen.
De meeste kattenbloedtransfusies worden uitgevoerd in gespecialiseerde ziekenhuizen, om ervoor te zorgen dat katten die een transfusie krijgen, de nodige 24-uurs monitoring kunnen krijgen. De kosten van een kattenbloedtransfusie kunnen variëren van 500-2.000 dollar, hoewel de kosten nog hoger kunnen zijn bij ernstig zieke katten of katten die complicaties ervaren die verband houden met hun bloedtransfusie.
Lees meer: Beste aanbieders van huisdierenverzekeringen beoordeeld
Conclusie
Bloedtransfusies kunnen een levensreddende behandeling zijn voor katten met ernstige bloedarmoede. Hoewel de procedure niet helemaal risicovrij is, kunnen geschikte pre-transfusietests helpen het risico te minimaliseren en toch maximale voordelen bieden voor bloedarmoedekatten.
Veelgestelde vragen
Kunnen katten bloedtransfusies krijgen?
Bij katten met ernstige bloedarmoede kan bloedtransfusie een levensreddende procedure zijn. Deze transfusies worden op dezelfde manier toegediend als bloedtransfusies bij mensen; dezelfde basisprincipes van transfusiegeneeskunde zijn van toepassing, hoewel er verschillen zijn in bloedgroepen.
Waar halen ze bloed vandaan voor kattentransfusies?
De meeste kattenbloedtransfusies omvatten het gebruik van bloed dat is verzameld bij een donorkat. Bloedvervangers, zoals Oxyglobine®, zijn ook beschikbaar en kunnen worden gebruikt wanneer een bloeddonor niet beschikbaar is.
Hoe lang duurt een bloedtransfusie bij een kat?
De duur van een bloedtransfusie varieert, afhankelijk van het volume van de transfusie en de medische toestand van de kat. Over het algemeen worden de meeste transfusies gegeven over een periode van één tot drie uur.
Welke kattenbloedgroep wordt beschouwd als de universale donor?
Er bestaat niet zoiets als een universele donor in de kattentransfusiegeneeskunde. Katten ontwikkelen van nature antilichamen tegen de bloedantigenen die ze missen.
Hoeveel kost een bloedtransfusie voor een kat
De kosten van een kattenbloedtransfusie kunnen variëren van $ 500-2.000, hoewel de kosten nog hoger kunnen zijn bij ernstig zieke katten of katten die complicaties ervaren die verband houden met hun bloedtransfusie.
Inhoudsopgave