Bradycardie bij katten: oorzaken, symptomen, & Behandeling

Bradycardie is een term die verwijst naar het hebben van een langzamer dan verwachte hartslag. In dit artikel leert u specifiek over sinus bradycardie, mogelijke oorzaken bij katten, manieren waarop bradycardie wordt gediagnosticeerd en behandeld, en enkele veelgestelde vragen.

Snel overzicht: Bradycardie bij katten

Wat is bradycardie bij katten?

Bradycardie is de medische term die wordt gebruikt wanneer de hartslag veel langzamer is dan verwacht. Meestal als we het hebben over bradycardie, verwijzen we naar sinus bradycardie. Dit betekent dat het ritme van het hart een normaal sinusritme is, maar de snelheid is erg langzaam.

Katten hebben een zeer hoge hartslag in vergelijking met mensen. Normaal gesproken is de hartslag van een kat 160 tot 200 slagen per minuut. De term sinus bradycardie kan van toepassing zijn bij katten wanneer de hartslag onder de 150 slagen per minuut daalt.

Ernstige of levensbedreigende bradycardie kan optreden wanneer de hartslag daalt tot 120 slagen per minuut of lager.

Lees ook: Wat is een normale hartslag voor een kat?

Oorzaken van bradycardie bij katten

In dit artikel zullen we ons concentreren op sinus bradycardie, waarbij het hartritme normaal is. Bradycardie kan ook worden veroorzaakt door een abnormaal hartritme of aritmie. Er zijn veel soorten hartritmestoornissen en oorzaken daarvoor, die buiten het bestek van dit artikel vallen.

Voor sinus bradycardie, waarbij het ritme normaal is, zijn er een paar verschillende oorzaken bij katten.

Verhoogde vagale toon: Dit is een van de meest voorkomende oorzaken van bradycardie bij katten. De nervus vagus, een van de 12 hersenzenuwen in het lichaam, is verantwoordelijk voor betrokkenheid bij vele processen, waaronder hartslag, spijsvertering, ademhaling en reflexacties zoals niezen, hoesten en braken.

Veel ziekten die van invloed zijn op lichaamssystemen waarbij de nervus vagus betrokken is, zullen leiden tot een hoge vagale tonus en bijdragen aan een lagere hartslag. Deze kunnen ziekten omvatten die het maagdarmkanaal, de urinewegen, de luchtwegen en neurologische aandoeningen aantasten die de zenuw zelf aantasten.

Onderkoeling (lage lichaamstemperatuur): Als de lichaamstemperatuur van een kat te laag wordt, kan dit leiden tot een lage hartslag. Dit kan worden gezien bij katten die worden blootgesteld aan zeer koude buitentemperaturen, in het eindstadium van ziekte waarbij het lichaam moeite heeft met het reguleren van zijn eigen temperatuur en tijdens anesthesie.

Hogere doses verdovingsmedicijnen: Een effect van veel anesthetica is een trage hartslag. Een zekere mate van een lagere hartslag wordt verwacht tijdens anesthesie. In sommige gevallen kan de hartslag echter lager dalen dan verwacht, vooral bij hogere doses medicijnen.

Hartaandoeningen: Bradycardie wordt zelden gezien met de meest voorkomende hartaandoeningen bij katten. Ziekte die de elektrische geleiding van het hart verstoort, zoals een infectie in de hartspier (myocarditis), kan leiden tot een langzame hartslag.

Atletische conditie: Katten die in goede vorm en zeer atletisch zijn, kunnen normaal gesproken altijd een lagere hartslag hebben. Deze oorzaak van bradycardie veroorzaakt meestal geen medische zorgen.

Symptomen van bradycardie bij katten

kat slapen

Bradycardie kan ervoor zorgen dat katten zich ongewoon moe voelen na normale activiteit.

De meest voorkomende tekenen van bradycardie bij katten zijn:

  • Inspanningsintolerantie: Katten slapen en rusten zeker veel. Maar ze hebben nog steeds snelle uitbarstingen van snelheid en energie. Inspanningsintolerantie verwijst meestal naar een kat die niet bereid is om normaal speelgedrag te vertonen of die heel gemakkelijk moe lijkt te worden. Zware ademhaling of een behoefte om snel te gaan liggen kan worden gezien.
  • Zwakheid: Een kat kan over het algemeen zwak en lusteloos zijn. Dit kan leiden tot terughoudendheid om rond te reizen en normale dingen te doen, zoals de kattenbak gebruiken, naar de voerbak lopen of opspringen om die favoriete hoge plek in de woonkamer te bereiken.
  • Instorting: Wanneer een dier instort van een hartaandoening, wordt dit syncope genoemd. Een syncopale episode kan optreden wanneer de hartslag zo veel vertraagt dat het bloed niet effectief naar de hersenen wordt gepompt.

Syncopale episodes kunnen eruit zien alsof een kat is flauwgevallen. Een kat kan van een hoog gebied vallen waar hij op is gesprongen of kan gewoon omvallen tijdens het rennen of lopen. Syncopale episodes kunnen soms worden aangezien voor aanvallen.

Meestal zijn syncopale episodes kort, waarbij de kat probeert rechtop te zitten en binnen een paar seconden te herstellen.

Complicaties van bradycardie bij katten

Als een kat een langdurige aandoening heeft die bijdraagt aan sinus bradycardie, is het mogelijk om de symptomen periodiek te zien. Bij een succesvolle behandeling moeten deze symptomen echter ongewoon.

Sommige soorten bradycardie, zoals een lage hartslag door een hoge atletische conditie, kunnen als normaal worden beschouwd en veroorzaken vaak geen complicaties.

Een ernstige aandoening die het lichaam aantast en bradycardie veroorzaakt die niet goed wordt behandeld met veterinaire zorg, kan echter zo ver gaan dat een kat kan sterven aan de complicaties van een slechte bloedcirculatie. Dit soort aandoeningen zijn meestal opkomende aandoeningen, zoals shock, ernstige infecties of ernstige onderkoeling.

Diagnose van bradycardie bij katten

Uw dierenarts kan bradycardie bij uw kat diagnosticeren tijdens een lichamelijk onderzoek door met een stethoscoop naar het hart te luisteren en polsen te controleren.

Als uw dierenarts zich zorgen maakt over een lage hartslag, kan hij adviseren om het hartritme te controleren met een elektrocardiogram (ECG of ECG). Hierdoor kan uw dierenarts zien of er een hartritmestoornis is die de bradycardie veroorzaakt, of dat het ritme regelmatig en gewoon langzaam is, zoals we zien bij sinus bradycardie.

Als wordt gedacht dat sinus bradycardie afkomstig is van een andere ziekte, kan uw dierenarts verdere tests adviseren, waaronder volledig bloedbeeld, bloedchemie, urineonderzoek, röntgenfoto’s of echografie.

Uw dierenarts kan ook de bloeddruk controleren, wat ook belangrijk is voor het beoordelen van de hartfunctie en een goede bloedperfusie in het lichaam.

Als er geen veel voorkomende oorzaak voor bradycardie wordt gevonden, of als de bradycardie van uw kat wordt veroorzaakt door een abnormaal hartritme, kan uw dierenarts adviseren dat u een door de raad gecertificeerde veterinaire cardioloog raadpleegt die gespecialiseerd is in hartaandoeningen. Echocardiografie, of een echografie van het hart, kan worden gebruikt om te zoeken naar andere hartfunctieproblemen.

Behandelingen voor bradycardie bij katten

In gevallen van hoge atletische conditie is meestal geen behandeling nodig. Een dierenarts kan nog steeds andere oorzaken van bradycardie willen uitsluiten en vaststellen dat er geen andere onderliggende problemen aanwezig zijn.

Dierenartsen kunnen indien nodig enkele medicijnen toedienen die de hartslag verhogen, zoals atropine, vooral in een noodsituatie.

De meeste gevallen van bradycardie zijn secundair aan een ander ziekteproces dat optreedt, dus de behandeling zal afhangen van het bepalen van de onderliggende oorzaak. Het behandelen van de onderliggende oorzaak kan dan helpen om de hartslag weer normaal te maken.

Als de hartslag van een kat bijvoorbeeld te laag is vanwege onderkoeling, zullen technieken worden gebruikt om het huisdier te verwarmen en hun lichaamstemperatuur weer normaal te krijgen. Door de lichaamstemperatuur weer normaal te maken, zou de hartslag ook weer normaal moeten worden.

Tijdens de anesthesie worden huisdieren om de paar minuten nauwlettend in de gaten gehouden door getraind personeel om ervoor te zorgen dat alles verloopt zoals verwacht. Als bradycardie optreedt, kan uw dierenarts snel de hartslag en het ritme op de ECG-monitor beoordelen en adviseren de niveaus van het anestheticum aan te passen of medicatie toe te dienen om de hartslag te verhogen.

Lees ook: Lichaamstemperatuur van de kat: oorzaken en behandeling van abnormale lichaamstemperatuur

Tips voor kattenverzorging

Symptomen van bradycardie zijn ernstig en rechtvaardigen een dringend bezoek aan de dierenarts.

Omdat de meeste kattenouders niet de behoefte hebben om de hartslag van hun kat routinematig te controleren, is het misschien niet duidelijk dat een kat bradycardie heeft. Wees waakzaam voor tekenen van zwakte of instorting en laat uw kat zo snel mogelijk naar uw dierenarts brengen als er zich zorgen voordoen.

Bradycardie wordt meestal niet gezien bij een milde ziekte, maar als de ziekte erger mag worden, kan een ernstige ziekte het hele lichaam treffen. Als uw kat een ziekte ontwikkelt met het maagdarmkanaal, de luchtwegen, enz., Zorg er dan voor dat u ze zo snel mogelijk laat evalueren, zodat het niet erger wordt.

Preventie van bradycardie bij katten

Bradycardie is misschien niet altijd te voorkomen, maar hier zijn twee tips om te helpen met preventie voor sommige oorzaken.

Hypothermie: Als je kat naar buiten gaat, wees dan altijd op de hoogte van de weersomstandigheden en temperaturen. Het is het beste om uw kat binnen te houden als de temperaturen dicht bij of onder het vriespunt komen. Zorg er altijd voor dat uw buitenkat een gemakkelijke en toegankelijke manier heeft om naar binnen te gaan wanneer dat nodig is.

Als uw kat ouder is of een ziekte in het eindstadium heeft, zorg dan voor warme, comfortabele ruimtes voor hen die hen kunnen helpen hun lichaamstemperatuur beter gereguleerd te houden.

Hoge vagale toon: Deze oorzaak gebeurt meestal met ziekte die op andere plaatsen van het lichaam voorkomt. Zelfs als een aandoening klein lijkt, is het beter om deze te laten evalueren voor het geval deze zich ontwikkelt tot iets ernstiger dat grotere negatieve effecten op het lichaam kan hebben, zoals een lage hartslag.

Laatste gedachten

Bradycardie bij katten is een term voor wanneer een kat een hartslag heeft die veel lager is dan verwacht. Sinus bradycardie, waarbij de lage hartslag nog gepaard gaat met een normaal ritme, is de meest voorkomende vorm van bradycardie. Regelmatige gezondheidscontroles met uw dierenarts en het vroegtijdig laten evalueren van ziekten kunnen de beste manieren zijn om sinus bradycardie met succes te behandelen en te voorkomen.

Veelgestelde vragen

Wat veroorzaakt bradycardie bij een kat?

Er zijn een paar soorten bradycardie. De meest voorkomende is sinus bradycardie. Veel voorkomende oorzaken voor sinus bradycardie zijn hypothermie (lage lichaamstemperatuur), diepere niveaus van anesthesie, atletische conditionering en alles wat van invloed is op de nervus vagus.

De nervus vagus is betrokken bij veel lichaamssystemen, waaronder het maagdarmkanaal, de luchtwegen en de urinewegen. Ziekten die deze systemen beïnvloeden, kunnen een zogenaamde hoge vagale tonus veroorzaken en leiden tot bradycardie als de ziekte langdurig of ernstig is.

Andere oorzaken van bradycardie zijn meestal gerelateerd aan aritmieën (abnormale hartslag). Veel voorkomende oorzaken zijn urinewegobstructie en onderliggende hartaandoeningen die de elektrische geleiding door het hart beïnvloeden.

Hoe wordt bradycardie meestal behandeld?

Sinus bradycardie wordt behandeld afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Het behandelen van die oorzaak zal er meestal toe leiden dat de hartslag weer normaal wordt.

Voorbeelden hiervan zijn het opwarmen van een kat die onderkoeld is, of het aanpakken van een onderliggende maagdarm-, urineweg- of ademhalingsziekte die leidt tot een hoge vagale toon.

Tijdens anesthesie wordt sinus bradycardie aangepakt door de gebruikte verdovingsmedicatie aan te passen of door een medicijn te gebruiken dat de hartslag verhoogt.

Wat is een langzame hartslag voor een oudere kat?

Alle katten hebben een vergelijkbaar bereik voor een normale hartslag, ongeacht de leeftijd. Dit bereik is meestal van 160 tot 200 slagen per minuut. Een hartslag die lager is dan 150 bij een kat kan zorgwekkend zijn voor bradycardie.

Wat is levensbedreigende bradycardie?

Hartslagen die rond de 120 slagen per minuut of minder liggen, zijn zorgwekkend voor een ernstige of mogelijk levensbedreigende aandoening bij een kat.

Dit kan onder andere het geval zijn bij ernstige shock, een eindstadiumziekte, onderkoeling of bij een kat met een langdurige urinewegobstructie.