Ben je ooit naar een asiel gegaan om een kat te adopteren? Zo ja, welke factoren maakten deel uit van uw beslissing over welke kat te adopteren? Persoonlijkheid, leeftijd, gezondheidsproblemen… Of misschien de kleur van de kat? Sommige kleuren van katten hebben bepaalde stereotypen die aan hen zijn verbonden, waarvan sommigen geloven dat ze van invloed zijn op hoe vaak ze worden geadopteerd. Met name het “Black cat syndrome” is een bekend fenomeen waarbij mensen de neiging hebben om geen zwarte katten te adopteren.
Maar bestaat het black cat syndroom eigenlijk wel? Het blijkt dat de kleur van een kat een belangrijkere rol kan spelen bij het adopteren van katten uit asielen dan je je misschien realiseert. Echter Het grootste deel van het onderzoek naar het Black Cat-syndroom is anekdotisch, dus er is geen echt duidelijk antwoord op de vraag of het bestaat of niet. Dit is wat u moet weten over het syndroom van een zwarte kat en hoe de kleur van een kat de perceptie ervan kan beïnvloeden.
Klik om verder te gaan:
Wat is het Black Cat Syndroom?
Je bent waarschijnlijk bekend met het black cat syndroom. Maar zo niet, dan is het de theorie dat mensen de neiging hebben om zwarte katten te adopteren, waardoor deze katten het langst in asielen blijven, wat betekent dat ze meer kans hebben om te worden geëuthanaseerd. Maar waarom zouden mensen de alomtegenwoordige Halloween-kat over het hoofd zien? Het blijkt dat er een paar redenen zijn, hoewel bijgeloof de meest waarschijnlijke boosdoener is.
De redenen waarom zwarte katten in een lager tempo kunnen worden geadopteerd dan andere kleuren katten, zijn onder meer:
- Moeite om ze te fotograferen
- Moeite met het lezen van gezichtsuitdrukkingen
- Bijgeloof
Omdat deze katachtigen een donkere vacht hebben, kan het fotograferen voor adoptiewebsites een grotere uitdaging zijn, omdat dieren met een donkere vacht niet zo goed fotograferen als dieren met een lichte vacht. Dit betekent dat katten met een lichtgekleurde vacht meer kans hebben om op de website van een asiel terecht te komen, waardoor ze meer worden blootgesteld aan het publiek dan katten met een donkere vacht, waardoor hun kansen op adoptie toenemen.
Een persoon kan het ook een grotere uitdaging vinden om de gezichtsuitdrukkingen van een zwarte kat te lezen, omdat de kenmerken van het gezicht van een zwarte kat er voor hen minder gedefinieerd uitzien vanwege de kleur van hun vacht. Het niet kunnen herkennen van de uitdrukkingen van een kat kan ervoor zorgen dat ze minder benaderbaar lijken.
Maar de kans is groot dat als het gaat om de adopteerbaarheid van zwarte katten, bijgeloof de grootste rol speelt om te voorkomen dat ze worden geadopteerd. Zwarte katten hebben in de loop der jaren een negatieve reputatie gekregen (buiten hun schuld om), vooral als het gaat om folklore, bijgeloof en geluk.
Je hebt waarschijnlijk al vroeg in je leven gehoord dat als een zwarte kat je pad kruiste, het je ongeluk zou brengen, dus je had vanaf dat moment zwarte katachtigen kunnen vermijden. Om nog maar te zwijgen over hoe zwarte katten sterk voorkomen in folklore en geschiedenis als heksenken, waardoor ze een associatie krijgen met het kwaad. En de manier waarop deze katten worden geassocieerd met Halloween kan ze ongewenst maken voor degenen die Halloween eng of slecht vinden (hoewel het grotere probleem met deze is dat mensen een zwarte kat adopteren voor de vakantie om op hun Halloween-feest te verschijnen zonder rekening te houden met de zorg die een kat op lange termijn nodig heeft).
Bestaat het Black Cat Syndroom?
Bestaat er dan het black cat syndroom? Er is een mogelijkheid dat dit het geval is, maar het onderzoek is verdeeld over het onderwerp. Er zijn een paar studies over het fenomeen geweest, en hoewel sommigen hebben vastgesteld dat het (of op zijn minst een vooroordeel tegen zwarte katachtigen) bestaat, vonden anderen geen gegevens om het te ondersteunen.
- Uit een onderzoek van de ASPCA uit 2012 bleek dat uiterlijk de belangrijkste overweging was voor kittenadoptanten (23%) bij het adopteren van een huisdier. Voor volwassen kattenadoptanten was gedrag echter de grootste overweging (30%) in plaats van hoe een kat eruit zag.
- Een onderzoek uit 2012 door de University of California Berkeley wees uit dat mensen de neiging hadden om zwarte katten te karakteriseren als asociaal en minder vriendelijk dan oranje en tweekleurige katachtigen.
- Een onderzoek uit 2013 in Colorado wees uit dat zwarte katachtigen gemiddeld 6 dagen meer nodig hadden om te worden geadopteerd dan niet-zwarte katten (maar ze werden nog steeds geadopteerd).
- Een onderzoek uit 2019 waarin mensen foto’s van katten te zien kregen, ontdekte dat degenen die de emoties van een zwarte kat niet van hun gezicht konden bepalen en mensen met bijgelovige overtuigingen meer kans hadden om bevooroordeeld te zijn tegen zwarte katten.
- Een andere studie uit 2020, specifiek gericht op Austin Animal Shelter in Texas in de jaren van 2013 tot 2020, vond dat zwarte katten meer over het hoofd werden gezien dan andere kleuren katten, maar in de loop der jaren begonnen zwarte katten meer te worden geadopteerd (waarschijnlijk als gevolg van campagnes die de adoptie promoten of zwarte dieren).
En als je luistert naar mensen die in asielen werken, zullen de meesten je vertellen dat het zwarte kattensyndroom bestaat. Het kan echter gewoon zo lijken omdat dieren met een zwarte en bruine vacht vaker in asielen terechtkomen dan dieren met een lichtere vacht. Dus zelfs als zwarte katten in hetzelfde tempo worden geadopteerd als andere dieren, zullen er meer achterblijven in asielen omdat er zoveel zijn.
Dus, bestaat het black cat syndroom? Het is eerlijk gezegd moeilijk te zeggen. Er lijkt zeker enige vooringenomenheid te zijn als het gaat om zwarte katten, maar deze katten worden nog steeds geadopteerd.
Conclusie
Er is zeker anekdotisch bewijs om het zwarte kattensyndroom te ondersteunen, maar onderzoek naar het onderwerp is verscheurd. Er lijkt bewijs te zijn van enige vooringenomenheid met betrekking tot zwarte katten, vooral onder degenen die bijgelovige overtuigingen hebben. Waarschijnlijker is echter dat het feit dat zwarte katten minder vaak lijken te worden geadopteerd dan andere katten, waarschijnlijk neerkomt op het feit dat er meer zwarte katten in asielen zijn dan katten van andere kleuren.
Omdat er zoveel zwarte katachtigen zijn, zelfs als ze worden geadopteerd, blijven er nog steeds veel achter, waardoor het lijkt alsof ze minder vaak worden geadopteerd.
Uitgelichte afbeelding: Vershinin89, Shutterstock