Azathioprine is een medicijn dat wordt gebruikt voor immunosuppressie om auto-immuunziekten te behandelen. Veel voorkomende merknamen zijn Imuran en Azasan. Het wordt zelden gebruikt bij katten, maar kan onder bepaalde omstandigheden worden geïndiceerd. In dit artikel leert u wat azathioprine is, waarom het een medicijn met een hoger risico is voor katten, welke bijwerkingen u moet controleren en enkele veelgestelde vragen.
Azathioprine voor katten
Medicatie Type:
Immunosuppressief medicijn
Recept vereist?:
Ja
Merknamen:
Imuran (Azasan)
Algemene namen:
Azathioprine
Beschikbare doseringen:
Orale tabletten in 50 mg, 75 mg en 100 mg grootte.
Verloopbereik:
Producten moeten worden gebruikt vóór de vervaldatum op de verpakking. Tabletten moeten bij kamertemperatuur worden bewaard en tegen licht worden beschermd.
Over Azathioprine voor katten
Azathioprine is een medicijn dat de functie van het immuunsysteem onderdrukt. Dit type medicatie kan nodig zijn als het immuunsysteem een deel van het lichaam aanvalt en leidt tot ziekte en ziekte. Voorbeelden van immuungemedieerde ziekten zijn inflammatoire darmaandoeningen, immuungemedieerde bloedarmoede en vele anderen.
Azathioprine wordt zeer zelden gebruikt in de diergeneeskunde voor immuungemedieerde ziekten bij katten omdat de bijwerkingen meestal ernstiger zijn bij katten in vergelijking met mensen en honden. Er zijn meer algemeen gebruikte immunosuppressieve medicijnen voor katten die vóór azathioprine zouden worden overwogen. Een voorbeeld is ciclosporine en hogere doses van een steroïde zoals prednisolon.
Lees ook: 6 verrassende overeenkomsten tussen katten en honden
Wat doet azathioprine voor katten?
Azathioprine wordt zelden aanbevolen voor katten vanwege de ernstige bijwerkingen van beenmergsuppressie.
Azathioprine wordt zelden gebruikt bij katten vanwege de veel hogere kans op bijwerkingen. De belangrijkste betreffende bijwerking wordt myelosuppressie genoemd. Dit is wanneer een medicijn de productie van rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes in het beenmerg kan onderdrukken.
De effecten van myelosuppressie kunnen leiden tot bloedarmoede door een gebrek aan rode bloedcellen, opportunistische infecties door een gebrek aan witte bloedcellen en spontane bloedingen of blauwe plekken door een gebrek aan bloedplaatjes. Deze effecten kunnen levensbedreigend zijn als ze niet worden aangepakt. Bij honden en mensen komen deze effecten minder vaak voor of kunnen ze enkele maanden duren voordat ze zich manifesteren. Maar bij katten treden deze effecten sneller en ernstiger op.
De reden hiervoor is gerelateerd aan een enzym genaamd thiopurine methyltransferase (TPMT) dat door het lichaam wordt gebruikt om azathioprine te metaboliseren. Honden en mensen hebben variabele activiteit van TPMT, waardoor sommigen myelosuppressieve bijwerkingen ervaren, terwijl anderen dat niet doen. Bij katten is TPMT universeel zeer laag, waardoor beenmergsuppressie in bijna alle gevallen wordt veroorzaakt.
Hoewel er hoge risico’s zijn bij het gebruik van dit medicijn bij katten, kunnen er enkele zeldzame gevallen zijn waarin het nog steeds kan worden voorgeschreven als andere immunosuppressieve medicijnen niet succesvol waren. In deze gevallen worden bepaalde protocollen gebruikt. Zeer nauwlettende monitoring is nodig om eventuele tekenen van beenmergsuppressie zo snel mogelijk op te vangen.
In gevallen waarin azathioprine wordt gebruikt, kan het enkele weken duren voordat effecten op de immuungemedieerde ziekte worden gezien.
Lees ook: Beenmergziekte bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling
Bijwerkingen van azathioprine voor katten
Lethargie is een van de bijwerkingen die kan komen met het gebruik van azathioprine.
Bijwerkingen van azathioprine zijn onderverdeeld in een aantal categorieën. De eerste is de effecten van beenmergsuppressie. Deze tekenen van bijwerkingen kunnen koorts, lethargie, blauwe plekken (overal op het lichaam, inclusief in de mond), bloedingen, bleek tandvlees, braken en slechte eetlust omvatten.
Gastro-intestinale bijwerkingen kunnen vaak voorkomen met dit medicijn. Deze symptomen kunnen braken, gebrek aan eetlust, diarree en overmatig kwijlen (hypersalivatie) omvatten. Pancreatitis wordt gemeld als een bijwerking bij honden, die zich bij katten alleen kan presenteren als een acuut verlies van eetlust, lethargie en soms tekenen van buikklachten.
Azathioprine kan ook toxiciteit veroorzaken, wat leidt tot leverziekte. Tekenen van dit effect kunnen geelverkleuring van het wit van de ogen, huid en tandvlees (icterus of geelzucht) zijn, evenals eerder genoemde effecten.
Als u zich ooit zorgen maakt dat uw kat bijwerkingen heeft ontwikkeld tijdens het gebruik van azathioprine of als een overdosis wordt vermoed, neem dan contact op met uw dierenarts who schreef de medicatie voor, de ASPCA Dierengif controle centrum (1-888-426-4435)of Pet Poison Hulplijn (1-855-764-7661) onmiddellijk voor verder advies.
Het is ook erg belangrijk op te merken dat handschoenen moeten worden gedragen bij het hanteren van azathioprine. Het mag helemaal niet worden behandeld door zwangere personen.
Er zijn verschillende medicijnen die azathioprine kan interageren met. Zorg ervoor dat uw dierenarts volledig op de hoogte is van andere medicijnen of supplementen die uw kat gebruikt als azathioprine wordt overwogen voor behandeling.
Lees ook: Wat te doen als uw kat wordt aangereden door een auto: een stapsgewijze handleiding
Dosering van azathioprine voor katten
Beslis nooit over het doseren van hoeveelheden medicatie voor uw kat. Het moet altijd aan de discretie van een dierenarts zijn.
Azathioprine tabletten zijn FDA goedgekeurd voor mensen, maar worden off-label gebruikt bij katten of honden. Azathioprine wordt veel vaker gebruikt bij honden. Omdat het zelden bij katten wordt gebruikt en niet goed is onderzocht bij katten vanwege uitgesproken bijwerkingen, is er geen doseringsinformatie beschikbaar.
Als uw dierenarts azathioprine heeft voorgeschreven, is er waarschijnlijk een zeer goede reden voor deze keuze. Als u vragen heeft over waarom de medicatie is voorgeschreven of als u bijwerkingen in uw kat ziet, is het erg belangrijk om contact op te nemen met uw dierenarts voordat u met deze medicatie stopt.
Vanwege de beenmergsuppressie-effecten is bloedonderzoek cruciaal wanneer een huisdier azathioprine gebruikt. Vanwege het hogere risico bij katten kan bloedonderzoek vaker worden uitgevoerd dan bij honden. Dit kan zo vaak zijn als elke 1-2 weken, tot één keer per maand.
Lees ook: Hebben katten gevoelens voor hun baasjes?
Conclusie
Met zorgvuldige zorg en monitoring kan een kat baat hebben bij azathioprine wanneer veiligere medicijnen het niet snijden.
Azathioprine is een immunosuppressieve medicatie die zelden wordt gebruikt bij katten vanwege de grote kans op beenmergsuppressie-effecten. Het is ook een minder populaire keuze omdat er andere immunosuppressieve medicijnen zijn met een lager risico op bijwerkingen. Dit medicijn kan nog steeds worden gebruikt in zeldzame gevallen voor bepaalde ziekte aandoeningen in welk geval zeer zorgvuldige monitoring en frequente communicatie met de voorschrijvende dierenarts nodig is.
Lees ook: Leaky Gut Syndrome bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling
Veelgestelde vragen
Wat doet azathioprine behandelen?
Azathioprine is een immunosuppressieve medicatie. Dit betekent dat het het immuunsysteem onderdrukt in gevallen waarin het immuunsysteem een normaal deel van het lichaam aanvalt, waardoor een auto-immuunziekte ontstaat. Er zijn veel soorten ziekten onder deze categorie, waaronder inflammatoire darmaandoeningen, immuungemedieerde hemolytische anemie (verlies van rode bloedcellen) en immuungemedieerde trombocytopenie (verlies van bloedplaatjes).
Is azathioprine een medicijn met een hoog risico?
Bij katten wordt azathioprine beschouwd als een medicijn met een hoog risico. Andere immunosuppressieve medicijnen worden meestal eerst vóór azathioprine overwogen vanwege bezorgdheid over bijwerkingen zoals beenmergsuppressie, gastro-intestinale effecten, pancreatitis en levertoxiciteit.
Omdat katten een zeer lage concentratie hebben van een enzym dat wordt gebruikt om azathioprine te metaboliseren, is beenmergsuppressie een zeer hoog risico, waardoor azathioprine een zeer zeldzame medicijnkeuze is voor gebruik bij katten.
Wat zijn de meest voorkomende bijwerkingen van azathioprine?
De meest voorkomende bijwerkingen van azathioprine zijn gastro-intestinale effecten zoals braken, diarree, slechte eetlust en effecten van onderdrukking van de productie van rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes in het beenmerg.
Tekenen van beenmergsuppressie kunnen blauwe plekken, spontane bloedingen, zwakte, slechte eetlust en lethargie omvatten.
Azathioprine kan ook levertoxiciteit veroorzaken, die naar buiten toe kan verschijnen als een vergeelde verkleuring van de huid, het oogwit en het tandvlees. Andere tekenen zoals braken, slechte eetlust en lethargie kunnen ook worden gezien.
Pancreatitis is een veel voorkomende zorg bij honden op azathioprine, maar de prevalentie bij katten is niet goed bekend omdat het medicijn niet vaak bij katten wordt gebruikt. Pancreatitis bij katten kan zich alleen presenteren als een acuut verlies van eetlust met of zonder tekenen van buikklachten.
Hoe lang duurt het azathioprine om te werken?
Het kan enkele weken duren (ten minste 5-6) voordat uiterlijke tekenen van verbetering worden gezien wanneer azathioprine wordt gebruikt om een immuungemedieerde aandoening te behandelen. Tekenen van verbetering om op te letten zullen sterk afhangen van de aandoening die wordt behandeld.
Inhoudsopgave