Alzheimer bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling

Ja, het is waar! Net als honden en mensen kunnen katten de ziekte van Alzheimer (een vorm van dementie) ontwikkelen. Technisch gezien wordt de aandoening cognitieve stoornis of cognitieve disfunctie genoemd, maar klinisch gezien is het hetzelfde probleem dat bij mensen wordt gezien.

Typisch, Alzheimer bij katten treft katachtigen van middelbare leeftijd en ouder (vaak aangeduid als senior of geriatrisch), en het is onwaarschijnlijk dat de aandoening bij katten jonger dan 10-12 jaar meerderjarig.

Wat is cognitieve stoornis?

Cognitieve stoornis is een aandoening waarbij de cognitieve centra van de hersenen het normale functioneren verminderen als gevolg van de accumulatie van bèta-amyloïde plaques. De exacte oorzaak is onbekend, maar zeker, chronische ontsteking speelt een rol bij de ontwikkeling van deze aandoening.

Hoe weet ik of mijn kat een cognitieve stoornis heeft?

Er zijn verschillende tekenen van cognitieve stoornissen. Niet elke getroffen kat zal al deze tekenen vertonen, maar elk van de tekenen die bij een oudere kat worden gezien, kan wijzen op cognitieve stoornissen.

Bovendien, omdat deze symptomen kunnen worden geassocieerd met andere, meer ernstige aandoeningen, moet u onze dierenarts raadplegen als uw kat een van deze tekenen vertoont.

Tekenen en symptomen die kunnen worden gezien zijn onder meer:

• Desoriëntatie
• Gebrek aan interesse in het spelen met de eigenaar of andere huisdieren
• Overmatig slapen (dit kan normaal zijn bij oudere katten of katten bij wie de menselijke interactie beperkt is)
• Veranderde slaap-waakcycli
• Blanco in de ruimte of naar muren staren, maar ook vast komen te zitten in een hoek, kamer of kast en niet in staat zijn om zijn weg naar buiten te vinden
• Urineren / poepen buiten de kattenbak (dit kan ook een teken zijn van GI, urineweg- of musculoskeletale aandoeningen)
• Episodes van luide vocalisatie, vaak ’s nachts

Hoe wordt cognitieve stoornis gediagnosticeerd?

Net als bij mensen en honden is er geen specifieke test voor cognitieve stoornissen. Integendeel, het wordt beschouwd als een uitgesloten diagnose. Dit betekent dat er tests moeten worden uitgevoerd om andere ziekten uit te sluiten die zich bij oudere katten kunnen ontwikkelen en die cognitieve stoornissen kunnen nabootsen.

Omdat katten met cognitieve stoornissen ouder zijn en waarschijnlijk enkele medische problemen hebben, is het belangrijk om te weten of een kat die uiteindelijk wordt gediagnosticeerd met cognitieve stoornis ook andere onderliggende, vooral asymptomatische, problemen heeft die ook samen met de cognitieve stoornis moeten worden behandeld.

In mijn holistische / functionele geneeskunde praktijk, de volgende tests worden gedaan om te helpen bij het vaststellen van een diagnose van cognitieve stoornis en ook te bepalen of er andere onderliggende problemen aanwezig zijn die aandacht vereisen.

Grondige geschiedenis en onderzoek

De eerste aanwijzing die me naar een mogelijke diagnose van cognitieve stoornis leidt, is het ondervragen van de eigenaar en het onderzoeken van de kat. De eigenaar noemt vaak meerdere of veel van de hierboven genoemde klinische symptomen.

Het onderzoek kan een kat onthullen die “verloren” of “seniel” lijkt door de manier waarop hij met mij omgaat en door de examenruimte beweegt. Soms lijken katten met cognitieve stoornissen redelijk normaal tijdens het bezoek, vooral vroeg in het verloop van de ziekte.

Als de eigenaar vermeldt dat klinische symptomen vaak thuis worden opgemerkt, maar niet aanwezig zijn tijdens het onderzoek, zal ik de eigenaar vragen om de kat op te nemen en de opname ter beoordeling naar mij te sturen.

EKG

Oudere katten kunnen hartaandoeningen hebben en in die gevallen waarin hartaandoeningen niet worden gedetecteerd tijdens het fysieke, kan het ECG verder bewijs leveren van vermoedelijke hartaandoeningen.

Bloed- en urineonderzoek

Deze test is van cruciaal belang voor alle katten en iets wat ik minstens jaarlijks en bij voorkeur twee keer per jaar doe bij mijn patiënten.

Bloed- en urinetests maken aandoeningen mogelijk die zich kunnen presenteren met cognitieve symptomen, waaronder diabetes, leverziekte en hyperthyreoïdie.

Deze voorwaarden moeten worden aangepakt. Eenmaal gecorrigeerd, zullen tekenen van cognitieve stoornis verdwijnen als een van deze (of andere) medische aandoeningen de oorzaak was van de symptomen die leken op cognitieve stoornissen.

Hoe wordt cognitieve stoornis behandeld?

Een aantal natuurlijke therapieën zijn aanbevolen voor de behandeling van cognitieve stoornissen bij huisdieren, waaronder Omega-3 vetzuren (visolie), antioxidanten (vitamine C en E, resveratrol), kruiden (zoals ginkgo biloba) en voedingssupplementen (waaronder SAMe, fosfatidylserine en fosfatidylcholine).

Omdat het buiten het bestek van dit artikel valt om een diepgaande bespreking van elke therapie te hebben, zal ik me concentreren op twee die goed zijn onderzocht.

SAMe (Novifit, Virbac)

SAMe wordt gevormd in het lichaam en wordt niet geleverd in het dieet. SAMe functioneert als een methyldonor bij de vorming van een verscheidenheid aan verbindingen (neurotransmitters, eiwitten, membraanfosfolipiden, nucleïnezuren, choline, enz.) en verhoogt de niveaus van serotonine- en dopaminemetabolieten, verbetert de vloeibaarheid van het neuronmembraan en verbetert de binding van neurotransmitters aan receptoren.

Niveaus van SAMe dalen sterk na de geboorte en blijven dalen als onderdeel van het verouderingsproces; verminderde SAMe kan bijdragen aan cognitieve achteruitgang bij katten.

Zestig dagen gebruik van Novifit moet worden geprobeerd om de effectiviteit te beoordelen.

Fosfatidylcholine (Cholodin, MVP Laboratoria)

Choline is een onderdeel van verschillende belangrijke fosfolipiden (waaronder fosfatidylcholine en sfingomyelin) die van cruciaal belang zijn voor de normale celmembraanstructuur en -functie.

Het lichaam gebruikt choline om vele redenen, waaronder de productie van de zenuwtransmitter acetylcholine. Aanvullende choline kan de productie van acetylcholine bij oudere huisdieren verhogen en klinische symptomen van cognitieve stoornissen omkeren.

Choline suppletie is zeer veilig.

Er is gesuggereerd dat ouder wordende mensen en huisdieren cholinerge receptoren beginnen te verliezen en verlaagde niveaus van acetylcholine hebben.

Aangezien orale choline toediening verhoogt plasma choline niveaus, en aangezien de hersenen niveaus van acetylcholine toenemen als plasma choline niveaus verhoging, het toedienen van choline kan het toedienen van neurologische aandoeningen die het gevolg zijn van verminderde acetylcholine verbeteren.

Choline, met name het gepatenteerde product Cholodin (MVP Laboratories), is aangetoond in studies die in mijn ziekenhuis zijn uitgevoerd om klinische symptomen van cognitieve stoornissen bij zowel honden als katten om te keren.

Aan het einde van de studie (twee maanden na de behandeling) werd eigenaren gevraagd om de verbetering van de klinische symptomen te evalueren: 82% van de honden vertoonde verbetering, evenals 77% van de katten.

In mijn praktijk, omdat cognitieve stoornissen de neiging hebben om eerder te worden gediagnosticeerd dan die in de studie die ik heb uitgevoerd van huisdieren in de regio Noord-Texas, is mijn reactie voorbij 95% verbetering.

Bovendien, als gevolg van onze preventieve wellnessprogramma’s, hebben we de neiging om niet zoveel chronische ziekten zoals cognitieve stoornissen zo vaak te zien als in de algemene populatie van huisdieren die geen frequente holistische artsen bezoeken.

Anipryl (selegiline)

Anipryl (selegiline) is een farmaceutische (medicamenteuze) therapie die is geïndiceerd voor de controle van tekenen geassocieerd met canine Cognitive Dysfunction Syndrome (CDS) en controle van ongecompliceerd hypofyse-afhankelijk hyperadrenocorticisme (PDH, ziekte van Cushing.)

Anipryl is een selectieve monoamineoxidase -B-remmer. Dit kan de activiteit van catecholamineneuronen verbeteren en de dopamineniveaus bij honden verhogen, waardoor de cognitieve symptomen verbeteren. Het is niet goedgekeurd voor gebruik bij katten, maar kan nuttig zijn als natuurlijke therapieën niet de gewenste resultaten bereiken.

Ik heb het nog nooit in mijn praktijk hoeven gebruiken.

Mentale stimulatie

Vergeet ten slotte niet het belang van voortdurende interactie en mentale stimulatie voor uw kat, inclusief het handhaven van een stabiele routine en regelmatige speeltijd.

Ongeacht de gekozen behandeling is vroege diagnose en interventie de sleutel tot het minimaliseren van de incidentie van cognitieve stoornissen bij huisdieren. Regelmatig “senior huisdier” controles die een volledig lichamelijk onderzoek, bloedprofiel, urineonderzoek en microscopische fecale analyse omvatten, idealiter om de zes tot 12 maanden voor huisdieren van vijf jaar en ouder, zullen de communicatie vergemakkelijkenion en zorgen voor een vroege diagnose.

In mijn praktijk geef ik voor de behandeling de voorkeur aan cholinesuppletie plus vetzuren en antioxidanten; andere kruiden en/of homeopathische middelen kunnen ook worden geprobeerd. Omdat elke kat een individu is, moet ook de behandeling worden afgestemd op de behoeften van elke individuele kat. Daarnaast is het voeden van een gezond dieet en het minimaliseren van gifstoffen zoals overmatige vaccinatie ook belangrijk.

Conclusie

Cognitieve stoornis is de meest voorkomende chronische, progressieve neurologische aandoening van oudere katten. Preventie kan mogelijk zijn door ontstekingen te verminderen en suppletie met choline te bieden. Behandeling vindt plaats na het uitsluiten van andere oorzaken en omvat suppletie met choline, kruiden en homeopathische middelen; de behandeling varieert per individuele kat.