Amantadine voor katten: Dosering, Veiligheid &bijwerkingen

Amantadine is een medicijn dat soms wordt gebruikt als een add-on medicatie om te helpen bij pijnbestrijding bij honden en katten. In dit artikel leert u hoe amantadine werkt, wanneer het het vaakst wordt gebruikt in de diergeneeskunde, mogelijke bijwerkingen en enkele veelgestelde vragen.

Amantadine voor katten Overzicht

Medicatie Type:

NMDA antagonist pijnmedicatie

Formulier:

Tablet en drank

Recept vereist?:

Ja

Beschikbare doseringen:

Opmerking: De tabletdoses die beschikbaar zijn voor amantadine zijn te groot voor katten en de vloeistof is niet smakelijk. De formulieren voor verlengde afgifte zijn niet onderzocht bij dierpatiënten. Het is het meest gebruikelijk voor dit medicijn om te worden samengesteld voor veilige dosering en smakelijkheid. Tabletten en capsules: 100mg. Drank/siroop: 10mg/ml in 480ml.

Over Amantadine voor katten

Het medicijn amantadine is geclassificeerd als een antiviraal geneesmiddel en wordt soms gebruikt voor die toepassingen, maar het gebruik ervan in de diergeneeskunde is voornamelijk als een aanvullende, add-on medicatie om te helpen bij pijnbestrijding dankzij het vermogen om een NMDA-antagonist te zijn.

Amantadine is op zichzelf geen bijzonder goed pijnmedicijn. Wanneer het wordt gebruikt, wordt het meestal gebruikt naast meer primaire pijnmedicatie zoals een opioïde of ontstekingsremmend medicijn zoals een niet-steroïde anti-inflammatoire (NSAID) of steroïde.

Het lijkt ook te zijn meest nuttig in staten van chronische pijn, geen acute pijn. Voorbeelden kunnen zijn langdurige pijn door artrose, tussenwervelschijfziekte (rug/ ruggenmergpijn) of chronische zenuwpijnaandoeningen.

Wat doet amantadine voor katten?

Amantadine heeft eigenschappen die het mogelijk maken om te binden aan een receptor in het lichaam genaamd n-methyl-d-aspartaat, of NMDA. Wanneer transmitters glutamaat of aspartaat binden aan de NMDA-receptor, kan chronische pijn bestendigen of verergeren. Omdat amantadine zich aan deze receptor kan binden, kan het die andere receptoren blokkeren om een pijnsignaal voort te zetten, waardoor chronische pijn wordt verminderd.

Er kunnen veel andere receptoren betrokken zijn bij pijnprikkels en andere medicijnen die nuttiger zijn als initiële therapie om pijn aan te pakken, vooral acute of kortdurende pijn, daarom het gebruik van amantadine wordt meestal alleen overwogen in aanvulling naar andere primaire therapieën indien nodig.

De antivirale toepassingen van Amantadine zijn over het algemeen vrij beperkt en heeft dus geen effect tegen virussen die vaak worden gezien in katten en wordt het niet vaak gebruikt in de diergeneeskunde voor dit doel.

Bijwerkingen van amantadine voor katten

Sommige vaak voorkomende en milde effecten kan worden gezien met voorgeschreven amantadinegebruik bij katten, waaronder GI-overstuur (dunne ontlasting of diarree) en gedragsveranderingen zoals agitatie en angst. Deze komen vaak meer voor in het vroege gebruik van het medicijn en kunnen na verloop van tijd verdwijnen. Als deze symptomen echter ernstiger worden of langer dan een week of twee van de initiële therapie aanhouden, moet een dierenarts worden geraadpleegd om te bespreken of de medicatie moet worden voortgezet.

Meer over bijwerkingen gezien bij overdoses kan tremoren, verhoogde angst, ataxie (ongecoördineerde beweging), rusteloosheid, droge mond, hypersalivatie (kwijlen) en braken omvatten. Bij mensen zijn hartritmestoornissen, epileptische aanvallen, nierfalen en ademnood gemeld bij overdoses.

Amantadine heeft een zeer smal bereik van dosering bij huisdieren, en moet zeer zorgvuldig worden gedoseerd, omdat overdoses zeer ernstig kunnen zijn. De toxische dosis voor een gemiddelde kat van 10 pond kan optreden bij ongeveer 130 mg met tekenen van gedragsveranderingen bij slechts de helft van die dosis. Blootstelling aan een enkele tablet of capsule van 100 mg kan dus leiden tot zorgwekkende tekenen en mogelijk een opkomende behoefte aan veterinaire zorg bij een kat.

Vanwege het smalle dosisbereik en het potentieel voor ernstige bijwerkingen, indien niet gebruikt zoals aanbevolen, wordt vaak geadviseerd dat eventuele zorgen over een overdosis of bijwerkingen van amantadine worden doorverwezen naar een veterinaire toxicoloog via ASPCA Animal Poison Control (1-888-426-4435) of de Pet Poison Helpline (1-855-764-7661). Er zijn wel kosten aan verbonden, maar uw dierenarts heeft vaak het advies van de toxicoloog nodig om te helpen bij het ontwikkelen van een behandelplan voor uw kat.

Amantadine voor katten dosering

Omdat amantadine zo’n smal doseringsbereik heeft, mag het alleen worden gedoseerd en voorgeschreven door uw dierenarts zoals dit passend wordt geacht.

De capsules van 100 mg die bij mensen worden gebruikt, zijn meestal te groot om veilig bij huisdieren te worden gebruikt. Hoewel de generieke orale vloeibare oplossing nauwkeuriger kan worden gedoseerd bij huisdieren, heeft het naar verluidt een zeer slechte smaak, waardoor het erg moeilijk kan zijn om in een kat toe te dienen, waardoor het minder effectief is.

Vanwege deze problemen met de generieke vormen van amantadine, is het het meest gebruikelijk dat dit medicijn wordt besteld voor kattenpatiënten via een samengestelde apotheek. Dit zorgt voor een veiligere en nauwkeurigere dosering, evenals smaakstoffen om het smakelijker te maken.

Conclusie

Amantadine kan een belangrijke rol spelen bij het beheer van sommige chronische pijnaandoeningen bij katten. Het is echter meestal geen goede eerste lijn of enige keuze voor pijnverlichting en het smalle bereik voor dosering en veiligheid bij huisdieren vereist dat het alleen wordt voorgeschreven en gedoseerd door een behandelende dierenarts.

Als u denkt dat uw kat tekenen van chronische of doorgebroken pijn ervaart, zorg er dan voor dat u eerst met uw dierenarts praat om te zien of het gebruik van amantadine een optie kan zijn.