10 oorzaken van agressie bij katten en hoe te helpen

Agressie bij katten is een groot probleem dat kan leiden tot letsel bij mensen en huisdieren. Hoewel kattenagressie tegen mensen niet vaak wordt gemeld als hondenaanvallen, is het een aanzienlijke uitdaging voor katteneigenaren, een probleem voor de volksgezondheid en een probleem dat helaas vaak leidt tot afstand doen.

Laten we onze gedachten over agressie hervormen en decoderen wat katten als soort motiveert om zich ‘agressief’ te gedragen tegenover mensen, elkaar en andere huisdieren.  Naast het leren waarom katten agressief kunnen lijken, zullen we methoden bespreken om die vijandigheid aan te pakken voor een harmonieuzer huis.

Snel overzicht: Agressie bij katten

Wat is agressie bij katten?

Agressie wordt beschreven als een waarschuwing of aanval die gericht is op een of meerdere individuen: intraspecifiek (dezelfde soort) of interspecifiek (verschillende soorten).

Agressie is een aangeboren reactie bij katten die essentieel is voor hun overleving als territoriale, zelfredzame roofdieren. Agressie kan normaal of abnormaal zijn, afhankelijk van de context, maar over het algemeen wordt het geassocieerd met het zelfbehoud van een huisdier en gecorreleerd met angst.

Agressie ontcijferen

Agressie is geen diagnose of temperamenteigenschap!

De ervaring van de emoties kat komt voort uit hun geërfde hersenen die vaak “emotionele motivaties” worden genoemd, die verantwoordelijk zijn voor instinctieve expressieve opwinding.

Agressief gedrag kan worden geïnterpreteerd door de receptieve motivatie die het versterkt (Halls, 2020).

Volgens Panksepp, negatieve opwinding wordt geassocieerd met:

• Frustratie
• Angst-angst
• Paniek

Vijandigheid kan ook in verschillende omstandigheden worden getoond. Echte vijandigheid kan passief (heimelijk) of actief (openlijk) zijn.

Omdat verschillende vormen van agressie hetzelfde grommen, vegen, krabben en af en toe gebruik van tanden en klauwen kunnen veroorzaken, kan het enige tijd duren om het type agressie dat je hebt gezien te classificeren.

Agressie Classificaties

Katten kunnen agressief gedrag vertonen als gevolg van verschillende motivatoren. Het is belangrijk om het type agressie te differentiëren om het effectief te beheren.

Agressie tegen mensen

Niet-uitgelokte agressie bij katten jegens mensen is meestal gerelateerd aan katachtigen die binnenshuis worden behandeld of gespeeld. Helaas zijn de meeste aanvallen gericht op familieleden, één studeren gaf aan dat het vaker voorkomt bij kinderen en vrouwen.

Terwijl wetenschappelijk onderzoek naar de impact van de prenatale (vóór de geboorte) en postnatale (na de geboorte) stress van de koninginnen samen met het spenen op de gedragsontwikkeling van kittens doorgaat, is gebleken dat intense prenatale stressblootstelling kan resulteren in een verhoogde gevoeligheid plus reactiviteit op stressoren waarbij kittens een verminderd vermogen kunnen hebben om traumatische situaties aan te pakken en een geïntensiveerde emotionaliteit kunnen vertonen in de vorm van abnormale niveaus van angst en niet-uitgelokte agressie.

Verder een recente studeren ontdekte dat vroege ervaringen en voortijdig spenen agressie en stereotiep gedrag bij katten kunnen verhogen.

Met de hand opgevoede kittens leren misschien niet de manier om met frustratie om te gaan, omdat ze niet worden gespeend door hun koninginnen, ondanks de beste inspanningen van hun verzorger; voor weinig mensen kan dit leiden tot probleemgedrag zoals frustratiegerelateerde agressie.

Agressiegevallen jegens mensen moeten individueel worden geëvalueerd, samen met een dierenartsonderzoek door gedetailleerde casuïstiek van de kat, zijn omgeving inclusief de eerste trigger en probleemprogressie te nemen. De handelwijze zal voor iedereen variëren op basis van oorzakelijke factoren en situaties.

Laten we eens kijken naar de zes belangrijkste redenen voor agressief gedrag jegens mensen inclusief succesvolle management- en preventietechnieken:

1. Angst agressie

Bange katten kunnen agressief gedrag vertonen. Katten die slecht gesocialiseerd zijn, zijn meer vatbaar voor dit soort op angst gebaseerde agressie.

Hoewel sommige katten angstiger dan anderen, meestal vanwege een slechte menselijke socialisatie tijdens de gevoelige kittenperiode (2-8 weken), heeft dit soort angstangstantagonisme betrekking op een kat die wordt geconfronteerd met gloednieuwe stimuli zoals nieuwe mensen, extra huisdier, onbekende of onaangename situaties en negatieve ervaringen.

Op angst gebaseerde agressie kan toenemen als de eigenaar zich associeert met een andere stimulus waar de kat angstig voor is.

Dit kan bijvoorbeeld gebeuren wanneer een eigenaar een andere kat hanteert en vervolgens zijn kat benadert. De geur van de onbekende kat kan agressie naar de eigenaar veroorzaken.

Een kat die zich bedreigd voelt, kan defensief gedrag vertonen wanneer hij wordt benaderd.

De houding van de kat omvat hurken op de grond, afgeplatte oren achter hun hoofd in combinatie met mogelijke piloerection, terwijl hun reactie vocalisatie kan omvatten als een waarschuwingssignaal om zich terug te trekken, bijten en of krabben volgens het niveau van vermeend gevaar en opwinding.

Probeer uw kat niet fysiek te troosten terwijl hij bang is, omdat dit kan leiden tot verwondingen en zijn paniek kan verergeren.

Het veranderen van angstaanjagend gedrag vereist veel doorzettingsvermogen, omdat elke individuele kat omgekeerd reageert.

Zorg voor veel schuilplaatsen voor de kat om weg te komen en combineer die schuilplaatsen met gestructureerde interacties. Gedwongen contact met nieuwe mensen of huisdieren moet worden vermeden, terwijl een mix van desensibilisatietechnieken en gedragsverandering uiteindelijk de angst zal verminderen.

2. Spel/Roofzuchtige Agressie

Jachtgedrag is een belangrijk onderdeel van de manier waarop katten spelen, maar soms is dat gedrag verkeerd gericht op mensen en lijkt het op agressie.

Verkeerd gericht spel/roofzuchtig aandachtzoekend gedrag manifesteert zich als springen gevolgd door een snelle aanval van handen en voeten. De meest voorkomende oorzaak ontwikkelt zich door ongepaste interactie door eigenaren die met hun handen met kittens spelen. De kittens raken overprikkeld en spelen ruwweg, maar huisdierouders nemen geen stappen om het gedrag te beteugelen.

Hoewel kittens vaak luidruchtig spelen met andere kittens of katten, zal de koningin haar nakomelingen leren om hun spel te verzachten. Volwassen katten die als kittens niet zijn geleerd om hun reacties te beperken, kunnen te agressief met mensen spelen.

Sommige katten kunnen bovendien hun eigenaren ‘in een hinderlaag lokken’ als ze langslopen door van achter meubels te springen en met hun voeten te vegen. Vaak wordt dit gedrag versterkt door de reactie van de eigenaar om ledematen weg te trekken of op dezelfde manier te rennen als prooibewegingen die roofzuchtige reacties inspireren.

Om misplaatst spel / roofzuchtige agressie te voorkomen, leer kittens om vanaf jonge leeftijd op de juiste manier te spelen door om te leiden naar levenloze objecten zoals pingpongballen, ‘hengel’-speelgoed waarbij een persoon een toverstok beweegt, maar de kat het speelgoed aan het uiteinde van de toverstok achtervolgt in plaats van ledematen.

Verrijk bovendien de omgeving van je kat met dagelijkse speelsessies. Zorg voor verschillende klim- plus verkenningskeuzes, probleemoplossende mogelijkheden samen met toegang tot de buitenlucht indien mogelijk.

Vermijd straf en blijf kalm en reageer niet. Loop weg om te voorkomen dat je het grijpgedrag versterkt.

3. Aaien geïnduceerde agressie

Sommige katten kunnen overprikkeld raken tijdens een aaisessie en uithalen met beten en krassen. Andere katten zullen een “kantelpunt” bereiken nadat gevoelige gebieden te lang zijn aangeraakt.

Voor een liefhebbende eigenaar van een huisdier kan dit soort vijandschap misleidend en woedend lijken, vooral omdat uw kat aandacht kan vragen en vervolgens onverwacht de interactie met bijten of krabben kan stoppen.

Dit komt vaak voor wanneer een kat sociaal contact wil hebben, maar niet veel interactie met hoge intensiteit, zoals aaien op verschillende plaatsen over zijn lichaam of hardhandig aaien. Een vriendelijke volwassen kat kan genieten van zacht strelen voor korte periodes wanneer hij of zij dat wenst, maar zal gemakkelijk gefrustreerd of opgewonden raken en kan toeslaan met het bijten in de handen van de eigenaar.

Een kat kan bovendien een gevoel van conflict tussen plezier en gevaar ontwikkelen als ze te ontspannen worden. Dit kan leiden tot een plotseling gewelddadig gebaar. Nogmaals, deze katten reageren op een aangeboren overlevingsmechanisme dat bedoeld is om hen te beschermen tegen bedreigingen.

Om een moggie te beheren die gemakkelijk geagiteerd of opgewonden raakt, moeten eigenaren uitkijken voor de subtiele Waarschuwingssignalen en vermijd langdurige verwensessies of aaien in delen van hun lichaam die kwetsbaarheid creëren (buik, borst of rug).

4. Door pijn veroorzaakte agressie

Katten die pijn hebben als gevolg van ziekte of letsel kunnen uithalen met gewelddadig gedrag.

Een kat die ziek is, kan uithalen per ongeluk vanwege een lagere tolerantiedrempel, omdat ze meestal pijn, angst en irritatie ervaren. Een agressieve reactie van een kat in ongemak is mogelijk te wijten aan anticipatie of ervaring van pijn bij aanraking, wat contextgerelateerd is.

Veel voorkomende ziekten die verband houden met agressief gedrag zijn degeneratieve gewrichtsaandoeningen (DJD), hyperthyreoïdie, tandheelkundige aandoeningen en neurologische aandoeningen.

Opties voor ongemakbeheer moeten dierenartsconsultatie, pijnbestrijding, aanvullende therapieën en het vermijden van het aanraken van pijnlijke lichaamsdelen in gevallen van DJD omvatten.

5. Omgeleide agressie

Wanneer een kat gefrustreerd is, kunnen ze die frustratie omleiden naar iets anders.

Wanneer een kat gefrustreerd of geagiteerd is door een stimulus die niet in staat is om het gewenste resultaat te bereiken, kan hij of zij reageren door agressie ‘om te leiden’ naar het doelwit (d.w.z. mens of een ander huisdier) in de buurt in plaats van de bron.

Typische oorzaken zijn het zien van een andere kat uit het raam, niet in staat om hem te verjagen omdat hij binnen opgesloten zit of wanneer een eigenaar een kat oppakt terwijl hij midden in een inter-cat gevecht zit. Evenzo kan een kat die bang wordt door plotseling overmatig lawaai agitatie veroorzaken, wat resulteert in omgeleide wrok.

Om dwarsbomen te voorkomen, probeer de oorzaak van de stress te identificeren en verwijder deze indien denkbaar. Als de bron een andere moggie is, trek dan het gordijn naar beneden of bevestig ondoorzichtige film aan het onderste deel van een venster over de volledige lengte. In huizen met meerdere katten verrijken de omgeving van de kat met onbeperkte toegang tot alle of alle bronnen en bieden ze buitentijd. Katten zijn gevoelig voor verandering, houden de omgeving vrij van harde geluiden en luidruchtige bezoekers.

6. Maternale agressie

Moederkatten kunnen extreem beschermend en gewelddadig worden tegen alles wat ze als een potentiële bedreiging voor hun kittens beschouwen.

Hoewel maternale agressie minder vaak voorkomt, kunnen bepaalde koninginnen die de postnatale periode van nakomelingen voeden, woestheid tonen ten opzichte van de benadering van bepaalde individuen.

Lees ook: Hoe te vertellen of een kat zwanger is: weeëntekens, gedrag en tijdlijn

Om agressie te minimaliseren en stress op de koningin te verminderen, inclusief kittens; houd gasten tot een minimum beperkt, zorg voor een rustige stressvrije nestplaats en minimaliseer verstoring van de nestgeur. Observeer altijd zorgvuldig het gedrag van de koningin wanneer iemand haar nakomelingen behandelt om ervoor te zorgen dat ze zich op haar gemak voelt met hun aanwezigheid.

Laten we ten slotte eens kijken naar een veel voorkomend probleem waarmee huishoudens met meerdere katten vandaag worden geconfronteerd.

Naast agressie jegens mensen, kunnen katten in huishoudens met meerdere katten agressie vertonen tegenover andere katten.

Inter-Cat Agressie

Agressie tussen katten kan worden gecategoriseerd als conflictgerelateerd, angst gecorreleerd, spel geassocieerd en omgeleid, veroorzaakt door de aanwezigheid van een andere kat of scheiding van bewoners dankzij ziekenhuisopname.

Hoewel veel katteneigenaren geloven dat hoe meer katten hoe vrolijker, katachtigen solitaire, territoriale soorten zijn die normaal gesproken geen nieuw geadopteerde katten in een huishouden accepteren. Geschillen tussen katten zijn vaak voor, expliciet wanneer individuen niet met elkaar verbonden of gesocialiseerd zijn tijdens de gevoelige periode.

Er is gemeld dat kat-kat conflict binnen hetzelfde huis minimaal één keer per maand verschijnt. Het is vaak subtiel, wat vaak resulteert in kattenleed en gedragsuitdagingen. Anekdotisch kan een kat die vaak het slachtoffer is van het feit dat hij wordt belemmerd door essentiële middelen, lijden aan chronische stress die achtereenvolgens het risico op idiopathische cystitis of alopecia kan verhogen.

Het sociale contact van de koningin samen met haar nakomelingen is van cruciaal belang voor een normale emotionele en gedragsontwikkeling. Kittens die volledig verstoken zijn van moederlijke zorg hebben aangetoond een hoger risico te lopen op het ontwikkelen van angstige of agressieve reacties op andere katten met een vergelijkbaar verminderd leervermogen (Seitz, 1959).

Om aanvallen in huishoudens met meerdere katten te voorkomen, geleidelijk Introducties moet worden gemaakt als u een gloednieuwe kat adopteert. Talrijke studies suggereren dat vroege blootstelling en positieve interacties met andere katachtigen tijdens de gevoelige periode bijzonder cruciaal zijn bij het aanmoedigen van een grotere acceptatie van andere pusses, waaronder de vorming van sociale banden later in het leven. Evenzo kunnen feromoonproducten helpen vijandigheid te minimaliseren en te helpen tijdens introducties.

Preventie van conflicten tussen katten vereist omgevingsaanpassingen gericht op het bevorderen van de distributie van katten, het verminderen van de concurrentie met hulpbronnen, terwijl het verminderen van angst, prikkelbaarheid, negatieve emoties en het vergroten van het zelfvertrouwen van een kat.

Conclusie

Elke soort van agressie is gevaarlijk en een aanzienlijke uitdaging voor eigenaren van gezelschapsdieren. Hoewel classificaties verschillen, wordt agressie meestal geassocieerd met angst, frustratie, verkeerd gericht spel of kwaal.

Verschillende soorten agressie worden vaak behandeld met gedrags- en omgevingsverandering; de meesten zullen echter in eerste instantie een veterinair bezoek nodig hebben om een medische aandoening uit te sluiten.

Agressie is vaak een uitdaging om te diagnosticeren en te behandelen, daarom is het van vitaal belang om professionele hulp te zoeken bij een gekwalificeerde dierengedragsdeskundige die een op maat gemaakt behandelplan voor uw katachtige metgezel kan ontwikkelen.

Lees ook: De 10 beste kattenvertragers &puzzelvoeders

Veelgestelde vragen

Waarom zou een kat plotseling agressief worden?

Abrupte agressie is vaak indicatief voor een ziekteproces of een medische aandoening. In atypische gevallen zoals gedeeltelijke aanvallen in het limbische gebied, kunnen katten impulsieve agressie vertonen die geen duidelijke trigger of omgevingsoorzaak heeft.

Als uw kat eerder behandeling heeft getolereerd en plotseling agressie begint te vertonen terwijl hij wordt geaaid, plan dan een afspraak om naar uw dierenarts te gaan.

Wat betekent het als je kat agressief wordt?

Agressie kan een gedragssignaal zijn en geen diagnose. Het wordt meestal gemotiveerd door angst voor onbekende stimuli, frustratie door ongepaste of langdurige behandeling, bovendien tot angst wanneer een kat niet in staat is om te vluchten voor een negatieve ervaring als voorbeeld in een dierenkliniek. Agressief gedrag kan zelfs worden veroorzaakt door pijn of externe provocatie die de kat niet meteen kan reageren en zijn vijandigheid kan omleiden naar de eigenaar of een ander huisdier in de buurt.

Hier zijn enkele tekenen om op te letten wanneer een kat aangeeft dat hij op het punt staat agressief tegen je te worden: verwijde pupillen en direct staren, gespannen gehurkte lichaamshouding, staart van links naar rechts slaan, piloerection samen met sissen.

Groeien katten uit spelagressie?

Aandachtzoekend gedrag van het spel komt vaak voor bij kittens en zeer actieve jonge katten, met name ’s nachts, zonsopgang / zonsondergang of tijdens het voeden.

Verveelde, eenzame katten zullen zich bezighouden met stalking, springen en menselijke aanvallen als ze over het hoofd worden gezien of geen regelmatige speeltijd hebben.

De meeste katten zullen eruit groeien wanneer eigenaren het leven van hun kat verbeteren door kittens passend spel te leren met bungelend speelgoed in plaats van handen en voeten te gebruiken. Eigenaren moeten poezen omleiden naar speelgoed dat prooien imiteert, twee keer per dag interactief spelen met een verenstokje en leibandlopen introduceren bovendien clickertraining.

Hoe weet je of je katten spelen of vechten?

Aangesloten personen zullen elkaar achtervolgen, stalken, bespringen en met hun poten slaan. Speelsessies zullen meestal stil zijn en katten zullen worstelen met evenveel tijd besteed aan het rollen op hun zijkanten of ruggen. Bijten kan ook in een zachte vorm worden aangetroffen zonder letsel of pijn te veroorzaken. Gelukzalige katten zullen niet klauwen, sissen, grommen en er zal een gevoel van evenwicht en speelsheid zijn.

Bij niet-spelende defensieve agressie zal een kat zich op een zeer beschermende manier positioneren door te hurken, te schuwen van de ontvanger, oren af te vlakken, hoofd te stoppen plus hackles op te heffen tussen sissen en grommen. Bij offensieve agressie zal een kat zichzelf in een zeer bedreigende houding plaatsen; verstijvende benen, piloerection vertonen, staren en bewegen naar het doel met een stijve staart vocaliserend door lange miauwen plus grommen.

Lees dit artikel om u te helpen herkennen of uw katten spelen of de strijd aangaan.

Bronnen weergeven

Care, I. C. (2020, 01 september). Voortplanting, gedragsontwikkeling en gedragsgezondheid bij kittens. Advanced Feline Behaviuor voor dierenartsen. Verenigd Koninkrijk: International Cat Care. Geraadpleegd op 25 april 2021

Hallen, V. (2020). ‘Ik ben niet slecht, ik doe gewoon slechte dingen!’: Onze gedachten over agressieve katten herformuleren. ISFM Internationaal Congres (pp. 1-6). ISFM. Geraadpleegd op 15 april 2021

Heath, I. R. (2016). Katachtige gedragsgezondheid en welzijn. St Louis, MO: Elsevier. Pg 16, 75-78, 192-193, 244, 293-294, 327, 346-375, 376-382 Geraadpleegd op 26 april 2020

Helen Tuzio, T. E. (2004). RICHTLIJNEN VOOR KATTENGEDRAG. (A. A. Beoefenaars, samensteller) VS: AAFP. Geraadpleegd op 27 april 2021

Moesta, A., & Crowell-Davis, S. (2011). Intercat agressie – algemene overwegingen, preventie en behandeling. (D. o. Behavior Service, Compiler) Georgia, Verenigde Staten: Universiteit van Georgia. Geraadpleegd op 20 april 2021

Ramos, D. (2019). Agressie in huishoudens met meerdere katten. Dagboek van Feline Medicine en Chirurgie, 21, 221-233. Geraadpleegd op 10 april 2021

Rodan, I. (n.d.). Multi-Cat Huishouden: Introductie van een nieuwe Kat en Intercat Agressie. Madison, WI, Verenigde Staten. Geraadpleegd op 26 april 2021