Repetitieve, overmatige en dwangmatige verzorging bij katten

“Ze is er WEER mee bezig! Likken, likken, likken en trekken en kauwen en knabbelen. Waarom stopt ze niet? Het maakt niet uit hoe vaak ik haar zeg dat ze moet stoppen, ze gaat er gewoon naar terug! Wat is er mis met haar?”

Zelfverzorging is een activiteit waar katten veel van hun tijd aan besteden. In feite wordt maar liefst 30-50% van hun wakkere uren besteed aan het zorgvuldig schoonmaken van zichzelf.

Er is vaak een kleine volgorde die ze volgen, beginnend met een bepaalde plek, doorgaand naar de volgende in een vrij vaste volgorde. Ze hebben meer kans om te verzorgen vlak voordat ze gaan slapen, nadat ze wakker worden, na een maaltijd of snack, en soms tussendoor als ze in de regen zijn geweest of een rol in de bladeren hebben gehad.

Dit hoort bij het zijn van een kat. Maar wat gebeurt er als ze vaker, met grotere intensiteit of voor een langere duur verzorgen?

Wat is dwangmatige verzorging bij katten?

Zoals met veel gedragssignalen, kunnen er veel samenstellende factoren zijn, waaronder onderliggende fysieke problemen en medische problemen, zoals een vlooienplaag, allergieën, gewrichtspijn, buikklachten onder andere, die moeten worden onderzocht. Het is dus altijd belangrijk om veranderingen in verzorgingsgedrag met uw dierenarts te bespreken.

Als er geen duidelijke fysieke afwijkingen zijn, moeten we rekening houden met emotionele en mentale gezondheidscomponenten, die ook medische problemen zijn. En bij katten kunnen emotionele en sociale stress en angst zich manifesteren als een verplaatsingsgedrag (een “viool” of “fidget” gedrag). Repetitieve verzorging is een van die verplaatsingsgedragingen.

Dus wanneer wordt repetitieve verzorging een dwangstoornis?

Een dwangstoornis is wanneer een dier de overweldigende drang voelt om steeds opnieuw een gedrag uit te voeren. Deze gedragingen maken vaak deel uit van het normale gedragsrepertoire van een dier, maar worden steeds vaker, intensiteit of duur uitgevoerd en zijn vaak niet geschikt voor de context waarin ze zich voordoen.

Bovendien begint de uitvoering van dit gedrag te interfereren met het kunnen doen van andere normale activiteiten door het dier en vermindert vervolgens hun kwaliteit van leven. In eerste instantie kan dit gedrag optreden als reactie op stressoren, maar kan zich uiteindelijk ontwikkelen tot gedrag dat spontaan vanzelf optreedt.

Er kunnen componenten zijn van ongewenste gedachten of sensaties, zoals we zien bij mensen met obsessief-compulsieve stoornis (OCS), maar omdat we katten niet kunnen vragen wat ze denken (of op zijn minst, ze kunnen ons niet in woorden vertellen), dus in de diergeneeskunde zullen we vaak de term “Dwangmatig gedrag” gebruiken, hoewel eigenaren het kunnen beschrijven als obsessieve verzorging.

Een belangrijke factor van dit gedrag is dat noch dieren noch mensen het gevoel hebben dat ze deze dingen willen doen, maar eerder dat ze “moeten” en geen macht hebben om te stoppen. Het is dus belangrijk om te proberen niet boos of geïrriteerd te worden, maar eerder te begrijpen dat je kat dit zeker niet “expres” doet.

Tekenen van repetitieve en dwangmatige verzorging:

• Is je kat heel lang bezig met verzorgen? Is het over-grooming van een bepaald gebied?
• Voert het dit gedrag keer op keer uit in een zeer vast patroon?
• Ben je in staat om de aandacht van je kat te trekken? Of is het moeilijk om te interrumperen?
• Voert het dit gedrag uit op momenten dat je niet zou verwachten dat het het doet?
• Komt het vaker voor dan je zou verwachten?
• Is je kat gestopt met dingen die hij vroeger leuk vond?
• Ervaart uw kat haaruitval, kleine kale plekken of grote gebieden van kaalheid?
• Braakt je kat bont of brengt hij haarballen naar boven?
• Zijn er huidlaesies zoals korsten, wonden of schaafwonden?
• Is je kat anders angstiger of angstiger dan vroeger?
• Besteedt uw kat meer tijd aan het verstoppen?
• Zijn er andere nieuwe gedragingen die uw kat vertoont, zoals urinemarkering of spuiten?
• Kattenbak problemen? Wil je de lade niet gebruiken of huilen als je de tray probeert te gebruiken?
• Problemen met andere huisdieren of mensen in het huishouden?
• Zijn er veranderingen in slaap of activiteit?
• Lijkt het gedrag stressgerelateerd te zijn?
• Valt je kat zichzelf of iemand anders agressief aan?
• Veroorzaakt het gedrag letsel, bijtwonden of verminkingen?

Als je ja hebt gezegd op een van deze vragen, of als je een andere vrouw bente bezorgd over uw kat, is het de moeite waard om een praatje te maken met uw dierenarts.

Veel voorkomende oorzaken van repetitieve verzorging

Zoals reeds vermeld, zijn er veel redenen waarom katten meer verzorgen dan normaal.

Hier zijn enkele van de medische oorzaken die betrokken kunnen zijn, maar dit is geenszins een uitputtende lijst:

• Vlooienplaag
• Atopische of allergische huidziekte, waaronder sommige voedselallergieën
• Schimmelinfecties (Ringworm)
• Degeneratieve gewrichtsziekte (artritis)
• Auto-immuun- en overgevoeligheidsstoornissen (bijv. eosinofiel granuloomcomplex)
• Hyperthyreoïdie
• Feline Hyperesthesie (Rolling Skin Disease)
• Huidkankers of andere kankers die zijn uitgezaaid naar de huid
• Gegeneraliseerde of situationele angst (bijv. verlatingsangst)
• Psychogene Alopecia
• Dwangmatige stoornis

Behandeling van dwangmatige verzorging bij katten

De behandeling is gericht op het aanpakken van de onderliggende oorzaak. Overgrooming is slechts een ‘klinisch teken’ zoals we als mensen ‘symptomen’ bespreken. Het is geen diagnose. Het is dus echt belangrijk dat het gedrag op een methodische manier wordt onderzocht en behandeld als andere medische aandoeningen.

Een gedragsdiagnose wordt meestal bereikt door uw dierenarts zoveel mogelijk informatie te geven over het verzorgingsgedrag, fysieke problemen als redenen te elimineren en gedetailleerde gedragsobservaties te doen (persoonlijk of opgenomen op video).

Soms kunnen deze gedragingen zeer complex zijn en componenten hebben van zowel fysieke als mentale gezondheidsstoornissen.

Soms kan het nodig zijn dat uw kat wordt gezien door een gedragsdierenarts of veterinaire gedragsspecialist, een veterinair dermatoloog en / of een specialist in interne geneeskunde om een diagnose te stellen en een geschikte behandeling te starten.

Wat belangrijk is om te onthouden, is dat hoe eerder u hulp zoekt voor uw huisdier, hoe beter.

Hoe langer een complex overgrooming-probleem voortduurt, hoe langer het duurt om te verbeteren of op te lossen.

Wanneer een gedragsstoornisdiagnose wordt gesteld, kan de behandeling betrekking hebben op:

• Milieubeheer: Ervoor zorgen dat de leefomstandigheden van uw kat “katvriendelijk” zijn
• Gedragsverandering: Inclusief oefeningen die stressoren helpen verminderen; ontspanning en rust verhogen; en andere gedragsuitzendingen die meer van hun tijdsbudget gebruiken, hen in staat stellen een grotere verscheidenheid aan normaal gedrag uit te voeren en hen in staat stellen beter om te gaan (bijv. Verrijkingsactiviteiten en speeltijd).
• Medicatie: Soms krijgen katten anti-angst medicatie voorgeschreven om een huisdier te helpen omgaan met angst, onevenredige angst, abnormale neurologische sensaties of dwangmatig gedrag. Net als andere chronische medische aandoeningen zoals diabetes en nier- of hartaandoeningen, moeten sommige huisdieren mogelijk levenslang op medicatie blijven. Andere ondersteuningen kunnen feromonen (zoals Feliway-spray of diffuser) en supplementen zijn.
• Monitoring: Gedragsproblemen kunnen enige tijd duren om op te lossen en verbeteren meestal niet van de ene op de andere dag. Monitoring is een belangrijke manier om objectief te kunnen evalueren of strategieën effectief zijn in het verbeteren van een aandoening of niet; als er nieuwe triggers zijn die het gedrag in gang zetten; en om tijden in de toekomst te voorspellen waarop uw huisdier misschien een beetje extra ondersteuning nodig heeft.

Lees meer: Kattenverlatingsangst: oorzaken, symptomen en behandeling

Preventie

Sommige gedragsomstandigheden hebben een genetische component, dus er is misschien niet altijd een manier om te voorkomen dat de aandoening zich ontwikkelt, maar er zullen zeker manieren zijn om exacerbatie van de klinische symptomen te helpen voorkomen.

Uw dierenarts zal u hierover informatie geven, afhankelijk van de diagnose die wordt gesteld. Algemene manieren om de stress van uw kat te verminderen, zijn:

• Houd uw kat up-to-date met externe parasietpreventiemiddelen.
• Zorg ervoor dat de hygiëne van de kattenbak, de locatie, de grootte, het aantal, het type nest, enz. allemaal geschikt zijn voor uw katten en huishouden.
• Zorg ervoor dat uw kat voldoende gebieden heeft om in te rusten en te slapen.
• Bescherm uw kat tegen constante blootstelling aan triggers die hem of haar angstig of angstig maken.
• Zorg ervoor dat uw kat altijd toegang heeft tot water en voedsel in verschillende gebieden.

Conclusie

Ja, katten besteden veel tijd aan het verzorgen! En vaak is het een activiteit waar ze van lijken te genieten – een beetje zoals wij naar de spa gaan. Als u echter veranderingen in de verzorgingspatronen van uw kat opmerkt, is dit belangrijkmier om ze niet te negeren.

Er zijn veel verschillende redenen voor deze veranderingen en u moet uw zorgen met uw dierenarts bespreken. Zij kan jou en je kleine maatje helpen om zich weer beter te voelen.