Orale tumoren bij katten: oorzaken, symptomen & behandeling

Klinische symptomen van orale tumoren bij katten

Net als bij mensen kunnen veel van de klinische symptomen van mondkanker tandheelkundige aandoeningen nabootsen. Hierdoor wordt bij zowel katten, honden als mensen mondkanker vaak gediagnosticeerd tijdens tandheelkundige procedures.

Klinische symptomen van mondkanker bij katten kunnen een massa of zwelling in de kaak, verlies van tanden, orale pijn (inappetentie, poten bij de kaak, hoofdschuw), moeite met het oppakken van voedsel, kwijlen, slechte adem en afscheiding uit de mond omvatten.

Als een van deze klinische symptomen wordt opgemerkt, moet uw kat worden geëvalueerd door uw dierenarts en in veel gevallen moeten ze worden gepland voor een tandheelkundige procedure en / of orale biopsie. Orale tumoren worden meestal gediagnosticeerd bij geriatrische katten.

Diagnose

Tijdens een tandheelkundige ingreep kunnen röntgenfoto’s van de kaak worden gemaakt om de tanden en het bot dat is aangetast te evalueren.

Tumoren kunnen afwijkingen in het kaakbot veroorzaken, meestal lijkt dit alsof het bot door de tumor is weggevreten, maar soms is er ook een proliferatie van botweefsel.

Uiteindelijk is een weefselbiopsie nodig om een orale tumor definitief te diagnosticeren. De meest voorkomende orale tumor bij katten is plaveiselcelcarcinoom. Vroege diagnose is belangrijk omdat het meer behandelingsopties mogelijk maakt en omdat mondkanker pijnlijk is, dus hoe eerder het wordt aangepakt, hoe beter.

Oorzaken

We weten niet altijd de oorzaak van kanker, maar er zijn enkele predisponerende factoren geïdentificeerd in plaveiselcelcarcinoom bij katten. Deze omvatten het leven in rokende huishoudens, het eten van ingeblikt voedsel of tonijn en het gebruik van vlooienbanden.

Katten worden blootgesteld aan rook wanneer het zich op hun vacht nestelt en ze zichzelf verzorgen. Ze zijn als de kanarie in de kolenmijn die ons de schadelijke effecten van roken voor ons en onze huisdieren laat zien.

Planning van de behandeling

Zodra een diagnose van mondkanker, waarschijnlijk plaveiselcelcarcinoom, is gesteld, is de volgende stap stadiëringstests om de omvang van de kanker te bepalen. Als een operatie of bestraling deel uitmaakt van het behandelplan, zal dit meestal een CT-scan inhouden.

De CT zal worden gebruikt om de omvang van de tumor zelf, de lokale lymfeklieren en de longen te evalueren. Meestal is deze tumor lokaal agressief, wat betekent dat het een invasieve tumor is op de plaats waar deze begint.

Over het algemeen is de gemetastaseerde snelheid laag, maar deze tumor kan zich verspreiden naar de lokale lymfeklieren en de longen. De lymfeklieren kunnen worden beoordeeld door een monster van de cellen met een naald te nemen en dit naar het laboratorium te sturen voor cytologie en / of door ze operatief te verwijderen.

Behandelingsopties

Voor patiënten met tumoren van de bovenste (maxilla) of onderste (onderkaak) kaak en geen aanwijzingen voor verspreiding van kanker, is een operatie een mogelijke behandelingsoptie. De CT-scan zal worden gebruikt om te beoordelen of de tumor operatief kan worden verwijderd.

De agressieve aard van de tumor in combinatie met de kleine omvang van de kaak bij katten kan de chirurgische behandeling uitdagend maken, vooral als de diagnose is uitgesteld. Als vuistregel is het doel van een operatie om de tumor en het bot te verwijderen met een marge van ongeveer 1 cm rond de tumor.

Dit betekent dat een deel van het kaakbot en de tanden worden verwijderd, wat een maxillectomie of mandibulectomie wordt genoemd. De CT wordt gebruikt om te bepalen of een operatie haalbaar is en om de chirurgische aanpak te plannen. Het doel van een operatie is om alle kanker te verwijderen die kan worden gezien en gevoeld en een marge van normaal weefsel rond de tumor.

Dit “normale” weefsel zal microscopisch kleine binnendringende cellen rond de tumor bevatten. Het doel van een operatie is om al deze microscopische cellen samen met de tumor te verwijderen, zodat er geen kankercellen achterblijven.

Chirurgie moet worden uitgevoerd door een dierenarts met ervaring in mondkankerchirurgie.

Mogelijke complicaties van een operatie zijn onder meer:

• Bloeding
• Zwelling
• Infectie
• Incisiecomplicaties (waarvoor mogelijk een revisieoperatie nodig is)
• Anorexie
• Onvolledige marges van excisie en tumorrecidief.

Vóór de operatie moeten katten hun bloedgroep laten controleren en de faciliteit die een operatie uitvoert, moet bereid zijn om indien nodig een bloedtransfusie toe te dienen.

Het gebrek aan verlangen of onvermogen om te eten na mandibulectomie of maxillectomie is ongewoon bij honden, maar zeer gebruikelijk bij katten. In de meeste gevallen wordt een slokdarmvoedingssonde geplaatst op het moment van de operatie. Katten moeten voldoende voeding en hydratatie krijgen om hen te helpen genezen na een operatie.

Een periode van anorexia bij katten om welke reden dan ook kan ook leiden tot secundaire ziekten zoals leverziekte. De voedingssonde maakt het ook gemakkelijker om medicijnen toe te dienen aan deze patiënten na de operatie.

Het vermogen en de drive om te eten na de operatie varieert met de patiënt en de omvang van de operatie, maar katteneigenaren moeten bereid zijn om zowel de voeding als de verzorging van hun katten gedurende ten minste een maand over te nemen. Er zal een klein percentage katten zijn dat niet zelf zal gaan eten of verzorgen en hun eigenaren zullen hier levenslang voor moeten zorgen.

De meeste katten worden na de operatie 1-3 nachten in het ziekenhuis opgenomen voor ondersteunende zorg en pijnbestrijding. De eerste week na de operatie zal veel werk van de kant van de eigenaar vergen en deze patiënten zullen veel aandacht en verpleegkundige zorg nodig hebben.

Het segment van de kaak en de drainerende lymfeklieren die worden verwijderd, worden postoperatief naar het laboratorium gestuurd voor histopathologie. Dit om de diagnose te bevestigen, maar ook om te controleren of de marges of snijranden vrij zijn van kankercellen.

Als de marges en lymfeklieren vrij zijn van kankercellen, is de langetermijnprognose uitstekend. Katten met onvolledige marges zullen vaak lokaal recidief ervaren en deze ziekte zal vaak hun levensbeperkende probleem zijn.

Voor katten met tumoren waarbij de basis van de tong, amandelen, kaakmassa’s die als niet-reseceerbaar worden beschouwd, katten met gemetastaseerde ziekte of voor eigenaren die geen chirurgische behandeling willen volgen, kan bestralingstherapie een meer palliatieve optie bieden.

De stralingsprotocollen zullen variëren met het individuele geval, maar vaak worden deze gevallen behandeld met grof gefractioneerde straling, wat betekent dat ze 3-5 doses bestralingstherapie hebben. Helaas is de langetermijnprognose met deze benadering niet gunstig, met gerapporteerde mediane overlevingstijden van ongeveer drie maanden.

Palliatieve zorg is ook een optie voor deze katten, met een focus op pijnbestrijding en kwaliteit van leven. Dit kan niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen, opioïden zoals buprenorfine, antibiotica om eventuele secundaire infecties te beheersen en ingeblikte smakelijke voedingsmiddelen omvatten.

De kwaliteit van leven moet nauwlettend worden gecontroleerd door katteneigenaren. Dit kan het controleren van gewicht, normaal gedrag en de wens of het vermogen om te eten zijn. Wanneer de kwaliteit van leven afneemt, moeten deze katten humaan worden geëuthanaseerd.

Preventie en vroegtijdige opsporing

Het belangrijkste dat u kunt doen om plaveiselcelcarcinoom bij katten te voorkomen, is om te voorkomen dat ze worden blootgesteld aan rook. Bij mondkanker bij katten en in het algemeen kunnen kankers met meer succes worden behandeld als ze vroeg worden ontdekt, dus klinische symptomen of mondkanker moeten zo snel mogelijk worden aangepakt.

Als klinische symptomen van mondziekte vorderen na empirische behandelingen zoals antibiotica, gebitsreiniging of pijnbestrijding, moeten tandheelkundige röntgenfoto’s en een biopsie zo snel mogelijk worden uitgevoerd.