Cherry Eye bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling

“Kersenoog” is de informele term die wordt gebruikt om een zeldzaam oogprobleem bij katten te beschrijven dat correct “verzakking van de derde ooglidklier” of “verzakte klier van het knipvlies” wordt genoemd. Dit artikel legt de details van kersenogen bij katten uit en maakt het voor dierenverzorgers gemakkelijker om te begrijpen hoe ze katten die aan deze aandoening lijden, kunnen helpen.

Snel overzicht: Cherry Eye bij katten

Wat is Cherry Eye?

Om kersenoog te begrijpen, moet u meer weten over de anatomie van het oog bij katten. Terwijl mensen slechts twee oogleden hebben (boven en onder), hebben katten een derde ooglid, bekend als het knipvlies.

Dit derde ooglid bevindt zich in de binnenste ooghoek en is normaal gesproken aan het zicht onttrokken. Wanneer een kat knippert, schiet dit derde ooglid van links naar rechts over het oogoppervlak en veegt het oogoppervlak schoon. Dit gebeurt wanneer de boven- en onderoogleden gesloten zijn, zodat het moeilijk te zien is.

Het derde ooglid bestaat uit drie delen:

• Een t-vormig stukje kraakbeen.
• Dit wordt bedekt door een handschoenachtige film van conjunctivaal weefsel, het roze vlezige membraan dat het oog bekleedt.
• Aan de basis van het kraakbeen bevindt zich een kleine klier van het derde ooglid die tranen produceert. Deze klier produceert ongeveer een derde van de waterige afscheidingen waaruit de tranen van een kat bestaan, dus het is een belangrijk onderdeel van het systeem dat de ogen vochtig en goed gesmeerd houdt.

Bij kersenoog stoppen de ondersteunende structuren die deze traanklier op zijn plaats houden met werken en “springt” de klier uit zijn normale positie, zodat deze verschijnt als een kleine ovale of bolvormige rode massa in de binnenste ooghoek. Het lijkt op een kleine kers, daarom wordt de aandoening “kersenoog” genoemd.

Oorzaken van kersenogen bij katten

Kersenoog is zeldzaam bij katten, terwijl het veel vaker voorkomt bij honden. Het is niet bekend wat de oorzaak is van kersenoog, hoewel er mogelijk een genetisch element is. Het wordt vaker gezien bij Birmese katten en het is gemeld bij Perzen en bij kortharige huiskatten.

De genetische oorzaak wordt ondersteund door bewijs uit de hondenwereld, waar het probleem vaker voorkomt bij specifieke hondenrassen zoals Shih Tzu’s, Lhasa Apso’s, Boston Terriers, Engelse Bulldogs, Cocker Spaniels, Beagles en Bloodhounds.

Bij katten wordt kersenoog vaker gezien bij kittens en jongvolwassen katten (jonger dan zes jaar), hoewel het ook bij katten van elke leeftijd kan worden gezien.

Tekenen van kersenoog bij katten

Aangetaste katten hebben een duidelijke rode massa die uit de binnenste ooghoek van een of beide ogen steekt. Er zijn niet altijd andere symptomen, hoewel soms ontsteking, irritatie en infectie van de verzakte klier ertoe kunnen leiden dat de zwelling nog groter wordt. Dit veroorzaakt ongemak en een afscheiding uit de ooghoek.

Diagnose

Een voorlopige diagnose kan worden gesteld aan de hand van het ongewone uiterlijk van een kat met kersenoog. Aangetaste katten moeten naar hun dierenarts worden gebracht, die een volledig oculair onderzoek zal uitvoeren – de structuren rond de ogen controleren en de ogen in detail onderzoeken.

Zij zullen de diagnose bevestigen en kijken of er andere onderliggende problemen aan de hand zijn. Uw plaatselijke dierenarts kan aanbevelen om door te verwijzen naar een veterinaire oogarts, omdat de behandeling gespecialiseerde technieken kan omvatten.

Behandeling

Er zijn verschillende mogelijke behandelingen, met drie hoofdbenaderingen die vaak worden gebruikt, allemaal met een soort operatie.

1. Ten eerste is de voorkeursmethode de zogenaamde “pockettechniek” (ook bekend als “Morgan’s pocket-techniek”) waarbij een nieuwe pocket wordt gemaakt in het weefsel in de binnenste ooghoek, de verzakte klier hierin wordt geplaatst en de pocket wordt dichtgehecht.
2. De tweede operatie die kan worden aanbevolen, is een zogenaamde “tacking-techniek” waarbij de verzakte klier dicht bij de oorspronkelijke, pre-verzakkingspositie wordt teruggebracht en op zijn plaats wordt gehecht.
3. De derde methode is een chirurgische ingreep waarbij eenvoudigweg de klier wordt verwijderd die het kersenoog vormt. Hoewel dit snel en relatief eenvoudig te doen is (en dus vaak goedkoper), is de zwakte van deze aanpak dat de traanproductie in het oog aanzienlijk wordt verminderd door deze klier te verwijderen, waardoor de kat vatbaar wordt voor keratoconjunctivitis sicca (KCS, of droge ogen), een aandoening die levenslange medicijnen zoals oogdruppels vereist om de gezondheid van het oog te behouden. Oog iOngevoeligheid komt vaak voor bij huisdieren met droge ogen, dus dit kan verdere complicaties veroorzaken.

Welke chirurgische techniek ook wordt gebruikt, er kunnen hechtingen (hechtingen) op hun plaats zijn en een Elizabethaanse kraag kan na de operatie worden aanbevolen om te voorkomen dat de kat deze hechtingen eruit krabt.