Zweepwormen bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling

kat die op de grond ligt en naar de camera kijkt

Onze huisdieren kunnen gastheren zijn voor een aantal darmparasieten, waaronder rondwormen, haakwormen, lintwormen en zweepwormen. Deze parasieten kunnen de algehele gezondheid en het welzijn van onze gezelschapsdieren beïnvloeden. Zweepworminfecties kunnen bijzonder uitdagend zijn. Ze zijn moeilijker te diagnosticeren en te behandelen en hun eieren zijn veel steviger dan andere darmparasieten.

Snel overzicht: Zweepwormen bij katten

Soorten Zweepwormen

Er is twee soorten zweepwormen die katten kunnen infecteren: Trichuris serrata komt voor in Noord-Amerika en Trichuris campanula in Europa. Zweepwormen zijn soortspecifiek en Trichuris vulpis, overleeft niet bij katten.

Oorzaken en transmissiemechanismen

hoe katten haakwormen krijgen

Je zult geen volwassen zweepwormen zien in de ontlasting van een geïnfecteerde kat. Om deze diagnose te stellen, is de microscopische zweepwormeieren worden geïdentificeerd in een speciaal behandeld ontlastingsmonster van de geïnfecteerde kat, meestal door fecale drijfkracht. Daarom raadt uw dierenarts u aan om een ontlastingsmonster mee te nemen bij de jaarlijkse controle van uw kat.

Volwassen wormen leven in de blindedarm – een C-vormig deel van de dikke darm waar de dunne darm de dikke darm ontmoet. Bij zware infecties kunnen ze ook in het darmbeen leven, het laatste deel van de dunne darm en de dikke darm waar ze larven afgeven.

Het hoofd graaft zich in het slijmvliesweefsel van de darm en absorbeert bloed en voedingsstoffen. De staart van de worm is vrij in het lumen van de darm en laat eieren vrij die door de ontlasting worden geleid. De staart “zweept” heen en weer terwijl ingesta door de dikke darm beweegt, waardoor de parasiet de algemene naam “zweepworm” krijgt.

Eieren passeren de ontlasting en worden afgezet in de omgeving. Eenmaal buiten het lichaam zal zich een embryo vormen in het ei. Het ei wordt besmettelijk nadat zich erin een embryo heeft gevormd, een proces dat meestal twee tot vier weken duurt.

Een kat neemt een embryonale eicel op en wordt een gastheer voor de zweepworm. Het embryonale ei komt uit in de dunne darm van de kat waar het ongeveer een week leeft voordat het verder gaat naar de dikke darm en blindedarm. De zweepworm zal zich ongeveer drie maanden voeden voordat hij eieren begint te produceren.

Symptomen van Whipworm

kat zittend op een kattenkrabpaal

De tekenen van zweepworminfectie variëren afhankelijk van het aantal wormen dat de kat herbergt, dus als er maar een paar wormen zijn, zullen veel katten geen tekenen hebben.

Klinische symptomen van zweepwormbesmetting variëren afhankelijk van het aantal wormen dat de kat herbergt. Als er maar een paar wormen zijn, zullen veel katten geen tekenen hebben. Katten met een groter aantal wormen kunnen bloederige diarree ontwikkelen bij overbelasting en frequente, dringende stoelgang.

De diarree is vaak waterig en kan vers bloed en slijm bevatten. Als de wormbelasting zwaar genoeg is, kan de kat grote hoeveelheden eiwit verliezen via het darmkanaal, waardoor gewichtsverlies, lethargie, bloedarmoede en een hangbuikig uiterlijk ontstaan als gevolg van vochtophoping in de buik.

Zware aantallen zweepworm kunnen intestinale obstructie of cecocolic intussusceptie veroorzaken, een telescopie van de darm in de blindedarm, die beide levensbedreigende aandoeningen zijn.

Hoe een whipworminfectie te behandelen

kat met zweepwormen bij de dierenartsen

Whipworminfecties kunnen een uitdaging zijn om te diagnosticeren, omdat ze geen groot volume eieren produceren en het kan ook tot drie maanden duren voordat ze eieren in de ontlasting vrijgeven.

Zweepworminfecties kunnen een uitdaging zijn om te elimineren om een aantal redenen. De besmettelijke eieren kunnen tot vijf jaar in de grond overleven. In tegenstelling tot andere parasieten worden hun eieren niet gedood door vriestemperaturen of droge omstandigheden. Dit kan leiden tot terugkerende herinfecties uit de omgeving van het huisdier, zoals een kattenbak.

Naast de stevigheid van het ei, kunnen zweepworminfecties een uitdaging zijn om te diagnosticeren. Parasieten worden meestal geïdentificeerd door de eieren in een ontlastingsmonster te vinden. Zweepwormen produceren niet zo’n groot volume eieren als andere parasieten. Ook kan het tot drie maanden duren voordat ze eieren in de ontlasting loslaten. Beide factoren maken het moeilijker om een zweepworminfectie te diagnosticeren.

Behandeling voor kattenzweepwormen omvat ontworming met fenbendazol of febantel dagelijks gedurende drie opeenvolgende dagen. Vanwege de levenscyclus van de zweepworm moet de behandeling drie weken na de eerste behandeling en drie maanden later opnieuw worden herhaald.

Veelgestelde Vragen

Hoe krijgt een kat zweepwormen?

Overdracht van zweepwormen is fecaal naar oraal verspreid. Het ei wordt doorgegeven in de ontlasting van een geïnfecteerde kat. Het ei wordt ingenomen door een andere kat waar het uitkomt en in de dikke darm terechtkomt. Katten kunnen zichzelf opnieuw infecteren door hun omgeving te besmetten met zweepwormeieren. De eieren kunnen tot vijf jaar in de grond leven.

Wat doodt zweepwormen bij katten?

Fenbendazol en Febantel zijn ontwormers die zweepwormen doden. Ze moeten dagelijks gedurende drie opeenvolgende dagen worden gegeven. Het wordt ook aanbevolen om de ontworming drie weken later opnieuw te herhalen en opnieuw in drie maanden vanwege de levenscyclus van zweepwormen. Milbamycine is een ander alternatief medicijn dat maandelijks kan worden gegeven in gebieden waar het milieu is verontreinigd.

Hoe ziet zweepworminfectie eruit bij katten?

Sommige katten kunnen zweepworm hebben en geen tekenen vertonen, vooral als ze slechts een paar wormen in hun maagdarmkanaal hebben. Andere katten kunnen waterige diarree, winderigheid en bloed of slijm in de ontlasting hebben. Sommige katten kunnen aanzienlijk gewichtsverlies of vochtophoping in de buik hebben.

Hoe kreeg mijn binnenkat zweepwormen?

Uw kat heeft op een gegeven moment een besmettelijk zweepwormeier ingenomen. Dit kan zijn geweest voordat hij bij u kwam wonen of kan besmet zijn geraakt door een andere kat in het huishouden. Studies hebben ook aangetoond dat potgrond parasitaire eieren kan bevatten. Daarom is het erg belangrijk om minstens jaarlijks een fecale parasiettest op uw kat te laten uitvoeren.