Na het trieste overlijden van geliefde huiskatten, zullen veel eigenaren vaak zeggen dat hun katten de Regenboogbrug zijn overgestoken. De Rainbow Bridge verwijst naar een locatie in het hiernamaals waar huisdieren wachten tot ze herenigd zijn met hun menselijke eigenaren. Vanwege het empathische en doordachte sentiment is deze term populair geworden onder eigenaren van gezelschapsdieren, en het is ook een term geworden die wordt gebruikt om sympathie uit te drukken voor degenen die rouwen om het overlijden van hun huiskatten.
Wat is de Regenboogbrug?
De term “Rainbow Bridge” verwijst niet alleen naar een brug. In plaats daarvan wordt het begrepen als een locatie waar huisdieren die zijn overleden zich hebben verzameld. De meeste mensen stellen zich voor dat het een weiland is met het ene uiteinde van de Regenboogbrug erin. Huisdieren kunnen rusten en spelen in de wei, en veel mensen worden getroost omdat huisdieren die lijden aan ziekten niet langer ziek zijn zodra ze de Regenboogbrug bereiken.
De Regenboogbrug is uiteindelijk een ontmoetingsplek voor huisdieren en hun baasjes. Huisdieren die voor hun eigenaren zijn overleden, zullen rusten en genieten van de tijd bij de Rainbow Bridge. Ze kunnen met andere huisdieren spelen terwijl ze wachten om herenigd te worden met hun eigenaren. Zodra hun eigenaren op aarde zijn overleden, zullen ze hun weg vinden naar de Rainbow Bridge. Nadat ze hun huisdieren hebben gevonden, kunnen ze de Regenboogbrug oversteken, waar de hemel aan de andere kant staat.
Geschiedenis van de Regenboogbrug
Het is zeer waarschijnlijk dat de Regenboogbrug is geïnspireerd door de Noorse mythologie. Volgens legendes verbond een brandende regenboogbrug bekend als de Bifrost de aarde met Asgard, het rijk van de goden. De Regenboogbrug heeft een vergelijkbare functie, omdat het uiteindelijk mensen en hun huisdieren naar de Hemel leidt.
De Regenboogbrug begon voor het eerst populair te worden nadat het in een gedicht was geschreven. Paul C. Dahm is de meest gecrediteerde auteur van het gedicht. Hij was een rouwbegeleider die een gedicht had geschreven met de titel “De regenboogbrug” om troost te bieden aan mensen die rouwen om hun huisdieren. Zijn gedicht noemt velden en weiden waar huisdieren kunnen spelen, en er is genoeg voedsel en water voor hen. Alle huisdieren zijn warm en comfortabel en ze zijn niet langer ziek of lijden.
De Regenboogbrug werd verder gepopulariseerd door Steve en Diane Bodofsky, die in 1998 een rijmende versie van het gedicht schreven. De Bodofsky’s versie van het gedicht was ook korter, wat het gemakkelijker maakte om op sympathiekaarten af te drukken en te verspreiden. Het gedicht werd op grotere schaal verspreid met de opkomst van het internet en het is nu een veelgebruikte term die wordt gebruikt door allerlei eigenaren van gezelschapsdieren die een geliefd huisdier hebben verloren.
Hoewel gedichten over de Regenboogbrug vaak verwijzen naar honden, is het algemeen aanvaard dat alle huisdieren, inclusief katten, rusten en wachten bij de Regenboogbrug. Omdat er echter een legende is dat katten negen levens hebben, kunnen sommige katteneigenaren er de voorkeur aan geven of geloven dat hun katten een nieuw en verfrissend leven leiden als herboren kittens.
Conclusie
De Rainbow Bridge biedt troost aan veel katteneigenaren van wie de katten zijn overleden. Het maakt niet uit welk leven hun katten hebben geleefd, de Regenboogbrug dient als een herinnering dat hun katten niet langer lijden. Het is een vriendelijk gevoel om te delen met mensen die rouwen om hun huisdieren en een medelevende manier om troost en medeleven te betuigen aan iemand die onlangs een geliefde kat heeft verloren.
Uitgelichte afbeelding: Elena Nechiporenko, Shutterstock