Vocht in de longen, ook bekend als longoedeem, is een ernstige aandoening die katachtigen treft. Als uw kat deze diagnose van uw dierenarts krijgt, vraagt u zich misschien af: wat nu? Waarom heeft mijn kat vocht in zijn longen, en wat kan er gedaan worden om hem te helpen?
Het volgende artikel bespreekt longoedeem bij katten, de symptomen en oorzaken van deze aandoening, en hoe het wordt gediagnosticeerd en behandeld. Dit zal u helpen te begrijpen wat longoedeem voor uw kat kan betekenen.
Hoe werkt het ademhalingssysteem van een kat?
Het ademhalingssysteem van katten heeft tot taak zuurstof naar de longen te brengen, waar het wordt uitgewisseld met kooldioxide uit het bloed. Bij katten bestaat het ademhalingssysteem uit grote en kleine luchtwegen en de longen.
Wanneer een kat ademhaalt, stroomt de lucht door de luchtpijp naar kleinere buizen, de linker en rechter bronchiën. Vanuit de bronchiën gaat de lucht naar nog kleinere luchtwegen in de longen die bronchiën worden genoemd. Bronchioles eindigen in kleine zakjes, alveoli genaamd, waar de uitwisseling van zuurstof en kooldioxide plaatsvindt.
Wat is longoedeem?
Longoedeem is de abnormale ophoping van vocht in de longblaasjes van de longen. Wanneer vocht zich ophoopt in de longblaasjes, wordt de gasuitwisseling negatief beïnvloed, wat resulteert in een slechte zuurstofvoorziening van het bloed. Een laag zuurstofgehalte in het bloed is problematisch, omdat het uiteindelijk zal leiden tot een verminderd functioneren van orgaansystemen en weefsels in het lichaam.
Longoedeem kan worden verward met pleurale effusie, een aandoening waarbij zich vocht ophoopt in de ruimte tussen de longen en de borstkaswand.
Symptomen van longoedeem
De symptomen van longoedeem bij katten kunnen variëren, afhankelijk van de ernst van de vochtophoping en de aanwezigheid van onderliggende aandoeningen. Katten met longoedeem vertonen echter vaak de volgende verschijnselen:
- Moeite met ademhalen
- Snelle ademhaling
- Open mond ademhaling
- Hoesten
- Cyanose (blauwe of grijze verkleuring van tong, tandvlees of huid)
- Snelle hartslag
- Zwakte of instorting
Wat veroorzaakt longoedeem bij katten?
Naar longoedeem wordt vaak verwezen in termen van cardiogeen of niet-cardiogeen zijn.
Cardiogeen longoedeem treedt op als gevolg van linkszijdig congestief hartfalen (CHF). Bij katachtigen wordt hartfalen meestal veroorzaakt door hypertrofische cardiomyopathie (HCM).
Veel voorkomende oorzaken van niet-cardiogeen longoedeem bij katten zijn onder andere acuut ademnoodsyndroom (ARDS), sepsis en elektrocutie.
Hoe wordt longoedeem gediagnosticeerd?
Een röntgenfoto van de borstkas is de aangewezen test om de diagnose longoedeem te stellen. Uw dierenarts zal ook een lichamelijk onderzoek doen, en kan met zijn stethoscoop luisteren naar abnormale longgeluiden, zoals kraken of piepen, een hartruis of een onregelmatig hartritme.
Andere diagnostische tests die kunnen helpen bij een meer specifieke diagnose van cardiogeen longoedeem zijn een echocardiogram (echografie van het hart), en een NT-proBNP (een bloedtest om te beoordelen op hartaandoeningen).
Behandeling van longoedeem bij katten
De behandeling van katachtigen met longoedeem hangt af van de onderliggende oorzaak. De eerste behandeling voor gevallen van cardiogeen longoedeem bij katten omvat waarschijnlijk het volgende:
Zuurstof: Zuurstoftherapie wordt gebruikt om het zuurstofgehalte in het bloed van een kat te verhogen. Katten worden hiervoor vaak in een zuurstofkooi geplaatst.
Diuretische medicatie: Furosemide (Lasix) is de meest gebruikte diuretische medicatie om cardiogeen longoedeem te behandelen. Andere medicijnen kunnen echter ook worden overwogen. Furosemide werkt op het niveau van de nieren, en leidt tot een verhoogde uitscheiding van vocht via de urine.
Rust: Rust en stressvermindering zijn belangrijk voor katten die moeite hebben met ademhalen door longoedeem. Pijnstillers of angstremmers kunnen worden gebruikt om de getroffen katachtigen te helpen kalm te blijven.
De behandeling van katten met niet-cardiogeen longoedeem is vaak minder duidelijk, maar omvat meestal ook rust en zuurstoftherapie. Afhankelijk van de onderliggende oorzaak kunnen andere medicijnen zoals antibiotica nuttig zijn. Katten met ernstige gevallen van niet-cardiogeen longoedeem moeten mogelijk aan een mechanische ventilator worden gelegd om de longen te helpen rusten en herstellen.
Wat is de prognose voor longoedeem?
Zonder snelle evaluatie en behandeling zal longoedeem bij katten snel leiden tot ademnood en dood. Echter, wanneer de behandeling wordt gestart, is de directe prognose voor gevallen van acuut cardiogeen longoedeem bij katten redelijk.
De prognose op lange termijn is echter beperkt, omdat hartaandoeningen zoals HCM typisch progressief zijn. Met de juiste medische behandeling op lange termijn is de mediane overlevingstijd voor katten met HCM en CHF 92-563 dagen.
De prognose voor niet-cardiogeen longoedeem varieert afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Gevallen veroorzaakt door elektrocutie kunnen een gunstiger prognose hebben in vergelijking met longoedeem ten gevolge van ARDS, dat een slechte prognose heeft, zelfs met agressieve behandeling.
Conclusie
Samengevat is longoedeem bij katten een ernstige aandoening die onmiddellijke veterinaire aandacht vereist. Hoewel de behandelmogelijkheden en de prognose variëren tussen cardiogeen en niet-cardiogeen longoedeem, zal uw dierenarts de meest nauwkeurige informatie kunnen geven over wat deze aandoening kan betekenen voor de gezondheid van uw katachtige vriend op de lange termijn.
Featured Image Credit: Shveyn Irina, Shutterstock
Inhoudsopgave