Lymfoom, of lymfosarcoom, is de meest voorkomende kanker die katten treft. Kattenlymfoom is een kwaadaardige vorm van kanker die het lymfestelsel aantast, een netwerk van bloedvaten, knopen, weefsels en organen die verschillende lichaamsfuncties ondersteunen, waaronder het immuunsysteem. Lymfoom zelf is een vorm van kanker van de lymfocyten, een type bloedcel dat betrokken is bij het immuunsysteem.
Dit artikel behandelt meer details over deze kanker, de tekenen en oorzaken en wat u kunt doen als uw kat de diagnose krijgt.
Klik hieronder om vooruit te springen:
Wat is lymfoom?
Lymfoom is de meest voorkomende kanker die katten treft en vertegenwoordigt naar schatting 30% van alle nieuwe diagnoses van kattenkanker. Kattenlymfoom is nauw verbonden met kattenleukemie, een virale infectie die bekend staat als FeLV.
Kattenlymfoom is een systemische kwaadaardige kanker die het lymfestelsel aantast en het meest voorkomt op drie plaatsen bij katten:
- Intestinaal (gastro-intestinaal of “GI”) lymfoom is lymfoom van het maagdarmkanaal. Dit is het meest voorkomende type lymfoom bij katten, goed voor 50-70% van de gevallen van kattenlymfoom. De meeste gastro-intestinale lymfoomkatten zijn oudere katten ouder dan 9 jaar.
- Mediastinaal lymfoom is lymfoom van de lymfoïde organen (bijv. lymfeklieren of thymus) in de borst. De meeste katten met mediastinaal lymfoom zijn jonge katten die getroffen zijn door het Feline Leukemie Virus (FeLV).
- Nierlymfoom is lymfoom van de nier waarbij normale niercellen worden vervangen door kankercellen, wat leidt tot tekenen van nierfalen. Nierlymfoom wordt ook geassocieerd met infectie met FeLV.
- Andere soorten lymfoom kunnen ook voorkomen bij katten, waaronder lymfoom van de lymfeklieren, hersenen, neus en andere delen van het lichaam.
Wat zijn de tekenen van lymfoom bij katten?
Een kat met lymfoom kan verschillende symptomen vertonen, afhankelijk van welke organen erbij betrokken zijn. Aangezien darmlymfoom de meest voorkomende versie van kattenlymfoom is, vertonen katten vaak klinische symptomen die verband houden met hun darm.
Veel katten ervaren het volgende:
- Gewichtsverlies
- Braken
- Diarree
- Problemen met eetlust (een verlies of toename van de eetlust of het ervaren van geen verandering)
Bloedonderzoek is vaak normaal bij katten met gastro-intestinaal lymfoom, maar abdominale echografieën kunnen afwijkingen in het darmkanaal laten zien (bijv. Gebieden met verdikking of discrete massa’s). Sommige katten met gastro-intestinaal lymfoom kunnen echter normaal lijken op een abdominale echografie.
Een kat met mediastinaal lymfoom ervaart meestal ademhalings- / ademhalingsproblemen omdat de kanker in de borst optreedt. Vaak leidt mediastinaal lymfoom tot een ophoping van vocht in de borst, waardoor het voor een kat erg moeilijk is om normaal te ademen.
Voor katten met nierlymfoom zijn de meest voorkomende symptomen geassocieerd met nierfalen:
- Slechte eetlust
- Gewichtsverlies
- Verhoogde dorst
- Verhoogd urineren
- Braken
Wat zijn de oorzaken van lymfoom bij katten?
Wetenschappers begrijpen de exacte oorzaak van kattenlymfoom niet volledig; Er zijn echter verschillende risicofactoren geïdentificeerd die geassocieerd zijn met lymfoom. Deze risicofactoren omvatten:
- Feline leukemie virus (FeLV)FeLV onderdrukt het immuunsysteem en kan het risico verhogen dat een geïnfecteerde kat lymfoom ontwikkelt.
- Feline immunodeficiëntievirus (FIV): FIV verzwakt ook het immuunsysteem van een kat en kan het risico op lymfoom verhogen.
- Leeftijd: Lymfoom komt meestal voor bij oudere katten met een gemiddelde leeftijd van 10 jaar op het moment van diagnose.
- Milieufactoren: Omgevingsfactoren zoals tweedehands tabaksrook kunnen een kat meer risico geven op kattenlymfoom.
Hoe zorg ik voor een kat met lymfoom?
Kattenlymfoom wordt meestal behandeld met chemotherapie of medicijnen tegen kanker. In gevallen van laaggradig lymfoom kunnen katten worden behandeld met een steroïde (prednisolon) en een oraal chemotherapiegeneesmiddel (chloorambucil). In het geval van hooggradig lymfoom worden katten vaak behandeld met een reeks chemotherapie-injecties.
Katten verdragen chemotherapie veel beter dan mensen, dus katten die chemo ondergaan, lijken niet vaak bijwerkingen van de medicijnen te hebben. De meest voorkomende bijwerkingen voor katten die chemotherapie ondergaan, zijn braken, diarree en verminderde eetlust. Deze bijwerkingen zijn zeldzaam en treffen meestal slechts ongeveer 10% van de kattenpatiënten.
Afhankelijk van de plaats van het lymfoom kan ook een operatie en/of bestralingstherapie worden aanbevolen voor een kat met lymfoom. In de meeste gevallen zijn een operatie of bestraling echter geen ideale opties vanwege de locatie of omvang van de ziekte.
In sommige gevallen is chemotherapie geen redelijke optie vanwege de gevorderde ziekte van de kat of de financiën van de eigenaar. In deze situaties kan behandeling met steroïden (prednisolon) worden gebruikt voor palliatieve of hospicezorg. Eigenaren moeten begrijpen dat steroïden helpen om ontstekingen en bijbehorende klinische symptomen te verminderen, maar de ziekte niet direct genezen.
Katten met lymfoom kunnen ook andere ondersteunende behandelingen krijgen om hun symptomen te beheersen, waaronder hydratatietherapie, voedingsondersteuning, anti-misselijkheidsmedicijnen en eetlustopwekkende middelen.
Veelgestelde vragen
Hoe wordt lymfoom gediagnosticeerd bij katten?
Een dierenarts kan verschillende diagnostische tests gebruiken om een kat met lymfoom te diagnosticeren. Vaak worden baseline bloed- en urinetests uitgevoerd, evenals beeldvorming (röntgenfoto’s en echografie). Een kleine “fijne naald aspiraat” biopsie kan worden verkregen van abnormaal weefsel zoals een vergrote lymfeklier, verdikte darmwand of massa in de darmwand, of vocht dat zich ophoopt in de borst. Soms is deze test voldoende om lymfoom te diagnosticeren.
Soms kan dit type test niet worden uitgevoerd vanwege de locatie van het weefsel, of het monster zelf is uiteindelijk niet overtuigend. In dergelijke gevallen kan een dierenarts besluiten om een operatie uit te voeren om een groter monster te nemen of om het abnormale weefsel te verwijderen. In het geval van gastro-intestinaal lymfoom wordt soms een definitieve diagnose bereikt door een biopsie van de darmen uitgevoerd tijdens abdominale chirurgie.
Zodra lymfoom is gediagnosticeerd, kan de patholoog bepalen of het type lymfoom als hooggradig of laaggradig wordt beschouwd op basis van de kenmerken van de cellen in het monster. Laaggradig lymfoom heeft een betere prognose en reageert eerder op chemotherapie.
Na een diagnose van lymfoom kan een dierenarts ook aanvullende tests uitvoeren om de kanker verder te karakteriseren om een specifieker behandelplan voor de kat te maken.
Wat is de prognose voor katten met lymfoom?
De prognose voor kattenlymfoom is afhankelijk van het type, de locatie en de omvang van het lymfoom, de co-infecties van de kat (bijvoorbeeld met FeLV of FIV), hoe ziek ze zijn op het moment van diagnose en hoe snel de behandeling kan worden gestart. Gelukkig zijn de meeste gevallen van kattendarmlymfoom (het meest voorkomende type) laaggradig lymfoom. De meeste katten (ongeveer 70%) die voor dit type lymfoom worden behandeld, gaan in remissie van de ziekte.
Het is belangrijk voor katteneigenaren om te begrijpen dat kattenlymfoom nooit volledig wordt genezen, maar remissie kan worden bereikt. Met behandeling kan remissie voor laaggradig lymfoom gemiddeld 2-3 jaar zijn. Voor gevallen van hooggradig lymfoom reageren katten meestal niet goed op de behandeling. Katten met hooggradig lymfoom bereiken remissie met een veel lager percentage (25-50%) in vergelijking met laaggradige gevallen. Zelfs wanneer ze remissie bereiken, duurt het meestal slechts tussen de 2-9 maanden.
Conclusie
Kattenlymfoom is een van de meest voorkomende kankers bij katten. Met een vroege diagnose kunnen veel katten remissie bereiken na het starten van de behandeling. Als u vermoedt dat uw kat lymfoom heeft, is het belangrijk om de dierenarts van uw kat te raadplegen voor evaluatie en testen.
Uitgelichte afbeelding: PRESSLAB, Shutterstock
Inhoudsopgave