Hypercalciëmie bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling

Hypercalciëmie bij katten is een medische aandoening die optreedt wanneer de calciumspiegels in het bloed van een kat hoger zijn dan wat als normaal wordt beschouwd. Verhoogd calciumgehalte in het bloed kan optreden als een primair probleem, zoals bij hyperparathyreoïdie, of het kan secundair aan een ander medisch probleem optreden.

Als uw kat is gediagnosticeerd met hypercalciëmie, biedt dit artikel u praktische kennis die u moet weten over deze minerale onbalans bij katten.

Snel overzicht: Hypercalciëmie bij katten

Andere namen: Overtollig calcium in het bloed bij katten

Veel voorkomende symptomenZwakte, instorting, tremoren of spiertrekkingen, verhoogde dorst en urineren, slechte eetlust, constipatie, braken, bleek tandvlees, urineblaasstenen.

Diagnose: Bloedonderzoek, urineonderzoek, röntgenfoto’s, abdominale echografie

Gediagnosticeerd bij katten:Soms

Vereist voortdurende medicatie:Ja

Vaccin beschikbaar:Nee

Behandelingsopties: De behandeling is afhankelijk van de onderliggende oorzaak en ernst. Ernstige hypercalciëmie vereist meestal ziekenhuiszorg. Mildere gevallen kunnen worden aangepakt met medisch management.

Huismiddeltjes:Nee

Wat zijn de tekenen van hypercalciëmie bij katten?

Veel katten met milde hypercalciëmie hebben helemaal geen symptomen. Tekenen van hypercalciëmie bij katten treden op wanneer calcium extreem verhoogd is in het bloed, of de calciumconcentratie in het bloed in de loop van de tijd is verhoogd.

De klinische symptomen van hypercalciëmie bij katten zijn gerelateerd aan het cardiovasculaire systeem, het gastro-intestinale systeem, de nieren en het neuromusculaire systeem en kunnen daarom omvatten:

• Zwakheid
• Overmatige vermoeidheid
• Tremoren of spiertrekkingen
• Verlies van eetlust (anorexia)
• Meer verbergen, minder omgaan met het gezin
• Constipatie
• Braken
• Overmatig drinken en urineren als gevolg van nierziekte (polydipsie en polyurie)
• Retinale blindheid als gevolg van hoge bloeddruk
• Abnormale hartslag
• Bleek tandvlees
• Vergrote lymfeklieren met lymfoom
• Persen om te plassen, verhoogde uitstapjes naar de kattenbak of bloederige urine geassocieerd met calcium
• Urineblaasstenen
• Instorten of coma in ernstige gevallen

Als u een van de bovenstaande symptomen bij uw kat opmerkt, bel dan onmiddellijk uw dierenarts of neem contact op met een lokale dierenkliniek voor noodgevallen, omdat ernstige hypercalciëmie bij katten levensbedreigend is. Als de fosfor- en calciumspiegels in het bloed in de loop van de tijd chronisch verhoogd zijn, kan dit onomkeerbare orgaanschade veroorzaken.

Wat zijn de oorzaken hypercalciëmie bij katten?

De controle van calcium in het lichaam is complex en wordt beïnvloed door vitamine D en hoe het bijschildklierhormoon interageert met de maag en darmen, botten, nieren en de bijschildklieren zelf.

Hypercalciëmie bij katten is ofwel een primair probleem met de bijschildklier, een aandoening die wordt gezien bij Siamese katten, of het is secundair aan een andere medische aandoening. Een van de meest voorkomende oorzaken van hypercalciëmie bij katten is nierziekte, ook wel bekend als chronisch nierfalen. Andere oorzaken van hypercalciëmie bij katten zijn:

• Ziekte van Addison (hypoadrenocorticisme)
• Destructieve botziekten
• Hypercalciëmie van maligniteit (kanker) – meest voorkomend bij katten zijn lymfatische leukemie, multipel myeloom, gemetastaseerde bottumor, fibrosarcoom, plaveiselcelcarcinoom
• Aluminium intoxicatie
• Bepaalde schimmelhuidziekten
• Rattenaastoxiciteit (inname van vitamine D rodenticide – niet langer verkocht in de Verenigde Staten). Als u vermoedt dat uw kat rattenaas heeft geconsumeerd, bel dan onmiddellijk uw lokale dierenarts of dierenarts voor noodgevallen of bel de Pet Poison Hotline.
• Primaire hyperparathyreoïdie (gezien bij siamese katten)
• Idiopathische hypercalciëmie gezien bij katten van middelbare leeftijd tot oudere katten, geen oorzaak bepaald
• Katten calcium-, vitamine d- of calcitriolsupplementen geven
• Milde verhogingen van calcium in het bloed kunnen normaal zijn bij opgroeiende katten

Het is ook nuttig om te weten dat calcium zich bindt aan albumine in het bloed. Als een kat uitgedroogd is, kan het totale calcium ten onrechte verhoogd zijn bij bloedonderzoek, daarom is het meten van geïoniseerd calcium reqom een nauwkeurige meting te krijgen.

Hoe wordt hypercalciëmie bij katten gediagnosticeerd?

Hypercalciëmie bij katten wordt gediagnosticeerd door een monster van het bloed van uw kat door een analysator te laten lopen die het calciumgehalte in het bloed detecteert, of beter gezegd in het bloedserum.

In het bijzonder wordt hypercalciëmie bij katten gedefinieerd als:

• Totaal serumcalcium > 10,5 mg/dl
• Serum geïoniseerd calcium > 1,4 mmol/L

Bloedonderzoek kan ook aanvullende ziekten detecteren die hypercalciëmie kunnen veroorzaken, zoals nierziekte, kanker of hormonale stoornissen.

Afhankelijk van welke onderliggende oorzaak van hypercalciëmie wordt vermoed, zullen aanvullende tests worden besteld. Deze tests kunnen urineonderzoek, röntgenfoto’s, aanvullend bloedonderzoek, abdominale echografie omvatten en ze kunnen meestal poliklinisch worden uitgevoerd.

Röntgenfoto’s (röntgenfoto’s) zijn nuttig om te kijken naar de grootte en vorm van de nieren, te zoeken naar blaasstenen, te controleren op destructieve bottumoren of te zoeken naar kanker in andere delen van het lichaam. Een abdominale echografie kan ook worden besteld om de organen in de buik verder in beeld te brengen, inclusief bijnieren, die niet op een röntgenfoto kunnen worden gezien.

Een echografie van de bijschildklier kan ook worden besteld om te zoeken naar tumoren of vergroting van de klier. Als kanker wordt vermoed, zal specifiek kankeronderzoek geïndiceerd zijn, inclusief biopsie van eventuele tumoren.

Naast laboratoriumtests vertrouwt uw dierenarts op bevindingen van lichamelijk onderzoek en uw kennis over de gezondheid en gewoonten van uw kat. Zorg ervoor dat u uw dierenarts laat weten of uw kat supplementen gebruikt, welk voedsel u voedt, hoe lang het probleem al aan de gang is en welke veranderingen u bij uw kat opmerkt.

Deze informatie is van cruciaal belang om uw dierenarts te helpen de oorzaak van hypercalciëmie bij uw kat vast te stellen.

Hoe wordt hypercalciëmie bij katten behandeld?

Een ernstig hypercalcemische kat wordt beschouwd als een medisch noodgeval vanwege de impact van calcium op het vermogen van het hart om samen te trekken en bloed te pompen. Onbehandeld kan ernstige hypercalciëmie fataal zijn. Als uw kat wordt gediagnosticeerd met ernstige hypercalciëmie, zal hij of zij waarschijnlijk worden opgenomen in het dierenziekenhuis voor intramurale zorg.

Behandeling bij uitstek voor levensbedreigende hypercalciëmie bij katten bestaat voornamelijk uit vloeistoffen die intraveneus worden toegediend. Uw kat krijgt een katheter in een ader geplaatst en wordt vervolgens aangesloten op vloeistoffen in het ziekenhuis.

Het veterinaire team zal uw kat nauwlettend in de gaten houden en de calciumspiegels in het bloed in de loop van de tijd opnieuw controleren om ervoor te zorgen dat de calciumspiegels in het bloed dalen. Ze zullen ook de urineproductieniveaus van uw kat controleren om ervoor te zorgen dat uw kat normaal urine maakt, omdat nierziekte vaak wordt geassocieerd met hypercalciëmie bij katten.

Aanvullende behandelingen die kunnen worden besteld om het calciumgehalte in het bloed te verlagen, zijn diuretica en steroïden, zoals prednison.

Zodra de calciumspiegels in het bloed van uw kat en de bijbehorende symptomen zijn aangepakt, zal uw dierenarts met u samenwerken om een behandelplan op te stellen om de oorzaak van de hypercalciëmie aan te pakken, indien nodig. Als er een tumor in de bijschildklier is, is een operatie geïndiceerd. Als hypercalciëmie te wijten is aan nierziekte, dan is behandeling van nierziekte gerechtvaardigd, enzovoort, enzovoort.

Hoe hypercalciëmie bij katten te voorkomen?

Er zijn veel dingen die u thuis kunt doen om hypercalciëmie bij uw kat te voorkomen.

Een eenvoudig ding dat u kunt doen, is ervoor zorgen dat uw kat uitstekende voeding krijgt, alleen voer dat door AAFCO is gecertificeerd om compleet en uitgebalanceerd te zijn, hetzij door formulering of voedingsproef.

Ten tweede, geef geen calcium-, vitamine D- of calcitriolsupplementen aan uw kat, tenzij een dierenarts u hiertoe opdracht geeft. Overmatige suppletie met deze mineralen en vitamines kan de calciumbalans van uw kat verstoren.

Ten derde, neem uw kat mee voor jaarlijkse dierenartsbezoeken en laat het bloed van uw kat controleren op een hoog calciumgehalte. Dit maakt meestal deel uit van een groter bloedpanel dat screent op veel ziekten. Vergeet niet dat katten sneller verouderen dan mensen. Als uw kat ouder is of andere gezondheidsproblemen heeft, laat dan elke 6 maanden bloedonderzoek uitvoeren door uw plaatselijke dierenarts.

Ten vierde, wees je bewust van welke kamerplanten je in je huis bewaart. Sommige kamerplanten, waaronder Cestrum diurnum [the day-blooming jessamine], Solanum malacoxylon en Trisetum flavescens) kunnen, indien erop gekauwd, een vitamine D-type stof bevatten die hypercalciëmie kan veroorzaken. Houd katten uit de buurt van deze planten.

Ten vijfde, als uw kat in het verleden om welke reden dan ook is behandeld voor hypercalciëmie, volg dan alle instr van uw dierenartsuctions nauw – zij of hij zal uw beste gids zijn om soortgelijke episodes in de toekomst te voorkomen.