Huidtumoren (histiocytoom) bij katten: oorzaken, symptomen, &behandeling

Wanneer u een nieuwe knobbel of laesie bij uw kat vindt, kan dit behoorlijk eng zijn. Het kan van alles zijn, van een verwonding (bijvoorbeeld een kattenbeetabces) tot iets ernstigers, zoals een tumor.

Er zijn veel verschillende soorten tumoren die katten kunnen krijgen, maar in dit artikel gaan we het hebben over een bepaalde huidtumor genaamd histiocytoom. Aan het einde van dit artikel weet u alles wat u moet weten over histiocytomen, hoe u ze kunt herkennen en wat u eraan kunt doen.

Snel overzicht: Huidtumoren (histiocytoom) bij katten

Huidtumor (of histiocytoom zoals we ze in dit artikel zullen noemen), zijn kleine huidlaesies die vaak voorkomen bij jonge honden. Retrievers en boksers zijn bijzonder gevoelig. Ze zijn zelden bij katten, maar toch kunnen ze zich ontwikkelen en is er geen bekend ras, leeftijd of geslacht waardoor ze meer vatbaar zijn voor het ontwikkelen ervan.

Het goede aan histiocytomen is dat ze goedaardige huidtumoren. Goedaardige tumoren infiltreren niet in andere weefsels (metastase) of veroorzaken geen systemische ziekte. Dit betekent dat ze niet-kankerachtig zijn en geen probleem voor uw huisdier zullen veroorzaken. Katten kunnen echter allerlei knobbels, bultjes en cysten ontwikkelen, sommige goedaardige en helaas enkele kwaadaardige tumoren (kankerachtig).

Het is belangrijk om kwaadaardige tumoren uit te sluiten die ook bij katten kunnen voorkomen, zoals melanoom, leukemie, mestceltumor, histiocytisch sarcoom enz. Bepaalde huidziekten kunnen ook knobbeltjes ontwikkelen zoals huidlaesies die kunnen worden aangezien voor tumoren. Om deze reden is het belangrijk om nieuwe knobbels serieus te nemen en ze door uw dierenarts te laten controleren om te bepalen wat voor soort knobbel het is.

Wat zijn histiocytomen?

Het zijn kleine huidlaesies die zich ontwikkelen door een abnormale proliferatie van histiocyten in de huid. Meer specifiek zijn ze afkomstig van Langerhans-cellen (een specifiek type histiocyt), dat een rol speelt in het immuunsysteem. Deze cellen produceren een beschermende immuunfunctie voor de huid, vandaar dat deze knobbels vaak aanwezig zijn op het huidoppervlak (huidlaesies).

Histiocytomen moeten niet worden verward met histiocytische aandoeningen, die opnieuw vaker voorkomen bij honden. Deze omvatten kwaadaardige histiocytose, cutane histiocytose, systemische histiocytose, histiocytair sarcoom en histiocytisch lymfoom. Hoewel ze vergelijkbaar klinken, zijn deze aandoeningen minder goedaardig en kwaadaardiger dan histiocytomen en moeten ze zeer serieus worden genomen.

Symptomen van histiocytomen

Deze goedaardige tumoren kunnen zich anders presenteren, maar hebben meestal de volgende karakteriseringen;

• Kleine, ronde, verhoogde laesies op de huid
• Snelgroeiend
• Haarloze laesies
• Meestal solitair (maar kan in veelvouden voorkomen)
• Minder dan 2,5 cm in diameter
• +/- rood oppervlak (soms met ulceratie)
• Meestal niet pijnlijk

Histiocytomen zorg er niet voor dat een kat zich onwel of ziek voelt en vaak zult u geen andere symptomen opmerken dan het verschijnen van een huidlaesie.  Als uw kat onwel is of andere symptomen vertoont, samen met een histiocytoom huidlaesie, raadpleeg dan uw dierenkliniek.

Hoe weten we of het een histiocytoom is?

Als u een huidlaesie bij uw kat opmerkt, is het van vitaal belang om ze naar uw dierenkliniek te brengen. Uw dierenarts zal een volledige geschiedenis van u nemen, inclusief de timing van wanneer de huidlaesie(s) verscheen(en)Ikf het heeft gewijzigd in grootte of uiterlijk en als uw kat heeft zich eraan geërgerd. Ze willen misschien bloed- en urinetests uitvoeren om de algehele gezondheid van uw kat te controleren en om te zien of er onderliggende aandoeningen zijn.

Uw dierenarts kan een vermoeden hebben dat de knobbel een histiocytoom is uit de geschiedenis en het uiterlijk, maar als u meer geruststelling wilt (zoals we vaak doen met het plotseling verschijnen van een huidknobbel), zijn verdere tests vereist.

Uw dierenarts kan een fijn naaldaspiraat (naaldbiopsie), dat is wanneer ze een naald in de knobbel steken en een deel van de cellen terugzuigen via een spuit. Vervolgens zetten ze deze aspiraten op een dia en sturen ze naar het laboratorium voor analyse (cytologie).

Bij cytologische evaluatie kunnen ronde cellen worden gezien samen met plasmacellen, neutrofielen en lymfocyten. Soms geeft dit een antwoord als de celoogst voldoende is en of er voldoende cellen goed gevisualiseerd kunnen worden, maar dit is niet altijd het geval.

Een andere optie is de chirurgische verwijdering van de tumor en om de hele laesie weg te sturen voor onderzoek door een patholoog (histopathologie). Deze optie zal onderscheid maken tussen een histiocytoom en andere tumortypen, waardoor een definitieve diagnose wordt gesteld.

Behandeling – Hoe behandelen we histiocytomen?

Als de knobbel van uw huisdier een bevestigd histiocytoom is (zie hierboven), heeft u een aantal opties. U kunt ervoor kiezen om de knobbel te laten verwijderen, chirurgische excisie is meestal curatief. Als u via deze methode heeft bevestigd dat de knobbel een histiocytoom is, is normaal gesproken geen verdere behandeling nodig. Dit kan door middel van een operatie of cryotherapie.

De andere optie is om af te wachten en te zien of de tumor vanzelf verdwijnt, dit kan binnen 2-3 maanden gebeuren. Als tumorregressie na 3 maanden nog niet is opgetreden, zou ik aanraden om het te verwijderen.

Natuurlijk is de veiligste en meest geruststellende optie om de knobbel eerder te laten verwijderen als uw kat een goede verdovingskandidaat is. U kunt dit met uw dierenarts bespreken en uzelf bewust maken van alle voor- en nadelen.

Monitoring

Histiocytomen zoals we al hebben vermeld, zijn goedaardig. Dit betekent dat we ons geen zorgen hoeven te maken dat ze een probleem veroorzaken (nadat we hebben bevestigd dat het histiocytomen zijn). Echter ze moeten worden gecontroleerd ongeacht of elke knobbel of bult getraumatiseerd kan raken, bijvoorbeeld als de kat eraan krabt of als hij ergens van af wordt gestoten. Dit kan irritatie veroorzaken en kan zelfs een oppervlakkige huidinfectie veroorzaken.

Als het histiocytoom wordt verwijderd, moet u doorgaan met controleer de vacht van uw kat regelmatig in het geval er nieuwe knobbels optreden. Deze moeten door uw dierenarts worden gecontroleerd als dit gebeurt, omdat een nieuwe knobbel niet noodzakelijkerwijs betekent dat deze hetzelfde zal zijn als de laatste (histiocytoom).

Zoals altijd moeten eigenaren van gezelschapsdieren hun huisdieren blijven controleren op nieuwe symptomen (verandering in eetlust, gewichtsverlies, meer drinken of urineren, enz.) of een gedragsverandering, omdat deze op een ander probleem kunnen wijzen. Meestal produceren histiocytomen geen van deze symptomen.

Neem een bericht mee naar huis

Een huidtumor (histiocytoom) kan een zorg zijn voor een eigenaar om te vinden. Gelukkig zijn het goedaardige tumoren en is chirurgische verwijdering curatief. Ze gaan meestal binnen een paar maanden vanzelf achteruit, maar het is van vitaal belang om nieuwe laesies te laten controleren bij uw dierenarts om kwaadaardige tumoren uit te sluiten.

U kunt alle opties met uw dierenarts bespreken nadat het histiocytoom is gediagnosticeerd, maar het goede nieuws is dat deze knobbels niet kankerachtig zijn en uw kat niet onwel zullen maken.