Progressieve retinale degeneratie of atrofie werd voor het eerst herkend in het begin van de 20e eeuw in een exotisch hondenras genaamd de Gordon Settlers. Sindsdien is het gedocumenteerd en tentoongesteld door meer dan 100 gemengde rassen, maar is het niet erg veel voorgekomen bij katten. Nou ja, afgezien van de Abessijnse kat die een ongewone voorliefde voor PRA lijkt te hebben.
Maar wat is Progressive Retina Atrophy precies en hoe beïnvloedt het katten in het algemeen? Laten we eens snel kijken.
Progressieve retinale atrofie en de anatomie van het oog
Een kattenoog is een vrij delicaat orgaan en toch verrassend duurzaam. Net als het optische orgaan van een mens bestaat het uit verschillende afgewisselde lagen die deel uitmaken van het hoornvlies. De iris, het gekleurde / gepigmenteerde deel van het oog, is op zijn beurt verantwoordelijk voor het binnenlaten van minder of meer licht, afhankelijk van de heersende omgevingsomstandigheden. Er is ook de lens die lichtstralen ‘buigt’ en breekt die gezichtsscherpte door focus mogelijk maakt.
Aan de andere kant zijn de netvlieslijnen die zich in de binnenste laag van het oog bevinden verantwoordelijk voor het omzetten van de ontvangen lichtstralen in elektrische signalen die via de bijgevoegde optische zenuw naar de hersenen worden gestuurd. Het netvlies is hier ons belangrijkste aandachtsgebied.
Hoe het netvlies van het oog wordt beïnvloed door progressieve retinale degeneratie?
Het netvlies is het belangrijkste onderdeel van een kattenoog, dat de lichtstralen ontvangt die worden verzameld en vervolgens worden gericht door alle andere delen van het oog. Hierna zal het netvlies lichtstralen omzetten in een elektrisch zenuwsignaal dat de hersenen van de kat visueel kunnen interpreteren.
Om optimaal te werken, bestaat het netvlies uit een groot aantal fotoreceptoren die bekend staan als kegeltjes en staafjes. Dit zijn dezelfde substructuren die uw kat in staat stellen om in het donker te zien en verschillende kleuren waar te nemen.
Dit is waar het interessant wordt. Normaal gesproken zullen de fotoreceptoren van het oog in een oogkwab van een kat zich vanaf de geboorte ontwikkelen totdat het kitten ongeveer acht weken oud is. Naarmate de kat echter ouder wordt binnen de leeftijd van 12-16 maanden, kunnen deze receptoren degenereren en daardoor plaatsmaken voor PRA-Rdy of Progressieve Staaf-Cone Degeneratie. Meestal begint het met subtiele tekenen van nachtblindheid voordat het na een paar jaar verder verslechtert tot totale blindheid.
Vroege tekenen van progressieve retina-atrofie bij katten
Normaal gesproken is PRA vrijwel pijnloos. Als er iets is, is het moeilijk om te ontcijferen of een kat lijdt aan progressieve retinadegeneratie door hem gewoon te kijken. Verwacht geen van de gebruikelijke verklikkertekens die een onderliggend optisch probleem zullen betekenen – geen overmatig scheuren, geen roodheid of zelfs loensen.
Besteed in plaats daarvan meer aandacht aan plotselinge veranderingen in de gedragspatronen van je kat. Uw kat zal bijvoorbeeld plotseling terughoudend zijn om een trap af te lopen en donkere of slecht verlichte gangen te vermijden.
Een ander kenmerk van progressieve nachtblindheid is de abrupte verandering van persoonlijkheid van de kat na zonsondergang. Uw kat zal er de voorkeur aan geven om te zitten en zich terug te trekken in de veiligheid van zijn doos of pit in plaats van naar buiten te durven sluipen.
Naarmate de ziekte vordert, is het mogelijk om een ongewone verwijding van de pupillen van het oog waar te nemen, gevolgd door een even ongewone glans / reflectie van licht afkomstig van de achterkant van het oog. Naarmate de situatie verslechtert, kan de lens troebel en ondoorzichtig worden, voordat hij plaatsmaakt voor totale blindheid.
Kan PRA bij katten worden gediagnosticeerd?
Afhankelijk van de variant van progressieve retinale atrofie die uw katachtige vriend ziek maakt, kan een eenvoudig oogheelkundig onderzoek door de dierenarts van uw huisdier deze anomalie onthullen. Zo niet, dan zal een geavanceerder proces zoals een grondige elektroretinografie worden gebruikt om eventuele kansen op een onderliggende PRA uit te sluiten.
De behandeling van progressieve retina-atrofie bij katten
Helaas is er geen onmiddellijke behandeling of genezing voor PRA bij katten. Er is niet eens een manier om de progressie van deze anomalie te vertragen zodra deze begint. Gelukkig is een meerderheid van de kattenrassen, vooral de Bengalen, van nature aanpasbaar aan dit soort progressieve blindheid.
Ze zullen presteren en handelen zoals normaal in hun gebruikelijke huis / omgeving dankzij hun uitstekende geheugen. De blindheid zal alleen maar meer uitgesproken zijn als je naar een nieuwe wijk verhuist of de meubels in je huis herschikt.
Tot slot, vanaf deze tijd is dit geen manier om het begin van PRA te voorkomen, omdat het voornamelijk als een genetische aandoening wordt beschouwd. Zorg er daarom voor dat de ouders of nestgenoten van de kat die PRA vertoont niet zijn gefokt maar gecastreerd / gesteriliseerd om te voorkomen dat verdere katten deze aandoening ontwikkelen.
Over de auteur:
Erick Dimalanta is de oprichter van de blindbengal – Een eenvoudige blog met allerlei Feline Info, Reviews en How To’s. Inclusief het documenteren van de avonturen van Xena zijn blinde Bengaalse kat en haar Bengaalse zus Gabbi.
Inhoudsopgave