Hartwormziekte bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling

Weet u over hartwormziekte bij katten?

Zo niet, lees dan verder, want dit is essentiële informatie voor alle katteneigenaren om te weten.  Hartwormziekte is een ernstige en mogelijk levensbedreigende ziekte bij katten in de Verenigde Staten en andere delen van de wereld.

Hartwormen worden verspreid door muggen en kunnen zowel buiten- als binnenkatten infecteren. Preventie is cruciaal bij deze ziekte, omdat er helaas geen door de FDA goedgekeurde of effectieve behandeling is voor hartworminfectie bij katten.

Wat is een hartworm?

Hartwormziekte wordt veroorzaakt door een wormparasiet genaamd dirofilaria immitis. De vrouwelijke wormen kunnen 6 tot 14 inch lang (15 tot 36 centimeter) en 1/8 inch breed (3 millimeter) zijn, waarbij mannetjes kleiner zijn. Dat is enorm als we denken aan de grootte van de gemiddelde huiskat.

Het is gebruikelijk in de VS en andere delen van de wereld met tropische en gematigde klimaten. In niet-getroffen delen van de wereld kan het een probleem zijn dat wordt gezien bij geïmporteerde huisdieren die afkomstig zijn uit een besmet gebied.

Hoe krijgen katten katten hartwormziekte?

Hartwormparasieten worden verspreid naar katten van een muggenbeet. De mug raakt besmet met hartworm micofilariae (de babyfase van de worm) wanneer hij een besmet dier bijt (bijvoorbeeld een hond).

Na 10 tot 14 dagen in de mug ontwikkelen de microfilariae zich tot infectieuze larven. De geïnfecteerde mug bijt vervolgens een nieuw dier en infecteert ze met deze larven via de bijtwond. De hartwormlarven ontwikkelen zich in ongeveer zes tot acht maanden tot volwassen wormen.

Hartwormziekte komt veel vaker voor bij honden dan bij katten, zelfs bij dieren die in dezelfde getroffen gebieden leven. Ongeveer 10% van de katten heeft hartwormziekte in vergelijking met die van geïnfecteerde honden in dezelfde regio. Dit komt omdat honden natuurlijke gastheren zijn voor hartworm, terwijl katten dat niet zijn.

Honden zijn natuurlijke gastheren voor hartworm, wat betekent dat de parasieten gedijen in het lichaam van een hond. Ze rijpen tot volwassenen, paren en planten zich voort, en daarom kan een grote wormenlast bij honden worden gevonden.

In tegenstelling tot honden zijn katten atypische gastheren, wat betekent dat ze niet de ideale gastheer zijn voor hartworm. Dit betekent dat niet veel wormen zich ontwikkelen tot volwassenen, en als gevolg daarvan hebben veel aangetaste katten slechts één tot drie volwassen hartwormen. Deze volwassen wormen leven twee tot vier jaar bij katten.

Omdat hartworm wordt verspreid door muggenbeten, denkt u misschien dat uw binnenkat veilig is voor hartwormziekte. Buitenkatten lopen meer risico op het ontwikkelen van hartwormziekte omdat ze een verhoogde blootstelling aan muggen hebben.

Binnenkatten zijn echter niet veilig voor hartwormziekte en kunnen ook hartwormziekte ontwikkelen door muggen die naar binnen gaan, katten die naar balkons gaan, katten die naar buiten gaan, enz. In feite toonde een studie aan dat 25% van de gevallen van hartwormziekte bij katten voorkomt bij katten die alleen binnenshuis zijn.

Hoe beïnvloeden hartwormen katten?

Hartwormen veroorzaken veel schade in het lichaam van een kat. Trouw aan de naam hartworm, sommige volwassen wormen verblijven in het hart, maar veel wormen beïnvloeden de longen en het bloedvat dat bloed van het hart naar de longen vervoert (longslagader). Bij katten weten we dat niet veel wormen de volwassenheid bereiken en vaak zijn het de onvolwassen hartwormen die veel ziektes kunnen veroorzaken.

Dit is de eerste fase van de ziekte. De onrijpe wormen kunnen naar de kleine slagaders in de longen reizen en hier ernstige ontstekingen en schade veroorzaken.  Om deze reden veroorzaakt hartwormziekte bij katten voornamelijk longziekte bij katten. Dit wordt hartworm geassocieerde luchtwegaandoening (HARD) genoemd.

De tweede fase van de ziekte is wanneer volwassen wormen beginnen te sterven. Dit kan een ernstige ontstekings- of anafylactische reactie veroorzaken en de fysieke wormen kunnen stolsels in de bloedvaten veroorzaken. De wormen kunnen ook migreren naar de ogen en het zenuwstelsel, waardoor een verscheidenheid aan symptomen ontstaat, maar longziekte zou de meest voorkomende zijn bij de kat.

Klinische symptomen

Hartwormziekte presenteert zich met veel symptomen. Bij katten presenteert het zich vaak met ademhalingssymptomen zoals hoesten of piepende ademhaling, die vaak kunnen worden verward met kattenastma. In ernstige gevallen kunnen er helemaal geen tekenen zijn totdat een kat instort of zelfs plotseling sterft.

Tekenen van hartwormziekte bij katten kunnen omvatten, maar zijn niet beperkt tot:

• Diarree
• Braken
• Gewichtsverlies
• Hoesten
• Piepende ademhaling
• Moeizame/moeilijke ademhaling (kortademigheid)
• Verlies van eetlust
• Lethargie
• Instorting
• Chylothorax (vochtophoping in de borst)

Volgens de American Heartworm Society kunnen in zeldzame gevallen ook symptomen zoals moeite met lopen, epileptische aanvallen en vochtophoping in de buik worden gezien.

Diagnose van hartwormziekte

Het diagnosticeren van hartwormziekte bij katten is een echte uitdaging, omdat deze ziekte zich heel anders presenteert bij katten dan bij honden. Er is geen perfecte test en uw dierenarts kan besluiten om meerdere tests uit te voeren voordat u hartwormziekte bevestigt.

Uw dierenarts zal in eerste instantie een volledige geschiedenis nemen, inclusief of uw kat tijd buiten of binnen doorbrengt, geschiedenis van de hartwormpreventie die uw kat heeft gehad, wanneer de symptomen begonnen en hoe ze zijn gevorderd.

Ze zullen waarschijnlijk bloedonderzoeken en urinetests uitvoeren om te controleren op onderliggende aandoeningen of op tekenen van een parasietbelasting (een hoog eosinofielgehalte in het bloed kan hen hierachter meer achterdochtig over maken).

Meer specifieke tests voor hartworm omvatten:

• Antilichaam testen: Deze test zal aantonen of het immuunsysteem van uw kat is blootgesteld aan hartwormparasieten. Het probleem met deze test is dat het positief kan zijn voor een actieve hartworminfectie, maar ook positief voor katten die eerder hartworm hebben gehad en de infectie zelf hebben opgeruimd. Op deze manier is het moeilijk om te weten of de kat momenteel een hartwormprobleem heeft.
• Antigeen testen: Deze test detecteert volwassen vrouwelijke hartwormen. Dit is een heel nuttige test bij honden omdat ze meestal een grote hoeveelheid volwassen wormen hebben. Katten kunnen echter weinig volwassen wormen hebben of zelfs geen, dus deze test detecteert mogelijk geen hartwormziekte bij een kat die wel hartwormen heeft.
• Röntgenfoto’s van de borst: Een röntgenfoto kan tekenen van longslagadervergroting vertonen (door de aanwezigheid van wormen), hoewel dit een vaker voorkomende bevinding is bij hartwormziekte bij honden. Er kunnen tekenen van ontsteking in de borst zijn, waardoor uw dierenarts meer achterdochtig wordt over hartwormziekte.
• Echocardiografie: Een echografie kan soms levende wormen in de bloedvaten laten zien.

Behandeling van hartwormziekte

Helaas is er geen door de FDA goedgekeurd medicijn om hartwormziekte bij katten te behandelen. De medicatie die wordt gebruikt om hartwormziekte bij honden te behandelen, is giftig en mogelijk dodelijk voor katten. In sommige gevallen kunnen katten de ziekte zelf uit hun systeem verwijderen en van de ziekte worden “genezen”. Dergelijke gevallen vereisen nauwlettende monitoring en veterinaire zorg in de tijd die nodig is voor hun lichaam om de parasiet te verwijderen.

In andere gevallen van hartwormziekte maakt het lichaam van de kat de parasiet niet vrij en zal de kat steeds erger worden. Er is geen medicijn beschikbaar om hartworminfectie bij katten te behandelen. Dit betekent dat de behandeling een beperkte en meestal ondersteunende behandeling is. Ondersteunende behandeling omvat snelle veterinaire zorg tijdens ziekte, mogelijk met zuurstoftherapie en intraveneuze vloeistoffen, en in sommige gevallen bronchodilatoren, corticosteroïden en / of antibiotica.

Chirurgische verwijdering van de wormen onder algemene verdoving is in sommige gevallen gebruikt om hartwormziekte te behandelen. Dit heeft echter zijn eigen aanzienlijke risico’s en moet in detail met uw dierenarts worden besproken voordat u het onderneemt.

Bij katten is preventie van cruciaal belang omdat er geen beschikbare behandeling voor de ziekte is. Preventie omvat het hele jaar door behandeling. Hartwormpreventiemiddelen zijn verkrijgbaar in de vorm van spot-on topische behandelingen of kauwbare traktaties.

Als u het vraagt, zullen de meeste dierenklinieken u op een herinneringssysteem zetten dat u waarschuwt wanneer de hartwormbehandeling moet worden uitgevoerd. Het is van cruciaal belang om de behandeling up-to-date te houden voor het leven van uw kat en om geen doses te missen. Als u een dosis mist, neem dan contact op met uw dierenarts voor advies.

Samenvatting

Kortom, hartwormziekte komt minder vaak voor bij katten dan bij honden, maar vormt een ernstige bedreiging wanneer katten een infectie ontwikkelen. Er is geen goedgekeurde behandeling voor hartworminfectie bij katten en de gevolgen van hartwormziekte kunnen fataal zijn. Preventie is cruciaal om uw kat te beschermen. Uw dierenarts kan een hartworm preventief voorschrijven voor uw kat.