Feline Hyperesthesie Syndroom

Je kat ligt in de vensterbank en ziet er perfect sereen uit. Dan, plotseling, staat ze op, springt van de vensterbank en rent schreeuwend door je huis.

Wat is er in hemelsnaam gebeurd?!

Nee, je kat is niet zomaar geschrokken van een spook. Ze had waarschijnlijk net een episode van een zeldzame en bizarre ziekte genaamd feline hyperesthesia syndrome (FHS).

Snel overzicht: Feline Hyperesthesia Syndrome

Wat is feline hyperesthesie syndroom?

Hyperesthesie wordt gedefinieerd als abnormaal verhoogde gevoeligheid van de huid. FHS is frustrerend voor zowel katten als kattenouders. Het is niet te genezen, maar kan worden beheerd met medicatie en gedragsveranderingen.

Feline hyperesthesie syndroom oorzaken en risicofactoren

FHS staat ook bekend als ‘kabbelende huidsyndroom’ en ’twitchy cat syndrome’. Bepaalde kattenrassen – Perzisch, Siamees, Abessijns en Birmees – zijn genetisch vatbaar voor FHS. Hoewel elke leeftijd van de kat kan worden beïnvloed, verschijnt de eerste episode van FHS meestal tussen de leeftijd van 1 en 5 jaar. Mannetjes en vrouwtjes worden evenzeer getroffen.

Katten die in een stressvolle omgeving leven of de neiging hebben nerveus of hyperactief te zijn, lopen mogelijk een verhoogd risico op het ontwikkelen van FHS.

Hoewel de exacte oorzaak van FHS onbekend blijft, zijn er een paar theorieën over de oorsprong van deze ziekte. Een theorie is dat FHS een vorm van epilepsie is. Een andere theorie is dat het een vorm van obsessief-compulsieve stoornis is.

Omdat bepaalde rassen vatbaar zijn voor FHS, wordt ook gedacht dat genetica een rol speelt. Een aanvullende theorie is dat FHS wordt veroorzaakt door abnormale elektrische activiteit in verschillende delen van de hersenen.

Feline Hyperesthesie Symptomen

FHS-symptomen zijn zeer variabel. De episodes van het syndroom treden meestal op bij zonsopgang of zonsondergang. Deze afleveringen variëren van enkele seconden tot enkele minuten, met variabele frequentie. Vaak kan een kattenouder een episode niet stoppen zodra deze begint, wat erg verontrustend kan zijn.

De wervelkolom en staart zijn de meest getroffen delen van het lichaam. Symptomen kunnen beginnen als licht onaangenaam, maar snel overgaan in irriterend en slopend.

Symptomen van feline hyperesthesie zijn onder meer:

• Vangsten
• Verwijde pupillen
• Spiertrekkingen van de huid
• Zelfverminking
• De staart aanvallen
• Pijn bij het aaien
• Likken of bijten in de poten
• Leeg starend naar ruimte
• Rennen en schreeuwen door het huis
• Een plotselinge stop in normaal gedrag, met een geschrokken blik
• Plotselinge en drastische gedragsveranderingen (bijv. verhoogde of verminderde agressie, hyperactiviteit)

Jeukende huidaandoeningen zoals vlooienallergieën kunnen de symptomen verergeren. Ook worden veel van deze symptomen gezien bij andere gezondheidsproblemen, dus de aanwezigheid van deze symptomenoms geeft fhs niet automatisch aan.

Feline Hyperesthesia Syndrome Diagnose

FHS is een diagnose van uitsluiting, wat betekent dat andere ziekten moeten worden uitgesloten voordat FHS kan worden gediagnosticeerd. Het diagnostische proces voor FHS duurt lang. Als uw kat een van de hierboven genoemde symptomen heeft, wees er dan op voorbereid dat uw kat veel tests ondergaat voordat uw dierenarts een FHS-diagnose bevestigt.

Ten eerste heeft uw dierenarts een geschiedenis van de symptomen nodig:

• Welke symptomen je hebt waargenomen
• Toen de symptomen begonnen
• Ernst van de symptomen
• Frequentie en duur van FHS-afleveringen

Laat uw dierenarts indien mogelijk een video-opname zien van een van de FHS-afleveringen van uw kat.

Als uw dierenarts FHS vermoedt, zullen ze andere aandoeningen uitsluiten die de symptomen van uw kat kunnen verklaren. Basis diagnostische tests beginnen meestal met een lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek, urineonderzoek, huidtests, een neurologisch onderzoek en spinale röntgenfoto’s.

Hieronder staan de ziektecategorieën die uw dierenarts zal uitsluiten:

Dermatologisch

Veel voorkomende jeukende huidaandoeningen zijn vlooienallergie dermatitis en atopische dermatitis. Uw dierenarts zal eerst vlooienbestrijding en ontstekingsremmende medicijnen (corticosteroïden) voorschrijven om te proberen de jeuk te beheersen. Uw dierenarts kan ook omega-3 vetzuursupplementen aanbevelen.

Neurologische

Als de symptomen aanhouden na het behandelen van de huid, zal uw dierenarts dan neurologische aandoeningen overwegen, zoals epilepsie en spinale ziekte. Dit vereist spinale röntgenfoto’s en een neurologisch onderzoek. Uw dierenarts kan u doorverwijzen naar een veterinaire neuroloog.

Musculoskeletal

Als uw kat nog steeds niet beter wordt, moeten pijnlijke orthopedische aandoeningen zoals artrose worden uitgesloten. Pijnmedicatie en aanvullende therapie (acupunctuur, massage) kunnen worden geprobeerd.

Als al deze ziektecategorieën zijn uitgesloten, wordt FHS de waarschijnlijke oorzaak van de symptomen van uw kat.

FHS-behandeling

Zodra uw dierenarts de FHS-diagnose heeft gesteld, is het tijd om een behandelplan op te stellen om het ongemak van uw kat te elimineren en haar kwaliteit van leven te verbeteren. Gedragsveranderingen en medicatie worden gebruikt voor de behandeling. Behandelplannen moeten worden gepersonaliseerd voor elke getroffen kat.

Gedragsveranderingen

Gedragsveranderingen, zoals hieronder vermeld, kunnen de stress en angst van uw kat verminderen, die beide FHS-episodes kunnen veroorzaken.

De volgende aanpassingen kunnen helpen:

• Leid uw kat weg van stressvolle situaties
• Creëer en onderhoud een normale dagelijkse routine voor voeding en speeltijd
• Elimineer concurrentie om middelen in een huishouden met meerdere katten (bijv. Meerdere veilige ruimtes, afzonderlijke voederlocaties, meerdere kattenbakken)
• Zorg voor milieuverrijking, zoals het verbergen van lekkernijen in huis, interactieve speeltijd en het bieden van katvriendelijke structuren zoals vensterbankstoelen

Medicatie

Gedragsveranderingen zijn mogelijk niet voldoende om FHS adequaat te beheren. Dit is waar medicatie om de hoek komt kijken.

Momenteel zijn er geen door de FDA goedgekeurde medicijnen specifiek voor FHS.

Gelukkig kunnen andere medicijnen worden gebruikt om de symptomen van het syndroom te beheersen:

• Specifieke serotonineheropnameremmers: Deze medicijnen zorgen ervoor dat er voldoende serotonine, een neurotransmitter, in de hersenen zit. Serotonine reguleert de stemming en kan zelfs het obsessief-compulsieve gedrag van een kat verminderen. Voorbeelden hiervan zijn Prozac® en Zoloft®.
• Anti-epileptische medicatie: Als de FHS-episodes van uw kat aanvallen met zich meebrengen, kunnen anti-epileptische medicijnen zoals fenobarbital en gabapentine de aanvalsfrequentie verminderen.

Deze medicijnen worden meestal gestart met een lage dosis. Controleer de reactie van uw kat op de medicijnen, zodat uw dierenarts kan weten of hij de dosering moet aanpassen. Uw dierenarts zal periodieke bloedonderzoeken uitvoeren om de lever- en nierfunctie van uw kat te evalueren.

Idealiter kan uw kat volledig van medicatie worden gespeend, maar sommige katten hebben levenslange medische therapie nodig om FHS onder controle te houden.

Laatste gedachten

FHS is een complexe en frustrerende aandoening. Links unFHS kan slopend zijn voor uw kat en de kwaliteit van leven aanzienlijk verminderen.

Als u symptomen van FHS bij uw kat opmerkt, wacht dan niet met het plannen van een afspraak met een dierenarts. Werk nauw samen met uw dierenarts om een managementplan te ontwikkelen om de symptomen van uw kat te verlichten en haar normale kwaliteit van leven te herstellen.