Cat Uterus Infectie (Pyometra): Oorzaken, Symptomen, &Behandeling

Dit artikel is bedoeld om de details van pyometra bij vrouwelijke katten uit te leggen, een veel voorkomende en ernstige infectie van de baarmoeder die een levensbedreigende aandoening kan zijn. Het doel van dit artikel is om een eenvoudige, duidelijke uitleg te geven over pyometra voor katteneigenaren.

Snel overzicht: Cat Uterus Infection (Pyometra)

Wat is Pyometra?

Het woord “pyometra” is afgeleid van het Grieks voor pus of infectie (pyo) en baarmoeder (metra), dus het betekent “baarmoederinfectie” of “pus of infectie in de baarmoeder” of “geïnfecteerde baarmoeder”.

Op een meer gedetailleerd niveau omvat de aandoening een grove vergroting van de baarmoeder, met cystische vergroting van de klieren in het baarmoederslijmvlies. Een pus-achtige vloeistof verzamelt zich in deze zieke baarmoeder.

De eerste fase van het ziekteproces is Cystic Endometrial Hyperplasia (CEH), die de vroege veranderingen in de baarmoederwand beschrijft, waardoor het minder effectief is in het omgaan met de normale bacteriële infecties die de baarmoeder uitdagen. Wanneer de baarmoederhals open is tijdens het oestrusstadium van de warmtecyclus, kunnen bacteriën de baarmoeder binnendringen.

Een gezonde baarmoeder is in staat om effectief met deze infectie om te gaan, terwijl CEH leidt tot een minder effectieve reactie en pyometra zich vervolgens in de loop van de tijd ontwikkelt.

Hoe vaak komt Pyometra voor?

Pyometra is minder vaak bij katten in vergelijking met honden. Er wordt gezegd dat het voorkomt bij ongeveer 20% van de niet-betaalde vrouwelijke honden, en hoewel schattingen van de prevalentie bij katten variëren, kan het van invloed zijn op ongeveer 3 – 5% van niet-betaalde vrouwelijke katten.

De gemiddelde leeftijd van de diagnose is ongeveer vijf tot zeven jaar oud en de aandoening komt vaker voor naarmate intacte vrouwelijke katten ouder worden.

Het komt vaker voor bij sommige rasvariëteiten van katten, waaronder Sphynx, Siberische kat, Ocicat, Korat, Siamees, Ragdoll, Maine coon en Bengalen.

Het is duidelijk dat gesteriliseerde katten geen pyometra kunnen ontwikkelen als de baarmoeder is verwijderd (zoals meestal het geval is tijdens de sterilisatieoperatie). De uitzondering hierop is de zogenaamde “stomp pyometra” – zie hieronder voor meer details.

Stomp Pyometra

Af en toe, nadat een kat is gesteriliseerd, kan een overblijfsel van eierstok- en baarmoederweefsel achterblijven, en dit kan de ontwikkeling van een aandoening mogelijk maken die “stomp pyometra” wordt genoemd, waarbij de overblijfsel van baarmoederweefsel ontwikkelt pyometra.

Diagnose, behandeling en prognose van deze aandoening zijn hetzelfde als voor reguliere pyometra. De enige complicerende factor is dat de diagnose mogelijk niet bovenaan de lijst staat, omdat de veronderstelling kan zijn dat een gesteriliseerde kat niet kwetsbaar zou moeten zijn voor pyometra.

Hoe krijgen katten Pyometra?

Pyometra is veroorzaakt door initiële veranderingen in de structuur van de wand van de baarmoeder, met cysten die zich ontwikkelen (Cystic Endometrial Hyperplasia of CEM) gekoppeld aan hoge progesteronspiegels in de bloedbaan en veroudering.

Wanneer de baarmoederhals open is tijdens het oestrusstadium van de warmtecyclus, wanneer er hoge niveaus van oestrogeen zijn, kunnen bacteriën de baarmoeder binnendringen. Een normale gezonde baarmoeder is in staat om effectief met deze infectie om te gaan, maar een baarmoeder die is aangetast door CEH heeft een minder effectieve reactie.

Terwijl de bacteriën zich vermenigvuldigen, reageert het immuunsysteem door grote aantallen van een type witte bloedcellen te produceren die neutrofielen worden genoemd.

Deze combinatie van bacteriën en neutrofielen creëert de stinkende vloeistof genaamd pus die zich ophoopt in de baarmoeder, en dit wordt gezien als een bepalend kenmerk van deze aandoening.

Klinische symptomen worden meestal gezien binnen 4 weken na het begin van de oestrus, deels omdat de baarmoederhals open is tijdens oestrus waardoor bacteriële infectie van de baarmoeder op dat moment mogelijk is, plus deels omdat de progesterongolf na oestrus betekent dat het immuunsysteem op dat moment minder effectief is in het opruimen van infecties.

Symptomen van Pyometra bij katten

Tekenen van pyometra zijn meestal:

• Polydipsie (Overmatig drinken)
• Polyurie (Overmatig urineren)
• Pyrexie (Hoge Temperatuur)
• Saaiheid
• Anorexia of inappetentie
• Gewichtsverlies
• Etterende of bloederige vaginale afscheiding
• Opgezwollen buik
• Pijnlijke buik
• Een vergrote baarmoeder
• Braken

Getroffen katten ontwikkelen vaak systemische sepsis, wat leidt tot uitdroging, zwakte, collaps, tachypneu, tachycardie, bleke slijmvliezen en hartritmestoornissen.

Er zijn twee brede soorten pyometra, afhankelijk van of de baarmoederhals (tde buis tussen de vagina en de baarmoeder) is open of dicht.

• Een gesloten pyometra (of gesloten baarmoederhals pyometra) ontwikkelt zich wanneer er een gesloten baarmoederhals is, en dus kan de etterende inhoud van de baarmoeder niet worden afgevoerd. Dit is moeilijker te diagnosticeren (er is geen vulva-afscheiding) en is potentieel gevaarlijker, omdat de toxische inhoud van de baarmoeder niet kan worden vrijgegeven, wat ertoe leidt dat meer gifstoffen in de bloedbaan worden opgenomen. Er is ook een verhoogd risico op baarmoederruptuur.
• Een open pyometra (of open baarmoederhals pyometra) treedt op wanneer er een open baarmoederhals is en de etterende inhoud van de baarmoeder kan dan naar de buitenwereld wegvloeien; een etterende afscheiding wordt gezien bij de vulva, waardoor deze aandoening gemakkelijker te diagnosticeren is. Bovendien betekent het feit dat de pus draineert dat zich minder gifstoffen ophopen in de baarmoeder en dat er minder gifstoffen in het systeem worden opgenomen, dus katten kunnen minder ernstig ziek zijn.

Oorzaken van Pyometra bij katten

Dit is in de eerste plaats een ziekte van oudere katten: de meest voorkomende oorzaak is leeftijds-, ras- en hormoongerelateerde degeneratie van de wand van de baarmoeder, wat leidt tot cystische endometriumhyperplasie. Dit vermindert het vermogen van de baarmoeder om te gaan met bacteriële infecties, wat leidt tot de ophoping van pus.

Diagnose van Pyometra

Als uw DVM-dierenarts vermoedt dat uw kat pyometra heeft, kunnen de volgende stappen worden genomen.

1. Gedetailleerde geschiedenis

Uw dierenarts zal elk aspect van de toestand van uw kat en de algehele gezondheid van uw kat bespreken. Er zijn andere oorzaken van dezelfde soorten tekens als pyometra, en deze geschiedenis zal helpen om de verschillende mogelijke oorzaken te onderscheiden.

2. Lichamelijk onderzoek

Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren en controleren op de hierboven genoemde tekenen van pyometra. Uw dierenarts zal ook de borstkas van uw kat ausculteren (luisteren met een stethoscoop), luisteren naar de longen en de hartslag en geluiden van uw kat beoordelen.

Ze zullen ongeveer palpatie van de buikholte, gevoel voor pijn en zwelling dragen en specifiek controleren op de mogelijkheid van een vergrote baarmoeder.

3. Routinematig bloedonderzoek

Het is zeer waarschijnlijk dat uw dierenarts routinematig bloedonderzoek kan uitvoeren, inclusief het gebruikelijke panel van diagnostische tests, zoals hematologie (bloedbeeld) en biochemische profielen. Typisch kan een verhoogd aantal witte bloedcellen (leukocytose) worden gezien met een zogenaamde “verschuiving naar links” (neutrofilia), hoewel dit in zeldzame gevallen normaal of zelfs verminderd kan zijn (leukopenie).

4. Gespecialiseerd bloedonderzoek

Uw dierenarts kan specifieke bloedtesten aanbevelen voor sommige virale infecties zoals FeLV en FIV, omdat er aanzienlijke implicaties zijn als uw kat positief is voor een van deze.

5. Andere tests

• Röntgenfoto’s (röntgenfoto’s) kunnen worden gemaakt: een vergrote baarmoeder is vaak zichtbaar.
• Echografie kan worden aanbevolen, als een nog gevoeligere manier om de baarmoeder te visualiseren, en dit kan ook een nuttige manier zijn om te controleren op complicaties zoals peritonitis.
• Urineonderzoek kan worden aanbevolen om te controleren op bloed, eiwit en glucose in de urine.
• Vaginale cytologie kan worden aanbevolen.

Uw dierenarts zal u adviseren over welke gedetailleerde onderzoeken nodig zijn.

Behandeling voor Pyometra

• De primaire behandeling is de chirurgische verwijdering van de eierstokken en baarmoeder (ovariohysterectomie of OHE, ook bekend als sterilisatie of castratie).
• Intraveneuze vloeistoftherapie (iv vloeistoffen) wordt meestal gegeven, omdat uitdroging een gemeenschappelijk kenmerk is van pyometra, en dit verergert de ziekte door de klaring van toxines uit de bloedsomloop te verminderen.
• Antibioticum dekking is essentieel, omdat zowel gelokaliseerde bacteriële infectie als gegeneraliseerde sepsis vaak worden gezien in pyometra.
• Pijnverlichting is een belangrijk onderdeel van de zorg
• Getroffen katten moeten meestal onder intensieve zorg gedurende 48 tot 72 uur na de operatie.

Medische behandeling

Bij jonge, fokdieren die niet ernstig onwel zijn, kan het mogelijk zijn om een medische benadering te volgen, met behulp van prostaglandinen om de pus te legen-gevulde baarmoeder. Deze aanpak moet in detail worden besproken met uw dierenarts, omdat er aanzienlijke bijwerkingen van de medicatie kunnen optreden.

Monitoring en prognose

• Het slagingspercentage van chirurgie is erg hoog bij 92 – 95%.
• Het grootste risico is breuk van de baarmoeder, waardoor de overlevingskans tot 50% afneemt wanneer dit gebeurt.
• Complicaties kunnen worden gezien in de omgeving 20% van de gevallen, waaronder urineweginfecties, trombo-embolische ziekte, sepsis en wondinfecties.
• Het slagingspercentage van een medische aanpak in goed geselecteerde gevallen is meer dan 90%.

Conclusie

Pyometra is een ernstige ziekte van de baarmoeder die niet-betaalde vrouwelijke katten kan treffen. Snelle veterinaire zorg is belangrijk als een kat pyometra ontwikkelt. De aandoening kan volledig worden voorkomen door sterilisatie, wat een van de redenen is voor de sterke aanbeveling ten gunste van routinematige sterilisatie voor alle katten die niet bedoeld zijn voor de fokkerij.