Aspirine, ook bekend als acetylsalicylzuur, is een veel voorkomend gif om katten te treffen. Dit artikel is bedoeld om de achtergrond van aspirinevergiftiging uit te leggen, katteneigenaren te helpen begrijpen waarom het gebeurt, wat er kan worden gedaan als hun kat wordt beïnvloed en hoe ze dit in de eerste plaats kunnen voorkomen.
Aspirine kan het actieve ingrediënt zijn in een aantal menselijke vrij verkrijgbare pijnstillers en er zijn andere medicijnen die bekend staan als salicylaten die gerelateerd zijn aan aspirine.
Snel overzicht: Aspirinevergiftiging bij katten
Andere namen: Niet-steroïde anti-inflammatoire (NSAID) toxiciteit
Veel voorkomende symptomen: Verlies van eetlust, braken, diarree, bloed in braaksel en/of ontlasting, buikpijn, bleek tandvlees, epileptische aanvallen.
Diagnose: Bloedonderzoek, urineonderzoek.
Gediagnosticeerd bij katten:Soms
Vereist voortdurende medicatie: Ja (als zich een nierziekte op lange termijn ontwikkelt)
Vaccin beschikbaar:Nee
Behandelingsopties: Inductie van braken zeer vroeg, actieve kool, medicatie om GI ulceratie te behandelen / voorkomen, ziekenhuisopname met intraveneuze vloeistoftherapie en andere ondersteunende zorg.
Huismiddeltjes: Het induceren van braken, maar dit is vaak niet succesvol bij katten wanneer ze thuis worden geprobeerd.
Over aspirinevergiftiging bij katten
Aspirine is een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID) dat veel wordt gebruikt als een vrij verkrijgbaar medicijn bij mensen vanwege de pijnstillende (pijnstillende), koortsverlagende (koortsverlagende) en ontstekingsremmende eigenschappen. Meer recent is het ook gebruikt voor zijn anti-bloedplaatjesactiviteit bij sommige patiënten, om het risico op bloedstolsels in bepaalde situaties te verminderen.
Aspirine wordt bij de meeste soorten gemetaboliseerd door omzetting in inactieve stoffen die vervolgens worden uitgescheiden door conjugatie met sulfaat en glucuronide. Katten hebben slechts lage niveaus van het enzym glucuronyltransferase, dat nodig is om deze conjugaten te produceren. Dit betekent dat het medicijn niet zo snel kan worden gemetaboliseerd bij katten als bij andere soorten.
Het lage niveau van dit enzym is de reden waarom katten ook erg kwetsbaar zijn voor vergiftigingen door andere veel voorkomende vrij verkrijgbare medicijnen zoals ibuprofen en paracetamol (Tylenol).
Het slechte metabolisme van aspirine betekent dat de halfwaardetijd langer is bij katten dan bij andere soorten (24 – 48 uur). Dit maakt katten zeer kwetsbaar voor toxiciteit van aspirine in vergelijking met andere soorten. Aspirine toxiciteit kan volgen uit een enkele dosis aspirine, in doses zo laag als 10 mg / kg die veilig zou zijn in andere soorten.
De meest voorkomende oorzaak van vergiftiging met aspirine bij katten is wanneer een eigenaar de medicatie aan zijn huisdier geeft, waardoor het vooral belangrijk is dat mensen worden geïnformeerd dat dit geen medicijn is dat veilig is om te worden gebruikt bij de behandeling van katten. In zeldzame gevallen kan een kat medicijnen gebruiken die onbeheerd en binnen handbereik worden achtergelaten.
Hoe aspirine katten beïnvloedt
Aspirine toxiciteit veroorzaakt een reeks toxische effecten bij katten. De belangrijkste problemen zijn gastro-intestinale bloedingen, samen met metabole acidose en leverschade, samen met de mogelijkheid van nierfalen en schade aan het centrale zenuwstelsel.
Symptomen van aspirinevergiftiging bij katten
De symptomen van aspirinevergiftiging bij katten zijn anorexia, buikpijn, lethargie, zwakte en meer.
Aspirine veroorzaakt klinische symptomen bij katten die verband houden met gastro-intestinale bloedingen (in de maag en dunne darm), metabole acidose en leverschade.
Anorexia, buikpijn, lethargie, zwakte, samen met (mogelijk met bloed bevlekt) braken en diarree en / of melena (bloed in de ontlasting), met bleek tandvlees, kunnen worden gezien.
In meer ernstige gevallen zijn meer ernstige tekenen van acidose waarschijnlijk. Deze omvatten hyperthermie, tachypneu (snelle ademhaling), epileptische aanvallen en coma.
De antistollingsbijwerkingen van aspirine kunnen leiden tot vertraagde bloedstolling, wat resulteert in langdurige bloedingsepisoden. Leverschade kan leiden tot verdere tekenen van ziekte, misschien met icterus (geelzucht).
Diagnose van aspirinevergiftiging bij katten
1. Gedetailleerde geschiedenis
Uw dierenarts zal elk aspect van de achtergrond en algehele zorg van uw kat bespreken. De omstandigheden zullen vaak aanleiding geven tot een vermoeden van blootstelling aan aspirine (bijvoorbeeld een eigenaar die zijn huisdier dit medicijn geeft).
De hoeveelheid aspirine die gegeven is zeer belangrijk, en een lokaal antigifcentrum voor dieren of de ASPCA-gifafdeling kan worden gecontacteerd als onderdeel van deze eerste discussie.
2. Lichamelijk onderzoek
Uw dierenarts zal uw kat zorgvuldig controleren en controleren op tekenen die wijzen op aspirinevergiftiging. In het bijzonder is onderzoek van de slijmvliezen op bleekheid of geelzucht belangrijk.
3. Routinematig bloedonderzoek
Het is zeer waarschijnlijk dat uw DVM-dierenarts routinematig bloedonderzoek kan uitvoeren, inclusief het gebruikelijke panel van diagnostische tests, zoals hematologie (bloedbeeld) en biochemie- en elektrolytenprofielen.
Karakteristieke afwijkingen zijn bloedarmoede (laag aantal rode bloedcellen) en biochemische veranderingen omvatten verhoogde leverenzymen, verlaagde eiwitspiegels en verhoogd bilirubine (geelzucht).
4. Gespecialiseerd bloedonderzoek
Bloedstollingstijden kunnen worden verlengd en de bloedbicarbonaatspiegels kunnen worden verlaagd.
Het kan ook mogelijk zijn om een gespecialiseerd laboratorium te vragen om tests uit te voeren om aspirinespiegels in bloed of urine te meten.
5. Urineonderzoek
Veranderingen in de urine weerspiegelen de metabole acidose en andere toxische effecten van aspirine op het lichaam van de kat.
6. Andere tests
Röntgenfoto’s (röntgenfoto’s) kunnen oedeem van de longen (longoedeem) laten zien, terwijl endoscopie de aanwezigheid van maagzweren kan onthullen.
Behandeling van aspirinevergiftiging bij katten
De behandeling van aspirinevergiftiging bij katten is gericht op het verwijderen van de aspirine uit het lichaam van de kat en het tegengaan van de nadelige effecten ervan.
Inductie van braken (braken) of maagspoeling kan een effectieve manier zijn om de aspirine uit de maag van de kat te verwijderen als dit snel genoeg wordt uitgevoerd (binnen enkele uren na inname). Actieve kool kan ook worden aanbevolen in een poging om de absorptie van aspirine uit het spijsverteringskanaal te beperken.
Anders worden ondersteunende behandelingen gegeven om de nadelige effecten van aspirinetoxiciteit tegen te gaan, zoals maagbeschermers (zoals Pepto-Bismol) voor maagzweren, zuurstofsuppletie als er ademhalingsmoeilijkheden zijn als gevolg van acidose, en intraveneuze vloeistoffen en / of bloedtransfusie als er bloedverlies is geweest. Als leverfalen zich ontwikkelt, kunnen SAM-e (een antioxidant en leverbeschermend medicijn), n-Acetylcysteïne en ascorbinezuur (vitamine C) allemaal worden aanbevolen.
Algemene ondersteunende behandeling is ook belangrijk, waaronder B-vitamines, anti-emetica en goede verpleegkundige zorg (bijvoorbeeld om de normale lichaamstemperatuur en normale bloedtoevoer naar de ledematen te behouden). Intensieve monitoring, inclusief het controleren van urineren, ontlasting en andere lichaamsfuncties, evenals herhaalde bloedonderzoeken, is een belangrijk onderdeel van de zorg voor deze patiënten.
Preventie van aspirinevergiftiging bij katten
Eigenaren van gezelschapsdieren moeten aspirine veilig bewaren, buiten het bereik van huisdieren, en de medicatie mag nooit aan katten worden gegeven.
Conclusie
Aspirinevergiftiging is een veel voorkomende vergiftiging bij katten, meestal veroorzaakt door de toediening van de medicatie aan een kat door een eigenaar. Als van een kat bekend is dat hij dit medicijn inneemt, is snelle actie door de kat naar de nooddierenarts te brengen essentieel en kan het levensreddend zijn.
Veelgestelde vragen
Wat zijn de tekenen van aspirinevergiftiging bij een kat?
Typische symptomen zijn anorexia, buikpijn, lethargie, zwakte, samen met (mogelijk met bloed bevlekt) braken en diarree, en bleek tandvlees. In meer ernstige gevallen kunnen tachypneu (snelle ademhaling), epileptische aanvallen en coma worden gezien. Bovendien kan het antistollingseffect van aspirine leiden tot vertraagde bloedstolling, wat resulteert in bloedingsepisoden, en geelzucht kan worden gezien als gevolg van leverschade.
Hoeveel aspirine kan een kat hebben?
Aspirine mag nooit door een eigenaar aan een kat worden gegeven, tenzij het specifiek is aanbevolen door een dierenarts voor een specifieke oorzaak bij een specifieke dosis (een zeer lage dosis kan bijvoorbeeld op een alternatieve dagbasis worden voorgesteld om de bloedstolling bij sommige katten met hartaandoeningen te verminderen). Een toxische dosis is gemakkelijk per ongeluk te geven en daarom moet er voorzichtig mee worden omgegaan.
Hoe behandel je aspirine toxiciteit bij katten?
De eerste stappen omvatten het verwijderen van het medicijn uit de maag door braken te induceren en de absorptie te verminderen door actieve kool te geven. Dringende veterinaire behandeling kan medicatie omvatten om de impact van de schade veroorzaakt door aspirine te beperken, samen met algemene ondersteunende zorg.
Kan Aspirine PM een kat doden?
Aspirine-toxiciteit kan fataal zijn, daarom is het belangrijk om dit medicijn nooit aan katten te geven zonder direct veterinair toezicht.
Table of Contents