Erytromycine is een medicijn dat wordt gebruikt als antibioticum en soms in de diergeneeskunde als een promotiliteit / prokinetisch middel om het ledigen van de maag aan te moedigen. In dit artikel leert u wat erytromycine is, wanneer het bij katten kan worden gebruikt, bijwerkingen om te overwegen en enkele veelgestelde vragen.
Erytromycine voor katten Overzicht
Medicatie Type:
Macrolide antibioticum, prokinetisch
Formulier:
Oftalmische zalf, orale tabletten en capsules, orale vloeibare suspensie, topische preparaten
Recept vereist?:
Ja
Algemene namen:
Erytromycine
Beschikbare doseringen:
Oftalmische zalf 0,5%; Orale tabletten in 250 mg, 333 mg, 500 mg; Orale capsules in 250 mg; Poeder voor orale suspensie in 80 mg/ml.
Verloopbereik:
Producten moeten worden gebruikt vóór de vervaldatum op de verpakking. Tabletten en capsules moeten worden bewaard bij kamertemperatuur van 59 graden F tot 86 graden F (15 graden C tot 30 graden C). Orale suspensie kan tot 14 dagen stabiel zijn bij kamertemperatuur.
Over Erytromycine voor katten
Er zijn zeldzame gevallen waarin erytromycine oraal (via de mond) bij katten kan worden gegeven om een bacteriële infectie aan te pakken. De reden dat dit medicijn zelden oraal wordt gebruikt, is grotendeels te wijten aan het selectieve spectrum van erytromycine tegen bepaalde bacteriën, resistentie die wordt getoond door sommige veel voorkomende bacteriën zoals E. coli en Staphylococcus soorten, en het potentieel om nadelige spijsverteringsstoornissen te veroorzaken.
Als promotiliteit / prokinetisch middel wordt het ook zelden gebruikt, omdat er betere keuzes beschikbaar zijn voor de meeste motiliteitsstoornissen waaraan katten kunnen lijden. De doses voor erytromycine bij gebruik voor dit doel zijn meestal lager dan wanneer gebruikt als een antibioticum, en veel dierenartsen zijn tegen het gebruik van een antimicrobieel medicijn bij subtherapeutische doses die bacteriële resistentie kunnen verergeren.
De meest voorkomende vorm van erytromycine die bij katten wordt gebruikt, is een oogheelkundig (oog) zalfpreparaat, dat vaak wordt voorgeschreven voor conjunctivitis of andere ooginfecties.
Wat doet erytromycine voor katten?
Erytromycine is geclassificeerd als een macrolide antibioticum. Dit type antibioticum is een tijdsafhankelijk antibioticum en is meestal bacteriostatisch, wat betekent dat het de bacteriële reproductie stopt, maar het kan bacteriedodend zijn en bacteriën in hogere doses doden.
Macrolide-antibiotica beïnvloeden bacteriën door zich aan hen te binden en eiwitsynthese te voorkomen, wat hun groei vertraagt of stopt.
Erytromycine kan effecten hebben tegen een reeks verschillende bacteriën. Echter, sommige bacteriën, zoals veel stammen van E. coli en enkele stammen van Staphylococcus, resistentie tegen erytromycine hebben ontwikkeld.
Erytromycine is ook minder effectief bij de behandeling van abcessen en waar de gezondheid van het omliggende weefsel wordt aangetast. Dit maakt het een minder ideale keuze als een empirisch antibioticum zonder cultuur of gevoeligheid, vooral voor kattenbeetwonden en abcessen.
Lees ook: Abcessen bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling
Bij katten wordt erytromycine dus soms gebruikt als een orale antibioticakeuze en kan alleen worden geïndiceerd in gevallen waarin een bacteriecultuur het gebruik ervan ondersteunt.
Als promotiliteit/prokinetisch middel wordt het vaker gebruikt bij andere soorten voor dit doel dan bij katten. Het lijkt geen effect te hebben op de beweeglijkheid van de dikke darm, een veel voorkomende focus bij katten die chronische constipatie ervaren.
Erytromycine kan echter nuttig zijn bij de behandeling van sommige katten met gastro-oesofageale reflux en refluxoesofagitis. Dit is waar vloeistof of voedsel terugkomt in de slokdarm vanuit de maag na inname.
Erytromycine verhoogt de druk van de onderste slokdarmsfincter, waardoor deze in wezen wordt dichtgeklemd en reflux van voedsel of vloeistof in de slokdarm wordt voorkomen.
Het oogheelkundige preparaat van erytromycine kan worden gebruikt om gevoelige bacteriën zoals Mycoplasma en Chlamydia soorten die vaak infecties op het oppervlak van het oog of onder de oogleden veroorzaken.
Bijwerkingen van Erytromycine voor katten
Hoewel erytromycine relatief niet-toxisch is voor het lichaam, lijkt orale erytromycine meer kans te hebben om gastro-intestinale stoornissen zoals diarree, braken en slechte eetlust te veroorzaken, in vergelijking met veel andere antibiotica.
Wanneer oraal gegeven, erythromycine is ook bekend om veel potentiële geneesmiddelinteracties te hebben. Sommige van deze geneesmiddelen die vaak bij katten worden gebruikt, kunnen clindamycine, cisapride, ciclosporine, maropitant (Cerenia), opioïde pijnstillers en vele anderen omvatten.
Het oogheelkundige preparaat van erytromycine heeft over het algemeen weinig bijwerkingen bij correct gebruik, hoewel sommige mensen die erytromycine oftalmische zalf gebruiken, milde steken, branden of irritatie tijdens gebruik melden.
Zorg er altijd voor dat u met uw dierenarts bespreekt welke medicijnen uw kat al gebruikt voordat u met een nieuw medicijn begint.
Als u zich ooit zorgen maakt dat uw kat bijwerkingen heeft ontwikkeld tijdens het gebruik van erytromycine, neem dan contact op met uw dierenarts, de ASPCA Animal Poison Control Center (1-888-426-4435) of Pet Poison Hulplijn (1-855-764-7661) voor verder advies.
Erytromycine voor katten dosering
De dosering voor orale erytromycine kan behoorlijk verschillen, afhankelijk van het gebruik ervan als antibioticum of een promotiliteitsmiddel. Omdat het gebruik ervan als antibioticum waarschijnlijk moet worden beperkt tot cultuur en gevoeligheid, wat een aanbevolen dosering zou opleveren, moet de doseringsselectie de verantwoordelijkheid zijn van de behandelende dierenarts.
Voor de oftalmische erytromycine zalf is de dosis over het algemeen een 1/4- tot 1/2-inch strip in het aangedane oog, tot zes keer per dag (ongeveer elke vier uur). De frequentie van gebruik kan afhangen van de ernst van een infectie die het oog aantast.
Conclusie
Hoewel erytromycine enkele klinische toepassingen voor katten kan hebben, wordt de orale vorm zelden gebruikt vanwege bezorgdheid over bacteriële resistentie, slechte biologische beschikbaarheid, de beperkte impact ervan als prokinetisch op de beweeglijkheid van de dikke darm bij katten en het potentieel voor nadelige spijsverteringsstoornissen.
De oftalmische vorm van erytromycine aan de andere kant, wordt vaak gebruikt voor katten die infecties op het oppervlak van het oog of onder het ooglid ervaren, omdat erytromycine zeer effectief kan zijn tegen bacteriën die vaak dit soort infecties bij katten veroorzaken.
Veelgestelde vragen
Wat behandelt erytromycine bij katten?
Orale erytromycine wordt soms gebruikt bij katten als een antibioticum of als een promotiliteit / prokinetisch middel. De oogheelkundige zalfvorm van erytromycine wordt echter vaak gebruikt om bepaalde bacteriële infecties van het oogoppervlak of onder het ooglid van katten te behandelen.
Kan ik erytromycine bij mijn kat gebruiken?
U mag nooit een medicijn dat u thuis op een huisdier heeft gebruiken zonder dit plan eerst met uw dierenarts te bespreken. Orale erytromycine kan een slechte spijsvertering veroorzaken bij patiënten die het gebruiken en er kan een effectiever antibioticum zijn om te gebruiken als u denkt dat uw kat een infectie heeft.
Zelfs het oogheelkundige zalfpreparaat is mogelijk niet ideaal voor alle infecties waarbij het oog betrokken is. U moet uw kat altijd eerst door een dierenarts laten onderzoeken om te bepalen wat de beste medicatiekuur is om te gebruiken.
Hoe lang duurt het voordat erytromycine werkt bij katten?
Bij gebruik tegen gevoelige bacteriën moet het gebruik van de oogzalf binnen slechts één tot twee dagen een duidelijke verbetering vertonen met een infectie van het oogoppervlak of het ooglid.
De orale vorm van erytromycine bij katten bleek in één onderzoek slechte concentraties in bloedserum te bereiken, wat een andere reden is waarom het mogelijk niet zo effectief is als een antibioticakeuze als veel andere antibiotica die beschikbaar zijn.
Wat is het beste antibioticum voor katten?
Het beste antwoord is voor welk antibioticum de bacteriën die betrokken zijn bij een infectie het meest vatbaar zijn!
Om dit te weten, moet meestal een monster uit het getroffen gebied worden verkregen voor een bacteriecultuur en gevoeligheid. Voor meer eenvoudige infecties kan een dierenarts echter een antibioticum kiezen op basis van de bacteriën die het meest waarschijnlijk aanwezig zijn in een bepaald gebied, zoals de huid of de luchtwegen.
Orale erytromycine wordt niet vaak gebruikt bij katten omdat het alleen actie heeft tegen geselecteerde soorten bacteriën, en sommige bacteriën vertonen er vaak resistentie tegen. Dit maakt het wel een minder ideale keuze als empirisch antibioticum wanneer een kweek en gevoeligheid niet beschikbaar is.
Table of Contents