Huidknobbels bij katten: oorzaken, symptomen, &behandeling

Dit artikel is bedoeld om uit te leggen wat te doen als uw kat knobbels van welke aard dan ook op zijn huid ontwikkelt.

Wat zijn huidknobbels?

De term “huidknobbels” (soms aangeduid als Hobbels) betekent elke vorm van ongewone zwelling of andere laesie op de huid van een kat. Normaal gesproken moet de huid glad, plat en vrij van onregelmatigheden zijn. Wanneer een knobbeltje ontstaat, is het voor eigenaren meestal duidelijk dat er iets abnormaals aan de hand is: de huid ziet er gewoon niet normaal uit.

Er zijn veel verschillende mogelijke oorzaken van huidknobbels en de actie die moet worden ondernomen, hangt af van het precieze type knobbel.

Hoe vaak komen huidknobbels voor?

Huidknobbels komen vaak voor, vooral bij oudere katten, en bij sommige kattenrassen (bijv. Siamees)

Wat zijn de oorzaken huidknobbels bij katten?

Er is een lange lijst van mogelijke oorzaken van zwellingen op de huid van katten. De volgende zijn de meest voorkomende oorzaken:

• Goedaardige tumoren, waaronder basale celtumoren, cysten, lipomen (vettumoren), haarfollikeltumoren, wratten (papillomen) en anderen.
• Kwaadaardige tumoren (of “kankertumoren”) waaronder mestceltumor, plaveiselcelcarcinoom, melanoom, hemangiosarcoom, fibrosarcoom, sarcoom op de injectieplaats, borstkanker, apocriene klieradenocarcinoom en lymfoom. Er zijn veel verschillende soorten kanker die de huid kunnen aantasten.
• Abcessen, die vaak beginnen met kattenbeten na het vechten.
• Andere oorzaken zijn parasieten (bijv. teken of vlooien), hematomen (bloedblaren) en huidontsteking als gevolg van allergieën.

Symptomen van huidknobbels bij katten

De klinische symptomen van kattenhuidknobbels zijn variabel, maar ze omvatten:

• Een uitstekende massa of knobbel, die naar buiten uit de huid steekt
• Een zachte of een harde zwelling op de huid
• Er kunnen meerdere massa’s zijn
• Het oppervlak van de massa kan behaard of haarloos zijn. Het is gebruikelijk om haaruitval te hebben op het oppervlak van huidknobbels.
• Er kan al dan niet jeuk zijn
• Het oppervlak van de massa kan eruit zien als een normale huid of abnormaal lijken
• Het kan roze zijn, of kan gepigmenteerd zijn
• Er kan al dan niet sprake zijn van ulceratie, korstjes of een open ontladingsgat
• Verschillende delen van het lichaam kunnen worden beïnvloed: overal, van het puntje van de neus tot het puntje van de staart

Diagnose van huidknobbels

Als u uw kat naar uw DVM-dierenarts brengt omdat hij een knobbeltje op de huid heeft, kunnen de volgende stappen worden genomen. Het is onwaarschijnlijk dat deze stappen allemaal tegelijk worden uitgevoerd, op het moment van het eerste bezoek.

Ze worden over het algemeen op een sequentiële manier uitgevoerd, met behulp van informatie die tijdens elke stap wordt verzameld om uit te zoeken wat er al dan niet moet worden gedaan.

1. Gedetailleerde geschiedenis

Uw dierenarts zal elk aspect van de toestand van uw kat en de algehele gezondheidszorg voor huisdieren bespreken. Deze geschiedenis zal helpen om de verschillende mogelijke oorzaken te onderscheiden.

Hoe oud is je kat? Zijn er al eerder brokken geweest? Wanneer verscheen de knobbel? Hoe snel is het gegroeid? Jeukt het? Heeft je kat eraan gelikt? Heeft je kat gevochten? Wat is de vaccinatiestatus van uw kat?

2. Lichamelijk onderzoek

Een lichamelijk onderzoek houdt in dat uw dierenarts uw kat zorgvuldig controleert, overal. Dit omvat het palperen van het lichaam van uw kat, het voelen voor ongewone knobbels of bulten, zowel intern als extern.

De oppervlakkige lymfeklieren van uw kat worden gecontroleerd op eventuele vergroting. Eventuele afwijkingen zullen worden opgemerkt en kunnen nuttig zijn bij het stellen van een diagnose rond de huidknobbel.

Soms is dit lichamelijk onderzoek voldoende om een nauwkeurige diagnose te stellen van het type huidknobbel (bijv. een teek, een abces, inflammatoire huidziekte, enz.).

In andere gevallen is een vorm van verder onderzoek nodig om meer te weten te komen over de details van de samenstelling van de huidknobbel.

3. Fijn naaldaspiraat en andere biopten

Als een abnormale massa op de huid wordt gevonden, is een biopsie (monster van levend weefsel) de enige manier waarop een definitieve diagnose kan worden gesteld. Dit omvat meestal een Fine Needle Aspirate (FNA), wat de snelste, eenvoudigste, minst invasieve manier is om een monster te verzamelen. Dit is een procedure die vaak kan worden uitgevoerd bij een bewuste kat, in de spreekkamer.

Hierbij gaat het om een fijne n duweneedle in de knobbel, de inhoud van de naald op een glazen microscoopglaasje spuiten en voor analyse naar het laboratorium sturen.

Cytologie zal worden uitgevoerd deze fijne naaldaspiratiemonsters, waarbij een patholoog de monsters onderzoekt en het type cel identificeert dat op de dia aanwezig is, wat vaak zal leiden tot een diagnose van het type knobbel.

Soms kan een tweede, groter biopsiemonster (bijvoorbeeld een kernbiopsie of een excisiebiopsie, door excisie van de hele knobbel) nodig zijn voor een nauwkeurigere diagnose door volledige histopathologie uit te voeren, om meer gedetailleerde informatie over de aard van de huidknobbel te ontdekken. Dit vereist meestal dat de kat wordt opgenomen in het dierenziekenhuis en algemene anesthesie is meestal nodig, omdat dit een soort chirurgische ingreep is.

4. Routinematige bloed- en urinetests

Als onderdeel van een algemene minimale database om de gezondheid van katten te beoordelen bij het opwerken van een huisdier dat überhaupt een aandoening heeft, voeren dierenartsen vaak routinematig bloedonderzoek uit, inclusief het gebruikelijke panel van diagnostische tests, zoals hematologie (volledig bloedbeeld) en biochemische profielen.

Volledige urineonderzoek kan meestal ook worden uitgevoerd.

Deze basistests zijn een nuttige manier om te controleren op andere onderliggende ziekten en de resultaten fungeren als een nuttige basislijn om de toekomstige gezondheid van de kat te controleren, zelfs als er geen onmiddellijke afwijking wordt gevonden.

Dit achtergrondwerk kan al dan niet voor uw kat worden gedaan, afhankelijk van de details van de situatie.

5. Gespecialiseerde bloedonderzoeken

Uw dierenarts kan specifieke bloedtesten aanbevelen voor sommige virale infecties zoals FeLV en FIV, omdat er aanzienlijke implicaties zijn als uw kat positief is voor een van deze.

6. Diagnostische beeldvorming

Radiografie (röntgenfoto’s) en abdominale echografie kunnen worden uitgevoerd om de inwendige organen van uw kat te onderzoeken op mogelijke verspreiding van huidknobbels en om uw kat te screenen op andere interne ziekten.

Deze onderzoeken zijn niet alleen belangrijk voor het stellen van de eerste diagnose: ze maken ook deel uit van het stadiëringsproces, op zoek naar enig bewijs van metastasen (verspreiding van huidtumoren naar elders in het lichaam) die zouden helpen bij de besluitvorming rond behandelplannen.

Behandeling van huidknobbels

Behandelingsopties voor huidknobbels zijn volledig afhankelijk van de diagnose van het precieze type huidknobbel.

• Goedaardige tumoren heeft misschien helemaal geen behandeling nodig: waakzaam toezicht kan alles zijn wat nodig is, waarbij chirurgische verwijdering alleen nodig is als de knobbel groter wordt, zodat deze de kat verstoort of op de een of andere manier irritatie veroorzaakt.
• Kwaadaardige tumoren, waaronder mestceltumoren, plaveiselcelcarcinomen, melanomen, hemangiosarcomen moeten over het algemeen operatief worden verwijderd, met marges van gezond weefsel rond de knobbel. Soms kan vervolgbehandeling, waaronder chemotherapie of bestraling, nodig zijn.
• Abcessen meestal moet worden geopend, gedraineerd en weggespoeld, met een antibioticabedekking om ervoor te zorgen dat elke infectie volledig is opgelost.
• Teken moet voorzichtig worden verwijderd, zodat er geen overblijfsel van de kop van de teek op zijn plaats blijft
• Hematomen (bloedblaren) kunnen op dezelfde manier worden behandeld als goedaardige huidtumoren
• Huidontsteking kan ontstekingsremmende medicatie nodig hebben en proberen de primaire oorzaak van de ontsteking te vinden en te verwijderen.

Monitoring en prognose

Monitoring en prognose zijn afhankelijk van het type huidknobbel, de locatie en de algehele onderliggende gezondheid van de patiënt. Katteneigenaren moeten dit in detail bespreken met hun DVM-dierenarts.

Conclusie

Huidknobbels kunnen een aantal verschillende oorsprongen hebben, en als een katteneigenaar zich zorgen maakt over een knobbel op de huid van zijn kat, moeten ze met hun lokale dierenarts praten over het stellen van een diagnose van de precieze aard van de knobbel, zodat passende actie kan worden ondernomen.