Als je ooit je hond of kat naar de dierenarts hebt moeten brengen voor het eten van iets potentieel gevaarlijks, heb je misschien een zwarte substantie mee naar huis genomen, hetzij in vloeibare, tablet- of poedervorm. Dit is actieve kool – geen gezondheidsvoedings- of huidverzorgingsbehandeling, maar een materiaal dat vaak door dierenartsen wordt gebruikt om gifstoffen in huisdieren te binden en te absorberen.
Dus hoe werkt het en is het veilig? In dit artikel wordt uitgelegd hoe actieve kool werkt en worden enkele veelvoorkomende toepassingen en mogelijke risico’s besproken.
Klik hieronder om verder te gaan:
Wat is actieve kool?
Laten we beginnen met één ding te verduidelijken:actieve kool en actieve kool zijn hetzelfde. De termen kunnen door elkaar worden gebruikt.
Actieve kool is een materiaal met uitstekende absorberende eigenschappen, wat betekent dat het potentiële toxines in het maagdarmkanaal (maag en darmen) kan binden. Dit voorkomt op zijn beurt dat het toxine wordt opgenomen in de bloedsomloop en problemen veroorzaakt.
Actieve kool wordt gemaakt door hout of iets dergelijks te nemen en het bij extreem hoge temperaturen te verbranden. Deze verbranding gebeurt in afwezigheid van zuurstof en het resulterende product wordt vervolgens behandeld met chemicaliën zoals stikstof. Deze behandeling creëert een netwerk van gaten en poriën in de houtskool, waardoor de structuur een zeer groot oppervlak krijgt dat organische chemicaliën kan aantrekken en vasthouden.
In meer eenvoudige bewoordingen werkt actieve kool als een spons in de darmen, dweilt gifstoffen op en houdt ze vast totdat ze kunnen worden uitgescheiden.
Waar wordt actieve kool voor gebruikt bij katten?
Actieve kool wordt gebruikt om toxines te binden, hun absorptie te minimaliseren en het risico op intoxicatie te verminderen. Vaak ingenomen toxines waarvoor actieve kool wordt gebruikt, zijn onder meer:
- Paracetamol (zeer giftig voor katten!)
- Lelieplanten (ook erg giftig voor katten!)
- Niet-steroïde anti-inflammatoire medicijnen (zoals ibuprofen of meloxicam)
- Chocolade
- Rodenticiden (rattenaas)
- Marihuana
Hoe wordt actieve kool gegeven?
Actieve kool moet oraal worden toegediend. Helaas vormt dit een aanzienlijke uitdaging. De meeste katteneigenaren zullen zich bewust zijn van hoe moeilijk het kan zijn om medicijnen aan katten toe te dienen.
Er zijn drie belangrijke manieren waarop het thuis kan worden gegeven:
- Gespoot in de mond
- Gemengd met voedsel
- Tabletten
Meestal is spuiten het gemakkelijkst. Mengen in voedsel kan moeilijk zijn, omdat veel katten hun voedsel niet zullen eten als er een vreemde zwarte kleverige vloeistof in zit. Het geven van tabletten aan katten is moeilijk omdat de actieve kooltabletten vrij groot zijn en er meestal meerdere tabletten nodig zijn om de vereiste dosis te bereiken.
Als het geven van houtskool via een spuit in de mond niet succesvol blijkt, zullen sommige dierenartsen het via een buis geven. Hierbij wordt gebruik gemaakt van een nasogastrische buis—een dun buisje dat door het neusgat en in de maag loopt. Sedatie kan nodig zijn om de buis te passeren. We moeten ook vermelden dat het geven van actieve kool rommelig kan worden, dus zorg ervoor dat je het uit de buurt van meubels doet, en niet terwijl je je mooiste kleding draagt!
Wat gebeurt er als u een dosis mist?
Het missen van een dosis zal waarschijnlijk geen problemen veroorzaken, maar het verdubbelen van de volgende dosis heeft mogelijk geen voordeel. Om deze reden, als u een dosis actieve kool mist, slaat u deze dosis gewoon over en hervat u de normale dosering wanneer de volgende moet worden uitgevoerd.
Mogelijke bijwerkingen van actieve kool
Gelukkig is actieve kool erg veilig. Bijwerkingen zijn zeer zeldzaam, hoewel het helpt om te weten op welke tekenen u moet letten:
- Braken of oprispingen
- Dehydratie
- Elektrolytstoornissen
- Constipatie
Als het per ongeluk door uw kat wordt ingeademd, kan aspiratiepneumonie (infectie van de longen) optreden. Als actieve kool in contact komt met de ogen, kunnen schaafwonden van het hoornvlies (helder vooroppervlak van het oog) optreden.
Het is vermeldenswaard dat de meeste dieren die actieve kool krijgen, gedurende 1-2 dagen zeer donkere (of zelfs gitzwarte) ontlasting hebben. Dit is volkomen normaal!
Veelgestelde vragen
1. Kan ik mijn kat actieve kool geven zonder bezoek aan de dierenarts?
Dit is zeker niet aan te raden. Als uw kat iets heeft gegeten dat mogelijk dangerous, regel zo snel mogelijk een bezoek aan uw dierenarts of de dichtstbijzijnde dierenarts spoedkliniek. Actieve kool is niet geschikt voor elke kat en elk gif.
Ten eerste, als de ingenomen dosis toxine erg hoog is, is actieve kool alleen mogelijk niet voldoende om tekenen van intoxicatie te voorkomen. Uw dierenarts kan andere behandelingen aanbevelen, zoals de inductie van braken, vloeistoffen via een infuus of bepaalde echte “tegengif”.
Ten tweede is actieve kool niet veilig te gebruiken met sommige onderliggende aandoeningen. Voorbeelden hiervan zijn uitdroging, verhoogde natriumspiegels, nierziekte, mega-oesofagus en neurologische aandoeningen.
2. Hoe lang moet actieve kool worden gegeven?
Actieve kooldoses zijn gebaseerd op het gewicht van uw kat, evenals het potentiële toxine bij de hand en de ingenomen hoeveelheid. Voor de meeste gifstoffen zijn tussen één en vijf doses actieve kool vereist. Voor sommige toxines kan een langere cursus worden aanbevolen.
Conclusie
Actieve kool is een uitstekende remedie voor veel gifstoffen. Als uw kat actieve kool heeft voorgeschreven gekregen na het eten van iets gevaarlijks, onderschat dan het belang ervan niet en doe uw best om alle doses te geven. Het vermogen van actieve kool om gifstoffen in het maagdarmkanaal op te dweilen, waardoor ze geen schade veroorzaken, is erg handig.
Als uw kat iets heeft gegeten waar u zich zorgen over maakt, aarzel dan niet om contact op te nemen met uw dierenarts.
Uitgelichte afbeelding: Momentum studio, Shutterstock
Inhoudsopgave