Zonisamide, dat ook bekend kan zijn onder de merknaam Zonegran, is een anticonvulsief medicijn dat kan worden gebruikt bij sommige katten die last hebben van epileptische aandoeningen. In dit artikel leert u hoe zonisamide werkt, in welke situaties het kan worden gebruikt, bijwerkingen om op te letten bij katten en enkele veelgestelde vragen.
Over Zonisamide in Cats
Zonisamide is veel meer bestudeerd bij honden dan bij katten, en het wordt meestal niet beschouwd als een eerstelijnskeuze anticonvulsivum voor katten.
Zonisamide is een anti-epileptische medicatie die wordt gebruikt in de diergeneeskunde voor katten in verschillende gevallen waarin een epileptische aandoening van een of andere soort aanwezig is.
Een aanval treedt op wanneer een plotselinge ontlading van elektrische signalen optreedt in de hersenen die leidt tot onvrijwillige activiteit van het lichaam of grijpen.
Patiënten die een aanval ervaren, verliezen vaak het bewustzijn en het lichaam kan dan spierspasmen, convulsies vertonen of een huisdier kan volledig stijf worden met stijve spieren. Kwijlen, urineren en ontlasting kunnen ook voorkomen.
Epileptische aanvallen kunnen om verschillende redenen optreden. De aanwezigheid van hersentumoren en inflammatoire laesies in de hersenen kan een reeks oorzaken zijn waarbij iets structureel abnormaal aanwezig is. Huisdieren kunnen ook epileptische aanvallen ontwikkelen van bepaalde onderliggende medische aandoeningen zoals lever- en nieraandoeningen, toxine-inname of als de bloedsuikerspiegel van een diabetische kat te laag wordt.
Maar aanvallen kunnen ook optreden secundair aan een aandoening die bekend staat als idiopathische epilepsie. Bij epilepsie treedt de neurologische overprikkeling op die leidt tot een aanval, maar er is geen bekende oorzaak. Huisdieren met epilepsie hebben vaak normale MRI-scans (magnetic resonance imaging) van de hersenen.
Als een anticonvulsief medicijn helpt zonisamide de kans op het optreden van een aanval te verminderen en de frequentie van aanvallen te verminderen door de abnormale elektrische activiteit te verminderen die leidt tot epileptische aanvallen. Er zijn verschillende soorten anti-epileptische medicijnen beschikbaar, die elk op een andere manier werken en waarbij sommige in sommige gevallen effectiever zijn dan andere.
Wat doet Zonisamide voor katten?
Het is nuttig op te merken dat in tegenstelling tot bij honden, waar zonisamide meestal om de 12 uur wordt gedoseerd, zonisamide voor katten meestal slechts eenmaal per dag wordt gedoseerd.
Het werkingsmechanisme van Zonisamide is niet specifiek bekend. Er wordt echter gedacht dat het werkt bij natrium- en calciumkanalen die kunnen helpen om zenuwcellen te stabiliseren en het domino-effect van elektrische activiteit te onderdrukken dat leidt tot een aanval.
Zonisamide beïnvloedt ook bepaalde neurotransmitters in de hersenen, namelijk het ondersteunen van serotonine en dopamine (stemmings- en plezierhormonen), maar heeft geen invloed op GABA (kalmerend hormoon). Zonisamide kan naar verluidt ook helpen om schadeveroorzakende vrije radicalen in de hersenen op te ruimen.
Zonisamide is veel meer bestudeerd bij honden dan bij katten, en het wordt meestal niet beschouwd als een eerstelijnskeuze anticonvulsivum voor katten. Meer voorkomende eerstelijnskeuzes kunnen fenobarbital of levetiracetam (Keppra) zijn.
Vaker kan zonisamide worden gebruikt wanneer een eerstelijns anticonvulsivum aanvallen niet voldoende onder controle houdt, of als een kat onaanvaardbare bijwerkingen van een ander anticonvulsivum ervaart, wat leidt tot het verkennen van andere medicatiekeuzes.
Hoewel er niet veel onderzoek is gedaan naar het gebruik van zonisamide bij katten als een enkele anticonvulsieve keuze, of monotherapie, zijn er zeker anekdotische rapporten geweest van individuele gevallen waarin een kat het er goed mee heeft gedaan.
Zonisamide heeft ook de neiging om een relatief goedkoop medicijn te zijn wanneer het voor een kat wordt gedoseerd, wat het in sommige gevallen ook als een gunstige keuze kan benadrukken.
Zonisamide wordt meestal ook slechts eenmaal daags gedoseerd bij katten, wat een gunstiger optie kan zijn in vergelijking met fenobarbital, waarvoor elke 12 uur moet worden gedoseerd, of Keppra, dat meestal om de acht uur moet worden gedoseerd.
Bijwerkingen van Zonisamide voor katten
Bijwerkingen van zonisamide omvatten verlies van eetlust, diarree, braken, evenwichtsproblemen, en sedatie / slaperigheid.
Er kan een hoger risico zijn op bijwerkingen met zonisamide voor katten.
In één onderzoek ervoer ongeveer 50% van de katten die met zonisamide werden behandeld bijwerkingen, waaronder meestal verlies van eetlust, diarree, braken, evenwichtsproblemen tijdens het lopen (ataxie) en sedatie / slaperigheid (slaperigheid).
In een andere beoordeling van case reports bleek een meerderheid van de katten geen bijwerkingen te hebben op zonisamide. Echter, de werkzaamheid of voordelen van de medicatie, evenals het veiligheidsprofiel als een eenzame treatment werd als zwak beschouwd.
Zonisamide wordt beschouwd als een teratogeen, wat betekent dat het kan leiden tot geboorteafwijkingen bij gebruik bij zwangere patiënten. Dit is niet specifiek gedocumenteerd bij katten, maar is het geval gebleken bij muizen, ratten, honden en mensen.
Om deze reden wordt aanbevolen om orale zonisamidemedicatie aan uw kat toe te dienen met wegwerphandschoenen.
Omdat zonisamide grotendeels wordt gemetaboliseerd door de lever en uitgescheiden door de nieren, moet het voorzichtig worden gebruikt bij huisdieren die een reeds bestaande lever- of nierziekte hebben.
Als u zich ooit zorgen maakt dat uw kat bijwerkingen heeft ontwikkeld tijdens het gebruik van zonisamide, of als een overdosis wordt vermoed, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts, het ASPCA Animal Poison Control Center (1-888-426-4435) of Pet Poison Helpline (1-855-764-7661) voor verder advies.
Zonisamide voor katten dosering
Het wordt geadviseerd dat eigenaren van gezelschapsdieren wegwerphandschoenen dragen bij het toedienen van zonisamide.
De dosering voor zonisamide voor katten kent veel variatie. Een dierenarts kan dosisaanpassingen aanbrengen, afhankelijk van of het alleen of in combinatie met een ander medicijn wordt gebruikt. Het kan ook worden gestart met een lagere dosering om te observeren hoe een kat het verdraagt voordat de dosis verder wordt verhoogd.
Vanwege deze variaties en voorzorgsmaatregelen is het het beste voor een behandelende dierenarts om de juiste orale toedieningsdosering voor zonisamide voor katten te bepalen en om deze redenen wordt geen specifieke dosis verstrekt.
Het is nuttig op te merken dat in tegenstelling tot bij honden, waar zonisamide meestal om de 12 uur wordt gedoseerd, zonisamide voor katten meestal slechts eenmaal per dag wordt gedoseerd.
Hoewel bijwerkingen zeker mogelijk zijn met zonisamide, is het belangrijk om de medicatie niet abrupt te stoppen, vooral als uw kat er al langere tijd op zit. Spreek altijd eerst met uw dierenarts.
Het abrupt stoppen van anticonvulsieve medicatie kan leiden tot rebound aanvallen.
Het is onwaarschijnlijk dat Zonisamide geneesmiddelinteracties heeft met andere vaak voorgeschreven medicijnen. Echter, met name, de dosering kan moeten worden aangepast als een kitty is ook op fenobarbital voor aanvallen.
Conclusie
Zonisamide is een medicijn dat vaak wordt gebruikt om te helpen bij het aanpakken van epileptische aandoeningen bij huisdieren. Bij katten kan het meer worden beschouwd als een back-up of add-on therapie voor aanvallen versus een primaire eerstelijnskeuze.
Het risico op bijwerkingen kan hoger zijn bij katten, en dus kan de tolerantie van een kat voor het medicijn een belangrijke factor zijn bij het bepalen of het al dan niet als behandelingskeuze moet worden gebruikt.
Veelgestelde vragen
Is zonisamide veilig voor katten?
Alle medicijnen kunnen een risico op bijwerkingen met zich meebrengen, hoewel zonisamide een hoger percentage kan hebben bij katten. Volgens een studie ervoer ongeveer 50% van de katten nadelige effecten, waaronder slechte eetlust, braken, diarree en slaperigheid. Zonisamide is mogelijk ook geen aan te raden keuze bij katten met een reeds bestaande lever- of nierziekte.
Bij katten zonder reeds bestaande lever- of nierziekte die de medicatie goed lijken te verdragen, kan het anders als een veilig medicijn worden beschouwd om door te gaan, vooral als het helpt om een epileptische aandoening te beheersen.
Hoe lang duurt het voordat zonisamide werkt bij katten?
Bij katten heeft zonisamide een begin van actie van ongeveer vier uur. Zoals veel anticonvulsieve medicijnen, kan een bepaalde periode van doses nodig zijn om een “steady state” te bereiken waarin de medicijnniveaus consistent hoog genoeg zijn om aanvallen te voorkomen.
Elke keer dat een patiënt langer dan drie minuten actief stuiptrekkingen heeft, moet onmiddellijk veterinaire zorg worden gezocht. Probeer ook nooit oraal een anticonvulsief medicijn toe te dienen terwijl een huisdier actief in beslag neemt, omdat dit het risico op een bijtletsel voor de persoon die de medicatie probeert te geven aanzienlijk verhoogt, waarschijnlijk niet goed door de patiënt wordt ingeslikt en verstikkingsgevaar kan opleveren.
Wat zijn de bijwerkingen van zonisamide?
Zonisamide kan verschillende nadelige effecten hebben, waaronder een daling van de eetlust, braken, diarree, evenwichtsproblemen tijdens het lopen (wat ataxie wordt genoemd) en slaperigheid (overmatige slaperigheid).
In sommige studies zijn deze effecten waargenomen bij ongeveer 50% van de katten, terwijl in andere studies de percentages lager bleken te zijn.
Welk type aanvallen behandelt zonisamide?
Zonisamide wordt meestal gebruikt bij huisdieren als een add-on therapie voor de behandeling van epilepsie. Epileptische aanvallen zijn aanvallen die optreden door een overprikkeling van elektrische activiteit in de hersenen. Bij idiopathische epilepsie, thier is geen bekende oorzaak, hoewel soms externe triggers, zoals stress of harde geluiden, kunnen worden aangesloten.
Epileptische aanvallen kunnen ook worden veroorzaakt door een laesie in de hersenen, zoals een tumor of ontstekingsmassa. Een eerder trauma dat leidde tot schade aan hersenweefsel kan ook bijdragen aan een epileptische aandoening.
Zoals alle anticonvulsiva kan zonisamide worden gebruikt in elk van deze gevallen waarin aanvallen optreden, als een manier om hun kans op optreden te verminderen door de elektrische overactiviteit in de hersenen door verschillende mechanismen te kalmeren.
Verschillende anticonvulsiva hebben echter verschillende werkingsmechanismen en verschillende mate van werkzaamheid. Hoewel zonisamide kan worden gebruikt in het geval van een epileptische aandoening, wordt het meestal gebruikt bij katten als een add-on of secundaire keuze om te helpen bij de controle van aanvallen.
Table of Contents