Katten hebben veel fysieke kenmerken die hen uniek maken van elkaar. Sommige katten zijn bijvoorbeeld kort en gehurkt, terwijl andere lang en slank zijn. Sommige hebben grote ogen, terwijl anderen kleine ogen hebben. Sommige hebben een lange staart, terwijl andere een korte staart hebben. Zelfs binnen hetzelfde kattenras kan er een enorm scala aan kleuren, maten en vormen zijn. Deze variabiliteit in fysieke kenmerken is een van de dingen die katten zo bijzonder en interessant maken.
Er zijn veel dingen waardoor katten van elkaar verschillen, maar een van de meest opvallende is polydactylisme. Polydactylisme is de eigenschap om meer dan het gebruikelijke aantal tenen aan een of meer poten te hebben. Een extra teen is een kenmerk van polydactyle katten, die meestal aan de voorpoten zitten, maar ook minder vaak aan de achterpoten. Dit erfelijke verschil komt zowel bij huiskatten als bij wilde katten voor, en kan van kat tot kat verschillen, zelfs binnen hetzelfde nest.
Lees verder om alles te leren wat je moet weten over deze genetische eigenschap bij katachtigen.
Wordt Polydactylie veroorzaakt door inteelt?
Intra-familiale inteelt verwijst naar voortplantingsrelaties binnen een populatie katten waarbij de ouderdieren nauw aan elkaar verwant zijn. Inteelt treedt op wanneer twee of meer populaties worden samengebracht en de individuen binnen die populaties niet nauw aan elkaar verwant zijn. Inteelt kan leiden tot negatieve genetische effecten, zoals een verminderde fitness en een grotere kans op genetische afwijkingen.
Het is echter belangrijk op te merken dat dit geen genetische aandoening is die door inteelt wordt veroorzaakt. Het korte antwoord is dat nee, polydactyle katten niet inteelt zijn.
Hoe vaak komen polydactyle katten voor?
Katten hebben meer kans op deze aandoening dan je zou denken. Ook al maken polydactyle katten geen groot deel uit van de kattenpopulatie, ze komen redelijk vaak voor. Door de erfelijke aard van de aandoening kan één polydactyle kat heel wat meer polydactyle kittens voortbrengen. In sommige delen van de wereld komen polydactyle katten vaker voor.
De oostkust van Noord-Amerika, inclusief de Verenigde Staten en Canada, evenals West- en Zuidwest-Engeland en Wales, zijn de meest voorkomende gebieden voor katten met deze genetisch geërfde eigenschap. Polydactylie verspreidt zich snel en vereist niet dat beide ouders de genetica delen die de aandoening veroorzaakt.
De oorzaken van polydactylisme bij katten
In wezen hebben polydactyle katten extra tenen door een genetische mutatie die door hun ouders is doorgegeven. Er is een goede kans dat ongeveer de helft van een nest kittens extra tenen aan de poten heeft als één van de ouders polydactyl is. Een autosomaal dominant overervingsmechanisme veroorzaakt polydactylie. Dit betekent dat de kat slechts één ouder heeft met polydactylie en dat er slechts één kopie van het gen voor deze aandoening op een bepaald chromosoom ligt, terwijl de rest van hun genetische make-up normaal is.
Dit geeft de kat een kans van 50% om de aandoening van hun ouders te erven en een kans van 50% om het niet te erven. In bepaalde gevallen van polydactylie is de oorzaak een mutatie in een gen genaamd ZRS, een genetische versterker die betrokken is bij het reguleren van de expressie van het sonische-haag-gen (SHH) in de ledematen. Als belangrijk signaalmolecuul speelt het SHH-eiwit een sleutelrol bij de vorming van vele lichaamsdelen, waaronder de ledematen en de vingers van het lichaam.
Welke kattenrassen hebben meer kans op polydactyl?
Er zijn een paar kattenrassen waar polydactylie meer voorkomt dan andere, ondanks het feit dat het elk kattenras kan treffen. Maine Coons zijn het ras met de hoogste prevalentie van polydactylie. In feite is het niet geheel verrassend om te horen dat dit het geval is. Dankzij de polydactylie van een Maine Coon hebben ze grote poten, waardoor ze zich veel gemakkelijker door de sneeuw kunnen bewegen. Er zijn ook aanwijzingen dat scheepskatten de voorouders van Maine Coons zijn. Wanneer je als kat op zee op muizen en ratten jaagt in de buik van een hellend schip, kan een extra teen erg handig zijn.
Polydactyle katten met wereldrecord
Guinness World Records erkende dat zowel Jake, een Canadese polydactyle kat, als Paws, een Amerikaanse polydactyle kat, de meeste tenen van een kat hebben. Beide katten hebben elk in totaal 28 tenen! Dit is een ongelooflijke toename van tien tenen ten opzichte van de gebruikelijke 18. Normaal hebben katten vijf tenen aan elk van hun voorpoten en vier tenen aan elk van hun achterpoten. Bij polydactyle katten kunnen maar liefst negen tenen voorkomen aan de voor- of achterpoten. In het algemeen zijn er verschillende combinaties van vier tot zeven tenen per poot bij polydactyle katten.
Conclusie
De conclusie is dat polydactyle katten niet inteelt zijn. Ze hebben extra tenen en vingers door een genetische mutatie of variatie. Als je een polydactyle kat hebt, maak je dan geen zorgen – het is geen teken dat je kat defect is of andere gezondheidsproblemen heeft geërfd. Het betekent alleen dat een van de ouders ook polydactyl is. Dus, hoewel ze er misschien ongewoon uitzien, kunt u er zeker van zijn dat uw kat in goede gezondheid verkeert en in goede conditie is.
Uitgelichte afbeelding: Lux Blue, Shutterstock
Inhoudsopgave