Wanneer moet je katten braken veroorzaken?

Het opzettelijk toedienen van medicijnen of chemicaliën om uw kat te laten braken (ook bekend als inductie van braken) wordt al lang gebruikt in de diergeneeskunde. Het wordt meestal uitgevoerd wanneer een kat iets eet dat hen mogelijk schade zal berokkenen als het in hun maag wordt achtergelaten of verder in hun spijsverteringskanaal mag reizen. Het opwekken van braken is een zeer nuttige truc die dierenartsen in petto hebben, omdat het letterlijk het leven van uw kat kan redden.

Snel overzicht

01

Als uw kat iets giftigs of giftigs heeft gegeten, wil uw dierenarts hem misschien weer laten braken.

02

Het leegmaken van de inhoud van de maag van uw kat kan mogelijk voorkomen dat ze worden vergiftigd.

03

Er zijn enkele omstandigheden waarin inductie van braken gecontra-indiceerd is – soms kan het meer kwaad dan goed doen.

Een van de beperkingen van deze procedure is dat tijd van essentieel belang is. Het moet heel snel worden gedaan nadat uw kat de stof heeft ingenomen – de kans is relatief klein. We hebben een zeer kort tijdsbestek van slechts twee uur, dus als uw kat iets eet dat hij niet zou moeten eten, is het erg belangrijk om zo snel mogelijk veterinaire aandacht te zoeken.

Waarom is het nodig om een kat te laten braken?

Katten eten soms dingen die ze niet zouden moeten eten, opzettelijk of per ongeluk. Onze huizen zitten vol met dingen die katten niet zouden moeten eten. Sommige zijn meer voor de hand liggend, zoals huishoudelijke schoonmaakproducten, maar sommige voedingsmiddelen zijn giftig, evenals sommige menselijke medicijnen en huishoudelijke planten en bloemen. U kunt een uitgebreide lijst met stoffen die giftig zijn voor katten zien op de Aspca website.

Katten zijn meestal voorzichtiger dan honden als het gaat om het eten van nieuwe dingen, maar inname van giftige stoffen gebeurt nog steeds. Het is belangrijk dat katteneigenaren weten wat ze moeten doen als hun kat iets giftigs heeft gegeten.

Lees ook: Vergiftiging bij katten: oorzaken, symptomen en behandeling

Wat te doen als uw kat iets eet dat ze niet zouden moeten doen

Klinische symptomen variëren sterk, afhankelijk van wat uw kat heeft gegeten. Ze kunnen dingen omvatten als hypersalivatie, kokhalzen / kokhalzen, lipsmakken, trillen / stuiptrekkingen, bewustzijnsverlies, instorting en epileptische aanvallen om er maar een paar te noemen.

Als je ziet dat je kat een schadelijke stof binnenkrijgt, let dan op wat hij heeft gegeten. Hoe meer informatie hoe beter. Als er een etiket of pakketje is, houd dit dan vast of maak een foto om aan uw dierenarts te laten zien. Noteer ook de hoeveelheid van wat er is gegeten.

Bel vervolgens uw dierenarts, zij kunnen u telefonisch adviseren over welke actie u moet ondernemen. Door vooraf te bellen, kunnen ze ook alle apparatuur instellen die ze nodig hebben voordat u aankomt. Uw dierenarts zal controleren of bepaalde stoffen giftig zijn, toxische doses opzoeken en adviseren over mogelijke symptomen.

Soms is het niet nodig om braken op te wekken als er geen toxische dosis is geconsumeerd. Het is echter nog steeds raadzaam om veterinair advies in te winnen, omdat er symptomen kunnen zijn die moeten worden gecontroleerd of aangepakt.

Af en toe, en alleen onder strikte veterinaire instructie, kan het een optie zijn om braken thuis op te wekken. Dit soort scenario’s kan zich voordoen als de eigenaar niet binnen het tijdsbestek van twee uur naar een dierenartspraktijk kan gaan, als ze geen transport hebben of een ander logistiek probleem.

Als u uw kat naar uw dierenkliniek kunt brengen, is dit de beste optie. Ze zullen uw huisdier daar kunnen laten braken. Dierenartsen gebruiken meestal een van de drie geneesmiddelen:

• Dexmedetomidine
• Apomorfine
• Xylazine

Geen enkele methode is perfect en elk medicijn heeft goede en slechte punten. Uw dierenarts zal beslissen welke het meest geschikt is op basis van het individuele geval en de dosis berekenen op basis van hun lichaamsgewicht.

Lees ook: Katten braaksel stap voor stap opruimen

Problemen met het induceren van braken bij katten

Helaas is inductie van braken bij katten niet zonder uitdagingen. Het is eigenlijk extreem moeilijk om een kat te laten braken. Het is veel gemakkelijker bij honden. Katten en honden zijn anders bedraad als het gaat om het mechanisme dat ervoor zorgt dat ze misselijk worden en overgeven. Voor examensle, honden reageren zeer snel en effectief op het medicijn apomorfine.

Als je de hond injecteert en je hebt vooraf geen krant op de grond gelegd, kun je min of meer garanderen dat tegen de tijd dat je de krant hebt gevonden en neergezet, je vloer al bespat is met hondenbraken. Bij katten zijn de receptoren in de hersenen gewoon niet zo gevoelig, dus we zien helaas niet zo’n diepgaand effect.

Een andere mogelijke valkuil is dat de meerderheid van de geneesmiddelen die worden gebruikt om braken bij katten te induceren voornamelijk kalmerende middelen zijn. De braakreactie die we zien is meestal een bijwerking. Dit betekent dat sommige katten een dosis krijgen en zwaar verdoofd raken, maar uiteindelijk niet echt ziek worden. Gelukkig zijn er omkeermiddelen voor de meeste van deze sedativa, maar het maakt het nog steeds lastig.

Lees ook: De 6 beste kattenvoer om braken te stoppen

De valkuilen van doe-het-zelf braken methoden

Historisch gezien was de gebruikelijke methode voor het induceren van braken thuis het gebruik van een 3% -oplossing van een chemische stof genaamd waterstofperoxide. Uw dierenarts zal u vragen om dit langzaam in de bek van de kat te spuiten.

Houd er rekening mee dat dit alleen wordt aanbevolen in extreme omstandigheden, waar face-to-face dierenartszorg geen optie is. Het mag alleen strikt onder veterinaire leiding worden uitgevoerd. Er is een groot risico op het veroorzaken van ernstige ulceratie van de slokdarm en maag met behulp van deze methode, dus het wordt over het algemeen vermeden.

Een andere huismiddeltjes die we over het algemeen niet aanbevelen, is het toedienen van een oplossing van zout water. De resultaten hiervan zijn wisselend. Het belangrijkste probleem is echter dat het geven van veel zout aan een huisdier in korte tijd ook giftig kan zijn.

Bovendien hebben veel van de veel voorkomende giftige stoffen bij katten een hoofdeffect op de nieren, vooral bij oudere katten. Sommige giftige stoffen (bijvoorbeeld lelieplanten, ibuprofen, of antivries) veroorzaken acuut nierfalen. Als we vervolgens een vrachtwagenlading extra zout toevoegen voor de nieren om uit de bloedbaan van de kat te filteren, is het zeer waarschijnlijk dat dit verdere problemen voor de kat veroorzaakt en de kans op herstel vertraagt of stopt.

Lees ook: De 6 beste anti-braaksel kattenbakken

Wanneer is het gevaarlijk om braken op te wekken?

Ondanks de voordelen van het kunnen braken van uw kat, zijn er enkele omstandigheden waarin het niet zou moeten worden gedaan. In deze scenario’s kan het induceren van braken zelfs meer schade dan goed doen. Gevallen waarin u nooit braken mag veroorzaken, zijn onder meer:

• Als uw kat bleekmiddel, andere bijtende reinigingsmiddelen of stoffen op basis van benzine of knoopbatterijen heeft ingenomen, mogen ze niet braken. Dit komt omdat het product zeer waarschijnlijk chemische brandwonden op het slijmvlies van de slokdarm van uw kat en acute gastritis veroorzaakt. Een ander gevaar is dat ze per ongeluk de stof in de longen inademen, wat iets veroorzaakt dat aspiratiepneumonie wordt genoemd, wat ernstige gezondheidscomplicaties kan veroorzaken.
• Als uw kat een naald en draad heeft gegeten, of een ander scherp voorwerp of puntig vreemd lichaam. Dit klinkt een beetje willekeurig, maar je zou niet geloven hoe vaak dit voorkomt! Als dit het geval is en ze zijn gemaakt om te braken, kan de naald mogelijk schade veroorzaken aan een deel van de darm of andere interne organen of een gebied in hun mond. Als de draad nog steeds aan de naald is bevestigd, kan deze door interne structuren worden gehuld of eromheen wikkelen, waardoor darmverwurgingsschade ontstaat.
• Als het meer dan 2 uur geleden is sinds inname van de stof. Na deze tijd heeft het weinig zin om te proberen braken op te wekken, omdat de stof meestal is geabsorbeerd of verder in het spijsverteringskanaal is verplaatst.
• Als de kat ernstig uitgedroogd is, als ze zijn ingestort of bewusteloos zijn, als ze onlangs een buikoperatie hebben ondergaan, als ze een hartaandoening hebben of als ze last hebben van aanvallen. In al deze omstandigheden is inductie van braken gecontra-indiceerd.

Lees ook: Wat kun je een kat geven voor maagklachten?

Laatste gedachten

Over het algemeen is de vereiste om braken te induceren een zeldzame gebeurtenis bij katten. Het komt veel vaker voor bij honden. De beschikbare medicijnen zijn niet zo betrouwbaar bij katten en de effecten zijn variabel. Als uw kat iets giftigs heeft ingenomen, neem dan contact op met youw dierenarts onmiddellijk voor begeleiding. Het is altijd de moeite waard om te proberen ze te laten braken als uw dierenarts het veilig acht om dit te doen.

Vanwege de aard van het metabolisme van een kat zijn ze gevoelig voor orgaanschade, zelfs bij lage doses gifstoffen. Er zijn methoden die u thuis kunt proberen in verzachtende omstandigheden, maar deze kunnen uiteindelijk meer kwaad dan goed doen, dus het is het beste om het aan de professionals over te laten.

Lees ook: Kat die schuim opgooit: wat je moet weten