Urethrale obstructie bij katten: oorzaken, symptomen & behandeling

Heb je gehoord van een “geblokkeerde kat?” Nee, dit beschrijft geen kat die graag met blokken speelt.

Een geblokkeerde kat lijdt aan urethrale obstructie, een ernstige en levensbedreigende aandoening die relatief vaak voorkomt bij katten.

Er is veel te leren over urethrale obstructie, dus installeer je en voel je op je gemak. We zullen u laten zien hoe urethrale obstructie optreedt en hoe het wordt gediagnosticeerd, behandeld en voorkomen.

Aan de slag!

Snel overzicht: Urinewegobstructie bij katten

Wat is een urethrale obstructie?

De urethra maakt deel uit van de lagere urinewegen, die ook bestaat uit de urineblaas en urineleiders (dunne buisjes die de nieren met de blaas verbinden). De urethra is de buis die urine van de blaas naar de buitenkant van het lichaam vervoert.

Bij een urethrale obstructie verstopt iets de urethra, waardoor urine het lichaam niet kan verlaten. Een obstructie kan gedeeltelijk of volledig zijn.

Wat veroorzaakt een urethrale obstructie?

Urethrale obstructies bij katten hebben vele oorzaken. Ongeacht de reden, het eindresultaat is dat urine vast komt te zitten en er niet uit kan komen.

Hier is een lijst met veel voorkomende oorzaken van urethrale obstructies bij katten:

• Urethrale ‘plug’ van ontstekingsmateriaal, waaronder slijm, urinestenen en urinekristallen
• Urethrale spasmen die de diameter van de urethra verkleinen
• Eerdere verwonding die de urethra littekens opleverde
• Lagere urinewegaandoeningen
• Kanker

Urethrale obstructies komen het meest voor bij jonge tot middelbare leeftijd mannelijke katten.

Wat zijn de risicofactoren voor urethrale obstructies?

Een kater zijn is een van de belangrijkste risicofactoren voor een urethrale obstructie. Waarom is dat?

Nou, het heeft te maken met urethrale anatomie. Mannelijke katten hebben een lange en smalle urethra, waardoor de kans op verstopping toeneemt. Vrouwelijke katten hebben kortere en bredere urethras, dus ze worden vaak gespaard van de nachtmerrie van urethrale obstructie.

Hier zijn andere risicofactoren voor urethrale obstructies:

• Overgewicht
• Droogvoer dieet
• Kat alleen binnenshuis
• Huishouden met meerdere katten
• Gedragsproblemen: nerveus, agressief, angstig
• Problemen met de urinewegen lager

Wat zijn de klinische symptomen van een urethrale obstructie?

Klinische symptomen van een urethrale obstructie zijn niet zo duidelijk als je zou denken. De eerste klinische symptomen, hieronder vermeld, hebben voornamelijk betrekking op moeite met urineren. Katten kunnen moeite hebben met urineren om vele andere redenen dan urethrale obstructie, zoals een urineweginfectie.

Eerste klinische symptomen:

• Frequente uitstapjes naar de kattenbak
• Alleen in kleine hoeveelheden plassen
• Bloederige urine
• Vocaliseren bij het plassen
• Likken de achterkant
• Urineren buiten de kattenbak

Naarmate de obstructie onvermijdelijk erger wordt, wat in slechts 24 uur kan gebeuren, zal een geblokkeerde kat steeds zieker worden.

Waarom worden katten zo ziek, zo snel met een urethrale obstructie? Wanneer urine het lichaam niet kan verlaten, komen gifstoffen in de urine in de bloedbaan terecht, waardoor een levensbedreigende aandoening ontstaat die toxemie wordt genoemd.

Ook veroorzaakt urine die zich ophoopt in het lichaam onevenwichtigheden in elektrolyten, zoals kalium. Elektrolyten zijn mineralen die helpen om normale lichaamsfuncties te behouden.

Toxemie en elektrolytenonevenwichtigheden maken geblokkeerde katten erg ziek. Deze arme katten zullen systemische symptomen ontwikkelen zoals die hieronder worden vermeld:

• Verminderde eetlust
• Lethargie
• Braken
• Zwakheid
• Saaie mentatie

Hoe wordt een urethrale obstructie gediagnosticeerd?

Feline urethrale obstructies zijn levensbedreigend, dus een snelle diagnose is noodzakelijk om te beginnen met het bieden van een levensreddende behandeling. Het uitstellen van de diagnose en behandeling voor urethrale obstructie kan fataal zijn.

1. Lichamelijk onderzoek

Een lichamelijk onderzoek komt op de eerste plaats. De dierenarts zal de blaas voelen, die groot en stevig zal aanvoelen. De blaas zal ook behoorlijk pijnlijk zijn. De dierenarts zal ook proberen de blaas voorzichtig te legen. Het legen van de blaas zal niet succesvol zijn als er een urethrale obstructie is.

De penis van een kater kan rood zijn van irritatie als gevolg van constant likken. Soms kan een urethrale plug zichtbaar zijn die uit de penis komt.

Het lichamelijk onderzoek zal ook een goede luisterbeurt van het hart inhouden. Een opeenhoping van kalium in het bloed (hyperkaliëmie) vertraagt de hartslag en veroorzaakt een abnormaal hartritme.

Katten met een urethrale obstructie kunnen ook uitgedroogd zijn. Een uitgedroogde kat zal droge en kleverige slijmvliezen hebben (zoals het tandvlees) en de huid zal minder soepel zijn.

2. Diagnostisch testen

Bevindingen van lichamelijk onderzoek geven een duidelijke indicatie van urethrale obstructie. Diagnostische tests zijn echter nodig om te bepalen wat de obstructie veroorzaakt en hoe ziek een geblokkeerde kat is.

Bloedonderzoek zal elektrolytenonevenwichtigheden en andere afwijkingen in het bloed als gevolg van de toxemie onthullen. Het zal ook wijzen op de nierfunctie, die daalt als gevolg van urethrale obstructie.

Een urineonderzoek zal helpen om bloed en kristallen in de urine te identificeren.

Röntgenfoto’s van de buik geven een goed zicht op de gehele urinewegen en kunnen stenen in de blaas onthullen.

Hoe wordt een urethrale obstructie behandeld?

We kunnen dit niet genoeg benadrukken: een urethrale obstructie is een noodgeval!! Een geblokkeerde kat moet in het ziekenhuis worden opgenomen en meteen worden behandeld.

1. Stabilisatie

Geblokkeerde katten die ernstig ziek zijn, moeten worden gestabiliseerd voordat de obstructie wordt verlicht. Intraveneuze vloeistoffen zijn een steunpilaar van stabiliserende behandeling. Het zal helpen bij rehydratatie en het terugbrengen van elektrolytniveaus naar normaal. Andere medicijnen kunnen nodig zijn om elektrolytenonevenwichtigheden te corrigeren.

2. Cystocentese

De blaas kan erg opgezwollen raken met urethrale obstructie. Voor geblokkeerde katten met extreem grote blazen wordt een cystocentese uitgevoerd om urine te verwijderen en de patiënt te helpen stabiliseren. Een cystocentese zal ook helpen om de druk op de blaas te verlichten.

3. Plaatsing van de urinekatheter

Zodra een kat stabiel is, moet de urethrale obstructie worden verlicht. Het verlichten van de obstructie gebeurt met het plaatsen van een urinekatheter. Geblokkeerde katten hebben veel pijn, dus sedatie of anesthesie is vereist voor katheterisatie.

De katheter wordt door de penis ingebracht en zachtjes door de urethra geregen. Idealiter kan de katheter voorbij de obstructie komen en de blaas bereiken. Als dit niet mogelijk is, zal de dierenarts steriele vloeistof gebruiken om de obstructie in de blaas te spoelen.

Zodra de katheter op zijn plaats is bevestigd, wordt de blaas gespoeld en geleegd met steriele vloeistof. De katheter wordt 24 tot 72 uur op zijn plaats gehouden. Een urineopvangzak kan aan het einde van de katheter worden bevestigd om de urineproductie te meten nadat de obstructie is verlicht.

Als er stenen in de blaas zijn die niet kunnen worden verwijderd door te spoelen, zal de dierenarts een cystotomie uitvoeren. Tijdens een cystotomie opent de dierenarts operatief de blaas en verwijdert de sto.nes.

4. Medicijnen

Geblokkeerde katten hebben vaak medicijnen nodig terwijl ze worden behandeld voor een urethrale obstructie. Pijnstillers zullen helpen om pijn en ontsteking te verminderen. Medicijnen om de urethra te ontspannen worden ook gegeven.

Tijdens ziekenhuisopname worden geblokkeerde katten nauwlettend gevolgd om te bepalen hoe goed ze reageren op de behandeling.

Wat gebeurt er na de behandeling?

Zelfs nadat de obstructie is verlicht, kan een getroffen kat het ziekenhuis niet verlaten totdat ze zelfstandig kunnen plassen, nadat de katheter is verwijderd. Omdat de urethra nog steeds een beetje ontstoken kan zijn, kan urineren moeilijk zijn en kan er bloed in de urine zitten.

Thuiszorg is noodzakelijk om een kat comfortabel te houden, ervoor te zorgen dat de behandelingsplaats volledig geneest en de kans op een nieuwe verstopping te verminderen.

Een e-halsband voorkomt dat een kat de behandelplaats lastigvalt. Pellet- of papieren strooisel wordt ook aanbevolen. Medicijnen om pijn te verlichten en de urethra te ontspannen, worden gedurende ten minste enkele dagen na ziekenhuisopname gegeven.

Veel katten doen het goed en herstellen volledig na behandeling voor een urethrale obstructie. Katten met één obstructie lopen echter het risico op herobstructie, vooral in de eerste week of twee na de behandeling. Verschillende preventiemaatregelen verminderen de kans op een nieuwe obstructie:

• Natvoer voeren
• Stress verminderen
• Onbeperkt toegang bieden tot zoet water, zoals met een circulerende waterbak
• Het voeren van een voorgeschreven dieet om urinekristal- en steenvorming te voorkomen
• Het bieden van milieuverrijking, zoals speelgoed en kattenstokken

Thuiszorg omvat ook het letten op tekenen van systemische ziekte, zoals lethargie en verlies van eetlust. Katten die na de behandeling systemische symptomen ontwikkelen, moeten meteen opnieuw worden gezien.

Wat als mijn kat steeds obstakels krijgt?

Sommige katten hebben het ongelukkige geluk dat ze terugkerende urethrale obstructies krijgen, ondanks adequate behandeling en preventie.

Deze katten hebben een laatste redmiddelbehandelingsoptie nodig om de obstakels permanent op te lossen. Deze behandelingsoptie is een chirurgische ingreep die een perineale urethrostomie (PU) wordt genoemd. Tijdens een PU verwijdert de dierenarts de penis van een kat en creëert een andere opening waardoor urine het lichaam zal verlaten.

Hoewel een PU de obstructie zal oplossen, kunnen katten die deze operatie ondergaan nog steeds blaasstenen en infecties ontwikkelen. Daarom hebben katten die deze operatie hebben ondergaan regelmatig controles van hun urine om te zoeken naar tekenen van infectie.

Samenbrengen

Urethrale obstructie bij katten is levensbedreigend en vereist een spoedbehandeling. Als uw kat moeite heeft met plassen, laat uw kat dan meteen behandelen om de obstructie te verlichten.