Mogen Brits Korthaar Katten alleen gelaten worden ?

Mogen Brits Korthaar Katten Alleen gelaten worden? Een vriendin van mij was onlangs van plan om een Brits Korthaar te adopteren uit een plaatselijk asiel. Ze had de kat gezien toen ze op bezoek was bij haar zus, die haar eigen reddingskat aan het ophalen was. Mijn vriendin was meteen weg van de rustige, beminnelijke korthaar en begon na te denken over de logistiek om hem te adopteren. Het enige probleem was dat mijn vriendin overdag werkt; ze had gehoord dat Britse kortharen de neiging hebben om weg te kwijnen en depressief te worden als ze te veel alleen gelaten worden. Zou het eerlijk van haar zijn om deze kat mee naar huis te nemen als ze de hele dag weg was?

Mogen Brits Korthaar katten alleen gelaten worden? Ja, Brits Korthaar katten zijn sterk en onafhankelijk, ze kunnen beter tegen kortdurende (1-3 dagen) eenzaamheid dan andere rassen. In het geval van langere periodes (5-14 dagen) regel een kattenoppas service of een vriend die uw kat elke dag kan bezoeken.

Het maakt niet uit hoe lang u wegblijft, u moet uw katten regelmatig eten en vers water geven. Ik heb ontdekt dat automatische voer- en drinkautomaten hier het antwoord zijn, en je kunt een voerautomaat kopen bij Chewy voor tussen de €50-€120 – afhankelijk van hoe luxe je het wilt hebben. Eén ding is zeker – u (of uw kat) zult er geen spijt van krijgen.

Brits Kortharen, sociale sterren of buitenbeentjes?

Brits Korthaar katten zijn een populair ras, vooral geschikt voor nieuwe huisdiereigenaren. Ik moet toegeven dat ik een beetje bevooroordeeld ben – mijn eerste kat was een Brits Korthaar en ik ben sindsdien dol op ze. Ze hebben weinig genetische gezondheidsproblemen en hun korte vacht maakt ze gemakkelijk te verzorgen en te verzorgen. Ze zijn ook emotioneel erg stabiel en hebben de neiging om tamelijk gelijkmatig te zijn. Kattenliefhebbers zeggen dat Britse Kortharen depressief worden als ze te vaak alleen gelaten worden. Is dit echter waar? Om deze vraag te beantwoorden, moeten we ons een beetje verdiepen in kattenpsychologie.

Het populaire katachtige stereotype is dat van een afstandelijke eenling, een schepsel dat zich graag afzondert – in tegenstelling tot de hond, die zogezegd een gezelliger roedeldier is. In feite is dit oneerlijk. Verwilderde katten in het wild leiden geen solitair leven. Bij voorkeur vormen zij losse collectieve groepen met een sociale dynamiek die even complex is als die van roedeldieren. De huiskat is in vele opzichten vergelijkbaar met sommige van haar grotere verwanten in het wild; leeuwen, bijvoorbeeld, leven niet alleen, maar vormen troepen waarin vele individuen een bepaald territorium bezetten. Katten zijn dus niet onverschillig voor gezelschap. Zij hechten zich liefdevol aan hun soortgenoten, maar ook aan andere dieren en mensen.

Net als bij mensen, bestaat er bij katten een spectrum van sociabiliteit. Een levendige extravert kan genieten van een duizelingwekkende sociale werveling met veel gezelschap en veel interactie, terwijl een stille introvert het gelukkigst is in een rustige omgeving met een of twee goede vrienden. Zo is het ook met katten – er is een grote variatie, zelfs binnen een bepaald ras hebben katten veel aandacht van hun mensen nodig om gelukkig te zijn. Vergeet niet dat het hier om hetzelfde ras gaat. In het algemeen kun je er echter van uitgaan dat een kat je gezelschap wil (zelfs als hij zijn genegenheid uit op een manier die je niet meteen herkent). Hoewel katten over het algemeen zeer onafhankelijke wezens zijn, hebben ze toch behoefte aan de geruststelling en troost die een vertrouwde aanwezigheid biedt.

Dit brengt ons specifiek bij de Brits Korthaar. Van alle populaire kattenrassen is dit een van de meest nuchtere en vrij van neuroses. De oer-Britse Korthaar is standvastig, geduldig en raakt niet snel emotioneel overstuur. Waar andere katten opgewonden en van streek kunnen raken, is dit ras over het algemeen stoïcijns en niet snel van zijn stuk te brengen. Ondanks hun onafhankelijke aard, zijn Britse Kortharen toch aanhankelijk. Ze houden van menselijk gezelschap en genieten meestal van lichamelijk contact: borstelen, aaien en strelen worden meestal goed ontvangen. Als ze van streek zijn, reageren ze meestal niet zo hard, in plaats daarvan worden ze teruggetrokken en vatbaar voor gezondheidsproblemen.

Hoe zit het met routine?

Zoals de meeste katten zijn Brits Kortharen gevoelig voor routine. Ik heb mensen dit idee horen verwerpen met het argument dat katten de tijd niet kunnen onderscheiden; in feite hebben ze vaak een goed tijdsbesef en leren ze routines gemakkelijk aan. Ik heb katachtigen gekend die hun etenstijden tot op het halve uur nauwkeurig kenden en één die boven aan mijn straat kwam wachten wanneer het tijd was dat ik van school thuiskwam. Zoals de meeste katten, kunnen Britse kortharen er veel beter tegen om alleen gelaten te worden als ze er redelijk zeker van kunnen zijn dat u elke dag op ongeveer hetzelfde tijdstip terug zult komen. Het is waar dat gezelschap of toezicht gedurende de dag ideaal is, maar de meeste katten zullen er niet onnodig onder lijden als hun baasje een dagtaak heeft. Vele, vele liefhebbende katteneigenaars laten hun harige vrienden de dag doorbrengen terwijl zij naar hun werk gaan, zonder nadelige gevolgen.

Er kunnen echter problemen ontstaan als uw werkschema onregelmatig is of als u vaak een of meer nachten weg bent. Als uw kat erg lang alleen is of niet weet wanneer u terugkomt, kunnen angst en depressie het gevolg zijn. Als u veel weg zult zijn of vaak moet overwerken, kunt u overwegen om iemand te regelen die één keer per dag langskomt om te controleren of het goed gaat met uw kat.

Hoe weet u of uw Brits Korthaar depressief wordt?

Katten hebben manieren om te communiceren wanneer ze ongelukkig zijn. Een Brits Korthaar die zich onzeker of verwaarloosd voelt, kan u dat op een of meer van de volgende manieren laten weten:

• Proberen te voorkomen dat u weggaat, misschien door op de tas of aktetas te gaan zitten die u gewoonlijk meeneemt, zich ermee te bemoeien wanneer u zich klaarmaakt, of fysiek proberen de deur te blokkeren. (De kat van een andere vriend raakt in gevecht met uw schoenveters wanneer u probeert te vertrekken; dit soort speelse vertragingstactieken is vrij typisch).
• Het beschadigen van meubels of eigendommen, het krabben aan boeken of meubels, het kauwen op kleren enz. Veel katten doen dit, natuurlijk – het is een van die dingen die hoort bij het eigenaar zijn van een kat – maar bij een normaal goed opgevoed huisdier, kan het een teken van emotionele nood zijn. De meeste van mijn kortharen hebben weinig geklauwd, hoewel een van mijn meisjespoezen een ravage aanrichtte in mijn boekenkast toen haar broer vermist werd.
• Ongepast urineren/ontlasten. Bij een kat die met succes zindelijk is gemaakt, kan dit een vorm van protest zijn. Katers zijn bijzonder vatbaar voor sproeien. Lees meer in: Sproeien Brits Korthaar Katers?
• Gebrek aan eetlust. Veel katten weigeren voedsel in de hoop op een traktatie, maar katten die zelfs hun favoriete voedsel weigeren, zijn ofwel ziek of erg van streek over iets.
• Terugkerende gezondheidsproblemen. Als uw Brits Korthaar voorheen gezond was, kunnen terugkerende bronchiale infecties, blaasontsteking etc. een teken van stress zijn.

Hoe kunt u uw Brits Korthaar helpen?

Als u vaak van huis weg moet, overweeg dan een kattenoppas te regelen om uw huisdier te vermaken en emotioneel te verzorgen. Zelfs een kort bezoek kan uw Brits Korthaar helpen zich veiliger te voelen. Uw huisdier voorzien van veel speelgoed kan ook veel helpen. Brits Kortharen zijn over het algemeen vrij intelligent en leiden zichzelf graag af met spelletjes en speeltjes die ze kunnen verzinnen. Krabpalen, knuffels om op te kauwen of meer complexe spelletjes zoals puzzels met een traktatie als beloning kunnen uw katachtige helpen om gelukkig te blijven terwijl u aan het werk bent. Een andere optie is om uw huisdier gewoon een katachtige metgezel te geven, of het nu een andere Britse Korthaar is of een vergelijkbaar nuchter ras. Dit type kat kan over het algemeen redelijk goed opschieten met andere huisdieren, hoewel wanneer u twee of meer katten bij elkaar zet, het risico bestaat dat er wrijving tussen hen ontstaat.

De goede afloop!

Op basis van mijn eigen ervaring met het ras, was ik er vrij zeker van dat de korthaar van mijn vriend het goed zou doen. Hij is nu een gelukkige en tevreden solokat. Mijn vriendin werkt op vaste tijden, dus de routine van de kat wordt niet verstoord. Ze heeft wel een kattenoppas in dienst genomen tijdens zijn eerste kittenjaren, om er zeker van te zijn dat hij genoeg toezicht had. Al snel was hij groot en onafhankelijk genoeg om alleen weg te gaan; gedurende een paar weken kwam mijn vriendin tussen de middag thuis om te kijken hoe het met hem ging en trof hem steevast slapend aan. Een goed aangepaste Brits Korthaar zou net zo tevreden moeten zijn, zolang je maar op een regelmatig schema komt en gaat en ze genoeg aandacht krijgen als je thuis bent.

Gerelateerde vragen:

Mogen Brits Korthaar katten naar buiten?

Ja, u kunt uw kat naar buiten laten gaan, zolang het maar een veilige, afgesloten omgeving is. Brits Kortharen zijn over het algemeen binnenkatten, maar vinden het heerlijk om af en toe naar buiten te gaan. Dit is goed voor hun lichamelijke en geestelijke gezondheid, omdat ze dan meer rennen en alles om zich heen ontdekken.

Zijn Brits Kortharen schootkatten?

Nee, Britse Kortharen zijn geen typische schootkatten – ze houden van uw gezelschap en af en toe een knuffel, maar blijven liever op korte afstand. Ze houden er ook niet van om opgepakt te worden.

Hoe moet ik voor Brits Korthaar katten zorgen?

Brits Kortharen zijn onderhoudsarme katten. U zult het juiste dieet moeten volgen, ze minstens één keer per week moeten verzorgen en regelmatig een dierenarts moeten bezoeken. Voor de rest moet u zoveel mogelijk tijd met uw kat doorbrengen.